ยังรักและรอเหมือนเดิม.

เราสองคนคบกันมา เกือบ 2 ปีแล้ว ด้วยระยะทางที่ไกลกัน แฟนต้องเรียนอยู่กรุงเทพ ส่วนเราเรียนอยู่ต่างจังหวัด เรารักก็รักกันดีนะ คุยเฟสทามเกือบทุกวัน ถามว่าวันนี้เป็นไงเหนื่อยมั้ย มีเรื่องไรบอกได้ ตลอดที่ผ่านมารวมๆแล้วก็ดีอ่ะค่ะ ฉันรักเขามาก เขาก็รักฉัน แต่มันมีเหตุการณ์หนึ่งซึ่งฉันไม่เคยรู้มาก่อนอยู่ๆ แฟนก็บล๊อคทุกอย่างไป หายไปเลยค่ะ ประมาณ 2อาทิตย์ แล้วมีมาวันนึงเขาดันมาบอกว่า เราเป็นแค่พี่น้องกันเถอะ!! *ใครมันจะทำได้ว่ะ * ฉันก็ร้องให้ แล้วบอกไปว่าใครจะทำได้ว่ะ มันทำไม่ได้หรอก มันยากที่จะกลับมาเป็นพี่น้องอ่ะ เราก็รักกันดีหนิ ทำไมต้องเลิก เขาก็ตอบมาว่าเขาคุยคุยกับรุ่นพี่คนนึง ประมาณเดือนกว่าแล้ว แล้วก็คบกันแล้ว!!!คุยด้วยแล้วรู้สึกดี *จุกมากกนะตอนนั้น แล้วเราล่ะ กลายเป็นขยะไปแล้ว ?. และฉันก็บอกเขาไปว่า ขอรอได้ไหม??  เขาบอกว่า ได้!!! *ฉันรักเขามาก รักในตัวตนของเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงฉันก็รักเขามากๆๆ ไม่มีวันไหนลดลงเลยจริงๆ  ฉันก็จะรอเขา ......... ตลอดที่ผ่านมาฉันคิดเสมอว่าอีกแปปเดียวเท่านั้น ที่เราจะได้อยู่ จ. เดียวกัน.ไปไหนด้วยกัน เวลาท้อก็คอยปลอบ อีกแค่ไม่กี่ปี เราวาดฝันไว้ว่าอนาคตจะเป็นไง ฉันเป็นคนรักแฟนมากๆ แต่ก็มาพึ่งรู้ว่า แฟนเรามากรัก คนที่เจ็บสุดคือฉัน  แต่เขาก็เรียกฉันเหมือนเดิมนะค่ะ เรียกแทนกัน เค้าตัวเองไรอย่างงี้อ่ะค่ะ *คิดในใจทำไปเพื่ออะไร แต่วันสุดท้ายที่เจอกัน..ฉันรู้สึกได้เลยว่าฉันโดนทิ้งแบบไม่มีเยื่อใยเลยค่ะ คำสัญญาที่ให้ฉันมามันทำให้ผิดหวังมากๆ ฉันพยายามทำทุกอย่างอยากให้มันดีขึ้น ทุ่มเท่กับคนที่พิเศษ ทำเพื่อคนที่รักมากจนลืมกลับมามองตัวเองว่าเมื่อไหร่จะผ่านไปได้ เหนื่อยมามากพอแล้ว! แต่ฉันได้แต่รอนะค่ะ รอเขาเผื่อเขาจะเสียดายฉันบ้าง!!! มีคนเข้ามาคุยด้วยมากมายแต่ฉันกลับเลือกที่จะไม่คุย:. ทำไมคนที่ทุ่มเทกับความรักต้องจบแบบนี้ !!  ฉันไม่ดีตรงไหน ??? 😢😞😩😫