ไปดูมาเลยอยากแบ่งปันความคิด ความรู้สึกของตัวเองเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ครับ
1.ต้องขอบคุณคุณพ่อ-คุณแม่ของอีเบิร์ตที่สนับสนุนการอ่านของเขา แม้ครอบครัวจะฐานะยากจน แต่ก็ยังรับนสพ.ถึง 3 ฉบับ เพื่อให้ลูกได้อ่าน จนมีโรเจอร์ อีเบิร์ตในทุกวันนี้
2.ชอบมาร์ติน สกอร์เซซี่ในหนังมาก ๆ หนังเจ๋งตรงที่ปล่อยสกอร์เซซี่มาเท่ ๆ ก่อน โดยการแซวหนังที่อีเบิร์ตเคยเขียนบท แต่พอถึงพาร์ทที่ผู้กำกับหลาย ๆ คนมาพูดถึงโอกาสที่ตัวเองได้รับจากอีเบิร์ต พี่สกอร์เซซี่แกก็โผล่มา!! เล่าช่วงที่ตัวเองตกต่ำ ติดยา แต่ก็ได้อีเบิร์ตกับซิสเกลช่วยจัดโปรแกรมทริบิวท์ จนเขามีกำลังใจกลับมาสู้งานอีกครั้ง แล้วสกอเซซี่เล่าเรื่องนี้ในสภาพน้ำตาซึม โอยยยยยย
3.รู้สึกว่าอีเบิร์ตมีซิสเกลที่เป็นคู่ปรับฟ้าประทานจริง ๆ แตกต่างกันเยอะมาก สงสัยว่าหนังเล่าเรื่องที่อีเบิร์ตเขียนบทหนังเรื่องนั้นส่วนนึงเพราะอยากแอ้มสาว เพื่อเปรียบเทียบเรื่องชีวิตของซิสเกลกับฮิวจ์ เฮฟเนอร์เจ้าของ Playboy หรือเปล่า? แต่ตอนเห็นรูปในหนังนี่แบบ ฮาเร็มชัด ๆ 555+
4.อีเบิร์ตเป็นมนุษย์ที่มีความสามารถในการปรับตัวมาก ๆ เขาดูหนังได้หลากหลายมาก สามารถมองเห็นแง่งามของหนังที่คนส่วนใหญ่มองไม่เห็น ผมเองมองว่าการอยู่กับจีน ซิสเกลในช่วงแรก ๆ ที่กัดกันมาก ๆ ก็เป็นความสามารถในการปรับตัวอย่างหนึ่ง แม้อีเบิร์ตจะไม่ชอบซิสเกลเลย แต่ผมรู้สึกว่าเขาเองก็รู้นั่นแหละว่าซิสเกลเจ๋ง แล้วพอทั้งคู่ยอมรับในกันและกันอย่างจริงใจ (ชอบฉากด่ากันตอนจัดรายการมากเลย พอจบเรื่องนี้ที่พูดเรื่องแมคฯกันก็ดี) และแม้แต่เรื่องของสุขภาพของอีเบิร์ต เขาเองก็ยังปรับตัว แม้เสียงจะหายไปแต่เขาก็ไม่หยุดวิจารณ์หนัง ยังใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อเผยแพร่งานของตัวเองต่อไป ซึ่งมันทำให้งานของเขาเข้าถึงผู้คนในได้มากกว่าอีกด้วย
5.เราชอบเรื่องการส่งต่อในหนังด้วย ผมชอบทีอีเบิร์ตชอบส่งต่อมาก ไม่ว่าจะเป็นการวิจารณ์หนัง ที่ส่วนสำคัญมันก็เพื่อส่งต่อความรู้สึกต่อหนังของตัวเองไปสู่คนอื่นอยู่แล้ว การที่เขาชอบเล่าเรื่องให้คนอื่น ๆ ฟัง การที่เขามอบจิ๊กซอว์ที่เขาได้รับมาซึ่งเคยเป็นจิ๊กซอว์ของอัลเฟรด ฮิทช์ค็อกที่ให้มาริลีน มอนโร ที่ส่งต่อกันมาเรื่อย ๆ จนมาถึงมืออีเบิร์ต และส่งต่อให้ผู้กำกับคนนั้น ..คือพอเวลาผ่านไป สิ่งที่เรามีอยู่ ถ้าเราไม่ส่งต่อมันก็จะอยู่กับเรา ตายไปกับเรา มันก็แค่นั้นเอง การส่งต่อสำคัญนะ
6.อีเบิร์ตกำหนดชีวิตตัวเองจริง ๆ นะ คิดว่ามากเลย แม้แต่ตอนเขาตาย ผมเดา แต่น่าจะ ว่าควรท้ายของอีเบิร์ตมันคงหนักมากจริง ๆ ๆ ๆ รู้สึกได้เลย แต่เราคิดว่าอีเบิร์ตพยายามเต็มที่แล้ว และเคารพความรู้สึกที่ต้องการจะไปของเขา
7.หนังมีเรื่องที่เราอยากรู้อยู่อีก เช่นเราอยากรู้เรื่องการดูหนังในแนวทางต่าง ๆ ของอีเบิร์ต ว่าพออีเบิร์ตได้รับมอบหมายให้มาเขียนวิจาารณ์หนังในนสพ. อีเบิร์ตดูหนังอยู่แล้ว หรือว่าเพิ่งมาเริ่มดู อีเบิร์ตชอบดูหนังมาตั้งแต่แรกเลยหรือเปล่า หรือเริ่มเพราะอาชีพ แล้วอีเบิร์ตศึกษาหนังจากไหนบ้าง ไม่รู้ว่ามีในหนังสือLIFE ITSELFหรือเปล่า? ในช่วงแรกมันคือดูหนังเพราะงาน หรือดูอยู่แล้วนั่นด้วยแหละ ถ้าไม่ แล้วเขาปรับตัวกับหนังอาร์ทที่มันยาก ๆ ในตอนแรกของพวกเราทุกคน(หรือเปล่าหว่า?) ยังไงด้วย
8.เขาโชคดีที่มีภรรยาที่ดีมาก ๆ กว่าอีเบิร์ตจะแต่งงานก็ตั้งห้าสิบแน่ะ คือถ้าเจอคนดี นานเท่าไหร่ก็รอได้นั่นแหละ(บอกตัวเอง) และอีเบิร์ตโชคดีที่เขารอคอย และที่การรอคอยประสบความสำเร็จ
ดูมาเมื่อวาน ใครมีอะไรมาแบ่งปันได้นะ
8 ข้อของตัวเองเกี่ยวกับหนัง Life Itself (Spoil)
1.ต้องขอบคุณคุณพ่อ-คุณแม่ของอีเบิร์ตที่สนับสนุนการอ่านของเขา แม้ครอบครัวจะฐานะยากจน แต่ก็ยังรับนสพ.ถึง 3 ฉบับ เพื่อให้ลูกได้อ่าน จนมีโรเจอร์ อีเบิร์ตในทุกวันนี้
2.ชอบมาร์ติน สกอร์เซซี่ในหนังมาก ๆ หนังเจ๋งตรงที่ปล่อยสกอร์เซซี่มาเท่ ๆ ก่อน โดยการแซวหนังที่อีเบิร์ตเคยเขียนบท แต่พอถึงพาร์ทที่ผู้กำกับหลาย ๆ คนมาพูดถึงโอกาสที่ตัวเองได้รับจากอีเบิร์ต พี่สกอร์เซซี่แกก็โผล่มา!! เล่าช่วงที่ตัวเองตกต่ำ ติดยา แต่ก็ได้อีเบิร์ตกับซิสเกลช่วยจัดโปรแกรมทริบิวท์ จนเขามีกำลังใจกลับมาสู้งานอีกครั้ง แล้วสกอเซซี่เล่าเรื่องนี้ในสภาพน้ำตาซึม โอยยยยยย
3.รู้สึกว่าอีเบิร์ตมีซิสเกลที่เป็นคู่ปรับฟ้าประทานจริง ๆ แตกต่างกันเยอะมาก สงสัยว่าหนังเล่าเรื่องที่อีเบิร์ตเขียนบทหนังเรื่องนั้นส่วนนึงเพราะอยากแอ้มสาว เพื่อเปรียบเทียบเรื่องชีวิตของซิสเกลกับฮิวจ์ เฮฟเนอร์เจ้าของ Playboy หรือเปล่า? แต่ตอนเห็นรูปในหนังนี่แบบ ฮาเร็มชัด ๆ 555+
4.อีเบิร์ตเป็นมนุษย์ที่มีความสามารถในการปรับตัวมาก ๆ เขาดูหนังได้หลากหลายมาก สามารถมองเห็นแง่งามของหนังที่คนส่วนใหญ่มองไม่เห็น ผมเองมองว่าการอยู่กับจีน ซิสเกลในช่วงแรก ๆ ที่กัดกันมาก ๆ ก็เป็นความสามารถในการปรับตัวอย่างหนึ่ง แม้อีเบิร์ตจะไม่ชอบซิสเกลเลย แต่ผมรู้สึกว่าเขาเองก็รู้นั่นแหละว่าซิสเกลเจ๋ง แล้วพอทั้งคู่ยอมรับในกันและกันอย่างจริงใจ (ชอบฉากด่ากันตอนจัดรายการมากเลย พอจบเรื่องนี้ที่พูดเรื่องแมคฯกันก็ดี) และแม้แต่เรื่องของสุขภาพของอีเบิร์ต เขาเองก็ยังปรับตัว แม้เสียงจะหายไปแต่เขาก็ไม่หยุดวิจารณ์หนัง ยังใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อเผยแพร่งานของตัวเองต่อไป ซึ่งมันทำให้งานของเขาเข้าถึงผู้คนในได้มากกว่าอีกด้วย
5.เราชอบเรื่องการส่งต่อในหนังด้วย ผมชอบทีอีเบิร์ตชอบส่งต่อมาก ไม่ว่าจะเป็นการวิจารณ์หนัง ที่ส่วนสำคัญมันก็เพื่อส่งต่อความรู้สึกต่อหนังของตัวเองไปสู่คนอื่นอยู่แล้ว การที่เขาชอบเล่าเรื่องให้คนอื่น ๆ ฟัง การที่เขามอบจิ๊กซอว์ที่เขาได้รับมาซึ่งเคยเป็นจิ๊กซอว์ของอัลเฟรด ฮิทช์ค็อกที่ให้มาริลีน มอนโร ที่ส่งต่อกันมาเรื่อย ๆ จนมาถึงมืออีเบิร์ต และส่งต่อให้ผู้กำกับคนนั้น ..คือพอเวลาผ่านไป สิ่งที่เรามีอยู่ ถ้าเราไม่ส่งต่อมันก็จะอยู่กับเรา ตายไปกับเรา มันก็แค่นั้นเอง การส่งต่อสำคัญนะ
6.อีเบิร์ตกำหนดชีวิตตัวเองจริง ๆ นะ คิดว่ามากเลย แม้แต่ตอนเขาตาย ผมเดา แต่น่าจะ ว่าควรท้ายของอีเบิร์ตมันคงหนักมากจริง ๆ ๆ ๆ รู้สึกได้เลย แต่เราคิดว่าอีเบิร์ตพยายามเต็มที่แล้ว และเคารพความรู้สึกที่ต้องการจะไปของเขา
7.หนังมีเรื่องที่เราอยากรู้อยู่อีก เช่นเราอยากรู้เรื่องการดูหนังในแนวทางต่าง ๆ ของอีเบิร์ต ว่าพออีเบิร์ตได้รับมอบหมายให้มาเขียนวิจาารณ์หนังในนสพ. อีเบิร์ตดูหนังอยู่แล้ว หรือว่าเพิ่งมาเริ่มดู อีเบิร์ตชอบดูหนังมาตั้งแต่แรกเลยหรือเปล่า หรือเริ่มเพราะอาชีพ แล้วอีเบิร์ตศึกษาหนังจากไหนบ้าง ไม่รู้ว่ามีในหนังสือLIFE ITSELFหรือเปล่า? ในช่วงแรกมันคือดูหนังเพราะงาน หรือดูอยู่แล้วนั่นด้วยแหละ ถ้าไม่ แล้วเขาปรับตัวกับหนังอาร์ทที่มันยาก ๆ ในตอนแรกของพวกเราทุกคน(หรือเปล่าหว่า?) ยังไงด้วย
8.เขาโชคดีที่มีภรรยาที่ดีมาก ๆ กว่าอีเบิร์ตจะแต่งงานก็ตั้งห้าสิบแน่ะ คือถ้าเจอคนดี นานเท่าไหร่ก็รอได้นั่นแหละ(บอกตัวเอง) และอีเบิร์ตโชคดีที่เขารอคอย และที่การรอคอยประสบความสำเร็จ
ดูมาเมื่อวาน ใครมีอะไรมาแบ่งปันได้นะ