ความเอ่ยความรัก!
เรื่องที่ถ่ายทอดต่อจากนี้คือ.."เรื่องจริง"
(ชื่อตัวละครคือชื่อสมมุติเพื่อที่จะสื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น) เล่าถึงด้านหนึ่งของผู้หญิง
.
เรื่องมีอยู่ว่า..
.
. เราชื่อ "จี" เป็นพนักงานใหม่ของบริษัทแห่งหนึ่ง
พึ่งเข้าทำงานเป็นวันแรก
แต่ดันเข้ามาช่วงประชุมไตรมาสของบริษัท
พี่เลี้ยงของจี กำลังจะออก จีต้องมาทำงานแทนในตำแหน่งของพี่เค้า
.
ด้วยที่จีเป็นเด็กใหม่ จีต้องโชว์ศักยภาพของจีให้พี่เลี้ยงของจีเห็น
แต่ไม่ทันแล้วสิ. อีก 2 วันเราต้องเตรียมงานให้เสร็จ
จีและพี่เลี้ยงช่วยกันทำงานและแบ่งหน้าที่กัน
เตรียมของจนเสร็จ
และเมื่อวันประชุมไตรมาสมาถึง
จีเป็นเหมือน Staff คอยอำนวยความสะดวกให้กับทุกคน
วันนั้น..บอสให้แนะนำตทุกคนทั้งหมด
เป็นวันแรกที่จีรู้สึกตื่นเต้นและเเกร่งๆ
แต่ก็แนะนำให้ทุกคนรู้จัก และพี่เลี้ยงก็ช่วยแจ้งว่าจีจะมารับผิดชอบส่วนของที่เลี้ยงทั้งหมด
แต่ก็รู้สึกใจหายเพราะ ต้องกดดันตัวเองในการทำงาน เพื่อเรียนงานที่ต้องรับผิดชอบภายใน้วลาไม่ถึงเดือน
.
.จี รู้จัก พี่นัท วันนั้น
พี่นัทเป็นคนธรรมดา ขี้เล่น ชอบแซวจี
จนบางที..จีก็แอบเขิน
และก็มีพี่อ๊อฟ ..ดูจากหน้าตา
เหมือนถือตัวและก็หยิ่งๆ
.
.
พี่นัทชอบถาม จีกินข้าวยัง
ชอบเอาโทรศัพท์มาฝากชาร์จ
.
พอประชุมเสร็จจีก็กลับบ้าน
มีพี่แอดมินดึงจีเข้ากลุ่มออฟฟิศ
ซึ่งมีแต่คนใหญ่ๆ ในนั้น
จีถามพี่แอดมินว่า...
หนูจำเป็นต้องเพิ่มเพื่อนทุกคนไหม
.
พี่แอดมินก็เลยบอกว่า ก็ควรจะนะ เพราะว่าต้องประสานงานกันหมด
.
จีเองเลยตัดสินใจเพิ่มทุกคนเป็นเพื่อน
ระหว่างกำลังจะข้ามสะพานลอยกลับบ้าน
เสียงไลน์ก็ดังขึ้น ...
.
จีเปิดดู.
.เป็นพี่นัท
.
แชทมาว่า
.
คิดว่าสาวที่ไหนมาเพิ่มเพื่อน
นี่น้องจี น้องสาวสุดออฟฟิศเอง
.
เราก็ส่งสติ๊กเกอร์กลับ (ด้วยไอคอนยิ้มแล้วแลบลิ้น)
.
พี่นัทก็ถามกลับมาว่า
.
ถึงบ้านหรือยัง?
.
จีเลยบอกว่าถึงแล้วค่ะ
.
(พี่นัท)ก็บอกว่า อาบน้ำพักผ่อนนะ
.
(จี)ตอบว่า เช่นกันค่ะ (ไอคอนยิ้ม)
.
.
นี่คือจุดเริ่มต้น
.
พี่นัทเริ่มทักมาคุย ชวนคุยนู้นคุยนี้
ถาม ทำงานอะไรมาก่อน บ้านอยู่ไหน
กลับบ้านยังไง มาทำงานมายังไง
.
.ด้วยที่จีก็เฉยๆ เพราะก็ไม่รู้ว่านี่คือการจีบ
จีก็ตอบพี่นัทไปว่า
"ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งข้างตึกทรูพัฒนาการ"
บ้านอยู่........
นั่งรถตู้มาลงบางกะปิ ต่อรถจากบางกะปิมาลงซีคอน...........
ขากลับก็เหมือนกันค่ะ
.
.
ด้วยที่เราไม่รู้ว่าเขาจีบ
พี่นัทถามจีก็ตอบ
.
ก่อนจบการสนทนา
พี่นัท
ฝากจีซื้อน้ำพริกปลาร้ากับผักลวกมาให้
พรุ่งนี้ด้วย
ด้วยที่จีก็ไม่รู้ว่าพี่นัทดูเชิง(ลองใจ)
.
.
วันรุ่งขึ้น...จีก็หาซื้อผักกับน้ำพริกและก็ข้าวเหนียวมันพี่เขา
.
ทำแบบนี้ซ้ำๆ
ฝากซื้อนู้นซื้อนี้
.
พักหลังเขาก็ขอเปลี่ยนเป็น
น้ำเต้าหู้หวานๆ 1ถุง
จีเป็นคนที่ชอบซื้อแต่ไม่ชอบกิน
แต่ก็จะซื้อไปเยอะและก็เอาไปฝากพี่ๆที่ออฟฟิศ
.
.
พี่นัทก็ไม่เคยบอกว่า จะจีบจี.
จีเลยไม่รู้ตัว
จนเวลาล่วงเลยมาเกือบ 2 เดือน
พี่นัทก็ฝากซื้อข้าว
.
จนจีไม่ถามแล้วว่าฝากไหม
จีซื้อข้าว และ น้ำเต้าหู้ มาให้พี่นัททุกวัน
.
จนพี่แอดมินแซว
.
พี่นัทก็แซวกลับ
คือจีเป็นคนกลางสนทนาไง
จีก็เขิน. แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
เพราะคิดแต่ว่าพี่น้อง
มันก็ปกติ ๆ จีก็ซื้อของฝากพี่(ที่ทำงานในบริษัทเก่า)
เรื่องแค่นี้จิ๊บๆมาก
.
.
มีวันหนึ่ง..ประชุมแล้วเลิกดึก
พี่นัทอาสาไปส่งบ้าน
จีก็ไม่สนใจไง. จีดูแลตัวเอง กลับเองได้สบายมาก
แต่อยู่ๆ พี่นัทก็ขออาสาไปส่งจี
.
.
ขออนุญาตทุกคนรวมถึงบอสแลผู้บริหารทุกคนด้วย
ว่าจะไปส่งจี
แต่พี่นัทบอกให้รอก่อนครึ่งชั่วโมง
แต่ด้วยที่จีคิดว่ามันจะดึก
กลับเองดีกว่า บวกกับเค้ายังประชุมไม่เสร็จ
เราแอบกลับดีกว่า
.
.
พอจีก้าวออกจากห้องกำลังเดินออกไปเพื่อไปประตูออฟฟิศ
ซึ่งมันต้องผ่านห้องประชุม แค่นั้น
.
.
พี่นัทวิ่งออกมาจากห้องประชุมแล้ว
ตะโกนเรียก. จี............😮
แล้วพี่เขาก็พูดรอก่อน เดี๋ยวพี่ไปส่ง
ด้วยที่จีก็เป็นคนที่ดื้อและไม่อยากลำบากคนอื่น
จีก็ตอบว่าไม่เป็นไรค่ะ
พี่นัทวิ่งมาถึงตัวจีเลยค่ะ จีตกใจมาก
.
พี่นัทบอก ขึ้นรถ เดี๋ยวพี่ไปส่ง
จีเลย ต้องยอม เพราะถ้าปฎิเสธ
คงเป็นการทำร้ายจิตใจพี่เค้ามาก
จีเลยเดินตามพี่เขามาขึ้นรถ
.
หลังจากวันนั้น
พี่นัทก็เริ่มมาคุยกับจีมากขึ้น
คุยทุกวัน แต่พี่นัทชอบชวนจี
ไปเป็นเพื่อนดื่มเหล้า
จีก็เริ่มเป็นห่วงพี่เขา
.
.
พี่นัทถาม
ว่าเป็นห่วงพี่ด้วยหรอ
จีก็ตอบว่าเป็นห่วงสิ
.
แล้วพี่นัทก็ถามว่า เป็นห่วงมากไหม
.
.จีก็ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขาไง
จีเลยไม่อยากตอบด้วย
จีเลยเปลี่ยนเรื่องคุย.
.
จีก็เลยบอกว่า รีบๆกลับบ้านเถอะ
ถึงบ้านแล้วทักมาบอกจีด้วย
.
.
จำได้ว่าพี่เค้าบอกถึงบ้านแล้วครับ
ตอนตี 1
.
.
พอเช้า คือในแต่ละวันจีก็ทำปกติคือ
ซื้อกับข้าวมาให้พี่เค้าเพิ่มนอกจากกับข้าวตัวเอง
.
.
พี่เค้าก็คุยทุกวัน
.
จนจีรู้ว่า เริ่มผูกพัน
บวกกับว่า พี่นัทไปไหน
ทำอะไรอยู่ก็ถ่ายรูปมาบอกจี
.
เป็นแบบนี้ตลอด
.
จนตัวจีเอง คือ เค้าเข้ามาเปนส่วนหนึ่ง
ในชีวิตประจำวันของจี
ไม่รู้ตั้งแตเมื่อไร
แต่วันไหน....
.
เขาหายไป คือจีเป็นห่วง
.
และเขาหายไปประมาณ 1 สัปดาห์
....
...
รอ
ความรักถูกที่ในเวลาที่มันผิด
เรื่องที่ถ่ายทอดต่อจากนี้คือ.."เรื่องจริง"
(ชื่อตัวละครคือชื่อสมมุติเพื่อที่จะสื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น) เล่าถึงด้านหนึ่งของผู้หญิง
.
เรื่องมีอยู่ว่า..
.
. เราชื่อ "จี" เป็นพนักงานใหม่ของบริษัทแห่งหนึ่ง
พึ่งเข้าทำงานเป็นวันแรก
แต่ดันเข้ามาช่วงประชุมไตรมาสของบริษัท
พี่เลี้ยงของจี กำลังจะออก จีต้องมาทำงานแทนในตำแหน่งของพี่เค้า
.
ด้วยที่จีเป็นเด็กใหม่ จีต้องโชว์ศักยภาพของจีให้พี่เลี้ยงของจีเห็น
แต่ไม่ทันแล้วสิ. อีก 2 วันเราต้องเตรียมงานให้เสร็จ
จีและพี่เลี้ยงช่วยกันทำงานและแบ่งหน้าที่กัน
เตรียมของจนเสร็จ
และเมื่อวันประชุมไตรมาสมาถึง
จีเป็นเหมือน Staff คอยอำนวยความสะดวกให้กับทุกคน
วันนั้น..บอสให้แนะนำตทุกคนทั้งหมด
เป็นวันแรกที่จีรู้สึกตื่นเต้นและเเกร่งๆ
แต่ก็แนะนำให้ทุกคนรู้จัก และพี่เลี้ยงก็ช่วยแจ้งว่าจีจะมารับผิดชอบส่วนของที่เลี้ยงทั้งหมด
แต่ก็รู้สึกใจหายเพราะ ต้องกดดันตัวเองในการทำงาน เพื่อเรียนงานที่ต้องรับผิดชอบภายใน้วลาไม่ถึงเดือน
.
.จี รู้จัก พี่นัท วันนั้น
พี่นัทเป็นคนธรรมดา ขี้เล่น ชอบแซวจี
จนบางที..จีก็แอบเขิน
และก็มีพี่อ๊อฟ ..ดูจากหน้าตา
เหมือนถือตัวและก็หยิ่งๆ
.
.
พี่นัทชอบถาม จีกินข้าวยัง
ชอบเอาโทรศัพท์มาฝากชาร์จ
.
พอประชุมเสร็จจีก็กลับบ้าน
มีพี่แอดมินดึงจีเข้ากลุ่มออฟฟิศ
ซึ่งมีแต่คนใหญ่ๆ ในนั้น
จีถามพี่แอดมินว่า...
หนูจำเป็นต้องเพิ่มเพื่อนทุกคนไหม
.
พี่แอดมินก็เลยบอกว่า ก็ควรจะนะ เพราะว่าต้องประสานงานกันหมด
.
จีเองเลยตัดสินใจเพิ่มทุกคนเป็นเพื่อน
ระหว่างกำลังจะข้ามสะพานลอยกลับบ้าน
เสียงไลน์ก็ดังขึ้น ...
.
จีเปิดดู.
.เป็นพี่นัท
.
แชทมาว่า
.
คิดว่าสาวที่ไหนมาเพิ่มเพื่อน
นี่น้องจี น้องสาวสุดออฟฟิศเอง
.
เราก็ส่งสติ๊กเกอร์กลับ (ด้วยไอคอนยิ้มแล้วแลบลิ้น)
.
พี่นัทก็ถามกลับมาว่า
.
ถึงบ้านหรือยัง?
.
จีเลยบอกว่าถึงแล้วค่ะ
.
(พี่นัท)ก็บอกว่า อาบน้ำพักผ่อนนะ
.
(จี)ตอบว่า เช่นกันค่ะ (ไอคอนยิ้ม)
.
.
นี่คือจุดเริ่มต้น
.
พี่นัทเริ่มทักมาคุย ชวนคุยนู้นคุยนี้
ถาม ทำงานอะไรมาก่อน บ้านอยู่ไหน
กลับบ้านยังไง มาทำงานมายังไง
.
.ด้วยที่จีก็เฉยๆ เพราะก็ไม่รู้ว่านี่คือการจีบ
จีก็ตอบพี่นัทไปว่า
"ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งข้างตึกทรูพัฒนาการ"
บ้านอยู่........
นั่งรถตู้มาลงบางกะปิ ต่อรถจากบางกะปิมาลงซีคอน...........
ขากลับก็เหมือนกันค่ะ
.
.
ด้วยที่เราไม่รู้ว่าเขาจีบ
พี่นัทถามจีก็ตอบ
.
ก่อนจบการสนทนา
พี่นัท
ฝากจีซื้อน้ำพริกปลาร้ากับผักลวกมาให้
พรุ่งนี้ด้วย
ด้วยที่จีก็ไม่รู้ว่าพี่นัทดูเชิง(ลองใจ)
.
.
วันรุ่งขึ้น...จีก็หาซื้อผักกับน้ำพริกและก็ข้าวเหนียวมันพี่เขา
.
ทำแบบนี้ซ้ำๆ
ฝากซื้อนู้นซื้อนี้
.
พักหลังเขาก็ขอเปลี่ยนเป็น
น้ำเต้าหู้หวานๆ 1ถุง
จีเป็นคนที่ชอบซื้อแต่ไม่ชอบกิน
แต่ก็จะซื้อไปเยอะและก็เอาไปฝากพี่ๆที่ออฟฟิศ
.
.
พี่นัทก็ไม่เคยบอกว่า จะจีบจี.
จีเลยไม่รู้ตัว
จนเวลาล่วงเลยมาเกือบ 2 เดือน
พี่นัทก็ฝากซื้อข้าว
.
จนจีไม่ถามแล้วว่าฝากไหม
จีซื้อข้าว และ น้ำเต้าหู้ มาให้พี่นัททุกวัน
.
จนพี่แอดมินแซว
.
พี่นัทก็แซวกลับ
คือจีเป็นคนกลางสนทนาไง
จีก็เขิน. แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
เพราะคิดแต่ว่าพี่น้อง
มันก็ปกติ ๆ จีก็ซื้อของฝากพี่(ที่ทำงานในบริษัทเก่า)
เรื่องแค่นี้จิ๊บๆมาก
.
.
มีวันหนึ่ง..ประชุมแล้วเลิกดึก
พี่นัทอาสาไปส่งบ้าน
จีก็ไม่สนใจไง. จีดูแลตัวเอง กลับเองได้สบายมาก
แต่อยู่ๆ พี่นัทก็ขออาสาไปส่งจี
.
.
ขออนุญาตทุกคนรวมถึงบอสแลผู้บริหารทุกคนด้วย
ว่าจะไปส่งจี
แต่พี่นัทบอกให้รอก่อนครึ่งชั่วโมง
แต่ด้วยที่จีคิดว่ามันจะดึก
กลับเองดีกว่า บวกกับเค้ายังประชุมไม่เสร็จ
เราแอบกลับดีกว่า
.
.
พอจีก้าวออกจากห้องกำลังเดินออกไปเพื่อไปประตูออฟฟิศ
ซึ่งมันต้องผ่านห้องประชุม แค่นั้น
.
.
พี่นัทวิ่งออกมาจากห้องประชุมแล้ว
ตะโกนเรียก. จี............😮
แล้วพี่เขาก็พูดรอก่อน เดี๋ยวพี่ไปส่ง
ด้วยที่จีก็เป็นคนที่ดื้อและไม่อยากลำบากคนอื่น
จีก็ตอบว่าไม่เป็นไรค่ะ
พี่นัทวิ่งมาถึงตัวจีเลยค่ะ จีตกใจมาก
.
พี่นัทบอก ขึ้นรถ เดี๋ยวพี่ไปส่ง
จีเลย ต้องยอม เพราะถ้าปฎิเสธ
คงเป็นการทำร้ายจิตใจพี่เค้ามาก
จีเลยเดินตามพี่เขามาขึ้นรถ
.
หลังจากวันนั้น
พี่นัทก็เริ่มมาคุยกับจีมากขึ้น
คุยทุกวัน แต่พี่นัทชอบชวนจี
ไปเป็นเพื่อนดื่มเหล้า
จีก็เริ่มเป็นห่วงพี่เขา
.
.
พี่นัทถาม
ว่าเป็นห่วงพี่ด้วยหรอ
จีก็ตอบว่าเป็นห่วงสิ
.
แล้วพี่นัทก็ถามว่า เป็นห่วงมากไหม
.
.จีก็ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขาไง
จีเลยไม่อยากตอบด้วย
จีเลยเปลี่ยนเรื่องคุย.
.
จีก็เลยบอกว่า รีบๆกลับบ้านเถอะ
ถึงบ้านแล้วทักมาบอกจีด้วย
.
.
จำได้ว่าพี่เค้าบอกถึงบ้านแล้วครับ
ตอนตี 1
.
.
พอเช้า คือในแต่ละวันจีก็ทำปกติคือ
ซื้อกับข้าวมาให้พี่เค้าเพิ่มนอกจากกับข้าวตัวเอง
.
.
พี่เค้าก็คุยทุกวัน
.
จนจีรู้ว่า เริ่มผูกพัน
บวกกับว่า พี่นัทไปไหน
ทำอะไรอยู่ก็ถ่ายรูปมาบอกจี
.
เป็นแบบนี้ตลอด
.
จนตัวจีเอง คือ เค้าเข้ามาเปนส่วนหนึ่ง
ในชีวิตประจำวันของจี
ไม่รู้ตั้งแตเมื่อไร
แต่วันไหน....
.
เขาหายไป คือจีเป็นห่วง
.
และเขาหายไปประมาณ 1 สัปดาห์
....
...
รอ