บทที่ 4 ราตรีของฝน (1)
ฉันรักกลางคืน ฉันมักจะตื่นตัวในเวลากลางคืน ฉันรักกลางคืน เพราะไม่มีใครรู้จักตัวตนของฉัน ฉันรักกลางคืนเพราะมันทำให้ฉันได้พบกับท่านผู้นั้น ฉันรักกลางคืน
ฉันนั่งอยู่บนที่นอนสีขาวบริสุทธิ์ เอียงคอไปทางซ้ายเล็กน้อย ยกแขนขวาชูขึ้น ผายข้อมือออกและงอนิ้วเข้าหากัน ส่วนมือขวายกขึ้นมาจับแก้มตัวเองเอานิ้วก้อยดึงมุมปากด้านขวาเอาไว้ แหงนหน้าขึ้นเล็กน้อย เผยอริมฝีปากบนอีกนิด
"แชะ" แสงสว่างวาบจากตรงหน้าพุ่งเข้าตาจนตาพร่าเล็กน้อย
"แชะ" อีกครั้งกันเสีย
ฉันล้วงมือเข้าไปไต้หมอนหยิบรีโมทกล้องออกมาเก็บเข้าที่ ถอดที่คาดผมรูปหูแมวสีดำออก ถอดชุดแม่บ้านฝรั่งเศสที่ตัดแบบพิเศษให้เหมือนกับในการ์ตูน แต่เพิ่มความเซ็กซี่ด้วยการทำกระโปรงให้สั้นขึ้นจนเหลือแค่พอปิดก้นของฉัน และเสื้อที่แหวกเปิดเผยจนเห็นเนินอกได้โดยง่าย ก่อนที่จะดึงส่วนที่เป็นหางขนฟูสีดำ เข้ากับที่คาดผมหูแมวออกจากส่วนสำคัญของร่างกาย แล้วเก็บสิ่งของทุกอย่างให้เข้าที่ จัดการกับตัวเองอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็เอาเมมโมรี่กล้องออกมาโหลดรูปทั้งหมดใส่ไว้ในคอมพิวเตอร์
ฉันนั่งเช็ครายละเอียดรูปเหล่านั้นอย่างละเอียดยิบจนปวดตา รูปที่โป๊จนหวอออกปิดซะ มืดไปก็เพิ่มแสง ลบรอยเลอะไม่พึงประสงค์ ใส่เอฟเฟกให้หน้าดูใสวิ้งๆ ปรับผิวให้ขาวๆเอาให้ขาวเท่ายัยหมวยเลย และไม่ลืมใส่ชื่อของแฟนพันธุ์แท้ ที่คอยติดตามฉันอยู่ทางหน้าจอคอมพิวเตอร์ลงไปในรูปภาพด้วย แถมหลายๆคนในนั้นก็เป็นลูกค้าชั้นยอด ทำให้ฉันขายรูปได้เซ็ตละหลายบาท ถ้ารูปไหนเห็นร่องอกเยอะๆรูปเดียวอาจได้เป็นพันบาท เมื่อจัดการกับภาพทั้งหมดเสร็จ ก็ปฎิบัติการแจ้งเหล่าแฟนๆว่ารูปขอบคุณพิเศษสำหรับพวกเขาเสร็จเรียบร้อย ใช้เวลารอไม่นานเสียงเตือนจากการกดเพื่อแสดงความชื่นชอบและขอบคุณก็หลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย
เวลานี้แหละที่ฉันรออยู่ ฉันจ้องหน้าจออย่างใจจดใจจ่อ อ่านข้อความขอบคุณ ชอบใจ และชื่นชมต่างๆนาๆ และตอบกลับข้อความเหล่านั้นให้ดูน่ารัก แต่ฉันไม่ได้สนใจข้อความพวกนั้นมากเท่าไรนัก สิงที่ฉันรออยู่คือข้อความของใครซักคนที่จะเปลี่ยนจากแฟนเป็นลูกค้าที่ขอซื้อรูปภาพของฉัน ดูเหมือนวันนี้ฉันจะโชคไม่ดีมากนัก นั่งอยู่นานมีลูกค้าสั่งซื้อมาแค่สองคนเอง แต่เอาเถอะก็ยังดีกว่าไม่มีคนซื้อเลยล่ะนะ เดี๋ยววันพรุ่งนี้ลองโพสข้อความอ้อนขอซื้ออุปกรณ์เพิ่มดูก็แล้วกัน
หมอกจางบทที่ 4 ราตรีของฝน
ฉันรักกลางคืน ฉันมักจะตื่นตัวในเวลากลางคืน ฉันรักกลางคืน เพราะไม่มีใครรู้จักตัวตนของฉัน ฉันรักกลางคืนเพราะมันทำให้ฉันได้พบกับท่านผู้นั้น ฉันรักกลางคืน
ฉันนั่งอยู่บนที่นอนสีขาวบริสุทธิ์ เอียงคอไปทางซ้ายเล็กน้อย ยกแขนขวาชูขึ้น ผายข้อมือออกและงอนิ้วเข้าหากัน ส่วนมือขวายกขึ้นมาจับแก้มตัวเองเอานิ้วก้อยดึงมุมปากด้านขวาเอาไว้ แหงนหน้าขึ้นเล็กน้อย เผยอริมฝีปากบนอีกนิด
"แชะ" แสงสว่างวาบจากตรงหน้าพุ่งเข้าตาจนตาพร่าเล็กน้อย
"แชะ" อีกครั้งกันเสีย
ฉันล้วงมือเข้าไปไต้หมอนหยิบรีโมทกล้องออกมาเก็บเข้าที่ ถอดที่คาดผมรูปหูแมวสีดำออก ถอดชุดแม่บ้านฝรั่งเศสที่ตัดแบบพิเศษให้เหมือนกับในการ์ตูน แต่เพิ่มความเซ็กซี่ด้วยการทำกระโปรงให้สั้นขึ้นจนเหลือแค่พอปิดก้นของฉัน และเสื้อที่แหวกเปิดเผยจนเห็นเนินอกได้โดยง่าย ก่อนที่จะดึงส่วนที่เป็นหางขนฟูสีดำ เข้ากับที่คาดผมหูแมวออกจากส่วนสำคัญของร่างกาย แล้วเก็บสิ่งของทุกอย่างให้เข้าที่ จัดการกับตัวเองอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็เอาเมมโมรี่กล้องออกมาโหลดรูปทั้งหมดใส่ไว้ในคอมพิวเตอร์
ฉันนั่งเช็ครายละเอียดรูปเหล่านั้นอย่างละเอียดยิบจนปวดตา รูปที่โป๊จนหวอออกปิดซะ มืดไปก็เพิ่มแสง ลบรอยเลอะไม่พึงประสงค์ ใส่เอฟเฟกให้หน้าดูใสวิ้งๆ ปรับผิวให้ขาวๆเอาให้ขาวเท่ายัยหมวยเลย และไม่ลืมใส่ชื่อของแฟนพันธุ์แท้ ที่คอยติดตามฉันอยู่ทางหน้าจอคอมพิวเตอร์ลงไปในรูปภาพด้วย แถมหลายๆคนในนั้นก็เป็นลูกค้าชั้นยอด ทำให้ฉันขายรูปได้เซ็ตละหลายบาท ถ้ารูปไหนเห็นร่องอกเยอะๆรูปเดียวอาจได้เป็นพันบาท เมื่อจัดการกับภาพทั้งหมดเสร็จ ก็ปฎิบัติการแจ้งเหล่าแฟนๆว่ารูปขอบคุณพิเศษสำหรับพวกเขาเสร็จเรียบร้อย ใช้เวลารอไม่นานเสียงเตือนจากการกดเพื่อแสดงความชื่นชอบและขอบคุณก็หลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย
เวลานี้แหละที่ฉันรออยู่ ฉันจ้องหน้าจออย่างใจจดใจจ่อ อ่านข้อความขอบคุณ ชอบใจ และชื่นชมต่างๆนาๆ และตอบกลับข้อความเหล่านั้นให้ดูน่ารัก แต่ฉันไม่ได้สนใจข้อความพวกนั้นมากเท่าไรนัก สิงที่ฉันรออยู่คือข้อความของใครซักคนที่จะเปลี่ยนจากแฟนเป็นลูกค้าที่ขอซื้อรูปภาพของฉัน ดูเหมือนวันนี้ฉันจะโชคไม่ดีมากนัก นั่งอยู่นานมีลูกค้าสั่งซื้อมาแค่สองคนเอง แต่เอาเถอะก็ยังดีกว่าไม่มีคนซื้อเลยล่ะนะ เดี๋ยววันพรุ่งนี้ลองโพสข้อความอ้อนขอซื้ออุปกรณ์เพิ่มดูก็แล้วกัน