ขอเกริ่นก่อนนะ ว่าเป็นคนไม่ชอบไปเที่ยวกับทัวร์ ชอบไปเที่ยวเอง ตะลุยนั่งรถไฟไปเรื่อยเปื่อย
หลงบ้าง เพลินบ้าง ค่อนข้างหลงรักญี่ปุ่นกับความมีอารยะ แต่ก็พร้อมเบียดและชนกับคนจีนเพราะประเทศจีนมีสเน่ห์ในตัวจริงๆ
หลงรักยุโรปในมุมสวยๆแต่ก็เหงาๆกับกฏระเบียบ
รักฮ่องกงมากกกกกกกก ในความวุ่นวายเหมือนบ้านเรา
แต่...ไม่เคยมีเกาหลีอยู่ในหัวเลย แต่ก็ไม่ได้แอนตี้นะค่ะ จนมาวันนึง อารมณ์ที่ไปญี่ปุ่นทุกปีๆ จนมันมีอารมณ์เอือมๆแบบอยากไปที่ใหม่ๆบ้าง
แต่อยากได้อารมณ์แบบเอเซีย ก็เลยคิดว่านี่แหละ ลองดู แต่แล้วมันก็เกิดสิ่งไม่คาดคิดที่ประทับใจมากๆๆๆๆๆจริงๆ จนตอนนี้กำลังหาทางไปซ้ำอยู่
สิ่งที่ได้รู้สึก(ความเห็นส่วนตัว ถ้าผู้ใดไม่เห็นด้วยโปรดข้ามไป)
- คนประเทศนี้มีความจริงใจสูงมากกก ใส่หน้ากากน้อย
คือเราพาลูกสาววัย4ขวบไปด้วย เวลาลูกเราพูดอะไร หรือคุยอะไรกัน คนที่นี่จะหันมาสนใจแบบมองเลย ไม่ต้องมีฟอร์ม ไม่ต้องรักษาฟอร์มแบบคนญี่ปุ่น แกล้งมองจอมือถือทั้งๆที่ก็อยากรู้อยู่ บางคนหันมายิ้ม มองตามแล้วยิ้ม วัยรุ่นทั้งชายและหญิงหลายต่อหลายคนหันมามองจนผ่านไปหลายสถานี เดินเข้ามาทัก(ภาษาเกาหลี) หยิบลูกอมในกระเป๋าให้
จนทั้งเราและลูกก็คัมซามีดากันทั้งทริปเลย
-ความมีน้ำใจทั้งๆที่หน้าดุมากกกกกก
คนที่นี่จะไม่ค่อยยิ้ม ตอนเห็นแรกๆจะรู้สึกว่าหน้าดุมาก แต่เจอเหตุการ์ณประทับใจเยอะมาก
ครั้งนึงกำลังเดินอยู่ที่สถานี แฟนกำลังกางแผนที่ว่าจะไปต่อสีอะไรดี คุณลุงคนนึง เดินตรงมาใส่เกาหลีเลย บราๆๆๆๆ
เอามือจิ้มแผนที่ให้บอกว่าจะไปไหนทั้งๆที่แกก็พูดอังกฤษไม่ได้ มั่วกันไปหัวเราะกันไป ทั้งที่จริงๆเราก็ทำแผนมาแล้วแต่ก็ไม่อยากให้ลุงแกเสียความรู้สึก
ทีที่สองที่เกาะนามิ กำลังกางแผนที่ว่าจะซ้ายหรือขวา ลุงคนนึงแกปราดเข้ามาเลย รัวเกาหลีเป็นชุด
บอกให้ชี้จุดหมายท่าเดียวจะพาไปส่ง555
อีกทีกำลังนั่งรถเมล์ไปซอรัคซาน ใช้ภาษาใบ้กับคนขับเรียบร้อย ยังมีป้าคนนึงมาขอดูแผนที่ทั้งๆที่แกก็ฟังอังกฤษไม่รู้เรื่อง
ถามว่าจะไปไหน พอบอกว่าซอรัคซานแกก็ย้ำว่าผ่านๆ
แล้วอีกเยอะมากกกกกก เรานั่งรถเมล์เห็นคนที่นี่ช่วยเหลือกันเองแบบแปลกใจมาก แบบมีคนจะลงรถเมล์กดออดไม่ถึง อาจุมม่าคนนึงลุกขึ้นมากดให้
เรานั่งมองอยู่งงเลย ไม่เหมือนยุโรปหรือเอเซียหลายๆประเทศที่เคยไปเลย ไทยเองก็เถอะ
-ตอนกินปิ้งย่างที่นี่ แรกๆก็เข้าใจว่า มันจะรีบไล่เราหรือไง รีบมาปิ้งๆๆ พอเสร็จยังไม่ทันจะกินก็ถามว่าจะสั่งเนื้ออีกไหม ไม่งั้นจะเก็บเตา
แรกๆก็โมโหอยู่ คนยังไม่ทันจะละเลียดมาเก็บเตาละ ผ่านไป2-3วันเริ่มเข้าใจ คนที่นี่จะทำอะไรเร็วมากและรักสุขภาพ
เค้าแค่อยากเก็บเตา ไม่อยากให้เราปิ้งไหม้ๆ พอเก็บแล้วมันก็ไม่มาสนใจเราอีก(คือเราชอบกินเกรียมๆหน่อยเลยฉุนนิดๆ)
บางร้านเบคอนยังขาววววอยู่เลย เค้าก็จ้องจะปิดแก้สอย่างเดียว พูดว่ากินได้แล้วๆ หลังๆถามเหตุผลเลยเพิ่งเข้าใจ เพราะสังเกตุว่าพอโต๊ะที่เก็บเตาถ่านไปแล้ว
เค้าจะไม่มาสนใจเลยไม่ว้าจะนั่งนานเท่าไหร่
มีมุมประทับใจอีกเยอะมากกกกกกกกก แต่มุมบ้านๆแบบจีนๆก็มีอยู่เยอะ
เช่น ร้านค้าโดยทั่วไปที่ติดราคา พยายามอย่าต่อ เพราะมันถูกมากแล้ว
ส่วนร้านค้าที่ไม่ติดราคา ทั้งทงแดมุน เมียงดง หรือที่ไหนก็ตามต่อได้เลย เพราะอารมณ์เหมือนจีนคือบวกไปเรียบร้อยแล้ว(ลองมาหมดแล้ว)
สุดท้ายนี้ ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคน
แต่เรากำลังเซอไพรส์มากกับประเทศนี้ กำลังหาโปรจะไปซ้ำอยู่ ขอแนะนำสำหรับคนที่อยากหาที่แปลกใหม่
เพราะเราไม่เคยคิดว่าที่นี่จะมีอะไร หลงรักแต่ประเทศชัวร์ๆแบบญี่ปุ่น
ขอให้ประทศนี้เป็นทางเลือกใหม่กับคนที่จะไปเองนะค่ะ(ไม่เกี่ยวกับไปทัวร์นะ เพราะนั่นคงแวะจุดบังคับจนเบื่อ)
ตกหลุมรักเกาหลีแบบไม่คาดคิดเลยค่ะ ลองดูนะเพื่อนๆ^^
เรื่องที่ไม่คาดคิดของเกาหลี..จนตอนนี้ยังยิ้มไม่เลิกเลย
หลงบ้าง เพลินบ้าง ค่อนข้างหลงรักญี่ปุ่นกับความมีอารยะ แต่ก็พร้อมเบียดและชนกับคนจีนเพราะประเทศจีนมีสเน่ห์ในตัวจริงๆ
หลงรักยุโรปในมุมสวยๆแต่ก็เหงาๆกับกฏระเบียบ
รักฮ่องกงมากกกกกกกก ในความวุ่นวายเหมือนบ้านเรา
แต่...ไม่เคยมีเกาหลีอยู่ในหัวเลย แต่ก็ไม่ได้แอนตี้นะค่ะ จนมาวันนึง อารมณ์ที่ไปญี่ปุ่นทุกปีๆ จนมันมีอารมณ์เอือมๆแบบอยากไปที่ใหม่ๆบ้าง
แต่อยากได้อารมณ์แบบเอเซีย ก็เลยคิดว่านี่แหละ ลองดู แต่แล้วมันก็เกิดสิ่งไม่คาดคิดที่ประทับใจมากๆๆๆๆๆจริงๆ จนตอนนี้กำลังหาทางไปซ้ำอยู่
สิ่งที่ได้รู้สึก(ความเห็นส่วนตัว ถ้าผู้ใดไม่เห็นด้วยโปรดข้ามไป)
- คนประเทศนี้มีความจริงใจสูงมากกก ใส่หน้ากากน้อย
คือเราพาลูกสาววัย4ขวบไปด้วย เวลาลูกเราพูดอะไร หรือคุยอะไรกัน คนที่นี่จะหันมาสนใจแบบมองเลย ไม่ต้องมีฟอร์ม ไม่ต้องรักษาฟอร์มแบบคนญี่ปุ่น แกล้งมองจอมือถือทั้งๆที่ก็อยากรู้อยู่ บางคนหันมายิ้ม มองตามแล้วยิ้ม วัยรุ่นทั้งชายและหญิงหลายต่อหลายคนหันมามองจนผ่านไปหลายสถานี เดินเข้ามาทัก(ภาษาเกาหลี) หยิบลูกอมในกระเป๋าให้
จนทั้งเราและลูกก็คัมซามีดากันทั้งทริปเลย
-ความมีน้ำใจทั้งๆที่หน้าดุมากกกกกก
คนที่นี่จะไม่ค่อยยิ้ม ตอนเห็นแรกๆจะรู้สึกว่าหน้าดุมาก แต่เจอเหตุการ์ณประทับใจเยอะมาก
ครั้งนึงกำลังเดินอยู่ที่สถานี แฟนกำลังกางแผนที่ว่าจะไปต่อสีอะไรดี คุณลุงคนนึง เดินตรงมาใส่เกาหลีเลย บราๆๆๆๆ
เอามือจิ้มแผนที่ให้บอกว่าจะไปไหนทั้งๆที่แกก็พูดอังกฤษไม่ได้ มั่วกันไปหัวเราะกันไป ทั้งที่จริงๆเราก็ทำแผนมาแล้วแต่ก็ไม่อยากให้ลุงแกเสียความรู้สึก
ทีที่สองที่เกาะนามิ กำลังกางแผนที่ว่าจะซ้ายหรือขวา ลุงคนนึงแกปราดเข้ามาเลย รัวเกาหลีเป็นชุด
บอกให้ชี้จุดหมายท่าเดียวจะพาไปส่ง555
อีกทีกำลังนั่งรถเมล์ไปซอรัคซาน ใช้ภาษาใบ้กับคนขับเรียบร้อย ยังมีป้าคนนึงมาขอดูแผนที่ทั้งๆที่แกก็ฟังอังกฤษไม่รู้เรื่อง
ถามว่าจะไปไหน พอบอกว่าซอรัคซานแกก็ย้ำว่าผ่านๆ
แล้วอีกเยอะมากกกกกก เรานั่งรถเมล์เห็นคนที่นี่ช่วยเหลือกันเองแบบแปลกใจมาก แบบมีคนจะลงรถเมล์กดออดไม่ถึง อาจุมม่าคนนึงลุกขึ้นมากดให้
เรานั่งมองอยู่งงเลย ไม่เหมือนยุโรปหรือเอเซียหลายๆประเทศที่เคยไปเลย ไทยเองก็เถอะ
-ตอนกินปิ้งย่างที่นี่ แรกๆก็เข้าใจว่า มันจะรีบไล่เราหรือไง รีบมาปิ้งๆๆ พอเสร็จยังไม่ทันจะกินก็ถามว่าจะสั่งเนื้ออีกไหม ไม่งั้นจะเก็บเตา
แรกๆก็โมโหอยู่ คนยังไม่ทันจะละเลียดมาเก็บเตาละ ผ่านไป2-3วันเริ่มเข้าใจ คนที่นี่จะทำอะไรเร็วมากและรักสุขภาพ
เค้าแค่อยากเก็บเตา ไม่อยากให้เราปิ้งไหม้ๆ พอเก็บแล้วมันก็ไม่มาสนใจเราอีก(คือเราชอบกินเกรียมๆหน่อยเลยฉุนนิดๆ)
บางร้านเบคอนยังขาววววอยู่เลย เค้าก็จ้องจะปิดแก้สอย่างเดียว พูดว่ากินได้แล้วๆ หลังๆถามเหตุผลเลยเพิ่งเข้าใจ เพราะสังเกตุว่าพอโต๊ะที่เก็บเตาถ่านไปแล้ว
เค้าจะไม่มาสนใจเลยไม่ว้าจะนั่งนานเท่าไหร่
มีมุมประทับใจอีกเยอะมากกกกกกกกก แต่มุมบ้านๆแบบจีนๆก็มีอยู่เยอะ
เช่น ร้านค้าโดยทั่วไปที่ติดราคา พยายามอย่าต่อ เพราะมันถูกมากแล้ว
ส่วนร้านค้าที่ไม่ติดราคา ทั้งทงแดมุน เมียงดง หรือที่ไหนก็ตามต่อได้เลย เพราะอารมณ์เหมือนจีนคือบวกไปเรียบร้อยแล้ว(ลองมาหมดแล้ว)
สุดท้ายนี้ ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคน
แต่เรากำลังเซอไพรส์มากกับประเทศนี้ กำลังหาโปรจะไปซ้ำอยู่ ขอแนะนำสำหรับคนที่อยากหาที่แปลกใหม่
เพราะเราไม่เคยคิดว่าที่นี่จะมีอะไร หลงรักแต่ประเทศชัวร์ๆแบบญี่ปุ่น
ขอให้ประทศนี้เป็นทางเลือกใหม่กับคนที่จะไปเองนะค่ะ(ไม่เกี่ยวกับไปทัวร์นะ เพราะนั่นคงแวะจุดบังคับจนเบื่อ)
ตกหลุมรักเกาหลีแบบไม่คาดคิดเลยค่ะ ลองดูนะเพื่อนๆ^^