ใดใดในโลกล้วนสอบจังกูเรียนรู้เรื่องยังถามไหม

เป็นกระทู้ที่สร้างมาทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน
แต่ที่รู้ๆคือเจ้าของกระทู้หน้าตาดี55555 #ผิด
ก็อยากจะมาระบายเรื่องชีวิตวัยรุ่น
ชอบโครงสี่ที่ว่า


ใดใดในโลกล้วนสอบจัง
กูเรียนรู้เรื่องยังถามไหม 5555


ในระดับชั้นเราจะมีอยู่4สาย
แบ่งเป็น 1.สายศิลป์ 5 ห้อง
             2.สายวิทย์ 3 ห้อง  (ห้องเรา)
             3.ศูนย์วิทย์ 4 ห้อง
             4.กิ๊ฟ 3 ห้อง
ห้องเรานี่จะกึ่งๆศิลป์กับศูนย์วิทย์เลยแบบ
สายศิลป์เค้าจะเฮฮาปาร์ตี้หน่อยส่วนพวกศูนย์วิทย์ก็จะเคร่งๆกันหน่อยส่วนห้องแบบพวกเรานี่คงทางสายกลางจนได้ขึ้นชื่อว่า
เด็กวิทย์หัวใจศิลป์ เพราะโดดเรียนก็โดดกันยกห้อง(อย่าทำตามนะทุกคน)

จะเรียนก็เรียนกันแบบบ้าคลั่งอยู่โรงเรียนกันห้าหกโมงเพราะปั่นงานไม่ทัน(ฮาแป้ป)
คาบว่างนี่อย่าพูดถึงเลยไม่มีแล้วก็โดนอาจารย์ท่านอื่นขอไปหมด
บางรายวิชาเรียนจบแล้วก็โดนอาจารย์เค้าขอคาบไปเรียนเพิ่มอีก น่าทรมานใจสำหรับเด็กม.ปลายก็คือวันนั้นต้องเรียนคณิตศาสตร์3คาบติด เป็นอะไรที่ปวดheadมาก
เราก็ทำได้แค่บ่นกันไปเพราะเรียนกันไม่ทันจริงๆ5555นับถืออาจารย์ท่านนะท่านเสียสละเวลาของท่านมาสอนเด็กดื้ออย่างพวกเรา (กราบขอบคุณ ณ ที่กระทู้นี้ เผื่ออาจารย์จะเข้ามาอ่าน )
หน่วยกิจ 0.5 นี่สั่งงานเหมือนหน่วยกิจ 5.0 เลยนะครัชแหม่ เวลาเห็นงานค้างก็อยากจะไปหน้าผาแล้วตะโกนดังๆว่า

เหยดดดดดด เยอะยิ้มเลยโว้ยยยย
ใครที่ไหนจะไปทำทันล่ะครับพี่น้องงง

ทุกวันนี้เรียนไม่รู้เรื่องครูก็เอาแต่สอบหรือเป็นเพราะเราไม่ตั้งใจเรียน?เอ้ะ หรือจะใช่หรือไม่ใช่5555
พอคะแนนเก็บออกมาแล้วน้ำตาหลั่งรินเลยทีเดียวทุกคน ลาก่อยเกรด4
ปกติห้องที่เราอยู่อ่ะจะเสียงดังพูดมากจนครูบางท่านก็เอือมๆพอท้ายเทอมทีไรห้องเราก็จะเหมือนป่าช้ากันเลยเพราะรีปั่นงานจนไม่มีอารมณ์จะคุยกันครูนี่ชมใหญ่เลยว่าเดี๋ยวนี้ไม่พูดเลยเนอะ(จะพูดได้ไงล่ะแหม่งานเยอะเท่ากองภูเขาจะสอบอยู่แล้วก็ยังสั่งอีกอิอินะเลย)

พอทำงานเสร็จใช่ป่ะล่ะเราก็เหนื่อยใช่ไหมล่ะ เวลาอ่านหนังสือก็ไม่มีอีกครูก็มาบ่นอีกว่าทำไมสอบตกก็แหม่...เรานี่ไม่อยากจะsaidเลยว่าเพราะครูนั่นแหละเลยไม่ได้อ่าน แม่เราก็บอกว่าที่ครูสั่งงานเยอะเพราะคะแนนเก็บห้องเราน้อยรึเปล่า
เราก็คิดนะ ถ้าเราทำงานนี้ส่งแล้วได้เกรดเยอะก็ดีสินี่สมมติว่าเก็บ22คะแนนก็เอาไปหารครึ่งหารแล้วหารอีกสุดท้ายแล้วฉันเหลืออะไรล่ะพี่ชายไม่เหลือเลย

เพื่อนบอกว่า
เพื่อน : ผับต้องเข้า เหล้าต้อง- ข้าวต้องกิน ต้องตื่นไปเรียน การบ้านต้องทำ นมต้องดื่ม แคลเซียมก็มา
เรา : 5555555ใช่ๆคงต้องเป็นงั้นแหละ
เพื่อน : ดูดิท้ายเทอมทีไรร้านถ่ายเอกสารโคตรรวยเลย

มาพูดถึงเรื่องเพื่อนบ้าง
เพื่อนในช่วงม.ปลายนี่เป็นอะไรที่สุดเหวี่ยงจริงๆพากันไปเลวพากันเรียนพากันไปเที่ยวเฮฮาใครอกหักก็ปลอบกันไป
จริงๆแล้วห้องเรานี่ก็ไม่ได้มีเด็กเรียนนะ
พวกที่ดูเป็นเด็กเรียนที่สุดจริงๆเขาก็มีมุมขี้เกียจมากๆเหมือนกันเพราะฉะนั้นเราจึงสรุปได้ว่า พวกนั้นก็ตั้งใจเรียนแบบคนปกติเค้าทำกันแต่เรานี่แหละที่ไม่เรียนห้าห้าบวก
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่