นับแต่นี้ต่อไป ถ้าเราถูกประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจปิดล้อม กดดันมากขึ้น ประเทศนี้จะเหลืออะไร เราจะไม่ต่างจากพม่าเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว ประเทศมหาอำนาจ ทางเศรษฐกิจ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น สหภาพยุโรป รวมทั้งประชาคมอาเซี่ยนเขาคงมีมาตรการที่จะกดดันเราอย่างหนักหน่วงมากขึ้น
แล้วใครคือผู้ได้รับผลกระทบโดยตรง คงไม่พ้นประชาชนตาดำๆ อย่างพวกเรา แล้วมันคุ้มกันมั้ยกับการที่เราดื้อดึง เพื่อจะแช่แข็งประเทศนนี้ให้มันเสียหายถอยหลัง ขนาดนี้ เหตุผลก็คือ ต้องการกำจัดคนตระกูลเดียว ให้พ้นจากการเมือง เพียงแค่นี้ ?
กลุ่มคนเพียงกลุ่มเดียว กล้าหาญเอาประเทศทั้งประเทศ ประชาชนหกสิบกว่าล้านคน เป็นเดิมพัน อยากจะถามว่า ท่านผู้รักชาติเหล่านั้นเรียกว่านี่คือความรักชาติ หรือทำลายชาติกันแน่ ท่านคิดอย่างไร ท่านกล้าดีอย่างเรา ใครมอบฉันทาให้พวกท่านทำเช่นนั้น
ถ้าประเทศถอยไปสู่ยุคน้ำแข็ง ด้วยมือพวกท่าน ท่านจะรับผิดชอบได้อย่างไร ในเมื่ออีกไม่กี่ปีพวกท่านก็คงกลายเป็นขี้เถ้ากันไปหมดแล้ว เพราะดูแต่ละคน มันใกล้เตากันทั้งนั้น ทุกวันก็พร่ำแต่คำว่ารักชาติ รักชาติ รักจนต้องเอาชาติไปดองเกลือคั่วเค็ม กลัวชาติบูด กลัวใครเขามาแย่งชิง ทั้งๆที่คนรุ่นใหม่เขาก็รักชาติไม่ต่างกับพวกท่าน แต่พวกท่าน มันรักไม่เป็น มันหลงแล้ว ใครเข้ามาบริหารก็กล่าวหาว่าเขาโกง เขากิน เขาทำลายชาติ
พวกแก่ๆอย่างพวกท่านรักชาติเป็นอยู่กลุ่มเดียว ทำทุกวิถีทาง เพื่อทำลายเขา ทำแม้กระทั่งสั่งให้บิดเบี้ยวเสาหิน ทำลายกำแพงความยุติธรรม ท่านก็จะทำกัน มาวันนี้ คนทั้งโลก เขารู้เช่นเห็นชาติแล้วว่า ปล่อยให้พวกท่านเพียงกลุ่มเดียว ทำลายประชาชน ทำลายความถูกต้องทำลายทุกอย่าง เพียงสนองความจงเกลียดจงชัง เพียงแค่คนตระกูลเดียว แล้วยอมเอาคนทั้งประเทศเป็นตัวประกัน เอาประเทศทั้งประเทศเป็นเดิมพัน ความเสียหายมันจะลุกลามบานปลายใหญ่โต ไปทั้งประชาคมอาเซี่ยน หรือแม้กระทั่งระบบเศรษฐกิจ
เมื่อเกิดความเสียหาย มันมีผลต่อพ่วงห่วงโยงกันเป็นลูกโซ่ มันจะพังกันทั้งระบบ เหมือนในยุคต้มยำกุ้ง เพราะการค้าการลงทุน มันเชื่อมโยงกัน ฐานการผลิตอุตสาหกรรม มันเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกัน ดังนั้นทั้งสหรัฐทั้งญี่ปุ่นจะนึ่งทนดูต่อไปไม่ได้ เขาจึงต้องออกมาเตือน ว่า หยุดเถอะนะ กลับเข้าสู่ระบบที่ถูกต้องเถอะ ที่ทำอยู่เนี่ย คนทั้งโลกเขาเห็นว่ามันไม่ถูก แต่ถ้ายังดื้อดึงต่อไป เดี๋ยวอาจจะเจอหนักกว่านี้ ซึ่งไม่เป็นผลดี แน่นอน ทั้งต่อประเทศชาติและประชาชน ส่วนกลุ่มคนที่กำลังสนุกกับการไล่ทำลายฝ่ายที่เกลียดชัง อยู่นั้น ผมว่าคงสนุกได้ไม่นาน เพราะโลกวันนี้ มันถึงกันหมด ใครทำอะไร เอาใบบัวปิดไม่ได้จริงๆ ขอรับท่าน!
การคว่ำบาตรการปิดล้อมทางเศรษฐกิจจากมหาอำนาจ คือมาตรการที่น่ากลัว ผลกระทบจะตกที่ใคร ถ้าไม่ใช่ประชาชน !
แล้วใครคือผู้ได้รับผลกระทบโดยตรง คงไม่พ้นประชาชนตาดำๆ อย่างพวกเรา แล้วมันคุ้มกันมั้ยกับการที่เราดื้อดึง เพื่อจะแช่แข็งประเทศนนี้ให้มันเสียหายถอยหลัง ขนาดนี้ เหตุผลก็คือ ต้องการกำจัดคนตระกูลเดียว ให้พ้นจากการเมือง เพียงแค่นี้ ?
กลุ่มคนเพียงกลุ่มเดียว กล้าหาญเอาประเทศทั้งประเทศ ประชาชนหกสิบกว่าล้านคน เป็นเดิมพัน อยากจะถามว่า ท่านผู้รักชาติเหล่านั้นเรียกว่านี่คือความรักชาติ หรือทำลายชาติกันแน่ ท่านคิดอย่างไร ท่านกล้าดีอย่างเรา ใครมอบฉันทาให้พวกท่านทำเช่นนั้น
ถ้าประเทศถอยไปสู่ยุคน้ำแข็ง ด้วยมือพวกท่าน ท่านจะรับผิดชอบได้อย่างไร ในเมื่ออีกไม่กี่ปีพวกท่านก็คงกลายเป็นขี้เถ้ากันไปหมดแล้ว เพราะดูแต่ละคน มันใกล้เตากันทั้งนั้น ทุกวันก็พร่ำแต่คำว่ารักชาติ รักชาติ รักจนต้องเอาชาติไปดองเกลือคั่วเค็ม กลัวชาติบูด กลัวใครเขามาแย่งชิง ทั้งๆที่คนรุ่นใหม่เขาก็รักชาติไม่ต่างกับพวกท่าน แต่พวกท่าน มันรักไม่เป็น มันหลงแล้ว ใครเข้ามาบริหารก็กล่าวหาว่าเขาโกง เขากิน เขาทำลายชาติ
พวกแก่ๆอย่างพวกท่านรักชาติเป็นอยู่กลุ่มเดียว ทำทุกวิถีทาง เพื่อทำลายเขา ทำแม้กระทั่งสั่งให้บิดเบี้ยวเสาหิน ทำลายกำแพงความยุติธรรม ท่านก็จะทำกัน มาวันนี้ คนทั้งโลก เขารู้เช่นเห็นชาติแล้วว่า ปล่อยให้พวกท่านเพียงกลุ่มเดียว ทำลายประชาชน ทำลายความถูกต้องทำลายทุกอย่าง เพียงสนองความจงเกลียดจงชัง เพียงแค่คนตระกูลเดียว แล้วยอมเอาคนทั้งประเทศเป็นตัวประกัน เอาประเทศทั้งประเทศเป็นเดิมพัน ความเสียหายมันจะลุกลามบานปลายใหญ่โต ไปทั้งประชาคมอาเซี่ยน หรือแม้กระทั่งระบบเศรษฐกิจ
เมื่อเกิดความเสียหาย มันมีผลต่อพ่วงห่วงโยงกันเป็นลูกโซ่ มันจะพังกันทั้งระบบ เหมือนในยุคต้มยำกุ้ง เพราะการค้าการลงทุน มันเชื่อมโยงกัน ฐานการผลิตอุตสาหกรรม มันเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกัน ดังนั้นทั้งสหรัฐทั้งญี่ปุ่นจะนึ่งทนดูต่อไปไม่ได้ เขาจึงต้องออกมาเตือน ว่า หยุดเถอะนะ กลับเข้าสู่ระบบที่ถูกต้องเถอะ ที่ทำอยู่เนี่ย คนทั้งโลกเขาเห็นว่ามันไม่ถูก แต่ถ้ายังดื้อดึงต่อไป เดี๋ยวอาจจะเจอหนักกว่านี้ ซึ่งไม่เป็นผลดี แน่นอน ทั้งต่อประเทศชาติและประชาชน ส่วนกลุ่มคนที่กำลังสนุกกับการไล่ทำลายฝ่ายที่เกลียดชัง อยู่นั้น ผมว่าคงสนุกได้ไม่นาน เพราะโลกวันนี้ มันถึงกันหมด ใครทำอะไร เอาใบบัวปิดไม่ได้จริงๆ ขอรับท่าน!