ประสบการณ์เรื่องหน้าแตก(เพล้งงง)

จขกท ยืมของแฟนมาโพสนะคะ

ใครเคยเจอเหตุการณ์ที่ทำให้หน้าแตกหมอไม่รับเย็บกันเลยทีเดียวมั้ยคะ 5555

เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า....

ตอนเรียนปี1 ต้องนั่งรถเมล์ไปเรียนค่ะ แล้วรถมันจะเต็มตลอด ต้องยืนโหนกัน

รถเบรคทีนึงนี่หน้าเกือบถลาไปกับพื้นบนรถ ตอนเช้าๆอย่าพูดถึง แน่นยิ่งกว่าปลากระป๋อง!

แล้วมีวันนึง เราขึ้นรถเมล์ไปเรียนปกติค่ะ โหนเหมือนเดิม แล้วมีผชคนนึงนั่งอยู่ก่อนแล้ว

แล้วเค้ากวักมือเรียกมาทางฝั่งเราค่ะ แล้วพูดว่า "น้องมานั่งตรงนี้ก็ได้ครับ"

ไอ้เราก็นึกในใจ เห้ยยย สุภาพบุรุษมากเลยอ๊ะ หล่อด้วย 5555

เราก็รีบไปตามมือที่กวักเรียกเลยค่ะ พอไปถึงยกมือไหว้ขอบคุณใหญ่เลย

แต่ได้ยินเสียงที่เหมือนฟ้าผ่ากลางใจมากเลยค่ะ "ไม่ใช่น้องครับ พี่หมายถึงเด็กผู้ชายที่ยืนข้างหลังน้อง"

เพล้งงงง !!!!! หน้าแตกสิ แล้วก็ไม่บอกให้ชัดเจน เราก็ยิ้มแหยะๆ กลับไปยืนที่เดิม

คนบนรถก็อมยิ้มกัน โอ้ยยย อายมากค่ะตอนนั้น 555555 ภาวนาให้ถึงมหาลัยเร็วๆ

พอลงจากรถ (ป้ายสุดท้ายคือสิ้นสุดที่มหาลัย)พี่ผู้ชายคนที่กวักมือเรียกเรา (ซึ่งเรามโนไปเอง555) ได้มาขอโทษเราด้วยค่ะ

เราก็บอกไม่เป็นไร (ทั้งที่เป็น) .. เค้าก็ชวนไปเลี้ยงข้าวที่โรงอาหารเป็นการขอโทษ เราก็ไม่ได้โกรธไรเลย แต่ก็ไปเพราะของ
ฟรี 555

ใครมีเรื่องหน้าแหกก มาเล่าสู่กันฟังได้นะคะ