คำว่า "ปรองดอง" จากฝ่ายอนุรักษ์นิยมอำนาจเก่า แปลว่า การยื่นคำขาด ใช่หรือไม่?

กระทู้คำถาม
จำกันได้ไหม เมื่อ 3 พฤษภาคม 2553 เกิดอะไรขึ้น

ก่อนอื่นต้องย้อนกลับไปดูเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น

เมื่อวันที่ 10 เมษายน รัฐบาลนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้ส่งกำลังทหารเข้าสลายการชุมนุมที่สะพานผ่านฟ้าลีลาศ ด้วยวาทะกรรม "ขอพื้นที่คืน" ทำให้มีผู้เสียชีวิต 24 ศพ ในจำนวนนั้นมีช่างภาพชาวญี่ปุ่น 1 คน และทหาร 5 นาย ตลอดจนมีผู้ได้รับบาดเจ็บอีกมากกว่า 800 คน

ส่งผลให้มีกระแสสังคมกดดันไปยังฝ่ายรัฐบาล

นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จับจังหวะที่กลุ่มคนเสื้อแดงเพลี่ยงพล้ำกระแสสังคม จากกรณีแกนนำคนหนึ่งลุแก่อำนาจพามวลชนบุกค้นโรงพยาบาลจุฬา จนเกิดความโกลาหล และก่อกระแสตีกลับ

และแล้ว 3 พฤษภาคม 2553 นายอภิสิทธิ์ ก็ออกแถลงการณ์ เสนอแผน 5 ข้อ เพื่อ "ความปรองดองในชาติ" ท่ามกลางความงุนงงของผู้คนทั้งโลก

แผน 5 ข้อนั้นดูผิวเผินก็น่าจะดี แต่หากดูดี ๆ จะเห็นการปูทางไปสู่การปราบปรามข้างหน้า ด้วยการอ้างการหมิ่นสถาบัน อ้างการปฏิรูป อ้างเสรีภาพสื่อมวลชล อ้างความรุนแรง 10 เมษายน และอ้างความรู้สึกไม่เป็นธรรม

อ้างแผน 5 ข้อ แลกการสลายการชุมนุมทันทีกับการยุบสภาอีก 6 เดือนข้างหน้า

ขณะที่ฝ่ายคนเสื้อแดงเกิดความลังเล ประชาชนกำลังสับสน

กำลังทหารก็ถูกอำนาจพิเศษสั่งการให้เข้าปิดล้อมเพื่อการกวาดล้าง ภายใต้วาทะกรรมหรู "กระชับพื้นที่" เหตุการณ์ 13 - 19 พฤษภาคม 2553  ทำให้มีผู้เสียชีวิตกว่า 90 ราย และผู้บาดเจ็บเกือบสองพันราย

นี่แหละครับ "ความปรองดอง" ในนิยามของฝ่ายอนุรักษ์นิยมอำนาจเก่า



การโหมกระแสปรองดองในห้วงเวลานี้ เป็นเรื่องที่น่าสงสัย ในเมื่อหากมองบทเรียนที่ผ่านมานั้น ไม่มีริ้วรอยของความปรองดองแม้แต่น้อย หากเห็นแต่เส้นทางไปสู่การปราบปรามรอบใหม่ ภายใต้วาทะกรรม "ปรองดอง" เท่านั้น


ส่วนจะปราบอะไร ปราบใครนั้น คอการเมืองก็คงรู้ ๆ กันอยู่ ใช่ไหมครับ?
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่