...ใครว่าง รับจ้างรัก...

ยี่สิบเอ็ด เดือนสี่ ปีสองพันห้าร้อยหกสิบเอ็ด ลืมตาตื่นตอนนาฬิกาจะปลุกพอดี ยิ้มให้ตัวเอง อืมม ฉันยังไม่ตายยังมีอีกวันให้ทำสิ่งที่อยากทำ วันนี้ต้องเดินทางไปหาอดีต ไปบ้านเก่าสมัยยังเด็ก พอไปถึงบรรยากาศต

สิบเอ็ด หก สองพันห้าร้อยหกสิบเอ็ด ช่วงนี้ขอตั้งชื่อชีวิตว่า ....ช่วงปลิว... คือมันปลิวไปหมด เหมือนโดนลมพัน ความตั้งใจ เป้าหมาย มันไม่นิ่งสักอย่าง คือรู้นะว่าควรทำอะไรแต่ทำไมไม่ทำ เลี่ยงไปทำอะไรก็ไม่

๐จันทร์เสี้ยวเกาะเกี่ยวฟ้า.............เพียงนิด ลอยเลื่อนเคลื่อนคล้อยปลิด...........ลับฟ้า ให้ยลแค่ห้วงคิด.........................จิตปล่อย ลอยนา หวังไขว่คว้าจักล้า.......................อกข้าฯ กล้ำกล

ยุคข้าวยาก หมากแพง แรงร้อนนัก แจ้งประจักษ์ ดวงจินต์ ล้วนรู้เห็น ต้องประหยัด อดออมไว้ ยามลำเค็ญ กันทุกข์เข็ญ ยามลำบาก ใช้เติมเต็ม เงินทองหา มาได้ ให้เมียเก็บ แม้ปลายเล็บ ปลายก้อย ไม่เคยเม้ม ใช้สอยจ่าย

ม๊ะ กรรไกร ไข่ ผ้าไหม หน้ากากอนามัย 1 ใบ 50 50 ได้ หน้ากาก 1 ใบหน้ากากอะไร 1 ใบ 50 แจวมาแจวจ๋ำจึกน้ำนึ่งไหลลึกนึกถึงคนแจว แจวเรือไปซื้อหน้ากาก แจวเรือไปซื้อหน้ากาก พอถึงถึงร้านนั้นดันไม่มีขาย -----จ

ไอ่พวกม็อบ หมามุ่ย กุ๊ยหน้าขน ปิดถนน ปล่อยขี้ ฉี่กลิ่นเหม็น ส่งเสียงดัง คนเดือดร้อน นอนลำเค็ญ สร้างทุกข์เข็ญ เวรกรรม ทำหมองมัว แต่ก็ยัง มีพวกพรรค รักแลหา ท่านผู้ว่า สั่งรับใช้ ถวายหัว ลากห้องส้วม ลาก