เห็นหลายๆ คนพูดถึงการจัดงานแต่งงานว่าสิ้นเปลือง และไม่สำคัญอะไร ไม่อยากจะจัดงาน อยากจะแค่จดทะเบียนจัดงานเล็กๆ ที่บ้าน แต่ลำบากใจเพราะผู้ใหญ่อยากให้จัดงานใหญ่ เราอยากจะมาแชร์ว่า ตอนงานแต่งเรา ก็ไม่ได้คิดจะจัดงานใหญ่อะไร เฉยๆ กับการจัดงาน แต่พ่อแม่เขาอยากเชิญคนเยอะๆ และเราพอจัดการงบประมาณได้ไม่เดือดร้อน ก็เลยจัดตามใจพ่อแม่ แต่ผลที่ได้รับคุ้มมากๆ ค่ะ (นี่ไม่นับเรื่องเงินนะคะ แต่ขอแอบบอกว่า จัดงานที่ผู้ใหญ่เยอะนี่ ได้กำไรด้วยล่ะ เพราะผู้ใหญ่ท่านอวยพรกันเต็มที่ คริคริ)
ก็เริ่มจากคิดว่าน่าจะมีแขกประมาณ 500 คน ไปๆ มาๆ บานปลาย แขกกลายเป็น 800 คน ซึ่ง 70% ของแขกเป็นแขกของพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายค่ะ ที่บอกว่าคุ้มค่าคือ พ่อแม่มีความสุขมากกกกก เขาได้เจอญาติๆ และ เพื่อนเก่าๆ ของเขา คุยเม้ากันไม่หยุด ญาติๆ ก็มีความสุข ที่เด็ดคือ บางคนเคยโกรธกันไม่คุยกัน มาเจอกันในงานแต่งงานหลานก็เลยคุยกัน แรกๆ ก็คุยกันตามมารยาท พอเริ่มมีญาติคุยเรื่องเก่าๆ สมัยเขายังเด็กๆ กันเขาก็ยิ้มก็หัวเราะกัน จนลืมที่โกรธกันไป เราเห็นพ่อแม่และญาติๆ มีความสุข เรายิ่งมีความสุขมากขึ้นไปอีกค่ะ
โดยเฉพาะคุณพ่อของสามีแฮปปี้มากจนลืมป่วยเลยค่ะ ขณะนั้นท่านป่วยเป็นมะเร็งแต่ช่วงนั้นอาการค่อนข้างดี แข็งแรงขนาดไปเที่ยวต่างประเทศได้เลย ช่วงแจกการ์ดท่านแอบโทรมาบอกเราให้พิมพ์การ์ดเพิ่มให้หน่อยการ์ดไม่พอ โดยท่านบอกเราว่า ท่านรู้สึกว่าไม่สบายหนักขึ้น และแก่แล้ว ท่านอยากจะใช้งานแต่งลูกชาย เป็นโอกาสที่จะเจอเพื่อนให้มากที่สุด ซึ่งตอนนั้นเราฟังแล้วก็แอบตกใจหน่อยๆ แต่เราก็ไม่ได้บอกใครแม้แต่สามี และเราก็สั่งพิมพ์การ์ดเพิ่มให้ท่าน ในวันงานท่านมีความสุขมาก ได้เจอเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนชั้นประถมที่ต่างประเทศ ซึ่งเพื่อนๆ ชาวต่างชาติของท่านก็บินมาเมืองไทยเพื่องานนี้โดยเฉพาะ ท่านได้เจอเพื่อนร่วมงานทั้งเจ้านายเก่า ลูกน้องเก่า ตั้งแต่ที่ทำงานที่แรกๆ ท่านแฮปปี้มาก คุยไม่หยุด และเดินทักทายคนทั่วงาน ดูแข็งแรงสดใสมาก... และสามวันหลังจากงานแต่งเรา คุณพ่อสามีก็ป่วยหนัก และอีกหนึ่งเดือนท่านก็จากไป แต่พวกเรามั่นใจว่าท่านจากไปอย่างมีความสุข และไม่ห่วงอะไรค่ะ และเรากับสามีก็ยังดีใจมากที่งานแต่งงานของเราได้ทำให้ท่านมีความสุขในวาระสุดท้ายของท่าน
และยังมีญาติผู้ใหญ่ที่อายุมากบางท่าน ได้มาเจอญาติๆ เป็นครั้งสุดท้ายในงานแต่งงานนั้นเช่นกัน งานแต่งงาน เป็นเหมือนงานรวมญาติ และงานเลี้ยงรุ่นหลายๆ รุ่น เพื่อนๆ เราเขาก็มาสนุกกันเองซะเยอะ ขนาดงานเราไม่ได้มีอะไรเอ็นเตอร์เทนมาก แขกทุกคนก็มีความสุขกันมาก เหมือนทุกคนปล่อยพลังแห่งความสุขใส่กัน มันเป็นวันแห่งความสุขจริงๆ ค่ะ มันเป็นมากกว่างานแต่งงาน หลังจากงานนั้นญาติและเพื่อนหลายๆ กลุ่มก็มีนัดกันอยู่เรื่อยๆ นะคะ จากที่ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะช่วงชีวิตบางช่วงทำให้ห่างกัน งานแต่งเรากลายเป็นที่จุดประกายให้ญาติๆ และเพื่อนๆ กลับมาสนิทกันเยอะค่ะ
ที่เล่ามานี้ ไม่ได้สนับสนุนให้ต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาจัดงานนะคะ แบบนั้นไม่สนับสนุนเลยค่ะ แต่ถ้าไม่เดือดร้อนหรือลำบากใจมาก ถ้าสามารถจัดงานใหญ่ให้พ่อแม่มีความสุข มันจะสุขมากๆ เลยค่ะ
จัดงานแต่งงานใหญ่ๆ เพื่อพ่อแม่ สำหรับเราแล้วคุ้มค่ามากๆ ค่ะ (ถ้าไม่เดือดร้อนหรือลำบากมากนะคะ)
ก็เริ่มจากคิดว่าน่าจะมีแขกประมาณ 500 คน ไปๆ มาๆ บานปลาย แขกกลายเป็น 800 คน ซึ่ง 70% ของแขกเป็นแขกของพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายค่ะ ที่บอกว่าคุ้มค่าคือ พ่อแม่มีความสุขมากกกกก เขาได้เจอญาติๆ และ เพื่อนเก่าๆ ของเขา คุยเม้ากันไม่หยุด ญาติๆ ก็มีความสุข ที่เด็ดคือ บางคนเคยโกรธกันไม่คุยกัน มาเจอกันในงานแต่งงานหลานก็เลยคุยกัน แรกๆ ก็คุยกันตามมารยาท พอเริ่มมีญาติคุยเรื่องเก่าๆ สมัยเขายังเด็กๆ กันเขาก็ยิ้มก็หัวเราะกัน จนลืมที่โกรธกันไป เราเห็นพ่อแม่และญาติๆ มีความสุข เรายิ่งมีความสุขมากขึ้นไปอีกค่ะ
โดยเฉพาะคุณพ่อของสามีแฮปปี้มากจนลืมป่วยเลยค่ะ ขณะนั้นท่านป่วยเป็นมะเร็งแต่ช่วงนั้นอาการค่อนข้างดี แข็งแรงขนาดไปเที่ยวต่างประเทศได้เลย ช่วงแจกการ์ดท่านแอบโทรมาบอกเราให้พิมพ์การ์ดเพิ่มให้หน่อยการ์ดไม่พอ โดยท่านบอกเราว่า ท่านรู้สึกว่าไม่สบายหนักขึ้น และแก่แล้ว ท่านอยากจะใช้งานแต่งลูกชาย เป็นโอกาสที่จะเจอเพื่อนให้มากที่สุด ซึ่งตอนนั้นเราฟังแล้วก็แอบตกใจหน่อยๆ แต่เราก็ไม่ได้บอกใครแม้แต่สามี และเราก็สั่งพิมพ์การ์ดเพิ่มให้ท่าน ในวันงานท่านมีความสุขมาก ได้เจอเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนชั้นประถมที่ต่างประเทศ ซึ่งเพื่อนๆ ชาวต่างชาติของท่านก็บินมาเมืองไทยเพื่องานนี้โดยเฉพาะ ท่านได้เจอเพื่อนร่วมงานทั้งเจ้านายเก่า ลูกน้องเก่า ตั้งแต่ที่ทำงานที่แรกๆ ท่านแฮปปี้มาก คุยไม่หยุด และเดินทักทายคนทั่วงาน ดูแข็งแรงสดใสมาก... และสามวันหลังจากงานแต่งเรา คุณพ่อสามีก็ป่วยหนัก และอีกหนึ่งเดือนท่านก็จากไป แต่พวกเรามั่นใจว่าท่านจากไปอย่างมีความสุข และไม่ห่วงอะไรค่ะ และเรากับสามีก็ยังดีใจมากที่งานแต่งงานของเราได้ทำให้ท่านมีความสุขในวาระสุดท้ายของท่าน
และยังมีญาติผู้ใหญ่ที่อายุมากบางท่าน ได้มาเจอญาติๆ เป็นครั้งสุดท้ายในงานแต่งงานนั้นเช่นกัน งานแต่งงาน เป็นเหมือนงานรวมญาติ และงานเลี้ยงรุ่นหลายๆ รุ่น เพื่อนๆ เราเขาก็มาสนุกกันเองซะเยอะ ขนาดงานเราไม่ได้มีอะไรเอ็นเตอร์เทนมาก แขกทุกคนก็มีความสุขกันมาก เหมือนทุกคนปล่อยพลังแห่งความสุขใส่กัน มันเป็นวันแห่งความสุขจริงๆ ค่ะ มันเป็นมากกว่างานแต่งงาน หลังจากงานนั้นญาติและเพื่อนหลายๆ กลุ่มก็มีนัดกันอยู่เรื่อยๆ นะคะ จากที่ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะช่วงชีวิตบางช่วงทำให้ห่างกัน งานแต่งเรากลายเป็นที่จุดประกายให้ญาติๆ และเพื่อนๆ กลับมาสนิทกันเยอะค่ะ
ที่เล่ามานี้ ไม่ได้สนับสนุนให้ต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาจัดงานนะคะ แบบนั้นไม่สนับสนุนเลยค่ะ แต่ถ้าไม่เดือดร้อนหรือลำบากใจมาก ถ้าสามารถจัดงานใหญ่ให้พ่อแม่มีความสุข มันจะสุขมากๆ เลยค่ะ