ตอนนี้หนูเรียนอยู่ ม.4 แล้ว หนูมีปัญหาครอบครัวตั้งแต่เด็ก หนูรักพ่อกับแม่มากเลยค่ะเวลาอยู่กับแม่ก็คิดถึงพ่อเวลาอยู่กับพ่อก็คิดถึงแม่
เมื่อครั้งหนูยังเด็กมากก่อนที่พ่อแม่จะแยกทางกัน มักทะเลาะกันเสียงดังมันคือความทรงจำที่ไม่อาจจะลึมได้แม้ตอนที่หนูยิ้ม หนูถูกทิ้งให้อยู่กับยาย
ทุกวันตั้งแต่เด็กตอนที่หนูเรียนอยู่ป.1 หนูต้องทำงานหนักแม้จะเป็นวันจันทร์-ศุกร์ หรือเสาร์และอาทิตย์ ต้องตื้นมาเช้าๆทำงานก่อนไปโรงเรียน
หรือทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็นเพื่อแลกเงิน 10 บาท ไปโรงเรียน หนูทำงานเยอะมากเลยค่ะ แล้วหนูก็ตั้งใจเรียนด้วยนะยายบอกว่าถ้าตั้งใจเรียนหนูโตมา
หนูจะได้ไม่ลำบาก มีเรื่องราวมากมายที่หนูเสียใจ พ่อหนูโดนรถชนทำให้ต้องผ่าตัดสมองแต่หนูโชคดีที่พ่อของหนูยังมีชีวิตอยู่ แม่ก็เลยพาหนูมาอยู่ด้วย
หนูดีใจที่ได้พบแม่ตอนนั้นหนูอายุ 11 ปีค่ะ แต่ตอนนี้หนูไม่อยากอยู่กับแม่แล้วหนูอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ยายหนูเค้าเกียจพ่อหนูแล้วก็เลยเกียจหนูมาก
ทุกๆวันที่ต้องไปโรงเรียนหนูไม่มีกำลังใจที่จะเรียน ไม่มีแต่ช่วงเวลาที่จะได้ยิ้ม ได้หัวเราะห์ หนูอยู่กับแม่มานานแล้วหนูไม่รู้สึกว่าแม่รักหนู-ร็สึกพ่อไม่รักหนู
หนูมีความฝันค่ะว่าโตขึ้นหนูจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ แต่ว่าทันทีที่ตื่นมาได้ยินเสียงของแม่มันทำให้หนูเป็นทุกข์ แม่ไม่เคยเลยที่จะพูดให้กำลังใจ ไม่มีแม้แต่คำพูดห่วงใย มันทำให้หนูไม่อยากที่จะทำอะไรหนูหมดกำลังใจหนูคิดที่จะฆ่าตัวตายหลายครั้งในตอนเด็กๆ แต่ตอนนี้ไม่แล้วชีวิตของหนูต้องมีวันที่ดีๆ
วันที่จะได้ซื้อของสวยๆเสื้อผ้าสวยๆ แล้วก็ดูแลพ่อแม่ยามแก่ชรา แต่ว่าอยู่กับแม่แล้วหนูเรียนหนังสือไม่ได้เลยไม่รู้เรื่องเลยเพราะสภาพจิตใจหนูไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นหรือทำอะไร หนูตัดสินใจว่าหนูจะย้ายโรงเรียนไปเรียนโรงเรียนประจำที่อยู่ได้โดยไม่ต้องพบใคร ช่วยแนะนำให้หนูหน่อยนะคะที่หนูสามารถจะเรียนได้และค่าเรียนไม่แพง
ชีวิตของหนู ความฝันของหนู พ่อ-แม่
เมื่อครั้งหนูยังเด็กมากก่อนที่พ่อแม่จะแยกทางกัน มักทะเลาะกันเสียงดังมันคือความทรงจำที่ไม่อาจจะลึมได้แม้ตอนที่หนูยิ้ม หนูถูกทิ้งให้อยู่กับยาย
ทุกวันตั้งแต่เด็กตอนที่หนูเรียนอยู่ป.1 หนูต้องทำงานหนักแม้จะเป็นวันจันทร์-ศุกร์ หรือเสาร์และอาทิตย์ ต้องตื้นมาเช้าๆทำงานก่อนไปโรงเรียน
หรือทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็นเพื่อแลกเงิน 10 บาท ไปโรงเรียน หนูทำงานเยอะมากเลยค่ะ แล้วหนูก็ตั้งใจเรียนด้วยนะยายบอกว่าถ้าตั้งใจเรียนหนูโตมา
หนูจะได้ไม่ลำบาก มีเรื่องราวมากมายที่หนูเสียใจ พ่อหนูโดนรถชนทำให้ต้องผ่าตัดสมองแต่หนูโชคดีที่พ่อของหนูยังมีชีวิตอยู่ แม่ก็เลยพาหนูมาอยู่ด้วย
หนูดีใจที่ได้พบแม่ตอนนั้นหนูอายุ 11 ปีค่ะ แต่ตอนนี้หนูไม่อยากอยู่กับแม่แล้วหนูอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ยายหนูเค้าเกียจพ่อหนูแล้วก็เลยเกียจหนูมาก
ทุกๆวันที่ต้องไปโรงเรียนหนูไม่มีกำลังใจที่จะเรียน ไม่มีแต่ช่วงเวลาที่จะได้ยิ้ม ได้หัวเราะห์ หนูอยู่กับแม่มานานแล้วหนูไม่รู้สึกว่าแม่รักหนู-ร็สึกพ่อไม่รักหนู
หนูมีความฝันค่ะว่าโตขึ้นหนูจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ แต่ว่าทันทีที่ตื่นมาได้ยินเสียงของแม่มันทำให้หนูเป็นทุกข์ แม่ไม่เคยเลยที่จะพูดให้กำลังใจ ไม่มีแม้แต่คำพูดห่วงใย มันทำให้หนูไม่อยากที่จะทำอะไรหนูหมดกำลังใจหนูคิดที่จะฆ่าตัวตายหลายครั้งในตอนเด็กๆ แต่ตอนนี้ไม่แล้วชีวิตของหนูต้องมีวันที่ดีๆ
วันที่จะได้ซื้อของสวยๆเสื้อผ้าสวยๆ แล้วก็ดูแลพ่อแม่ยามแก่ชรา แต่ว่าอยู่กับแม่แล้วหนูเรียนหนังสือไม่ได้เลยไม่รู้เรื่องเลยเพราะสภาพจิตใจหนูไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นหรือทำอะไร หนูตัดสินใจว่าหนูจะย้ายโรงเรียนไปเรียนโรงเรียนประจำที่อยู่ได้โดยไม่ต้องพบใคร ช่วยแนะนำให้หนูหน่อยนะคะที่หนูสามารถจะเรียนได้และค่าเรียนไม่แพง