คือ..เราคิดว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนพูดเพราะ ใจเย็น คิดในแง่บวก พูดน้อยมาตลอด มีแฟนมา3คน นิสัยเดิมเป็นยังไงก็อย่างงั้น แต่พอมาคนนี้พอคบนานๆไปก็รู้สึกว่า ตัวเองเปลี่ยนไปเยอะมาก เป็นคนอารมณ์ร้อน ขี้บ่น ขี้รำคาญ พูดจาแบบทำให้คนอื่นเสียความรู้สึกบ่อยๆ จนบางครั้งถามตัวเองว่านี่เราเป็นอะไรไป เป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
คือแฟนคนที่คบปัจจุบัน เราเคยคบกันมาแล้วครั้งนึง เมื่อสองปีที่แล้ว แล้วเลิกกันเพราะผู้ชายไม่มีความเป็นผู้ใหญ่พอ คือไม่คิดอะไรที่ก้าวหน้า อยู่แต่ที่เดิม ใช้ชีวิตเดิมๆ กินอยู่ไปวันๆ ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง เราก็เลยเลิกไปความรู้สึกรักมันมีนะ ตอนเลิกก็เสียใจมาก แต่เราต้องเลือกอะระหว่างอนาคต ไหนจะภาระที่ต้องรับผิดชอบอีกทั้งแม่ และน้อง3คน ที่เราจะต้องช่วยดูแล ก็ตัดสินใจเลิกไป พอผ่านไปสองปี เขาบอกเขายังรอเราระหว่าง2ปีนั้น เขามีผู้หญิงที่เข้ามาเพียงคนเดียว แต่เราก้มีคุยๆและคบอยู่คนนึงจนเลิกกับคนนั้นไป จากนั้นประมาน7เดือนก็เริ่มกลับมาคุยกันกับแฟนที่เลิกกันไป2ปี(ที่คบปัจจุบันด้วย) จนสุดท้ายมาคบกันเมื่อต้นปีที่แล้ว เพราะคิดว่า เขาคงคิดได้ และพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น แต่สุดท้าย อยู่ๆกันไปก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรเลย นอกจากความไม่เจ้าชู้ เขาเป็นคนไม่คิดอะไรใหม่ๆ ไม่พัฒนาตัวเอง อยู่ไปวันๆ ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีสัจจะ คือทุกเรื่องตัวเราต้องเป็นคนพูด คนบ่นตลอด จะทะเลาะกันแต่เรื่องซ้ำๆ จนตัวเราเองกลายเป็นคนขี้บ่น อารมณ์ร้อน จนถึงตอนนี้ เวลาเห็นแฟนทำไรขัดหูขัดตา จะหงุดหงิดมาก รู้สึกเบื่อ รำคาญ เพราะมันเป็นเรื่องเดิมที่เราเคยพูดกันแล้ว บางครั้งหงุดหงิดมากจนแบบด่าตะโกนด่า บางทีเราพูดเราว่า ก็สวนมาว่า อืม จนแบบโมโหมาก ไม่รู้จะทำยังไงบางทีคิดในใจว่านี่เรายังรักผู้ชายคนนี้อยู่มั้ยนะ แล้วเราเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไง เพื่อนๆมีใครเป็นบ้างคะคือตอนนี้เราหาทางออกไม่เจอว่าเราจะทำยังไงดี จะทนอยู่จนสุขภาพจิตเสื่อม หรือพยายามออกห่างไปเผื่อเราจะมีอะไรในชีวิตที่ดีขึ้น ใครก็ได้ขอทางเลือกหน่อย
อ่อ ตัวเราอะ จบป.ตรี ทำงานตั้งแต่ม.4จนถึงตอนนี้ทำงานหนักมาก ทั้งขายของ รับงานอีเว้น งานประจำ วันๆคิดแต่เรื่องหารายได้เพิ่ม จะทำยังไงให้ตัวเองและครอบครัวสบาย เพราะเราเองต้องสำรองเงินให้แม่ทุกเดือนเผื่อท่านขาด ต้องส่งน้องเรียน1คน และจ่ายค่าหอน้องอีก1คนทุกเดือน ค่าห้องเราค่าผ่อนรถอีก แต่แฟนจบแค่ม.3แล้วตอนนี้ก็พยายามพยุงให้เรียนกศน.ให้จบ เรานี่แหละเป็นคนขวนขวายพาไปสมัครเรียน แฟนไม่ต้องรับภาระอะไรเลย อยู่ไปวันๆ ทำงานได้เงิน ซื้อของ ซื้อกิน แค่นั้น
ใครเคยมีความรู้สึกว่า ตัวเองเปลี่ยนไป หลังจากที่มีแฟนบ้าง
คือแฟนคนที่คบปัจจุบัน เราเคยคบกันมาแล้วครั้งนึง เมื่อสองปีที่แล้ว แล้วเลิกกันเพราะผู้ชายไม่มีความเป็นผู้ใหญ่พอ คือไม่คิดอะไรที่ก้าวหน้า อยู่แต่ที่เดิม ใช้ชีวิตเดิมๆ กินอยู่ไปวันๆ ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง เราก็เลยเลิกไปความรู้สึกรักมันมีนะ ตอนเลิกก็เสียใจมาก แต่เราต้องเลือกอะระหว่างอนาคต ไหนจะภาระที่ต้องรับผิดชอบอีกทั้งแม่ และน้อง3คน ที่เราจะต้องช่วยดูแล ก็ตัดสินใจเลิกไป พอผ่านไปสองปี เขาบอกเขายังรอเราระหว่าง2ปีนั้น เขามีผู้หญิงที่เข้ามาเพียงคนเดียว แต่เราก้มีคุยๆและคบอยู่คนนึงจนเลิกกับคนนั้นไป จากนั้นประมาน7เดือนก็เริ่มกลับมาคุยกันกับแฟนที่เลิกกันไป2ปี(ที่คบปัจจุบันด้วย) จนสุดท้ายมาคบกันเมื่อต้นปีที่แล้ว เพราะคิดว่า เขาคงคิดได้ และพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น แต่สุดท้าย อยู่ๆกันไปก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรเลย นอกจากความไม่เจ้าชู้ เขาเป็นคนไม่คิดอะไรใหม่ๆ ไม่พัฒนาตัวเอง อยู่ไปวันๆ ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีสัจจะ คือทุกเรื่องตัวเราต้องเป็นคนพูด คนบ่นตลอด จะทะเลาะกันแต่เรื่องซ้ำๆ จนตัวเราเองกลายเป็นคนขี้บ่น อารมณ์ร้อน จนถึงตอนนี้ เวลาเห็นแฟนทำไรขัดหูขัดตา จะหงุดหงิดมาก รู้สึกเบื่อ รำคาญ เพราะมันเป็นเรื่องเดิมที่เราเคยพูดกันแล้ว บางครั้งหงุดหงิดมากจนแบบด่าตะโกนด่า บางทีเราพูดเราว่า ก็สวนมาว่า อืม จนแบบโมโหมาก ไม่รู้จะทำยังไงบางทีคิดในใจว่านี่เรายังรักผู้ชายคนนี้อยู่มั้ยนะ แล้วเราเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไง เพื่อนๆมีใครเป็นบ้างคะคือตอนนี้เราหาทางออกไม่เจอว่าเราจะทำยังไงดี จะทนอยู่จนสุขภาพจิตเสื่อม หรือพยายามออกห่างไปเผื่อเราจะมีอะไรในชีวิตที่ดีขึ้น ใครก็ได้ขอทางเลือกหน่อย
อ่อ ตัวเราอะ จบป.ตรี ทำงานตั้งแต่ม.4จนถึงตอนนี้ทำงานหนักมาก ทั้งขายของ รับงานอีเว้น งานประจำ วันๆคิดแต่เรื่องหารายได้เพิ่ม จะทำยังไงให้ตัวเองและครอบครัวสบาย เพราะเราเองต้องสำรองเงินให้แม่ทุกเดือนเผื่อท่านขาด ต้องส่งน้องเรียน1คน และจ่ายค่าหอน้องอีก1คนทุกเดือน ค่าห้องเราค่าผ่อนรถอีก แต่แฟนจบแค่ม.3แล้วตอนนี้ก็พยายามพยุงให้เรียนกศน.ให้จบ เรานี่แหละเป็นคนขวนขวายพาไปสมัครเรียน แฟนไม่ต้องรับภาระอะไรเลย อยู่ไปวันๆ ทำงานได้เงิน ซื้อของ ซื้อกิน แค่นั้น