สวัสดีค่ะชาวพันทิบทุกคน เราเพิ่งเขียนกระทู้แรก ผิดพลาดอะไรยังไงขออภัยไว้ณที่นี้ด้วยคะ
ขอเริ่มเล่าเลยละกันนะคะ เราขอแทนตัวเองว่า "เนม"น้าาา ขอเกิ่นก่อนดีกว่าว่าเราก็เป็นคนโสดที่ดาม่าคิดถึงแฟนเก่าไปวันๆเหงาๆเศร้าๆเปื่อยๆ แต่ก็มีคนคุยอยู่นะคะ แต่ก็แบบไม่ได้พัฒนาต่อเลยสักคน คนนึงก็ไม่ชัดเจน อีกคนใช่มากแต่ก็มีแฟนแล้ว มีอีกคนชัดเจนมากแต่เราก็ดันไม่ชอบเขา จนมีอยู่วันนึง อารมณ์เหงาเปี่ยวใจตอนดึกๆ ก็มานั่งไล่ๆดูคนที่แอดมาในเฟซ ปกติเราจะไม่ค่อยรับแอดใครเลย วันนั้นว่างคะ เราก็เลย มากดรับแอดเรื่อยๆ ก่อนรับเราก็เข้าไปเช็คมีเพื่อนร่วมไหมไรงี้ จังหวัดไร พอรู้จักไหมไรงี้ จนมาถึงคนนึง เราก็เข้าไปดู เห๊ยน่ารักจุง ก็รับแอดเลยจ้าา และทักไป "ขอบคุณที่แอดมาน้าา" เรื่องของเรื่องอยากรู้จักไว้นั่นแหละ ไม่ได้คิดไรเยอะแยะ ตามประสาคนว่างๆ คิคิ พอผ่านไป1 วันเขาก็มาตอบ "ขอบคุณที่รับแอดเหมือนกันครับ" ละก็ตามเสต็ป เขาก็แนะนำตัว ขอแทนชื่อว่า นัท ละกันคะ
"ผมชื่อนัทนะครับ คิดว่าจะไม่รับแอดผมสะแล้วว ดีใจจัง😁"
เราก็ตอบจ้าาา "อ่ออ เพิ่งมาไล่ๆดูคนที่แอดมาคะ เลยเพิ่งรับ ยินดีที่ได้รู้จักคะ"
หลังจากนั้น นัทก็ตามไลค์ทุกอย่างในเฟซรัวๆ
เราก็รับรู้ถึงความรู้สึกของเขาว่า เขาคงชอบเรามากถึงขั้นนั่งไลค์ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย 555 แอบเข้าข้างตัวเอง (บวกกับคำพูดที่ว่า ดีใจจังที่รับแอด) เลยมโนกันไป ทีนี้ก็คุยกันธรรมดาคะ ทำอะไรอยู่ เราทำงาน เขาก็เสนอช่วยบ้างไรบ้าง พอคุยไปคุยมา เขาก็อยากมาเจอเราคะ เราก็เออวันนั้นไปกับเพื่อน คงไม่เป็นอะไร จะเจอก็เจอ มีเพื่อนอยู่ด้วยไม่กลัวหรอกไรงี้ เราก็ได้เจอกันวันนั้น เวลาคุยไรกันเขาก็จะถ่ายส่งมาให้ดูตลอด แล้วเราเรียนมอใกล้ๆกัน เราก็เออ คิดว่าเขาคงไม่ได้มาหลอกอะไรเรา จนเราก็เริ่มชินที่ว่าต้องคุยกันตลอด เขาทักมาตลอด จนเราติดอะ ว่าเออ ทำไรวะ ทักมายัง ด้วยความที่ตอนแรกเหงาด้วยไง เจอคนจู่โจมจิงจัง แถมยังไปชอบๆด้วย ก็เลยไวเชียว เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็เชียร์ๆนะ กูว่าได้คบกะไอนัทเนี่ยแหละ เราคุยกันไม่นาน แต่รู้สึกเหมือนรู้จักกันมานานมาก แปลกอย่างบอกไม่ถูกเลย ช่วงที่นัทคุยกะเรา นัทกำลังหางานทำอยู่ ทำพาสทามอะไรพวกนี้ เขาก็เล่าๆว่าเออ ชอบทำงานหาเงินใช้เอง เราก็เออ เห็นว่าเป็นคนขยัน เราชอบคนขยันมากกว่าคนที่รวย เพราะเราเองก็ดิ้นรนแต่เด็ก เราเข้าใจละมองว่าเออ น่ายกย่อง นัทก็หาสมัครงาน จนมาได้ที่นึง ซึ่งเป็นงานในบริษัทชื่อดัง ซึ่งเด็กเข้าไปทำยาก แต่นัทได้เส้นเข้าไปทำ เราก็เออ ยินดีด้วยที่เขาได้งานดี แต่เส้นที่เขาเข้าไปนั้น คือ ผู้ใหญ่เกย์คนนึงเป็นคนดังนะคะ เราแทนชื่อว่า "คุณธรรม" ละกัน เราก็โอเค ไม่ได้คิดไร แต่เราก็มาเล่าสู่กะเพื่อนว่าเออนัทได้ไปทำงานในบริษัทเนี้ย โชคดีเนอะไรงี้ เพื่อนก็แซวมาว่า ไปทำไรวะ ไปเป็นเด็กเจ๊แน่เลย555 ขำๆกัน เราก็บอกบ้าาา แต่เราก็เอามาแซวนัทอยู่ นัทก็บอกเรานะว่า เค้ารับมือได้ไอพวกเนี้ย เค้าเจอมาเยอะ เราก็เลยสบายใจไม่ได้อะไร
และเขาก็ไปทำงานวันแรก ก่อนหน้านี้เราก็คอลคุยกันทุกวันอยู่แล้วนะ พอวันนั้นเขาไปทำงานเราก็คุยกันน้อยลงไปหน่อย ตกกลางคืนเขาเลิกงาน ก็โทมา เออถึงบ้านเดี๊ยวโทหา เราก็ทำไรรอไปเรื่อยเปื่อย ทีนี้สักพักใหญ่ๆ นัทก็โทมา บอกว่าเอ้อเนม วันนี้นัทต้องมานอนบ้านคุณธรรม เพราะพรุ่งนี้เข้างานแต่เช้าและต้องไปพร้อมเขาเลย เราก็ถามแล้วตอนนี้อยู่ไหน นัทบอกอยู่บ้านคุณธรรมแล้ว อาบน้ำเพิ่งเสร็จ เราก็แอบนึกในใจ (ไวเนอะ ไม่บอกเลย😥) และก็ถามต่อ แล้วคุณธรรมหล่ะ นัทบอกคเขาอาบน้ำอยู่ เราก็อ่ออ (สงสัยเหนื่อยกันอะแหละทำงานทั้งวัน) เราก็ไม่ได้คิดอะไร พอคุยสักพักนัทก็บอกเราว่า เดี๊ยวต้องรีบนอนแล้วแหละ กลัวพรุ่งนี้ทำงานไม่ไหวถ้านอนดึกอีก เราก็โอเค ค่อยคุยพรุ่งนี้ต่อ และนัทบอกเดี๊ยวชาร์ทแบตไว้ เค้าไม่วางสายนะ เราก็บอกฝันดีกันเสร็จ แยกย้าย...นอน (เราก็สบายใจเขาโชว์ความบริสุทธิ์ใจกะเราโทรค้างไว้ไรงี้ เพราะถ้าไม่โทรเราก็คงคิดว่าผิดปกติได้ 555 นายทำถูกละ ) ในระหว่างที่เราก็ข่มตานอนอยู่
ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเอี๊ยดดในสาย เพราะเราใส่หูฟังไว้อยู่ไงก็ได้ยิน เราก็นึกภาพตามเสียงแหละเพราะยังนอนไม่หลับด้วย คาดว่าน่าจะเป็นเสียงประตูที่คุณธรรมเปิดเพราะอาบน้ำเสร็จละมั้ง ก็นอนฟังๆไป สักพักก็ได้ยินเสียงเขากะนัทเหมือนนั่งคุยกันอยู่ไกลๆมีถามชื่อกันด้วย เขาถามนัทชื่ออะไร ไอเราฟังก็ งง เอ้าทำงานกันมาทั้งวันไม่รู้จักชื่อกันไงวะ ก็เริ่มคิดละเลยตั่งใจฟังต่อ เขาก็คุยว่าเออไรเรื่อยเปื่อย สักพักนัทบอก ผมเป็นผู้ชายครับ เห้ยเราแบบ งง ดิ จะบอกเขาทำไม เลยรู้เลย เชี่ยคุณธรรม
จะเอาไอนัทแน่เลย (เราบอกไปหรือยังว่าคุณธรรมไรเนี่ยมันเป็เกย์) แต่เราจำคำพูดนัทได้ ที่ว่ารับมือได้ เลยนอนฟังต่อ ว่านัทจะทำไงต่อ เขาก็คุยกันเสียงเบาจนเราไม่ได้ยินละ สักพักใหญ่เลย จนมีเสียงไรก็ไม่รู้ ดัง แก๊ก...แก๊ก....แก๊ก ช้าๆเราก็ฟัง เห้ย ทำไรกันวะดึกๆดื่นๆ เราก็เดาไปเรื่อย เสียงเขารีดผ้าปะวะ หรืออะไรกระแทกอะไรรึป่าว สักพัก ก็แก๊กๆๆๆถี่ขึ้น ระหว่างนั้นเราก็ไลน์ถามเพื่อนในกลุ่ม พวกคือเสียงมันอย่างเงี้ยๆๆนู่นนี่อธิบายไป แต่ตอนนั้นคิดละ
เอากันแน่เลย
ย เพื่อนก็บอกอะคิดมาก ไม่มีไรหรอก สักพักเราก็ไลน์ไปหานัทในขณะที่ฟังอยู่อะแหละ ว่า"เสียงอะไรอะ ทำอะไรอยู่ นอนหรือยัง " ไลน์มันก็ดังคื้ดๆๆเสียงเครื่องสั่นๆ ก็ไม่มาอ่านหรือตอบอะไร เราก็ส่งติ้กเกอร์รัวๆเลยค่ะ สักพักได้ยินเสียงคุณธรรมเรียกว่า "นัท~" (น้ำเสียงกระเส่าเบาๆเหมือนคาง) เราก็ได้ยินนัทตอบครูว่า "เขารู้แล้วแหละ" พอบทสนทนาจบ กูรู้เลยย
ยย เอากัน เราก็ไลน์บอกมันต่อ "
ยย ยังไงก็ใช่ ใช่แน่ๆ กูเชื่อในสิ่งที่กูได้ยิน ทำไมไม่วางสายยสัสส กูเกลียดดดด!!" ตอนนั้นคือเราอึ้ง เราสั่น เราโกรธมากๆๆ ตอนพิมพ์ไปเราก็ยังฟังอยู่นะ เสียงแก๊กก็เริ่มเงียบไป แต่เราได้ยินเสียงกระเส่าเบาๆ ซี๊ดดดๆ เรามั่นใจว่าเป็นเสียงของนัท สักพักก็เงียบ คุณธรรมก็พูดว่า "นอนในนี้ยันเช้าก็ได้นะ .."
และเราก้ได้ยินเหมือนเสียงเปิดประตูออกไป เราก็วางสายเลยค่ะ ละโทรใหม่ ไม่มีใครรับค่ะ เราก็โทรแค่สายสองสาย เราก็พอ เพราะรู้หมดละ เหตุผลไม่อยากถามแล้วตอนนั้น ใจก็พยายามลองคิดให้เป็นเรื่องเข้าใจผิด เราอาจจะเข้าใจผิด แต่คือ มันชัดเจนมากจน นอนนิ่งไปเลย ตอนนั้นตี3ได้ เราก็พยายามนอนให้หลับและเออ กูตัดใจแน่นอน ไม่คุยแระ ละลองมองเรื่องว่า อีคุณเกย์น่าจะหลอกนัทให้ไปนอนบ้าน ละก็เล้าโลมนัท เอาความฝันมาล่อจนนัทต้องยอมฝืนทำ ซึ่งนัทมันยังเด็ก ที่อยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น จนสามารถทำได้ทุกอย่างไรงี้ เลยยอม นี่คือสิ่งที่คิดเอง และที่นัทไม่วางสาย เพราะตั้งใจจะไปนอนอะแหละ (ยังคิดในแง่ดีอยู่) แต่ด้วยความเกรงใจอีคุณเกย์ ก็ต้องอยู่คุยเป็นเพื่อนอีคุณเกย์ก่อน หลังจากนั้นเรื่องราวที่เราได้ยินก็เลยเกิดขึ้น ด้วยอารมณ์ชั่ววูบหรืออารมณ์ของผู้ชายอะไรในตอนนั้น...
พอเช้า 7 โมงครึ่ง นัทโทรมา..
นัท : "ฮัลโหลเนม เค้ากำลังจะไปทำงานแล้วนะ" ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเมื่อคืน ไลน์มันก็อ่านนะตอนเช้า
ไม่รู้สึก
ไรกะที่กูด่าไปเลยหรอ คือเราตอบกลับไปแค่ว่า
"เมื่อคืนทำอะไรกัน???" (จากที่ไม่เคยกุ) น้ำเสียงแข็งมาก
นัทก็บอก "ป่าวนิ พอชาร์ทแบตเสร็จเค้าก็ออกไปนอนโซฟาข้างนอกเลย"
เรา " หรอ...กูให้พูดอีกครั้ง จะยอมรับไหมม กูได้ยินเสียงขนาดนั้นยังกล้าปฏิเสธหรออ" มันเงียบละแถๆๆไปเรื่อยๆเราไม่ฟังเลยสักคำ จนมีเสียงคุณธรรมเรียกนัท ปะ!! ออกแนวเหมือนอีนัทมันแอบออกมาโทรหาเรา พอนั้นนัทก็บอกค่อยคุยในไลน์นะ ละรีบวางไป ...
ยิ่งโมโหเลยเราา
ยังมีน่ามาโกหก
เราก็ไลน์ไป "ให้โอกาสพูดอีกครั้ง"
นัทก็ตอบกลับมา ว่า "เออ เนมได้ยินอย่างงั้น จะเป็นอย่างอื่นได้ยังไงละเนอะ"
เราแบบความรู้สึก
ยยมากกกกก
นัทก็พิมพ์มายาวมาก อธิบายเรื่องที่เกิดขี้น...
คืออีเกย์บอกว่า จะให้งาน จะปั้นให้ดัง จะทำให้มีชื่อเสียงสารพัด แต่เขาขอค่าครู โดยการมีอะไรกับเขา นัทปฏิเสธเขาแล้ว แต่เขาก็กล่อมว่า แค่ครั้งเดียว ก็จะไม่ยุ่งอีกเลย หลังจากนั้นก็จะให้ทุกอย่างตามที่บอก นัทก็คิดว่า เออ แค่ครั้งเดียว ทำๆให้เสร็จๆให้จบๆไป เพราะเราเอาเขา ไม่ใช่เขาเอาเรา เรื่องก็มีแค่นี้แหละ นัทอธิบายหมดแล้ว เนมจะเป็นยังไงต่ออะ เราถามทำไมไม่วางสาย เพราะถ้าวางสายเราก็จะไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำ นัทก็บอกตอนนั้นมันลงมากดวางได้ไหมละ ไม่ได้อะ! ก็เลยตามเลย คือไม่ได้ตั้งใจจะเอาเลยไม่วางสายไรงี้
เราฟังละคือนึกในใจ เหมือนที่กูคิดเองไวเป๊ะเลยย ว่าเรื่องต้องประมาณนี้ เราก็เลยให้นัทเลือกแหละว่า ระหว่างงานการที่คิดว่าดี ที่ว่าจะมีชื่อเสียงในอนาคต
กับความสัมพันธ์ของเราที่กำลังโอเค ที่เนมจะให้โอกาสได้ไปต่อ ได้ศึกษากันต่อ เธอจะเลือกอะไร
นัทตอบทันควัน เลือก"เนม" แค่ชีวิตเค้ามีเนมคนเดียวก็พอใจแล้ว เค้าทำงานอะไรก็ได้ ลำบากแค่ไหนเค้าก็จะทำถ้ามีเนม เราฟังแล้วก็อึ้ง เพราะยอมทุ่มทำเรื่องมะคืนขนาดนั้น และยังเสี่ยงอีกตะหากถ้าเลือกเรา เราก็ไม่ได้รับประกันว่าเราจะได้คบเป็นแฟนไหม...
เราชุกคิดขึ้นมาว่า เรื่องนี้คือนัทโดนอีเกย์แก่นั่นหลอกแบบเต็มๆ และตอนนั้นเราเข้าใจว่าน่าจะเป็นสถานการณ์ที่เลี่ยงไม่ได้ เราเข้าใจนัททุกอย่าง จนคิดสงสารที่โดนหลอกขนาดนั้น..
เราก็คิดว่า ถ้าเรามีอิทธิพลพอที่จะดึงคนๆนึง ที่กำลังจะเดินไปในเส้นทางที่ผิด เราขอทำ ถึงแม้ว่า เราไม่ได้คบกันในอนาคตเราศึกษากันแล้วไม่ใช่ ก็ไม่เป็นไร เราขอแค่ได้ช่วยเขาออกมา ตอนนั้นเราคิดแบบนั้นนะ เพราะเข้าถึงความรู้สึกสงสารจริงๆ เราปรึกษาเพื่อนๆ เพื่อนก็เออ ดึงมันออกมา มันโดนหลอกแหละ ทุกคนสงสารหมด
พอนัทตอบเสร็จว่าเลือกเรา นัทถามว่า แล้วนัทต้องทำอะไรต่อ เราก็บอกให้ออกจากงานนั้น ไม่ต้องทำ และเลิกติดต่อไอ้เกย์คนนี้อย่างเด็ดขาด นัทตอบตกลง และก็ขอบคุณเราอย่างจริงใจ ที่ว่าเรายอมให้โอกาสนัทขนาดนี้ เราก็คิดว่า นัทเป็นคนดีมาตลอด มีแต่เรื่องนี้ ที่เหมือนเลวร้าย ซึ่งนัทอาจโดนหลอกละทำให้ชีวิตแย่ลงในพริบตาก็ได้ เราเลยเลือกให้เขาออกมาและใช้ชีวิตที่ลืมเรื่องวันนั้นไป นัทขอบคุณและบอกว่า คนจริงใจแบบเนมไม่ได้หาง่ายๆ นัทจะไม่มีวันทำให้เนมเสียใจอีก และนัทก็ขอให้เราไปรับนัทในวันนั้นที่บริษัทชื่อดัง และบอกให้เราไปหาที่สมัครงาน ตามร้านอาหารเป็นแค่เด็กเสริฟธรรมดา เราก็คิดนะ ว่าเราซึ้งที่นัทเลือกเรา และยอมลำบากเพื่อให้เราสบายใจ และทิ้งงานดีๆที่ก้ไม่ใช่ง่ายๆที่ใครจะได้เข้าไปทำ เราก็คิดว่า คนเรามีผิดพลาดกันได้ และเราก็เริ่มต้นใหม่จนคบกัน เรามีความสุขมากๆที่ได้คบกัน ใจมันรักตั้งแต่วันนั้นที่เราให้อภัยเขา และเขาก็ทำให้เรารู้ว่าเขารักเราขนาดไหน แต่ในใจเราถึงแม้จะบอกว่าให้ลืมเรื่องคืนนั้น แต่ในใจก็ยังแอบนึกถึงเสมอ และเวลานัททำผิดอะไร นัทก็จะชอบว่าตัวเองว่า เค้ามันเลว เค้าเคยทำผิด เค้ามันไม่ดี เราก็จะยิ่งสงสารและก็อยากจะลืมให้มันจริงๆสักที และบอกให้นัทลืมให้ได้ !
แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้นค่ะคุณณณ เรานี่ผิดหวัง เสียความรู้สึกเข้าไปอีก เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอตั้งใจทำงานก่อน...
เมื่อฉันได้ยินเสียงแฟนฉัน ... กับคนอื่นผ่านทางโทรศัพท์18+
ขอเริ่มเล่าเลยละกันนะคะ เราขอแทนตัวเองว่า "เนม"น้าาา ขอเกิ่นก่อนดีกว่าว่าเราก็เป็นคนโสดที่ดาม่าคิดถึงแฟนเก่าไปวันๆเหงาๆเศร้าๆเปื่อยๆ แต่ก็มีคนคุยอยู่นะคะ แต่ก็แบบไม่ได้พัฒนาต่อเลยสักคน คนนึงก็ไม่ชัดเจน อีกคนใช่มากแต่ก็มีแฟนแล้ว มีอีกคนชัดเจนมากแต่เราก็ดันไม่ชอบเขา จนมีอยู่วันนึง อารมณ์เหงาเปี่ยวใจตอนดึกๆ ก็มานั่งไล่ๆดูคนที่แอดมาในเฟซ ปกติเราจะไม่ค่อยรับแอดใครเลย วันนั้นว่างคะ เราก็เลย มากดรับแอดเรื่อยๆ ก่อนรับเราก็เข้าไปเช็คมีเพื่อนร่วมไหมไรงี้ จังหวัดไร พอรู้จักไหมไรงี้ จนมาถึงคนนึง เราก็เข้าไปดู เห๊ยน่ารักจุง ก็รับแอดเลยจ้าา และทักไป "ขอบคุณที่แอดมาน้าา" เรื่องของเรื่องอยากรู้จักไว้นั่นแหละ ไม่ได้คิดไรเยอะแยะ ตามประสาคนว่างๆ คิคิ พอผ่านไป1 วันเขาก็มาตอบ "ขอบคุณที่รับแอดเหมือนกันครับ" ละก็ตามเสต็ป เขาก็แนะนำตัว ขอแทนชื่อว่า นัท ละกันคะ
"ผมชื่อนัทนะครับ คิดว่าจะไม่รับแอดผมสะแล้วว ดีใจจัง😁"
เราก็ตอบจ้าาา "อ่ออ เพิ่งมาไล่ๆดูคนที่แอดมาคะ เลยเพิ่งรับ ยินดีที่ได้รู้จักคะ"
หลังจากนั้น นัทก็ตามไลค์ทุกอย่างในเฟซรัวๆ
เราก็รับรู้ถึงความรู้สึกของเขาว่า เขาคงชอบเรามากถึงขั้นนั่งไลค์ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย 555 แอบเข้าข้างตัวเอง (บวกกับคำพูดที่ว่า ดีใจจังที่รับแอด) เลยมโนกันไป ทีนี้ก็คุยกันธรรมดาคะ ทำอะไรอยู่ เราทำงาน เขาก็เสนอช่วยบ้างไรบ้าง พอคุยไปคุยมา เขาก็อยากมาเจอเราคะ เราก็เออวันนั้นไปกับเพื่อน คงไม่เป็นอะไร จะเจอก็เจอ มีเพื่อนอยู่ด้วยไม่กลัวหรอกไรงี้ เราก็ได้เจอกันวันนั้น เวลาคุยไรกันเขาก็จะถ่ายส่งมาให้ดูตลอด แล้วเราเรียนมอใกล้ๆกัน เราก็เออ คิดว่าเขาคงไม่ได้มาหลอกอะไรเรา จนเราก็เริ่มชินที่ว่าต้องคุยกันตลอด เขาทักมาตลอด จนเราติดอะ ว่าเออ ทำไรวะ ทักมายัง ด้วยความที่ตอนแรกเหงาด้วยไง เจอคนจู่โจมจิงจัง แถมยังไปชอบๆด้วย ก็เลยไวเชียว เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็เชียร์ๆนะ กูว่าได้คบกะไอนัทเนี่ยแหละ เราคุยกันไม่นาน แต่รู้สึกเหมือนรู้จักกันมานานมาก แปลกอย่างบอกไม่ถูกเลย ช่วงที่นัทคุยกะเรา นัทกำลังหางานทำอยู่ ทำพาสทามอะไรพวกนี้ เขาก็เล่าๆว่าเออ ชอบทำงานหาเงินใช้เอง เราก็เออ เห็นว่าเป็นคนขยัน เราชอบคนขยันมากกว่าคนที่รวย เพราะเราเองก็ดิ้นรนแต่เด็ก เราเข้าใจละมองว่าเออ น่ายกย่อง นัทก็หาสมัครงาน จนมาได้ที่นึง ซึ่งเป็นงานในบริษัทชื่อดัง ซึ่งเด็กเข้าไปทำยาก แต่นัทได้เส้นเข้าไปทำ เราก็เออ ยินดีด้วยที่เขาได้งานดี แต่เส้นที่เขาเข้าไปนั้น คือ ผู้ใหญ่เกย์คนนึงเป็นคนดังนะคะ เราแทนชื่อว่า "คุณธรรม" ละกัน เราก็โอเค ไม่ได้คิดไร แต่เราก็มาเล่าสู่กะเพื่อนว่าเออนัทได้ไปทำงานในบริษัทเนี้ย โชคดีเนอะไรงี้ เพื่อนก็แซวมาว่า ไปทำไรวะ ไปเป็นเด็กเจ๊แน่เลย555 ขำๆกัน เราก็บอกบ้าาา แต่เราก็เอามาแซวนัทอยู่ นัทก็บอกเรานะว่า เค้ารับมือได้ไอพวกเนี้ย เค้าเจอมาเยอะ เราก็เลยสบายใจไม่ได้อะไร
และเขาก็ไปทำงานวันแรก ก่อนหน้านี้เราก็คอลคุยกันทุกวันอยู่แล้วนะ พอวันนั้นเขาไปทำงานเราก็คุยกันน้อยลงไปหน่อย ตกกลางคืนเขาเลิกงาน ก็โทมา เออถึงบ้านเดี๊ยวโทหา เราก็ทำไรรอไปเรื่อยเปื่อย ทีนี้สักพักใหญ่ๆ นัทก็โทมา บอกว่าเอ้อเนม วันนี้นัทต้องมานอนบ้านคุณธรรม เพราะพรุ่งนี้เข้างานแต่เช้าและต้องไปพร้อมเขาเลย เราก็ถามแล้วตอนนี้อยู่ไหน นัทบอกอยู่บ้านคุณธรรมแล้ว อาบน้ำเพิ่งเสร็จ เราก็แอบนึกในใจ (ไวเนอะ ไม่บอกเลย😥) และก็ถามต่อ แล้วคุณธรรมหล่ะ นัทบอกคเขาอาบน้ำอยู่ เราก็อ่ออ (สงสัยเหนื่อยกันอะแหละทำงานทั้งวัน) เราก็ไม่ได้คิดอะไร พอคุยสักพักนัทก็บอกเราว่า เดี๊ยวต้องรีบนอนแล้วแหละ กลัวพรุ่งนี้ทำงานไม่ไหวถ้านอนดึกอีก เราก็โอเค ค่อยคุยพรุ่งนี้ต่อ และนัทบอกเดี๊ยวชาร์ทแบตไว้ เค้าไม่วางสายนะ เราก็บอกฝันดีกันเสร็จ แยกย้าย...นอน (เราก็สบายใจเขาโชว์ความบริสุทธิ์ใจกะเราโทรค้างไว้ไรงี้ เพราะถ้าไม่โทรเราก็คงคิดว่าผิดปกติได้ 555 นายทำถูกละ ) ในระหว่างที่เราก็ข่มตานอนอยู่
ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเอี๊ยดดในสาย เพราะเราใส่หูฟังไว้อยู่ไงก็ได้ยิน เราก็นึกภาพตามเสียงแหละเพราะยังนอนไม่หลับด้วย คาดว่าน่าจะเป็นเสียงประตูที่คุณธรรมเปิดเพราะอาบน้ำเสร็จละมั้ง ก็นอนฟังๆไป สักพักก็ได้ยินเสียงเขากะนัทเหมือนนั่งคุยกันอยู่ไกลๆมีถามชื่อกันด้วย เขาถามนัทชื่ออะไร ไอเราฟังก็ งง เอ้าทำงานกันมาทั้งวันไม่รู้จักชื่อกันไงวะ ก็เริ่มคิดละเลยตั่งใจฟังต่อ เขาก็คุยว่าเออไรเรื่อยเปื่อย สักพักนัทบอก ผมเป็นผู้ชายครับ เห้ยเราแบบ งง ดิ จะบอกเขาทำไม เลยรู้เลย เชี่ยคุณธรรม
และเราก้ได้ยินเหมือนเสียงเปิดประตูออกไป เราก็วางสายเลยค่ะ ละโทรใหม่ ไม่มีใครรับค่ะ เราก็โทรแค่สายสองสาย เราก็พอ เพราะรู้หมดละ เหตุผลไม่อยากถามแล้วตอนนั้น ใจก็พยายามลองคิดให้เป็นเรื่องเข้าใจผิด เราอาจจะเข้าใจผิด แต่คือ มันชัดเจนมากจน นอนนิ่งไปเลย ตอนนั้นตี3ได้ เราก็พยายามนอนให้หลับและเออ กูตัดใจแน่นอน ไม่คุยแระ ละลองมองเรื่องว่า อีคุณเกย์น่าจะหลอกนัทให้ไปนอนบ้าน ละก็เล้าโลมนัท เอาความฝันมาล่อจนนัทต้องยอมฝืนทำ ซึ่งนัทมันยังเด็ก ที่อยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น จนสามารถทำได้ทุกอย่างไรงี้ เลยยอม นี่คือสิ่งที่คิดเอง และที่นัทไม่วางสาย เพราะตั้งใจจะไปนอนอะแหละ (ยังคิดในแง่ดีอยู่) แต่ด้วยความเกรงใจอีคุณเกย์ ก็ต้องอยู่คุยเป็นเพื่อนอีคุณเกย์ก่อน หลังจากนั้นเรื่องราวที่เราได้ยินก็เลยเกิดขึ้น ด้วยอารมณ์ชั่ววูบหรืออารมณ์ของผู้ชายอะไรในตอนนั้น...
พอเช้า 7 โมงครึ่ง นัทโทรมา..
นัท : "ฮัลโหลเนม เค้ากำลังจะไปทำงานแล้วนะ" ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเมื่อคืน ไลน์มันก็อ่านนะตอนเช้า
"เมื่อคืนทำอะไรกัน???" (จากที่ไม่เคยกุ) น้ำเสียงแข็งมาก
นัทก็บอก "ป่าวนิ พอชาร์ทแบตเสร็จเค้าก็ออกไปนอนโซฟาข้างนอกเลย"
เรา " หรอ...กูให้พูดอีกครั้ง จะยอมรับไหมม กูได้ยินเสียงขนาดนั้นยังกล้าปฏิเสธหรออ" มันเงียบละแถๆๆไปเรื่อยๆเราไม่ฟังเลยสักคำ จนมีเสียงคุณธรรมเรียกนัท ปะ!! ออกแนวเหมือนอีนัทมันแอบออกมาโทรหาเรา พอนั้นนัทก็บอกค่อยคุยในไลน์นะ ละรีบวางไป ...
ยิ่งโมโหเลยเราา
เราก็ไลน์ไป "ให้โอกาสพูดอีกครั้ง"
นัทก็ตอบกลับมา ว่า "เออ เนมได้ยินอย่างงั้น จะเป็นอย่างอื่นได้ยังไงละเนอะ"
เราแบบความรู้สึก
นัทก็พิมพ์มายาวมาก อธิบายเรื่องที่เกิดขี้น...
คืออีเกย์บอกว่า จะให้งาน จะปั้นให้ดัง จะทำให้มีชื่อเสียงสารพัด แต่เขาขอค่าครู โดยการมีอะไรกับเขา นัทปฏิเสธเขาแล้ว แต่เขาก็กล่อมว่า แค่ครั้งเดียว ก็จะไม่ยุ่งอีกเลย หลังจากนั้นก็จะให้ทุกอย่างตามที่บอก นัทก็คิดว่า เออ แค่ครั้งเดียว ทำๆให้เสร็จๆให้จบๆไป เพราะเราเอาเขา ไม่ใช่เขาเอาเรา เรื่องก็มีแค่นี้แหละ นัทอธิบายหมดแล้ว เนมจะเป็นยังไงต่ออะ เราถามทำไมไม่วางสาย เพราะถ้าวางสายเราก็จะไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำ นัทก็บอกตอนนั้นมันลงมากดวางได้ไหมละ ไม่ได้อะ! ก็เลยตามเลย คือไม่ได้ตั้งใจจะเอาเลยไม่วางสายไรงี้
เราฟังละคือนึกในใจ เหมือนที่กูคิดเองไวเป๊ะเลยย ว่าเรื่องต้องประมาณนี้ เราก็เลยให้นัทเลือกแหละว่า ระหว่างงานการที่คิดว่าดี ที่ว่าจะมีชื่อเสียงในอนาคต
กับความสัมพันธ์ของเราที่กำลังโอเค ที่เนมจะให้โอกาสได้ไปต่อ ได้ศึกษากันต่อ เธอจะเลือกอะไร
นัทตอบทันควัน เลือก"เนม" แค่ชีวิตเค้ามีเนมคนเดียวก็พอใจแล้ว เค้าทำงานอะไรก็ได้ ลำบากแค่ไหนเค้าก็จะทำถ้ามีเนม เราฟังแล้วก็อึ้ง เพราะยอมทุ่มทำเรื่องมะคืนขนาดนั้น และยังเสี่ยงอีกตะหากถ้าเลือกเรา เราก็ไม่ได้รับประกันว่าเราจะได้คบเป็นแฟนไหม...
เราชุกคิดขึ้นมาว่า เรื่องนี้คือนัทโดนอีเกย์แก่นั่นหลอกแบบเต็มๆ และตอนนั้นเราเข้าใจว่าน่าจะเป็นสถานการณ์ที่เลี่ยงไม่ได้ เราเข้าใจนัททุกอย่าง จนคิดสงสารที่โดนหลอกขนาดนั้น..
เราก็คิดว่า ถ้าเรามีอิทธิพลพอที่จะดึงคนๆนึง ที่กำลังจะเดินไปในเส้นทางที่ผิด เราขอทำ ถึงแม้ว่า เราไม่ได้คบกันในอนาคตเราศึกษากันแล้วไม่ใช่ ก็ไม่เป็นไร เราขอแค่ได้ช่วยเขาออกมา ตอนนั้นเราคิดแบบนั้นนะ เพราะเข้าถึงความรู้สึกสงสารจริงๆ เราปรึกษาเพื่อนๆ เพื่อนก็เออ ดึงมันออกมา มันโดนหลอกแหละ ทุกคนสงสารหมด
พอนัทตอบเสร็จว่าเลือกเรา นัทถามว่า แล้วนัทต้องทำอะไรต่อ เราก็บอกให้ออกจากงานนั้น ไม่ต้องทำ และเลิกติดต่อไอ้เกย์คนนี้อย่างเด็ดขาด นัทตอบตกลง และก็ขอบคุณเราอย่างจริงใจ ที่ว่าเรายอมให้โอกาสนัทขนาดนี้ เราก็คิดว่า นัทเป็นคนดีมาตลอด มีแต่เรื่องนี้ ที่เหมือนเลวร้าย ซึ่งนัทอาจโดนหลอกละทำให้ชีวิตแย่ลงในพริบตาก็ได้ เราเลยเลือกให้เขาออกมาและใช้ชีวิตที่ลืมเรื่องวันนั้นไป นัทขอบคุณและบอกว่า คนจริงใจแบบเนมไม่ได้หาง่ายๆ นัทจะไม่มีวันทำให้เนมเสียใจอีก และนัทก็ขอให้เราไปรับนัทในวันนั้นที่บริษัทชื่อดัง และบอกให้เราไปหาที่สมัครงาน ตามร้านอาหารเป็นแค่เด็กเสริฟธรรมดา เราก็คิดนะ ว่าเราซึ้งที่นัทเลือกเรา และยอมลำบากเพื่อให้เราสบายใจ และทิ้งงานดีๆที่ก้ไม่ใช่ง่ายๆที่ใครจะได้เข้าไปทำ เราก็คิดว่า คนเรามีผิดพลาดกันได้ และเราก็เริ่มต้นใหม่จนคบกัน เรามีความสุขมากๆที่ได้คบกัน ใจมันรักตั้งแต่วันนั้นที่เราให้อภัยเขา และเขาก็ทำให้เรารู้ว่าเขารักเราขนาดไหน แต่ในใจเราถึงแม้จะบอกว่าให้ลืมเรื่องคืนนั้น แต่ในใจก็ยังแอบนึกถึงเสมอ และเวลานัททำผิดอะไร นัทก็จะชอบว่าตัวเองว่า เค้ามันเลว เค้าเคยทำผิด เค้ามันไม่ดี เราก็จะยิ่งสงสารและก็อยากจะลืมให้มันจริงๆสักที และบอกให้นัทลืมให้ได้ !
แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้นค่ะคุณณณ เรานี่ผิดหวัง เสียความรู้สึกเข้าไปอีก เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอตั้งใจทำงานก่อน...