เราขอพ่อไปซ้อม แต่พ่อไม่ให้เราไป บอกว่าทำอะไรไม่ปรึกษา เป็นเราหรือพ่อที่ผิดคะ

เราอยากมาเขียนค่ะ ใกล้จะถึงกีฬาสีแล้ว เราขอพ่อว่าไปซ้อมตีกลองที่วิทลัยได้มั้ย 4วันไปกลับเพราะวิทลัยเปิดมาก็กีฬาสีเลย และเราก็บอกว่าเดี๋ยวเพื่อนมารับ เราก็ยื่นใบขออนุญาตให้เขาไป เขาก็หันมาบอกเราว่าทำไมทำอะไรไม่ปรึกษาตังค์ก็ไม่มีต้องไปรับไปส่งอีก เราก็ไม่เถียง เขาก็ยังพูดต่อว่าซ้อมเสร็จก็ไปนั่งรถเที่ยวอีก เราเข้าใจค่ะว่าเราเคยเถลไถลครั้งนึงแต่ตอนนี้เราก็ยอมอยู่บ้านตลอด ใครชวนไปไหนเราก็ไม่ไป เขาก็คงจะเป็นห่วงเราเราเข้าใจ ความไว้ใจจากเขาคงไม่มีแล้ว แต่เขาเลือกที่จะใช้คำพูดกับเราแบบอื่นที่ต่างออกไป ไหนจะบอกว่าคนอื่นที่เรียนเก่งๆเขาไม่มาทำอะไรแบบนี้กันหรอก เหมือนเขาขะบอกเป็นนัยต์ๆว่าเราไม่เก่ง เราเลยไม่ขอแล้วค่ะ เราผิดไหมคะที่ไม่ยอมปรึกษาเขาเรื่องนี้แต่แรก