ด้วยความสงสัยที่มันยังค้างคาในใจ

ผมมีเรื่องๆนึงที่มันติดอยู่ในใจผมมานานมากๆ เริ่มเลยนะครับ เมื่อ3ปีที่แล้วผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งผ่านทางสังคมออนไลน์ facebook ผมกับเธอเริ่มต้นคุยกันแบบที่ไม่ค่อยตั้งใจคุยกันเท่าไหร่ ประมาณว่า เราจะทักคุยกันบ้างบางครั้ง บางทีก็หายไปเป็นอาทิตย์ จนวันหนึ่งเธอทะเราะกับแฟนและเธอก็ทักมาขอคำปรึกษาจากผม และหลังจากวันนั้นเมื่อเธอมีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องอะไรเธอก็จะมาขอคำปรึกษาจากผมเป็นคนแรกเสมอ จนกระทั้งเธอเลิกกับแฟนของเธอ ซึ่งตอนนั้นผมเข้าใจว่าเธอเสียใจมาก ผมเห็นเธอเป็นเพื่อนคนนึงเลยไม่อยากทิ้งเธอไปไหนเลยได้แต่คอยอยู่กับเธอคุยกับเธอมาโดยตลอด ผ่านมาหนึ่งปีวันนั้นผมจำได้ว่ามันเป็นวันเกิดผม12เมษายน2556เธอบอกว่าเธอมีของขวัญให้ผมและอยากให้กับมือ วันนั้นเราเลยได้พบกัน บอกตรงๆเลยนะครับเธอเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงที่ไม่ได้ดูดีอะไร แต่ทุกครั้งที่เธอยิ้ม เธอกลับเป็นผู้หญิงที่สวยและน่ารัก เมื่อเราได้เจอกันครั้งแรกแล้วอะไรๆมันก็ดูเหมือนจะดีขึ้นเลื่อยๆครับ จากเพื่อนในเฟช มาเป็นที่ปรึกษา มาเป็นเพื่อนในโลกความจริง และ เราเริ่มสนิทกันจนดูเหมือนว่าทากกว่าเพื่อน. ผมเคยถามเธอหลายครั้งนะครับว่า จริงๆแล้ว ระหว่างเรามันคืออะไร เพื่อน เพื่อนสนิท หรือ คนพิเศษ รู้มั้ยครับคำตอบทั่ผมได้คืออะไร "เธอเป็นทุกอย่างสำหรับเรา" สำหรับผมคำตอบแค่นี้คงทำให้ผมหายสงสัยในสถานะผมกับไปเลยครับ และเราก็อยู่ในสถานะนี้มาเลื่อยๆ โดยที่เพื่อนๆคนรู้จักต่างคิดว่าผมและเธอเป็นแฟนกัน ผมเองก็ปล่อยให้เวลามันผ่านมาเป็นปีครับ จนกระทั้งหลังๆมานี้เริ่มเปลี่ยนไป เราเริ่มห่างกัน คุยกันน้อยลง จนเมื่ออาทิตย์ก่อนผมได้ถามเธอว่า "ตัวเองตกลงเราเป็นอะไรกัน?" ซึ่งคำตอบของเธอมันทำให้ผมแทบล้มทั้งยืนต่อหน้าเธอ ว่า"ถามทำไม เราก็เป็นเพื่อนกันไง" เอ้า แล้วตลอดปีกว่าเนีย คือผมคิดไปเองใช่ป่ะ  !!! หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ติดต่อกับเธอ ไม่โทรหา ไม่แชท ไม่ไปหา คือตั้งใจขาดการติดต่อไป จนวันนี้เธอ โพสในเฟชบุ๊คส่วนตัวว่า "ถ้าคิดจะรักก็รัก ถ้าคิดจะห่างก็ห่าง" คือมันหมายความว่าไงครับ เพราะเธอเองก็ไม่คิดจะติดต่อผมเลย ทั้งๆที่เธอก็นาจะรู้ว่า ผมรักเธอ ไปนานแล้ว