สวัสดีค่าาา นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ ถ้าเขียนงงก็ขออภัยด้วยน้าาา
.
.
.
.
.
เรื่องมีอยู่ว่า เราสนิทกับเพื่อน ผช อยู่คนหนึ่ง ซึ่งเราอยู่ห้องเดียวกัน เรามักจะเล่นด้วยกัน แกล้งกันอยู่เป็นประจำ โดยที่ต่างคนต่างไม่ได้คิดอะไรต่อกัน จนนานๆเข้า เราเริ่มแกล้งกันบ่อยขึ้น จนเพื่อนในห้องแซวว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นเรากับเค้าไม่ได้คิดอะไรต่อกันจริงนอกจากเพื่อนเท่านั้น ยิ่งเวลาผ่านไปนาน เพื่อนก็แซวเรา 2 คนบ่อยขึ้น ขนาดเพื่อนสนิทที่เป็น ผญ ยังแซวเราเลย เค้าชอบแกล้งเราก่อน ทั้งๆที่เราก็อยู่เฉยๆนะ เราก็เลยถามเพื่อนสนิทเราว่า เรากับเค้าเหมือนแฟนกันขนาดนั้นเลยหรอ ? แล้วเพื่อนตอบว่า ใช่ เวลาที่พวกแกเล่นด้วยกัน เหมือนแฟนมาก เรานี่นั่งนิ่งเลย..... จนมาวันหนึ่ง มีคนแอบชอบเค้า แล้วเป็นที่เรารู้จักดี เรารู้สึกแปลกๆนะ เหมือนว่าเราหึงเค้า กลัวเค้าจะชอบอีกคน กลัวเค้าจะเปลี่ยนไป ไม่เล่นกับเราเหมือนเดิม ตอนนั้นมีความคิดต่างๆนานาอยู่ในหัวเยอะมาก ทั้งๆที่เราก็รู้นะว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน จนสุดท้ายเค้าก็ไม่ได้ชอบคนนั้น เราโล่งใจมาก จนเราแน่ใจแล้วว่าเหมือนเราจะชอบเค้า... แต่เราไม่รู้เลยว่าเค้าคิดยังไงกับเรา เราอ่านใจเค้าไม่ออกจริงๆ แต่เพื่อนสนิทของเค้าบอกว่าเค้าชอบเรา... เพื่อนของเค้าบอกว่ามีเหตุการณ์นึงตอนเรากลับเย็น เราเห็นเค้าเราก็แซวเล่น ไม่เรียกชื่อเค้าแต่เรียกชื่อพ่อเค้า เค้าหันมาเราก็เลยหลบ แต่เค้าเห็นเราเค้าก็เลยเดินมาหา แต่กับอีกคนเพื่อนเค้าเรียกชื่อเค้า เค้ายังไม่หันเลย แต่เราไม่เชื่อ.. เราไม่กล้าถามเค้าว่าคิดเหมือนเราไหม..? เพราะไอ้คำว่า "เพื่อน" ของเรา เราไม่อยากทำลายมิตรภาพนี้เลย ถ้าเราถามเค้าไปแล้วเค้าไม่ได้ชอบเรา แล้วความเป็นเพื่อนของเรามันจะเปลี่ยนไปไหม..? เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย มันอึดอัด เพราะถ้าอะไรๆมันไม่ใช่ขึ้นมา เราตั้งหากที่จะเจ็บ ไม่ใช่เค้า เค้าไม่ชัดเจนเลย เราเดาไม่ถูกเลยว่าเค้าคิดอะไร รู้สึกอย่างไร ..? ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรา คือ 'มากกว่าเพื่อน' แต่ 'น้อยกว่าแฟน' รู้สึกแต่พูดออกไปไม่ได้ มันเจ็บเนอะ ... เราไม่มีเบอร์เค้า วันเกิดเค้า เราก็ไม่รู้ แถมเรากลายเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เราก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำ......... เราควรทำไงดี??? ใครมีประสบการณ์แบบนี้ลองมาเล่าสู้กันฟังดูนะ เราพร้อมรับฟัง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้าาา
ตกลงเราเป็นอะไรกัน.....????
.
.
.
.
.
เรื่องมีอยู่ว่า เราสนิทกับเพื่อน ผช อยู่คนหนึ่ง ซึ่งเราอยู่ห้องเดียวกัน เรามักจะเล่นด้วยกัน แกล้งกันอยู่เป็นประจำ โดยที่ต่างคนต่างไม่ได้คิดอะไรต่อกัน จนนานๆเข้า เราเริ่มแกล้งกันบ่อยขึ้น จนเพื่อนในห้องแซวว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นเรากับเค้าไม่ได้คิดอะไรต่อกันจริงนอกจากเพื่อนเท่านั้น ยิ่งเวลาผ่านไปนาน เพื่อนก็แซวเรา 2 คนบ่อยขึ้น ขนาดเพื่อนสนิทที่เป็น ผญ ยังแซวเราเลย เค้าชอบแกล้งเราก่อน ทั้งๆที่เราก็อยู่เฉยๆนะ เราก็เลยถามเพื่อนสนิทเราว่า เรากับเค้าเหมือนแฟนกันขนาดนั้นเลยหรอ ? แล้วเพื่อนตอบว่า ใช่ เวลาที่พวกแกเล่นด้วยกัน เหมือนแฟนมาก เรานี่นั่งนิ่งเลย..... จนมาวันหนึ่ง มีคนแอบชอบเค้า แล้วเป็นที่เรารู้จักดี เรารู้สึกแปลกๆนะ เหมือนว่าเราหึงเค้า กลัวเค้าจะชอบอีกคน กลัวเค้าจะเปลี่ยนไป ไม่เล่นกับเราเหมือนเดิม ตอนนั้นมีความคิดต่างๆนานาอยู่ในหัวเยอะมาก ทั้งๆที่เราก็รู้นะว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน จนสุดท้ายเค้าก็ไม่ได้ชอบคนนั้น เราโล่งใจมาก จนเราแน่ใจแล้วว่าเหมือนเราจะชอบเค้า... แต่เราไม่รู้เลยว่าเค้าคิดยังไงกับเรา เราอ่านใจเค้าไม่ออกจริงๆ แต่เพื่อนสนิทของเค้าบอกว่าเค้าชอบเรา... เพื่อนของเค้าบอกว่ามีเหตุการณ์นึงตอนเรากลับเย็น เราเห็นเค้าเราก็แซวเล่น ไม่เรียกชื่อเค้าแต่เรียกชื่อพ่อเค้า เค้าหันมาเราก็เลยหลบ แต่เค้าเห็นเราเค้าก็เลยเดินมาหา แต่กับอีกคนเพื่อนเค้าเรียกชื่อเค้า เค้ายังไม่หันเลย แต่เราไม่เชื่อ.. เราไม่กล้าถามเค้าว่าคิดเหมือนเราไหม..? เพราะไอ้คำว่า "เพื่อน" ของเรา เราไม่อยากทำลายมิตรภาพนี้เลย ถ้าเราถามเค้าไปแล้วเค้าไม่ได้ชอบเรา แล้วความเป็นเพื่อนของเรามันจะเปลี่ยนไปไหม..? เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย มันอึดอัด เพราะถ้าอะไรๆมันไม่ใช่ขึ้นมา เราตั้งหากที่จะเจ็บ ไม่ใช่เค้า เค้าไม่ชัดเจนเลย เราเดาไม่ถูกเลยว่าเค้าคิดอะไร รู้สึกอย่างไร ..? ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรา คือ 'มากกว่าเพื่อน' แต่ 'น้อยกว่าแฟน' รู้สึกแต่พูดออกไปไม่ได้ มันเจ็บเนอะ ... เราไม่มีเบอร์เค้า วันเกิดเค้า เราก็ไม่รู้ แถมเรากลายเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เราก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำ......... เราควรทำไงดี??? ใครมีประสบการณ์แบบนี้ลองมาเล่าสู้กันฟังดูนะ เราพร้อมรับฟัง