เขา=เพื่อนผู้ชาย
เพื่อน=เพื่อนผู้หญิง
พวกเขา=เพื่อนชายและหญิง
เรา=ตัวเราเอง
คือประมาณว่าเรามีนิสัยเป็นคนขี้น้อยใจ นอยด์เก่ง แต่ไม่เคยไปด่าหรือขึ้นเสียงใส่เขาเลยนะ ละปีที่แล้วในช่วงกลางปี เรานอยด์เขา ที่เขาพูดบางอย่าง ตอนนั้นแค่นอยด์ แต่เพื่อนอีกคนมาเป่าหูเรา ละเราก็บล็อคเขาไป และไม่ติดต่ออีกเลย เขารู้ตัวว่าถูกบล็อกอีกทีก็ผ่านมาเกือบเดือน เขามาง้อ(Firt impression and first moment คือเพื่อนคนแรกในชีวิตเลยที่ง้อขนาดนี้)ถ้าไม่ร้องไห้อีกนี่แปลกละ
ส่งข้อความทางเบอร์ ขอโทษ ละบอกว่า “เธอเป็นอะไร ทำไมไม่บอก เราพูดอะไรให้เธอเสียใจหรือเปล่า เราขอโทษจริงๆถ้าเราทำให้เธอเสียใจ” ตอนนี้คือแทบร้องไห้ เพราะเขายังแคร์เรา ทั้งที่เขาไม่ได้ผิด(เราเข้าใจผิดเอง) เราก็เคลียร์ อธิบาย และขอโทษเขา เขาก็ว่า “ไม่เป็นไร แค่เข้าใจกันก็พอ” แต่เมื่อหลังจากเหตุการณ์นี้ เขาได้หายไปจากวงจรชีวิตเราจนถึงตอนนี้ แชทไม่มี โทรไม่เคย มาหาก็ไม่ ไม่เห็นเงา ทั้งๆที่อยู่ไม่ไกลกัน แต่ไม่เคยเจอ แต่มาหาเพื่อนคนอื่นที่อยู่ใกล้กันได้ แต่ไม่เคยมาหาเราเลย วันเกิดก็ไม่อวยพรไม่มีวี่แวว แต่กับเพื่อนอีกคนลงทุนซื้อของเพื่อเซอไพรส์เพื่อนต่อหน้าเราเลย ตอนนั้นคือตัน จุก อื้อไปเลย คือแบบไหนว่าไม่โกรธ แล้วทำไมเป็นแบบนี้
เราหวัง เราขอแค่มาเซอร์ไพรส์ในแชท โทร หรือโพสก็ได้อ่ะ หวังแค่นี้จริงๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว (นั่งร้องไห้จริงๆ แต่พวกเขาไม่เห็น เพราะเราแกล้งเช็ดตา
“ไม่รู้ว่าอะไรเข้าตา” คือแบบเข้าใจอารมณ์คนเจอแฟนเก่าที่ลืมไม่ได้อยู่กับแฟนใหม่ตรงหน้าเรา คล้ายๆกันเลย
เขาใจถึง เพื่อนขอช่วย เขาก็เต็มที่
คือเรารักเขาแบบเพื่อน เราแคร์เขาเหมือนกัน เพราะเขาดีกับเรามาก แต่พอเป็นแบบนี้ มันเศร้ามันจุกมันเสียใจเสียความรู้สึกมากที่สุดเท่าที่เคยเสียใจมา😭😭
กับเพื่อนอีกคนทะเลาะกันหนักกว่าเรา ด่าเจ็บ แต่พอเคลียร์กันคืนดีกันให้โอกาสกัน พวกเขาก็ยิ่งสนิทกว่าเดิม แล้วเราล่ะ เราขอโอกาสบ้างไม่ได้เหรอ? เราไม่มีสิทธิ์เหรอ?
เราไม่อยากเสียเพื่อน แต่เราไม่อยากเป็นแบบนี้ มันอึดอัด ถ้าเลิกคบ บล็อค
แล้วกลายเป็นที่ไม่รู้จักกันนี่เราจะเห้_ไหม😢 มันไม่ไหวแล้วแกร
เขาเปลี่ยนไป หรือ เรารู้จักเขาไม่ดีพอ?
เพื่อน=เพื่อนผู้หญิง
พวกเขา=เพื่อนชายและหญิง
เรา=ตัวเราเอง
คือประมาณว่าเรามีนิสัยเป็นคนขี้น้อยใจ นอยด์เก่ง แต่ไม่เคยไปด่าหรือขึ้นเสียงใส่เขาเลยนะ ละปีที่แล้วในช่วงกลางปี เรานอยด์เขา ที่เขาพูดบางอย่าง ตอนนั้นแค่นอยด์ แต่เพื่อนอีกคนมาเป่าหูเรา ละเราก็บล็อคเขาไป และไม่ติดต่ออีกเลย เขารู้ตัวว่าถูกบล็อกอีกทีก็ผ่านมาเกือบเดือน เขามาง้อ(Firt impression and first moment คือเพื่อนคนแรกในชีวิตเลยที่ง้อขนาดนี้)ถ้าไม่ร้องไห้อีกนี่แปลกละ
ส่งข้อความทางเบอร์ ขอโทษ ละบอกว่า “เธอเป็นอะไร ทำไมไม่บอก เราพูดอะไรให้เธอเสียใจหรือเปล่า เราขอโทษจริงๆถ้าเราทำให้เธอเสียใจ” ตอนนี้คือแทบร้องไห้ เพราะเขายังแคร์เรา ทั้งที่เขาไม่ได้ผิด(เราเข้าใจผิดเอง) เราก็เคลียร์ อธิบาย และขอโทษเขา เขาก็ว่า “ไม่เป็นไร แค่เข้าใจกันก็พอ” แต่เมื่อหลังจากเหตุการณ์นี้ เขาได้หายไปจากวงจรชีวิตเราจนถึงตอนนี้ แชทไม่มี โทรไม่เคย มาหาก็ไม่ ไม่เห็นเงา ทั้งๆที่อยู่ไม่ไกลกัน แต่ไม่เคยเจอ แต่มาหาเพื่อนคนอื่นที่อยู่ใกล้กันได้ แต่ไม่เคยมาหาเราเลย วันเกิดก็ไม่อวยพรไม่มีวี่แวว แต่กับเพื่อนอีกคนลงทุนซื้อของเพื่อเซอไพรส์เพื่อนต่อหน้าเราเลย ตอนนั้นคือตัน จุก อื้อไปเลย คือแบบไหนว่าไม่โกรธ แล้วทำไมเป็นแบบนี้
เราหวัง เราขอแค่มาเซอร์ไพรส์ในแชท โทร หรือโพสก็ได้อ่ะ หวังแค่นี้จริงๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว (นั่งร้องไห้จริงๆ แต่พวกเขาไม่เห็น เพราะเราแกล้งเช็ดตา
“ไม่รู้ว่าอะไรเข้าตา” คือแบบเข้าใจอารมณ์คนเจอแฟนเก่าที่ลืมไม่ได้อยู่กับแฟนใหม่ตรงหน้าเรา คล้ายๆกันเลย
เขาใจถึง เพื่อนขอช่วย เขาก็เต็มที่
คือเรารักเขาแบบเพื่อน เราแคร์เขาเหมือนกัน เพราะเขาดีกับเรามาก แต่พอเป็นแบบนี้ มันเศร้ามันจุกมันเสียใจเสียความรู้สึกมากที่สุดเท่าที่เคยเสียใจมา😭😭
กับเพื่อนอีกคนทะเลาะกันหนักกว่าเรา ด่าเจ็บ แต่พอเคลียร์กันคืนดีกันให้โอกาสกัน พวกเขาก็ยิ่งสนิทกว่าเดิม แล้วเราล่ะ เราขอโอกาสบ้างไม่ได้เหรอ? เราไม่มีสิทธิ์เหรอ?
เราไม่อยากเสียเพื่อน แต่เราไม่อยากเป็นแบบนี้ มันอึดอัด ถ้าเลิกคบ บล็อค
แล้วกลายเป็นที่ไม่รู้จักกันนี่เราจะเห้_ไหม😢 มันไม่ไหวแล้วแกร