สวัสดีครับ ผมมีประสบการณ์เรื่องนึงที่จะเล่าให้ฟัง เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันพฤหัสที่ 22 ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งย่านอนุเสารีย์ชัยสมรภูมิ ผมมีนัดตรวจตาตอนเช้ากับหมอที่แผนกจักษุ ด้วยความที่ไม่อยากรอนาน เลยไปแต่เช้าเวลาโดยประมาณ 7.30 เลยครับ เมื่อไปถึงก็พบว่าแผนกจักษุเต็มไปด้วยคนแน่นถนัดจนไม่มีนั่งสำหรับนั่งกันเลยที่เดียว (นี้ขนาดคิดว่าไปแต่เช้าแล้วนะครับเนี่ย) ผมเดินไปเสียบบัตรนัดและรอเรียกคิวตามระเบียบ ด้วยความที่ไม่มีที่นั่ง ผมเลยไปยืนที่แถว ๆ กล่องบริจาค (ว่าจะแอบแงะมาซะหน่อย ^-^) ซึ่งเป็นที่ใกล้ ๆ จุดเสียบบัตรนัด สักพักนึงผมก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนพนมมือมาทางผม (อารมณ์ กำลังยืนงง ว่าไหว้ทำไม - -a ) ด้วยความสงสัยผมจึงหันหลังไปดูว่ามีพระยืนอยู่ข้างหลังหรือยังไง ก็ไม่มี หลังจากเธอพนมมือเสร็จ ก็มาหยอดกล่องบริจาคไกล้ ๆ กับที่ผมยืนอยู่ (ในใจคิดว่าเธอใจบุญจังแหะ แอบปลื้มเบา ๆ) แล้วเธอก็เดินกลับไปที่เดิม
พอได้เวลาราว ๆ ซัก 8.15 เจ้าหน้าก็ประกาศให้ผู้ที่เสียบบัตรนัดลงไปทานข้าว อีกราว ชม. จะเรียกชื่อตามคิวที่เสียบบัตรนัดไว้ ด้วยความรู้สึกว่ารอมานานแล้วจึงอยากลงไปหาที่นั่งข้างล่างบ้าง (เพราะแผนกจักษุไม่มีที่นั่งแล้ว ) หลังจากลงลิฟต์มาผมก็เดินเตร็ดเตร่อยู่ แถว ๆ ตึกบริเวณนั้น ทันใดนั้นเองก็เห็นเธอคนนั้นนั่งอยู่บริเวณสวนข้าง ๆ ตึก ผมก็เลยไปนั่งม้านั่งที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเธอได้สักพักก็นึกขึ้นได้ว่าลืมยาหยอดตาไว้ที่บ้านจึงรีบกลับไปเอายาแล้วรีบกลับมาที่แผนกจักษุอย่างไว ครั้นเมื่อกลับมาถึงเจ้าหน้าที่ได้ทำการเรียกคิวบัตรนัดไปเรียบแล้ว เมื่อเจ้าหน้าที่เรียกชื่อ ผมก็ได้เข้าไปห้องสำหรับตรวจตา ของเจ้าหน้าที่ ปรากฏว่าเธอคนนั้นก็ถูกเรียกตามมาด้วยเช่นกัน ด้วยความที่ในห้องมีเก้าอี้ยาว 2 ตัวหันหน้าเข้าหากันจึงทำให้ผมได้เห็นหน้าเธออย่างใกล้ ๆ (บอกเลยสาวแว่นน่ารักเป็นเรื่องจริงขึ้นมาทันตา 555+) หลังจากตรวจที่ห้องแรกเสร็จ เจ้าหน้าที่ได้บอกไห้ไปรอคิวพบหมออีกชั้นนึงให้เดินตามทางที่บอกไป เช่นเดียวกันเธอคนนั้นก็ต้องไปที่ชั้นนั้นด้วย
เมื่อขึ้นไปถึงชั้นที่รอคิวพบหมอ (คนก็ยังแน่นจนไม่มีที่นั่งเหมือนเดิม ToT) ผมพบว่าผมมองเธอบ่อยชึ้นด้วยความที่ว่าอยากทำความรู้จักกับเธอแต่ตอนนั้นยังไม่รู้จะทำยังไงดีบวกกับต้องฟังชื่อเรียกคิว จนกระทั่งผมกับเธอได้สบตากัน (ไม่รู้อันนี้คิดไปเองหรือเปล่านะ 555+) ผมเริ่มคิดและว่าเธอคงรู้ว่ามีคนแอบมองอยู่แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่กล้าเข้าไปคุยอยู่ดี เวลาล่วงเลยไป ผมก็เข้าไปตรวจในห้องกับหมอที่นัดไว้ เธอก็เข้าไปตรวจกับหมอของเธอ จนผมตรวจเสร็จออกมาก้ไม่เห็นเธอข้างนอกแล้ว (เดินทำหน้าเศร้า ๆ ลงมาชั้นที่เสียบบัตรนัด เพื่อรับใบนัดใบใหม่) ปรากฏว่าเห็นเธอนั่งอยู่ที่แผนกครับ รู้สึกเหมือนมีโอกาสอีกครั้ง คราวนี้ผมคิดว่าจะต้องทำความรู้จักกับเธอให้ได้ เลยไปนั่งอยู่เก้าอี้ข้างหลังเธอ รอจังหวะและโอกาส เวลาผ่านไปได้สักพักนึงผมก็ยังรวบรวมความกล้าไม่ได้ จนเจ้าหน้าเรียกไปรับบัตรนัด ธุระของผมกับแผนกจักษุหมดกันเพียงเท่านี้ เพียงแต่ว่าผมยังไม่อยากกลับ ผมทำเนียน ๆ ไปนั่งตรงบริเวณช่องจ่ายยาในชั้นเดียวกัน ซึ่งเธอก็รออยู่รับยาอยู่ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมมั่นใจมากว่าเธอรู้ว่าผมแอบมอบเธอและรอเธออยู่ (ในใจก็คิดว่าตัวเองเป็น Stalker หรือเปล่าเนี่ย) หลังจากเธอรับยาแล้ว ผมก็เดินเนียน ๆ ไปรออยู่หน้าลิฟต์เพื่อจะลงลิฟต์ไปชั้นล่าง เพื่อรอโอกาสเข้าไปคุยกับเธอหลังจากลงลิฟต์มาแล้ว เธอเดินนำหน้าไป ผมเร่งเดินตามให้ทันแต่ปรากฏว่าเธอเดินขึ้นบันใดไปอีกชั้น ในชณะที่เดินขึ้นไปนั้นเหมือนเธอจะมองมา วินาทีนั้นผมทำอะไรถูกก็เลยตัดสินใจเดินออกไปรอที่หน้าตึกแทน แต่ไม่พบว่าเธอเดินออกมา ทั้งนี้ผมต้องขอโทษผู้หญิงคนนั้นด้วยหากทำให้ตกใจ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นนะครับ เพียงแต่อยากทำความรู้จักน่ะครับ...
อยากขอโทษผู้หญิงคนนึง หากทำให้ไม่สบายใจ !!
พอได้เวลาราว ๆ ซัก 8.15 เจ้าหน้าก็ประกาศให้ผู้ที่เสียบบัตรนัดลงไปทานข้าว อีกราว ชม. จะเรียกชื่อตามคิวที่เสียบบัตรนัดไว้ ด้วยความรู้สึกว่ารอมานานแล้วจึงอยากลงไปหาที่นั่งข้างล่างบ้าง (เพราะแผนกจักษุไม่มีที่นั่งแล้ว ) หลังจากลงลิฟต์มาผมก็เดินเตร็ดเตร่อยู่ แถว ๆ ตึกบริเวณนั้น ทันใดนั้นเองก็เห็นเธอคนนั้นนั่งอยู่บริเวณสวนข้าง ๆ ตึก ผมก็เลยไปนั่งม้านั่งที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเธอได้สักพักก็นึกขึ้นได้ว่าลืมยาหยอดตาไว้ที่บ้านจึงรีบกลับไปเอายาแล้วรีบกลับมาที่แผนกจักษุอย่างไว ครั้นเมื่อกลับมาถึงเจ้าหน้าที่ได้ทำการเรียกคิวบัตรนัดไปเรียบแล้ว เมื่อเจ้าหน้าที่เรียกชื่อ ผมก็ได้เข้าไปห้องสำหรับตรวจตา ของเจ้าหน้าที่ ปรากฏว่าเธอคนนั้นก็ถูกเรียกตามมาด้วยเช่นกัน ด้วยความที่ในห้องมีเก้าอี้ยาว 2 ตัวหันหน้าเข้าหากันจึงทำให้ผมได้เห็นหน้าเธออย่างใกล้ ๆ (บอกเลยสาวแว่นน่ารักเป็นเรื่องจริงขึ้นมาทันตา 555+) หลังจากตรวจที่ห้องแรกเสร็จ เจ้าหน้าที่ได้บอกไห้ไปรอคิวพบหมออีกชั้นนึงให้เดินตามทางที่บอกไป เช่นเดียวกันเธอคนนั้นก็ต้องไปที่ชั้นนั้นด้วย
เมื่อขึ้นไปถึงชั้นที่รอคิวพบหมอ (คนก็ยังแน่นจนไม่มีที่นั่งเหมือนเดิม ToT) ผมพบว่าผมมองเธอบ่อยชึ้นด้วยความที่ว่าอยากทำความรู้จักกับเธอแต่ตอนนั้นยังไม่รู้จะทำยังไงดีบวกกับต้องฟังชื่อเรียกคิว จนกระทั่งผมกับเธอได้สบตากัน (ไม่รู้อันนี้คิดไปเองหรือเปล่านะ 555+) ผมเริ่มคิดและว่าเธอคงรู้ว่ามีคนแอบมองอยู่แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่กล้าเข้าไปคุยอยู่ดี เวลาล่วงเลยไป ผมก็เข้าไปตรวจในห้องกับหมอที่นัดไว้ เธอก็เข้าไปตรวจกับหมอของเธอ จนผมตรวจเสร็จออกมาก้ไม่เห็นเธอข้างนอกแล้ว (เดินทำหน้าเศร้า ๆ ลงมาชั้นที่เสียบบัตรนัด เพื่อรับใบนัดใบใหม่) ปรากฏว่าเห็นเธอนั่งอยู่ที่แผนกครับ รู้สึกเหมือนมีโอกาสอีกครั้ง คราวนี้ผมคิดว่าจะต้องทำความรู้จักกับเธอให้ได้ เลยไปนั่งอยู่เก้าอี้ข้างหลังเธอ รอจังหวะและโอกาส เวลาผ่านไปได้สักพักนึงผมก็ยังรวบรวมความกล้าไม่ได้ จนเจ้าหน้าเรียกไปรับบัตรนัด ธุระของผมกับแผนกจักษุหมดกันเพียงเท่านี้ เพียงแต่ว่าผมยังไม่อยากกลับ ผมทำเนียน ๆ ไปนั่งตรงบริเวณช่องจ่ายยาในชั้นเดียวกัน ซึ่งเธอก็รออยู่รับยาอยู่ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมมั่นใจมากว่าเธอรู้ว่าผมแอบมอบเธอและรอเธออยู่ (ในใจก็คิดว่าตัวเองเป็น Stalker หรือเปล่าเนี่ย) หลังจากเธอรับยาแล้ว ผมก็เดินเนียน ๆ ไปรออยู่หน้าลิฟต์เพื่อจะลงลิฟต์ไปชั้นล่าง เพื่อรอโอกาสเข้าไปคุยกับเธอหลังจากลงลิฟต์มาแล้ว เธอเดินนำหน้าไป ผมเร่งเดินตามให้ทันแต่ปรากฏว่าเธอเดินขึ้นบันใดไปอีกชั้น ในชณะที่เดินขึ้นไปนั้นเหมือนเธอจะมองมา วินาทีนั้นผมทำอะไรถูกก็เลยตัดสินใจเดินออกไปรอที่หน้าตึกแทน แต่ไม่พบว่าเธอเดินออกมา ทั้งนี้ผมต้องขอโทษผู้หญิงคนนั้นด้วยหากทำให้ตกใจ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นนะครับ เพียงแต่อยากทำความรู้จักน่ะครับ...