ข้ออ้างหลอกลวงอีกอย่างของสำนักจานบินที่อ้างว่า เหตุที่ไม่มีวิชาธรรมกายปรากฏในพระไตรปิฏกนั้น เพราะโดนลบถอดทิ้งไป

...เรื่องนี้ เคยฟังจากปากหลวงพี่ชัยบูนมาเองเหมือนกัน สมัยที่เริ่มก่อสร้างสำนักธรรมกายใหม่ๆ  ตอนนั้นชัยยูนเพิ่งบวชได้ประมาณ ๕-๖ พรรษา ...นึกไม่ถึงว่า  ยังคงเอามาใช้อ้างหลอกลวงมาจนถึงทุกวันนี้ ....

...ข้ออ้างที่ว่าหลักวิชาธรรมกาย  เคยมีมาก่อนในพระไตรปิฏก  แล้วถูกลบทิ้งไปเมื่อประมาณพ.ศ. ๕๐๐ กว่าๆ  เป็นข้ออ้างที่หลอกลวง  ผิดหลักความเป็นจริงอย่างยิ่ง...

   พิจารณาโดยหลักตรรกะง่ายๆ และสามัญสำนึกดังนี้ คือ ...

๑. โดยนิสัย ทิฏฐิ และความเคารพของพระอริยสงฆ์สาวกทั้งหลายที่มีต่อพระบรมศาสดานั้น เป็นไปอย่างสูงสุด แม้ชีวิตก็ยอมสละให้ได้  หลักธรรมใดๆที่ถ่ายทอดโดยตรงมาจากพระบรมศาสดา  บรรดาหมู่สงฆ์ทั้งหลายจะไม่ยอมให้มีใครไป ลบทิ้ง หรือ เพิ่มเติม  เด็ดขาด ... ดังนั้น ถ้าหลักวิชาธรรมกายมีอยู่ในพระไตรปิฏกจริงแล้ว  ทำไมเหล่าคณะสงฆ์จึงยอมให้มีการถอดทิ้งออกไปได้ ทำไมจึงกล้าลบทิ้งคำสอนของพระบรมศาสดา   ทำไปได้ไงกัน ??

๒. ถ้าสมมุติว่า ยอมให้มีการถอดทิ้งออกไปจากพระไตรปิฏกจริงๆแล้ว  ทำไมทุกๆสำนัก ทุกๆวัด ในสถานที่ทุกๆแห่งในประเทศเมืองพุทธต่างๆ ทุกๆประเทศจึงพร้อมเพรียงใจกัน ยอมให้มีการถอดทิ้งออกไปพร้อมๆกันหมด  ...เพราะว่า ไม่มีหลักวิชาธรรมกายปราฏกอีกเลยแม้ในคัมภีร์ใดๆสักคัมภีร์เดียว ในทุกๆวัดทั่วทุกๆประเทศ  แม้สักวัดเดียวก็ไม่มีหลักวิชานี้บันทึกไว้เลย... ทำยังงั้นได้หรือ  เป็นไปได้หรือ ?...ไม่มีวัดไหนกล้าคัดค้านเลยหรือ (แล้วค่อยแอบเอาใส่คืนกลับมา ภายหลัง ก็ได้)

๓. ถ้าใครที่สามารถทำได้แบบนั้น คือ ให้มีการถอดทิ้งวิชาธรรมกายไปหมดทุกๆคัมภีร์ ทุกๆวัด ทุกๆประเทศ  ใครคนนั้นหรือกลุ่มนั้น ต้องมีอำนาจยิ่งใหญ่มาก  ที่ทุกๆประเทศเกรงกลัวอำนาจ  และคณะสงฆ์ก็เกรงกลัวอำนาจมากๆ  ไม่กล้าคัดค้านสักนิดเลย  ยินยอมให้ถอดโดยดี ...แล้วใครละมีอำนาจขนาดนั้น  ในประวัติศาสตร์ของศาสนาพุทธ ไม่มีใครเลย  มีอยู่บ้างเช่น พระเจ้าอโศกมหาราช  หรือพระเจ้าหรรษวรรธนะ หรือถังไทจงฮ่องเต้  แต่ก็ไม่มีอำนาจครอบคลุมไปหมดทุกๆประเทศพุทธทั้งปวง  ที่จะสั่งไปทุกๆวัด ในทุกๆประเทศให้ถอดวิชาธรรมกายออกไปพร้อมๆกัน  พระราชาเหล่านั้นมีอำนาจเฉพาะในประเทศของตน เท่านั้น ไม่ได้ครอบคลุมไปประเทศอื่นๆ.. และไม่เคยมีบันทึกว่า  ทรงสั่งให้มีการถอดหลักธรรมคำสอนใดๆออกไป  ทรงปล่อยให้คณะสงฆ์จัดการเองทั้งหมด

๔. ถ้ามีการถอดหลักวิชาธรรมกายออกจริงๆ จากทุกๆวัด ทุกๆประเทศ ... ในสมัย ๒ พันกว่าปีก่อน  จะทำได้ยังไงกัน ? เพราะไม่มีเส้นทางแบบสมัยนี้  มีแต่ป่าเขา  ทางเกวียน  ไม่มีเครื่องบิน  ไม่มีอินเตอร์เน็ต  ไม่มีใครรู้ว่า มีวัดต่างๆที่ไหนบ้าง ในป่าเขาที่ไหนบ้าง ในประเทศพุทธต่างๆหลายสิบประเทศนั้น (ลองเปรียบเทียบ สมัยแค่ ๑๐๐ กว่าปีมานี่เอง การเดินทางจากหัวเมืองไกลๆ เช่น จากเชียงใหม่ลงมากรุงเทพ  ต้องใช้เวลาเป็นเดือนๆ เดินเท้า บุกป่าฝ่าดงตลอด) ..แล้วคนหรือคณะที่จะถอด  ต้องเดินทางไปให้ครบทั่วทุกๆวัด ถอดออกพร้อมๆกันหมด .. แล้วจะเดินทางกันกี่ร้อยปีกว่าจะครบ ? ซึ่งต้องเป็นงานใหญ่มาก  ต้องมีการบันทึกไว้ในพงศาวดารหรือประวัติศาสตร์ของชาติต่างๆ ถึงเรื่องนี้ ...แต่ว่า ไม่มีปรากฏการบันทึกทางประวัติศาสตร์ใดๆเลย แม้สักนิดเดียว ไม่ว่าของสถานที่ใดๆ เมืองใดๆ ประเทศใดๆ  ก็ไม่มีบันทึกเรื่องนี้เลย  เป็นไปได้ไง?

....นั่นคือ สรุป  ข้ออ้างที่ว่า  หลักวิชาธรรมกาย  ที่ไม่ปรากฏในพระไตรปิฏก และอรรถกถา และตำราอื่นๆอีกทุกๆชั้น นั้น ..เป็นข้ออ้าง มั่ว  หลอกลวง  ยกเมฆเอาเอง  มาอ้างตีขลุมเอาง่ายๆ  เพื่อจะยกระดับวิชาของตนขึ้นเทียบชั้นว่า ก็เป็นคำสอนดั้งเดิมของศาสนาพุทธ นั่นเอง...

...วิชาธรรมกายไม่เคยมีมาก่อนในทุกๆระดับตำราของศาสนาพุทธ  จึงไม่เคยโดนลบ(ก็ของไม่มี แล้วจะไปลบอะไร?)

...ขี้หกทั้งเพ   ขี้ตั๊วๆๆ ...  แต่ก็มีคนโง่ มากมาย  ไม่รู้จักคิด  หลงเชื่อ ตามๆไปทั้งหมด ...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่