เกิดมาแค่ครั้งเดียว(ครั้งอื่นไม่นับจำไม่ได้)แต่กับต้องมานั่งใช้ชีวิตอย่างเอื้อยเฉื่อยแฉะ ตื่นเช้าทำงานหาเงินกลับบ้านนอนแบบนี้ทุกวัน เป็นแบบแผนประจำไม่มีอะไรแปลกใหม่ไม่มีสิ่งตื่นตาตื่นใจตื่นเต้นให้กับชีวิตเลยยยยยยยยยย เหมือนหายใจทิ้งไปวันๆรู้ตัวอีกทีก็อาจหยุดหายใจไปแล้ว(หรือบางทีอาจไม่รู้ตัว) นั่งคิดนอนคิดไม่ตกว่าจะทำอะไรกับชีวิตก็มีแต่ต้องรออย่างเดียว รอเก็บตังรอมีเงินถึงจะทำอย่างที่คิดไว้ได้(หรือบางทีก็อาจจะไม่ได้ก็อนาคตมันไม่แน่นอน) เบื่อกับการรอทำไมเกิดมาทั้งทีตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้แต่กับต้องมารออย่างเดียวนี้นะ(เพื่ออออ?) ก็พยายามก็ลงมือสิจะรอทำไมล่ะ ? เวลาคิดเวลาพูดมันก็ง่ายอะเนอะแต่แม้งทำไม่ได้นี้สิปัญหา เซ็งต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนจะออกบวชดีมะปลงโลกไปเลยเข้าหาแสงสว่างจะได้เลิกเพ้อ ก็กลัวจะไปคล้ายหลวงเจ้ธัมมี่เข้าอีก ชีวิตคิดไม่ตก ดกทง #ร้องไห้หนักมาก
ระบายๆ ถ่ายท้อง