คือ เราเป็นชอบสับสน มีข้อขัดแย้งในตัวเอง สมมุติตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง อีกสักพักก็นั่งคิดแล้วมีข้อขัดแย้งในตัวเอง
ตอนนี้เราทำงานอยู่ กรุงเทพ เราเป็นคนโคราช ที่มาทำที่นี่เพราะเราไม่ได้งานที่โคราช เคยกลับไปอยู่บ้าน มีคนฝากให้ก็ยังไม่ได้ จนทำใจรับสภาพ
พอกลับมาทำที่นี่ ก็มักมีความหวังมาเรื่อยๆว่า เออตรงนี้รับสมัคร เดี๋ยวพาไปสมัคร กึ่งฝาก พอไปแล้วก็เงียบ อาจเป็นเพราะโดนเส้นใหญ่กว่าด้วยเลยไม่ได้
เราชอบมาคิดว่า เราอยากกลับไปอยู่บ้าน เพราะเราเบื่อ อยากลองทำอะไรใหม่ๆ ไม่อยากเดินทางไปกลับทุกอาทิตย์
แต่คนในครอบครัวเราจะชอบพูดว่า ก็ทำอยู่นี่ก็ดีแล้ว สบาย เงินเดือนก็เยอะ นั่นนี่ เพราะที่เราทำอยู่ก็ทำกับคนที่รู้จัก แต่เราก็มาคิด ถ้าเราได้งานที่บ้าน มันอาจจะไม่ได้เงินเดือนเยอะเท่า เพราะเป็นเรตต่างจังหวัด แต่เราก็อาจจะสบายใจขึ้นรึเปล่า มีเวลาอยู่บ้าน ได้เจอเพื่อนฝูง
เพราะมาอยู่ที่ กรุงเทพ เราไม่มีเพื่อนละแวกบ้านเลย ทำงานก็ทำกัน 4 คน ไม่ได้เจอใคร
เรามักจะคิดกังวล กลับไปกลับมาอยู่เสมอ
สับสนชีวิต -.-
ตอนนี้เราทำงานอยู่ กรุงเทพ เราเป็นคนโคราช ที่มาทำที่นี่เพราะเราไม่ได้งานที่โคราช เคยกลับไปอยู่บ้าน มีคนฝากให้ก็ยังไม่ได้ จนทำใจรับสภาพ
พอกลับมาทำที่นี่ ก็มักมีความหวังมาเรื่อยๆว่า เออตรงนี้รับสมัคร เดี๋ยวพาไปสมัคร กึ่งฝาก พอไปแล้วก็เงียบ อาจเป็นเพราะโดนเส้นใหญ่กว่าด้วยเลยไม่ได้
เราชอบมาคิดว่า เราอยากกลับไปอยู่บ้าน เพราะเราเบื่อ อยากลองทำอะไรใหม่ๆ ไม่อยากเดินทางไปกลับทุกอาทิตย์
แต่คนในครอบครัวเราจะชอบพูดว่า ก็ทำอยู่นี่ก็ดีแล้ว สบาย เงินเดือนก็เยอะ นั่นนี่ เพราะที่เราทำอยู่ก็ทำกับคนที่รู้จัก แต่เราก็มาคิด ถ้าเราได้งานที่บ้าน มันอาจจะไม่ได้เงินเดือนเยอะเท่า เพราะเป็นเรตต่างจังหวัด แต่เราก็อาจจะสบายใจขึ้นรึเปล่า มีเวลาอยู่บ้าน ได้เจอเพื่อนฝูง
เพราะมาอยู่ที่ กรุงเทพ เราไม่มีเพื่อนละแวกบ้านเลย ทำงานก็ทำกัน 4 คน ไม่ได้เจอใคร
เรามักจะคิดกังวล กลับไปกลับมาอยู่เสมอ