คุณหมอสุดที่รัก!!! โปรดเข้าใจสักนิด.. กับชีวิตคนไข้ตัวดำๆ

(1)   ระหว่างที่หมอ กำลังอยู่เวรดึก.....
        คนไข้คนนึง..... ก็กำลังเดินทางไปหาหมอ...
ตาทอง.... เป็นชาวนา.. ทำนาได้ปีละ 3 หมื่นบาท.. จ่ายหนี้ ธกส. ก็แทบไม่เหลือ...
.....
เมื่อตาทองป่วย...
หมู่บ้านอยู่ห่างจาก รพช. ราวๆ 70 กม. ตาทองไม่มีรถ... ไม่มีรถประจำทางวิ่งผ่านหมู่บ้าน.....
ตาทองจึงต้องเหมารถเช่า เพื่อมาโรงพยาบาล..... 800 บาท
......
ตาทองตื่นตั้งแต่ตี 3...
ตาทองมาถึง. รพช. ตั้งแต่ตี 5
ได้เข้าตรวจราวๆ 10.00 น. ...
ได้ตอบคำถามหมอ 2. 3. คำ
ได้ฟังพยาบาลบ่น. 2. 3. ครั้ง
และได้ พารา กลับไปทาน......
...............




(2)  โรคประจำตัว
       นอกจากคนไข้จะเป็นโรคเรื้อรัง ที่ต้องมาพบแพทย์ทถุกเดือนแล้ว.....  
โรคแทรกซ้อนที่คนไข้มักจะเป็นเหมือนๆ กัน คือ "โรคกลัวหมอดุ" ^^
........
เพราะคุณหมอชอบทำหน้าดุๆ  เสียงเข้มๆ  หรือเปล่านร้าาาา....?  ถึงได้กลัวกันนัก
เพราะคุณหมอชอบขู่  หรือเปล่านร้าาาาาาา......?  ถึงไม่กล้าบอกความจริง
เพราะคุณหมอชอบโวยวาย อารมณ์เสีย    หรือเปล่านร้าาาาา.....?  คนไข้ถึงไม่กล้าเล่าอะไรให้ฟัง?
.....




(3) ผมไม่รู้....  อย่าดุผมเลย
      ชาวบ้านส่วนใหญ่(ตาสียายสา) จะกลัวหน้าดุๆๆๆ ของคุณพยาบาล จนท. กันชะขรี้หด. ตรดหาย....
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...  เมื่อต้องเดินทางเข้าไปในโรงพยาบาลใหญ่ๆ  ในจังหวัด  ในกรุงเทพฯ  
มองไปทางไหนๆๆๆ  ก็แปลกตาไปหมด  ไปไหนไม่ถูก  จะถามใครก็ไม่กล้าถาม....  
เพราะดูทุกๆ คนจะวุ่นวายเคร่งเครียดกันหมด......  
...... สุดท้ายลงเอยที่.... ถามคนไข้ด้วยกันเอง....

ป.ล. เหตุการณ์การ อาจจะดูเว่อร์. ไปนิดนึง


(4) ไม่ใช่.... ไม่กลัวตาย....
      คนไข้ดูแลตนเอง.... เท่าที่รู้  เท่าที่ตนจะแสวงหาได้
      คนไข้บางคน.... เป็นเสาหลักของครอบครัว...
       คนไข้บางคนมีอาชีพทำนา.... เมื่อฝนมาต้องรีบปักดำ... ถ้าลุงหยุด.... ลุงก็ไม่มีกิน...

        ป.ล. คนไข้ส่วนใหญ่. ที่เป็นชาวบ้านในชนบท ถ้าเจ็บป่วยเล็กๆ น้อยๆ. จะดูแลตัวเองไปก่อน.... ป่วยหนักจนลุกไม่ไหวจริงๆ ค่อยหามกันส่งโรงพยาบาล.....  เพราะการไปหาหมอแต่ละครั้ง. หมายถึง. ค่าใช้จ่ายมากมาย/. การหยุดงาน (ไม่ทำงานก็ไม่มีกิน)
.........



(5) "สุขภาพ". กับ "ปากท้อง"..
      ถ้าไม่เจ็บ.... จนลุกไม่ไหว....  ชาวบ้านส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับเรื่องกินอยู่มากกว่าสุขภาพ
เพราะ.....  ถ้าไม่มีกินก็ตาย
เพราะ....    คิดว่าร่างกายยังสู้ไหว
เพราะ.....   สิ่งที่เรียกว่า "สุขภาพ"  "ป้องกันโรค"  มันรู้สึกไม่ได้เท่ากับ "ความหิว"



(6) ศาสตร์... แห่งวงการแพทย์  



แต่เชื่อไหม?.......
ต่อให้หมอดุแค่ไหน.....
ต่อให้การไปโรงพยาบาล.... ลำบาก  ยากเย็นหรือทุกข์เพียงใด...
หรือ ต่อให้การรักษาจะได้ผล หรือไม่?  ถูกต้องหรือเปล่า?......
แต่ท้ายที่สุดแล้ว......  ชาวบ้านตัวดำๆ  ก็ยัง "รัก เคารพ และศรัทธา"  ผู้ที่ได้ชื่อว่า  "หมอ"  เสมอไป
..........
ยกตัวอย่างให้เห็นกันอย่างเป็นรูปธรรม....
เวลาที่คุณหมอออกหน่วย  หรือ ออกตรวจคนไข้ภาคสนาม  ชาวบ้านจะหาอาหารการกินที่ดีที่สุด ที่เขาสามารถหาได้ออกมาต้อนรับ  (แม้ว่า เขาจะมีกินหรือไม่มีกิน  ขอแค่หมอได้กินอาหารดีๆ  คนไข้ก้ดีใจแล้ว)
.........
ส่วนภาพข้างล่าง   เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงแถมท้ายให้ดูเป็นตัวอย่างนิดหน่อย
เป็นตอนที่  จขกท.  ออกเยี่ยมบ้านคนไข้......


www.facebook.com/pages/หมอฮะ-เฮฮา/1457344274520883
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่