ฉันเป็นพยาบาลวิชาชีพ ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาตลอด หลังจากเลิกกับแฟนมา 4 ปี ก่อนที่จะเดินทางและย้ายตัวเองกลับมาอยู่โคราชด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องดูแลพ่อแม่และน้องชาย ก่อนมาอยู่โคราช ซึ่งก่อนที่ฉันจะกับมาอยู่บ้าน ฉันอยากใช้ชีวิตในยามราตรี อยากลองดื่มเหล้า อยากลองเที่ยวกลางคืน และแล้วโชคชะตาเล่นตลกกับฉัน คือให้พบรักกับคนๆนึง เพียงแค่1 เดือน เราเจอกันในผับแห่งหนึ่งในพัทยา คืนนั้น เราไปดูคอนเสิร์ต 25 hours กัน ผู้ชายคนนั้นก็ไปกับผู้หญิงกลุ่มนึง ตอนแรกคิดว่าเป็นแฟน แต่มารู้ตอนหลังเป็นกลุ่มเพื่อนรุ่นน้องที่เรียนวิศวะด้วยกัน เราเริ่มคุยกันโดยมีรุ่นน้องเขาเป็นสื่อกลาง ตอนนั้นดูท่าทางเขาจะชอบฉัน แต่เขาก็ให้รุ่นน้องเขาไปขอเบอร์เพื่อนสาวในกลุ่มฉันอีกคน ตอนนั้นไม่คิดอะไรมาก คือเวลานั้นฉันเมาแล้ว เพราะตั้งใจจะไปเมา บอกพี่สาวให้ขับรถฉันให้ พี่สาวก็น่ารักดูแลอย่างดี ขากลับผับปิด เขาโทรหาเพื่อนฉันโดยที่ฉันฟังอยู่ด้วย แต่ตอนนั้นเพื่อนคิดว่าฉันเมาจนไม่รู้สติ ก็คุยกันกับเขา ชวนกันไปต่อ แต่ไปต่อไม่ได้เพราะฉันไม่ไป ฉันอยากกลับบ้าน และเพื่อนก็ไปไม่ได้เพราะรถที่นั่งไปเป็นรถฉัน คืนนั้นต่างคนต่างแยกย้าย จบ เมื่อช้านตื่นมา หายเมาแล้ว ฉันนึกได้ว่าเมื่อคืนพูดไม่ดีกับเขาคนนั้น เลยอยากที่จะกล่าวคำ ขอโทษ จึงขอเบอร์กับเพื่อนสาว แต่ยังไม่โทร เพียงแต่เมมเบอร์ไว้เท่านั้น สักพักพี่เขาทักไลน์มา พูดถึงพฤติกรรมที่เราทำแสบๆเมื่อคืน เราก็ได้แต่กล่าวคำขอโทษ วันนั้น เราเริ่มคุยกัน เริ่มรู้สึกดีต่อกันว่ามีคนเหมือนเราด้วย ก็เลยตกลงที่จะคุยกันและคบกันในโลกของความเป็นจริง เราเริ่มคุยกันเยอะขึ้นๆเรื่อยๆจนสนิทกัน และรู้สึกว่าok แต่มีตัวแปลสำคัญ คืออีก1 เดือน ฉันต้องกลับไปอยู่โคราช เราหาเวลาเจอกัน เยอะขึ้น เพื่อใช้ระยะเวลาให้อยู่ด้วยกันนานที่สุด เป็นไปตามคาด เพราะเราต่างคนต่างไม่มีใคร เรามีความสัมพันธ์กันมากกว่าเพื่อนแล้ว มันอาจจะเร็วเกินไปแต่ก็ได้คุยกันก่อนนะค่ะ ก่อนหน้านี้ ว่าเราเริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน และสุดท้ายเวลาแห่งความสุขก็หมดไป ฉันต้องกลับโคราช ก่อนมา เขาบอกว่าเขาอยู่เคียงข้างฉันเสมอ และก็หายไปเป็นระยะๆ เริ่มดูท่าไม่ดี ฉันรู้สึกว่าเขามีใคร คนอื่น ถามเขาให้เขาบอกตรงๆ เขาบอกว่าเขาไม่มีใคร ฉันเชื่อ เพราะฉันรู้สึกรักเขาและฟังทุกอย่างที่เขาพูด (มันดูเหมือนคนโง่แต่ฉันมีเหตุผลส่วนตัว) เมื่อเขาหายไป และก็จะกลับมา พร้อมกับบอกว่างานยุ่ง ต้องพบปะสังสรรค์กับลูกค้า เพราะเขาเป็นsell engineer ฉันเชื่อเขาทุกอย่าง เราเริ่มห่างกัน คุยกันน้อยลง ระยะเวลาล่วงเลยมานาน ถึง3 เดือน เมื่อ8 วันก่อนเขาหายไป ไม่รับโทรศัพท์ ฉันคิดว่าเขาทิ้งฉันไปแล้ว แต่ฉันก็ยังทำหน้าที่แฟนที่ดี ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยนอกกาย ไม่เคยนอกลู่นอกทาง เลิกเที่ยวตั้งแต่วันนั้น ไม่ดื่มเหล้าอีกเลย เพราะปกติก็ไม่ดื่มอยู่แล้ว แล้วเขาจะรู้มั้ยว่าฉันรอ อย่างน้อยกลับมาบอกเลิกก็ยังดี จะได้เลิกรอ เขาเคยพูดนะว่า เขาจะทำให้ฉันเห็นว่า รักที่มันเกิดขึ้นในยามราตรีนั้นมีจริง คือก่อนเขาหายไป เราไม่ได้ทะเลาะกันเลย คุยกันดีมาก คุยดีกว่าทุกครั้งก็ว่าได้ สิ่งที่สำคัญ ถ้าเขาไม่มาบอกเลิก ช้านก็ไม่กล้ามีคนอื่น เพราะกลัวเป็นคนผิดสัญญา เพราะไม่รู้ว่าเขาหายไปด้วยเหตุผลใด??? ทุกวันนี้น้ำตาไหลเอง แบบไม่ตั้งใจ แต่ก็ยังเข้มแข็งสามารถปฏิบัติหน้าที่ได้เหมือนเดิมค่ะ เพียงแค่สงสัยว่าเขาหายไปไหน???
รักแท้ในคืนหลอกลวงระหว่างวิศวกรกับพยาบาล