เพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ เสียใจมากและเขาก็เสียใจไม่แพ้กัน เราร้องไห้แล้วร้องไห้อีก และตอนนี้คิดถึงเขามาก ยังรักเขาอยู่ความรู้สึกดีๆ มันยังมีอยู่ ตอนนี้ได้แต่หวังให้เขามาขอคืนดี เพราะเคยทะเลาะกันหลายครั้งเพราะเราเอาแต่ใจ ขี้งอน ชอบพูดประชดให้เขาเจ็บ จนเขาขอเลิก สุดท้ายเขาจะมาขอคืนดีเองค่ะ
เหตุผลที่เลิกกัน เพราะ เราจับได้ว่าเขาคุยกับเพื่อนผู้หญิงทุกวันมาเดือนกว่าแล้ว แต่เขาก็ยืนยันว่าเพื่อน เพื่อนกันต้องแชทหากันทุกวันด้วยเหรอ ความคิดในหัวเรานะ คุยกันเกือบทุกเวลาด้วย เราไม่เชื่อ เราไม่เชื่อใจแฟน เขามีชวนกันไปเที่ยวสองคน เลี้ยงขนมกันด้วย เห็นเขาคุยกันในแชท เราได้อ่านแล้วมันปี๊ดเลยอะ แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาบอกเราว่าจะอ่านหนังสือสอบ อ่านเสร็จจะทักมา แต่ที่เขาบอกว่าจะอ่านหนังสือ เขาก็ไปคุยกับคนนั้น มันหมายความว่าไง?? เราทั้งโกรธที่เขาโกหก ทั้งน้อยใจที่เขาทำแบบนี้ เราไม่ชอบคนโกหกถึงแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราอารมณ์เดือดมาก และทนไม่ไหว เลยวีนใส่เขาให้เขาอธิบาย แต่ไม่ได้คำอธิบายเลย เขาบอกว่าเขาเข้าใจแล้ว เราคงหมดความเชื่อใจเขาแล้ว คบกันไปคงไม่รอด ถามเราว่าจะเลิกมั้ย เราตอนนั้นโกรธและคิดว่าคงให้อภัยไม่ได้เลยตกลงเลิกไป คิดว่าเราไม่ผิด เขาผิดเองที่ทำแบบนี้กับเรา ที่ต้องเลิกกันเพราะเขาทำตัวเขาเองล้วนๆ วันที่บอกเลิก คิดว่าตัวเองทำถูกแล้วที่เลิกไป บอกตัวเองว่าดีแล้ว
วันนี้เราตื่นขึ้นมา แล้วคิดทบทวนดู เราเสียใจมาก เสียใจที่อารมณ์ร้อนใส่เขาไป และทำให้ต้องเลิกกัน เรารู้สึกผิดกับตัวเอง เพราะเราขุดคุ้ยอะไรที่เป็นอดีตมาว่าเขา (ถึงแม้จะเป็นอดีตไม่นาน แต่มันก็ผ่านไปแล้ว) เพราะหลังจากที่เราบอกเขาว่าห้ามคุยกับคนนั้นทุกวันอีก เขาก็ไม่ทักไปแล้ว ตอนนั้นเราน่าจะคิดให้ดีกว่านี้ เสียใจมากๆเลย TT เราอยากกลับไปขอโทษเขา ว่าเป็นความผิดเราที่ทำให้ทะเลาะกันและต้องเลิกกัน อยากขอโทษที่ไม่เชื่อใจเขา แต่กลัวจะสายไป ไม่ใช่กลัวว่าจะสายไปที่เขาจะกลับมาหาเรา เพราะไม่ได้หวัง (แต่ลึกๆก็อยากให้เขากลับมาเอง) แต่กลัวว่าจะสายไป สำหรับการขอโทษ และขอโทษในฐานะอะไร
***แต่ตอนนี้ในใจมันรู้สึกสับสนแปลก ๆ และตอบตัวเองไม่ได้ค่ะ อยากจะไปขอคืนดีกับเขาถ้าเขาไม่มาขอคืนดีเราเพราะยังอยากรักกันเหมือนเดิม เหมือนความรู้สึกที่มีให้กันมันยังไม่สุด และอยากลองรักกันต่อ แต่อีกใจไม่อยากกลับไปแล้ว เพราะกลัวว่าถ้ากลับไปคบกันจะไปกันไม่รอดและเลิกกันอีก คือกลัวเจ็บซ้ำๆ ค่ะ และอีกอย่างกลัวไม่ได้ใจเขากลับมาเหมือนเดิมค่ะ ใจเราด้วย คิดว่ามันคงไม่เหมือนเดิม
ตอนนี้กลัวเขาไม่กลับมาค่ะ กลัวเขาไม่มาขอคืนดีเหมือนทุกครั้ง และถ้าเขาไม่กลับมาเราต้องเสียใจและสับสน ต้องตอบตัวเองว่าจะเอายังไงกับความคิด *** นี้
สับสนจริงๆค่ะ อาจจะเขียนรู้เรื่องบางไม่รู้เรื่องบ้าง มันสับสนจริงๆ อธิบายอะไรไม่ค่อยถูก ขอความคิดเห็นจากมุมมองของทุกคนหน่อยนะคะ เป็นข้อคิด เตือนสติ เตือนใจ ให้ก็ได้ค่ะ ช่วยคนหลงทางหน่อยนะคะ
สับสนใจตัวเอง ขอคำปรึกษาค่ะ
เหตุผลที่เลิกกัน เพราะ เราจับได้ว่าเขาคุยกับเพื่อนผู้หญิงทุกวันมาเดือนกว่าแล้ว แต่เขาก็ยืนยันว่าเพื่อน เพื่อนกันต้องแชทหากันทุกวันด้วยเหรอ ความคิดในหัวเรานะ คุยกันเกือบทุกเวลาด้วย เราไม่เชื่อ เราไม่เชื่อใจแฟน เขามีชวนกันไปเที่ยวสองคน เลี้ยงขนมกันด้วย เห็นเขาคุยกันในแชท เราได้อ่านแล้วมันปี๊ดเลยอะ แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาบอกเราว่าจะอ่านหนังสือสอบ อ่านเสร็จจะทักมา แต่ที่เขาบอกว่าจะอ่านหนังสือ เขาก็ไปคุยกับคนนั้น มันหมายความว่าไง?? เราทั้งโกรธที่เขาโกหก ทั้งน้อยใจที่เขาทำแบบนี้ เราไม่ชอบคนโกหกถึงแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราอารมณ์เดือดมาก และทนไม่ไหว เลยวีนใส่เขาให้เขาอธิบาย แต่ไม่ได้คำอธิบายเลย เขาบอกว่าเขาเข้าใจแล้ว เราคงหมดความเชื่อใจเขาแล้ว คบกันไปคงไม่รอด ถามเราว่าจะเลิกมั้ย เราตอนนั้นโกรธและคิดว่าคงให้อภัยไม่ได้เลยตกลงเลิกไป คิดว่าเราไม่ผิด เขาผิดเองที่ทำแบบนี้กับเรา ที่ต้องเลิกกันเพราะเขาทำตัวเขาเองล้วนๆ วันที่บอกเลิก คิดว่าตัวเองทำถูกแล้วที่เลิกไป บอกตัวเองว่าดีแล้ว
วันนี้เราตื่นขึ้นมา แล้วคิดทบทวนดู เราเสียใจมาก เสียใจที่อารมณ์ร้อนใส่เขาไป และทำให้ต้องเลิกกัน เรารู้สึกผิดกับตัวเอง เพราะเราขุดคุ้ยอะไรที่เป็นอดีตมาว่าเขา (ถึงแม้จะเป็นอดีตไม่นาน แต่มันก็ผ่านไปแล้ว) เพราะหลังจากที่เราบอกเขาว่าห้ามคุยกับคนนั้นทุกวันอีก เขาก็ไม่ทักไปแล้ว ตอนนั้นเราน่าจะคิดให้ดีกว่านี้ เสียใจมากๆเลย TT เราอยากกลับไปขอโทษเขา ว่าเป็นความผิดเราที่ทำให้ทะเลาะกันและต้องเลิกกัน อยากขอโทษที่ไม่เชื่อใจเขา แต่กลัวจะสายไป ไม่ใช่กลัวว่าจะสายไปที่เขาจะกลับมาหาเรา เพราะไม่ได้หวัง (แต่ลึกๆก็อยากให้เขากลับมาเอง) แต่กลัวว่าจะสายไป สำหรับการขอโทษ และขอโทษในฐานะอะไร
***แต่ตอนนี้ในใจมันรู้สึกสับสนแปลก ๆ และตอบตัวเองไม่ได้ค่ะ อยากจะไปขอคืนดีกับเขาถ้าเขาไม่มาขอคืนดีเราเพราะยังอยากรักกันเหมือนเดิม เหมือนความรู้สึกที่มีให้กันมันยังไม่สุด และอยากลองรักกันต่อ แต่อีกใจไม่อยากกลับไปแล้ว เพราะกลัวว่าถ้ากลับไปคบกันจะไปกันไม่รอดและเลิกกันอีก คือกลัวเจ็บซ้ำๆ ค่ะ และอีกอย่างกลัวไม่ได้ใจเขากลับมาเหมือนเดิมค่ะ ใจเราด้วย คิดว่ามันคงไม่เหมือนเดิม
ตอนนี้กลัวเขาไม่กลับมาค่ะ กลัวเขาไม่มาขอคืนดีเหมือนทุกครั้ง และถ้าเขาไม่กลับมาเราต้องเสียใจและสับสน ต้องตอบตัวเองว่าจะเอายังไงกับความคิด *** นี้
สับสนจริงๆค่ะ อาจจะเขียนรู้เรื่องบางไม่รู้เรื่องบ้าง มันสับสนจริงๆ อธิบายอะไรไม่ค่อยถูก ขอความคิดเห็นจากมุมมองของทุกคนหน่อยนะคะ เป็นข้อคิด เตือนสติ เตือนใจ ให้ก็ได้ค่ะ ช่วยคนหลงทางหน่อยนะคะ