ขอปรบมือการแสดงเต้ย พงศกร #บางระจัน

สารภาพว่าพึงดูเรื่องนี้ตอนรุ่นลูกไปแล้ว จนดูมาเรื่อยๆ จนถึงตอนอวสาร บอกเลยว่าวันนี้พีคมาก ร้องไห้ตั้งแต่ซีนแรก ตอนที่ปกรณ์ไปพบวิรินทร์ ร้องไห้ให้ปกรณ์ (ฉากนี้มาร์ชแสดงดีนะ ยิ่งฉากที่ว่า รินทร์ไม่รัก

เดี่ยวไม่คิดเลยว่าจะเล่นดีขนาดนี้ ส่งอารมกับกรีนได้ดีมากปรบมือให้ทั้งคู่น้ำตาไหลตาม

มีเรื่องที่ทำให้ร้องไห้ค่ะ เลยคิดว่าถ้าเราไม่เสียใจมันคงจะดี ถ้าไม่ต้องร้องไห้แบบนี้มันคงจะดี เลยสงสัย ว่าทำไมน้ำตาเราถึงไหล เวลาที่รู้สึกเสียใจด้วยคะ ถ้าน้ำตาไม่ไหล หน้าที่แต่งก็คงไม่เลอะ หมอนก็คงไม

วันนี้เรามาเล่าประสบการณ์ที่เราเพิ่งผ่านมาไม่นานนี้ ยังร้องไห้จนถึงวันนี้ เรามีแมวน้อยชื่อมีตังค์ รับน้องมาได้สามเดือนแล้วค่ะ รับตั้งแต่อายุเดือนเดียว เราเลี้ยงเองมากับมือจนน้องอายุถึงสามเดือนแล้ว มี

ขอปรบมือดังๆให้ละครเรื่องนี้ เอาซะคนดูอย่างเราอยากจะกรีดร้อง อกจะแตกตาย สงสารเจ้าคุณบริรักษ์เหลือเกิน ฉากที่คุยกับพระยาวิปริตเสร็จแล้ว ร้องไห้ ตัวสั่น นี่มันดีจนขนลุก ทั้งคุณหญิงและพ่อเหม นี่ทำอิฉันน้

วิธีการจัดการกับปัญหาในชีวิตของเต้ย คือการอยู่กับปัจจุบัน มีสติ ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความคิดบวก ในทุกๆเรื่องเลย พาร์ทที่พูดถึงน้องชายนี่เราถึงกับน้ำตาไหลตามเลย https://www.youtube.com/watch?v=th8h6IKDlJ

ฉากนี้คือญ่าเล่นดีมากทั้งโกรธทั้งเสียใจทำเราน้ำตาแตกร้องไห้หนักมากกกกกกกกสงสารมีสจี😭😭😭😭😭 เห็นในทวิตคนชื่นชมญ่าฉากนี้เยอะมากขอปรบมือให้ค่ะ👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻 https://youtu.be/SbdCJjNJ1Bg Cr. 33HD

ไม่ได้ร้องไห้แบบเศร้าเสียใจนะคะ คือปกติเราอ่อนไหวง่ายอยู่แล้วเวลาดูหนังเศร้าๆ ฉากครอบครัวอะไรแบบนี้ แต่คือวันนี้มาแปลกมาก เมื่อเย็นเราก็ทำกับข้าวกินปกติ แล้วเปิดทีวีเจอหนังการ์ตูน Bee Movie แบบใกล้จบแ

สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ไม่คิดว่าจะต้องมาเขียนอะไรแบบนี้เลยจริง ๆ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าไม่ไหวแล้วค่ะ มันอัดอั้นจนแทบหายใจไม่ออก เลยอยากมาระบาย เผื่อจะมีใครสักคนที่เคยผ่านอะไรคล้าย ๆ