คือเมื่อก่อนเป็นคนชิวๆ ไม่ค่อยซีกับเรื่องพวกนี้ คุยกับใครแล้วโอเคก็คบ แต่ประเด็นคือมีคนจีบเยอะ คุยเยอะค่ะ เราคิดว่ามันไม่ได้เป็นการให้ความหวังนะ แต่เหมือนเป็นการเปิดโอกาสมากกว่า แบบถ้าใครชนะใจเราได้ ก็จะได้ใจเราไป คนเราก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองด้วยจริงไหม? แต่เวลาเราคุยกับใคร เวลาเขาถามอะไรว่าแบบมีคนมาจีบรึเปล่าไรงี้ ก็ตอบเค้าไปตรงๆ ว่าก็คุยกับใครอยู่บ้าง แฟร์ๆอ่ะค่ะ แต่ถ้าเราคบใครแล้ว เราก็ไม่คุยกับคนอื่นเลยนะ ขนาดเพื่อน ผช ก็คุยน้อยลงค่ะ แบบแสดงความจริงใจ .___. แล้วคือตอนนั้นคุยกับรุ่นพี่เซนดอกับรุ่นพี่ที่เซนโยแซพอยู่ค่ะ อันนี้คือคุยจริงจังเลยนะ ไม่ได้คุยเล่น ยุคนั้นเป็นยุคบีบี ก็คุยบีบีกัน กับทั้งสองคนเลย แต่เราคุยกับรุ่นพี่ที่เซนดอก่อน เราจะสลีฟวิทกับพี่เขาทุกคืน ส่วนพี่ที่เซนโยเขาก็น่าจะรู้นะ น่าจะเห็นนะ แต่เค้าก็พยายามจีบ โดยการโทรมาหาทุกวัน เวลาเราบอกในบีบีว่าจะนอนแล้วนะ พี่เขาก็จะโทรมาบอกฝันดีทุกคืนเลย แต่บอกเลยค่ะตอนนั้นรู้สึกชอบพี่ที่เซนดอมากกกกก คือคุยกันมาซักพักแล้ว ถึงจะไม่เคยโทรคุย แต่ก็ว้อยหากันทุกวัน ตอนนั้นเราโพสตัสในเฟสประมาณว่า "เป็นแฟนกันนะ...ชาตินี้คงไม่ได้ยินคำนี้" พี่เขาทักมาเลยค่ะ เขาบอกว่า รอก่อนนะ สัญญา ไอเราก็รอค่ะ รอจนแบบคิดว่าพี่เขาโลเลอะไรว้ะ -3- คือมันเริ่มรู้สึกแปลกๆ เริ่มไม่ใช่แล้วอ่ะ แล้วเราก็เริ่มห่างๆกัน ส่วนพี่ที่เซนโยก็คุยกันอยู่เหมือนเดิมค่ะ แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกมากขึ้นหรืออะไรนะ เหมือนเฟลกับพี่ที่เซนดอด้วยแหล่ะ จนวันนึงเราไปเจอเฟสคนๆนึงเข้า คือหน้าคุ้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ก็เข้าไปส่องค่ะ ปรากฏว่าเป็นเฟสของคนที่เราแอบชอบตอนเด็กๆ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น -3- เราทักเขาไปค่ะว่าใช่นัทป่ะ (ชื่อสมมุตินะคะ) คือเค้าจำเราไม่ได้ค่ะ =3= เงิปแปป โอ้ยยยยยยย แต่ก็คุยกัน วันนั้นเป็นวันสิ้นปีค่ะ 31 ธ.ค. เราโพสว่าโสดข้ามปี อยู่ๆนัทก็บอกว่าเป็นแฟนกันไหมละ จะได้ไม่โสดข้ามปี คือตอนนั้นเราแบบเงิปรอบ2ค่ะ มันบ้าป่าวว้ะ จำเราก็ไม่ได้ยังมีหน้ามาขอเป็นแฟนอีก แต่ตอนนั้นอารมณ์ก็แบบไม่อยากโสดข้ามปี เลยตอบไปว่า วันเดียวใช่ป่ะ นัทบอกว่าใช่ เราก็ตกลง ก็คบกันค่ะ พอตกลงคบกันปุ๊ป นัทนี่เปลี่ยนไปเป็นอีกคนนึงเลยค่ะ จากที่แบบไม่รู้จักกัน บอกจำเราไม่ได้ พูดเหมือนเราคุยกันมานานมากกกกกกกก รู้จักกันดี ทำตัวเป็นแฟนที่ดี555555 พูดแล้วยังตลกอยู่เลย แบบหวานมาก อะไรจะปานนั้น ไอเราก็ดีใจนะคะได้คบกับคนที่แอบชอบตอนเด็กๆ ก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะ หวานเสมอต้นเสมอปลาย นัทดีกับเรามาก โทรมาปลุกตอนเช้าให้ตื่นทุกวัน ก่อนนอนกจะโทรมาบอกฝันดีทุกคืน วันหยุดก็จะโทรมาชวนไปเที่ยว แต่คือเราออกไปไหนไม่ค่อยได้ พ่อหวงมาก TT เลยไม่เคยได้เจอกันเลย เราอยากได้อะไร นัทก็จะซื้อให้ ละฝากเพื่อน ผญ มาให้เราที่บ้าน ร้องเพลงให้เราฟัง ติวหนังสือก่อนสอบให้ด้วย ช่วยทำการบ้านอีก รับฟังเราทุกเรื่อง ไม่เคยบ่น ไม่เคยทะเลาะอะไรกันเลย เพราะมันไม่มีอุปสรรคอะไรเลยมั้งค่ะ คบกันมาได้เกือบ2เดือนค่ะ แล้วก็เลิกกัน ตอนนั้นมีคนมาจีบเยอะมากค่ะ เด็กใน รร นี่แหล่ะค่ะตัวดีเลย ไปรับไปส่งทุกวันเลย ซื้อของมาให้ทุกวัน ส่วนใหญ่จะเป็นของกิน คือเหมือนทุกคนรู้ว่าเราชอบอะไร ก็จะซื้อให้ไรงี้ เหมือนมันเป็นความผูกพัน สนิทกันโดยไม่รู้ตัว แต่พอเลิกกับนัทแล้ว เราก็ไม่ได้คบเด็กต่อนะ ตอนนั้นก็โสดยาวเลย คือรู้สึกผิดมากที่เลิก เพราะนัทไม่เคยทำอะไรผิดเลย ไม่เคยทำให้เราเสียใจเลย เห้อออออ พูดตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้แล้วอยู่ดี นัทบอกเราว่า ถ้าเราเป็นคู่กัน สักวันเราจะได้กลับมาคบกัน ตอนนี้เหมือนโดนกรรมตามสนองเลยค่ะ เราชอบคนๆนึงมา2ปีกว่าแล้ว คือแบบอึ้งกับความรู้สึกตัวเองมากกกกกกกกกก ว่าห้ะ อย่างเราเนี่ยนะจะชอบใครสักคนได้นานมากขนาดนี้ จนตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ (ชื่อสมมุติของคนนี้ คือ ธันนะคะ) แต่เขาไม่น่าจะชอบเรา แต่เราก็ไม่เสียใจนะ ไม่ใช่ไม่เสียใจดิ เสียใจอ้ะต้องเสียใจอยู่ละ แต่เหมือนเรารู้อยู่แล้วแหล่ะว่าเขาไม่ชอบ แต่ทำไงได้หล่ะค่ะ ความรู้สึกในหัวใจมันให้เค้าไปหมดแล้วอ่ะ พยายามตัดใจหลายรอบละนะ เพราะว่าก็อยากมีคนที่เรารักเขา แล้วเขาก็รักเรา ไม่ใช่รักฝ่ายเดียวแบบนี้ คืออยากทำไรมุ้งมิ้งๆกับคนที่เป็นของเราจริงๆไรงี้บ้าง55555 ตอนแรกที่เจอธันนะ คือเฉยมากก ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยเลย ไม่มองเลยด้วยซ้ำ แต่เหมือนธันอ้ะเข้าหาเรา นี่ไม่ได้พูดเข้าข้างตัวเองนะ งืมม -.- ก็คุยกันมา อยู่ๆธันก็โทรมาเว้ย คือเอาเบอร์มาจากไหนฟร้ะะ -3- คุยกันแทบทุกวันเลยตอนนั้น ในเฟสธันก็มาเม้นมาไลค์ของเราตลอด มีไปเที่ยวกันด้วย ไปกัน2คนค่ะ .___.  คือธันเป็นสุภาพบุรษมากกกกกก ไม่แต่เนื้อต้องตัวเลย แต่ดูแลเทคเราดีมาก เวลาเดินข้ามถนนไรงี้ก็เอามือมากัน เพราะเราข้ามถนนไม่เป็น จะโดนรถชนหลายรอบแล้วค่ะ =3= แต่ไปกับธันนี่อุ่นใจมาก อารมณฺ์ประมาณว่า เขาดูแลเราได้ เราอยู่กับเค้าเราจะไม่เป็นอะไร เราจะปลอดภัย อารมณ์นี้เลยจริงๆ เพราะว่าไปกัน2คนด้วยแหล่ะมั้งค่ะ มันเลยทำให้ได้รู้จักกันเร็วขึ้น มากขึ้น คือที่ที่ไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรกนี่คือ วัดค่ะ .____. โอ้ยยยยยย ร้อยวันพันปีตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผช คนไหนชวนเข้าวัดค่ะ ฟังก็ว่าฟินแล้วนะ ไปเองนี่ฟินไปเป็นปีเลยค่ะ ตอนนี้ก็ยังฟินอยู่เลยค่ะ นึกทีไรก็ฟินทุกที ยิ้มไม่หยุด หน้าบานเป็นจานบินแล้วค่ะ -///- เป็นอะไรที่เอาใจไปเต็มๆเลย ไปไหว้พระด้วยกัน เดินเวียนเทียนกัน ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกันเต็มไปหมด คือเรากลัวน้ำตาเทียนหยดใส่มืออ้ะตอนเดิน เราเลยบอกธันว่า เค้าไม่จุดเทียนได้ไหมอ้ะ เค้ากลัว ธันบอกว่า ได้แหล่ะ งั้นเราไม่จุดเป็นเพื่อน แล้วธันก็จุดธูป ปักธูปเทียน เลือกดอกไม้ ทำให้ทุกอย่าง ตอนนั้นดูเหมือนเราเป็นง้อยไปเลย555555555 หลังจากกลับมากันวันนั้น พอเริ่มมีคนรู้ ก็เริ่มมีคนแซวเยอะขึ้นเรื่อยๆ ถึงขนาดเรียกชื่อธันเป็นชื่อเรา ละธันก็ยังจะหันอีกนะ คือยอมรับเลยค่ะว่าหลังจากกลับจากวัดวันนั้นก็ไม่ได้ชอบใครอีกเลย ยิ่งมีคนพูดว่า ธันไม่เคยชวนใครไปวัดเลยนะ ไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครเลยนะ ยิ่งคิดไปไกล และยิ่งมั่นใจค่ะ ว่าเขาต้องคิดเหมือนเราแน่ๆ ตอนนั้นจะมีไปคอนด้วยกัน แต่ว่าตอนนั้นสิวเราขึ้นเยอะมาก เลยบอกไปว่าไม่สบายไปไม่ได้ ละก็มีไปกินข้าวกันไรงี้อีก ละอยู่ๆเราก็เริ่มห่างกันค่ะ ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร ตอนนั้นก็เริ่มตัดใจละค่ะ แล้วอยู่ๆธันก็กลับมาอีก ก็กลับไปคุยอีก แล้วเขาก็หายไปอีก จนตอนนี้เขาหายไปเลยค่ะ ถ้าเราไม่ทักไปก็ไม่ได้คุย ถ้าเราไม่ได้ทำของส่งไปให้วันเกิดหรือเทศกาลสำคัญต่างๆก็ไม่ได้คุย ไอเรานะของขวัญชิ้นแรกที่ทำให้คือสมุดร้อยหน้า กับพวกกุญแจฉายาของเรากับเขา ที่เขาเป็นคนคิดขึ้นมาเองด้วย แฮนเมดค้าาา ทำไปหลายเดือนเลยทีเดียว ส่วนชิ้นที่2นี่ ทำไป6เดือนได้ ทยอยทำเรื่อยๆเพราะรู้ว่ามาทำใกล้ๆนี่ไม่ทันแน่นอน เราพับดาวให้เขาพันดวงค่ะ ส่วนของชิ้นที่ 3 เราทำคุกกี้ให้ เพราะเขาชอบกินคุกกี้ ไปสืบมา .___. เราไม่เคยทำของให้ใครกินนะบอกเลย แต่เขาบอกว่าคุกกี้เราอร่อยมากก แน่นอนหล่ะ ให้ที่บ้านสอนทำ ที่บ้านเราเป็นร้านเบเกอร์รี่ เราคุยกับเพื่อนเขาเรื่องนี้บ่อยมาก เพื่อนเขาตอนแรกๆก็เชียร์ค่ะ แต่พอเริ่มห่างกันจริงๆ เขาก็บอกให้ตัดใจเถอะ ธันคิดกับเราแค่เพื่อน โหยยยยยเจอคำนี้ไป ไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ  เหมือนทุกอย่างมันสั่นๆ ไม่รุ้จะทำยังไงต่อไปดี เจอกันจะทำตัวยังไง คนที่เป็นเพื่อน แล้วความรู้สึกเปลี่ยนเป็นมากกว่าเพื่อน จะให้กลับไปเป็นเพื่อน มันทำได้จริงๆหรอ? เราไม่อยากเสียเขาไป แต่ก็ทำตัวไม่ถูกจริงๆนะคะ เลยเลือกที่จะไม่เจอ เพราะรู้แหล่ะค่ะว่าเขาคงไม่อยากเจอเรา เหมือนบางทีเราอาจจะเข้าไปยุ่งในชีวิตเขามากเกินไป เขาอาจจะรำคาญ เห้อออ เราไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเรามันแย่ไปกว่านี้แล้วอ้ะ เราขอหยุดมันไว้ตรงนี้ดีกว่า... เมื่อวานนี้มีคนมาบอกชอบเราด้วย เขาบอกว่า คุยกับเราแล้วมีความสุข ชอบเราจริงๆนะ ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ตอนนั้นคิดว่า ทำไมคนที่เราคุยด้วยหลายคน ชอบเรา รู้สึกดีกับเราได้ แต่ทำไมคนที่เรารู้สึกดีด้วย ทำไมถึงรู้สึกดีกับเราไม่ได้ หรือเพียงเพราะทำว่าไม่ใช่ค่ะ? คนที่ไม่ใช่ ต่อให้ทำดีแค่ไหน ถ้าไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่อยู่ดี
ปล.ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ อยากระบายค่ะ ขอบคุณจริงๆน้าา __/\__