ต้องขอกล่าวข้างต้นก่อนเลยนะครับว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกของผมในการตั้งกระทู้
ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ผมเป็นเด็กมัธยมปลายครับ เป็นนักกีฬาจังหวัด การเรียนก็ไม่ได้ดีมากครับ ได้อันดับสุดท้ายของห้อง แต่ผมก็พยายามอ่านหนังสือด้วยตัวเอง แล้วก็หาเรียนพิเศษเพิ่มทุกวันครับผม พอเรียนเสร็จก็จะไปซ้อมกีฬา กลับบ้านก็ราวๆสามทุ่มครับ แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่ผมไม่ได้ไปรร.เพราะทางจังหวัดขอตัวไปซ้อมเก็บตัวเป็นเวลาเดือนนึงครับ ผมก็ได้ตามงานกับรรครบหมดแล้วครับ
พอผ่านมาได้ซักสามวันพ่อผมก็ถามแม่ครับว่าทำไมไม่ไปรร แม่ก็อธิบายให้พ่อฟังครับ แต่พ่อกลับขึ้นเสียงแล้วก็ด่าแม่ประมาณว่าแม่โง่ครับ แล้วพูดว่าตัวเองฉลาด เคยผ่านชีวิตม.ปลายมาแล้ว(อันนี้ต้องบอกตรงๆนะครับ แม่ผมจบแค่ป.4ครับ แต่ผมก็รักแม่มากครับผม) ตอนแรกก็พูดดีครับ ประมาณว่ากลัวเรียนไม่ทัน แล้วซักพักก็กลับกลายเป็นด่าผม ว่าผมอ้ะไม่มีอนาคตหรอก ถ้าเล่นกีฬาก็ต้องไปได้ระดับโลกระดับโอลิมปิกอย่างลูกเราอ้ะมันไม่ได้ไปหรอก ไม่ต้องหวังกับมัน สมองมันก็ไม่ดีโง่ก็โง่ กูไม่เชื่อหรอกว่าอย่างมันจะติด ม.(มหาวิทยาลัยดังประจำจังหวัดครับ) อย่างมันจบมาก็ไม่มีงานทำหรอกอย่าไปหวังอะไรกับมัน ผมนี้ถึงกับน้ำตาแตกเลยครับ เพราะทั้งๆที่ผมไปเรียนเพิ่มทุกวันอ่านเพิ่มทุกวันอย่างหนักมากครับเพื่อที่จะทำข้อสอบได้(หลังจากที่ผมไปเรียนผมก็ทำได้ดีมากขึ้นครับ) ผมยังโดนด่าอย่างนี้ กำลังใจที่มีไม่เหลือเลยครับ ท้อหมดทุกอย่าง ผมพยายามเต็มที่สุดแล้ว ผมเป็นคนไม่เก่งด้านคณิตไรพวกนี้ครับ แต่ไปได้ทางภาษาแทน ผมก็พยายามขวนขวายทุกอย่าง แต่คนเป็นพ่อมาพูดกับผมแบบนี้ แล้วไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วยครับ ผมควรทำยังไงดีครับ
ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบด้วยนะครับ
มีพ่อแบบนี้ควรทำยังไง
ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ผมเป็นเด็กมัธยมปลายครับ เป็นนักกีฬาจังหวัด การเรียนก็ไม่ได้ดีมากครับ ได้อันดับสุดท้ายของห้อง แต่ผมก็พยายามอ่านหนังสือด้วยตัวเอง แล้วก็หาเรียนพิเศษเพิ่มทุกวันครับผม พอเรียนเสร็จก็จะไปซ้อมกีฬา กลับบ้านก็ราวๆสามทุ่มครับ แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่ผมไม่ได้ไปรร.เพราะทางจังหวัดขอตัวไปซ้อมเก็บตัวเป็นเวลาเดือนนึงครับ ผมก็ได้ตามงานกับรรครบหมดแล้วครับ
พอผ่านมาได้ซักสามวันพ่อผมก็ถามแม่ครับว่าทำไมไม่ไปรร แม่ก็อธิบายให้พ่อฟังครับ แต่พ่อกลับขึ้นเสียงแล้วก็ด่าแม่ประมาณว่าแม่โง่ครับ แล้วพูดว่าตัวเองฉลาด เคยผ่านชีวิตม.ปลายมาแล้ว(อันนี้ต้องบอกตรงๆนะครับ แม่ผมจบแค่ป.4ครับ แต่ผมก็รักแม่มากครับผม) ตอนแรกก็พูดดีครับ ประมาณว่ากลัวเรียนไม่ทัน แล้วซักพักก็กลับกลายเป็นด่าผม ว่าผมอ้ะไม่มีอนาคตหรอก ถ้าเล่นกีฬาก็ต้องไปได้ระดับโลกระดับโอลิมปิกอย่างลูกเราอ้ะมันไม่ได้ไปหรอก ไม่ต้องหวังกับมัน สมองมันก็ไม่ดีโง่ก็โง่ กูไม่เชื่อหรอกว่าอย่างมันจะติด ม.(มหาวิทยาลัยดังประจำจังหวัดครับ) อย่างมันจบมาก็ไม่มีงานทำหรอกอย่าไปหวังอะไรกับมัน ผมนี้ถึงกับน้ำตาแตกเลยครับ เพราะทั้งๆที่ผมไปเรียนเพิ่มทุกวันอ่านเพิ่มทุกวันอย่างหนักมากครับเพื่อที่จะทำข้อสอบได้(หลังจากที่ผมไปเรียนผมก็ทำได้ดีมากขึ้นครับ) ผมยังโดนด่าอย่างนี้ กำลังใจที่มีไม่เหลือเลยครับ ท้อหมดทุกอย่าง ผมพยายามเต็มที่สุดแล้ว ผมเป็นคนไม่เก่งด้านคณิตไรพวกนี้ครับ แต่ไปได้ทางภาษาแทน ผมก็พยายามขวนขวายทุกอย่าง แต่คนเป็นพ่อมาพูดกับผมแบบนี้ แล้วไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วยครับ ผมควรทำยังไงดีครับ
ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบด้วยนะครับ