หางานยากมากครับ รู้สึกท้อแท้ในชีวิตมาก

คือผมจบ ม.รัฐ เกรด 2 นิดๆครับ จบออกมาตั้งแต่กลางปี 56 พอจบออกมาก็บวช พรรษากว่าๆ จากนั้นก็เริ่มหางาน  หลังจากนั้นก็มี บ.แถวบ้านเรียกตัวไป แล้วตกลงรับเข้าทำงานแต่งานที่ทำผมคิดว่าคงจะไม่เหมาะกับตัวเองเท่าไหร่ เลยตัดสินใจไม่ทำคือตอนหางานช่วงแรกๆผมมีไฟและความมั่นใจมากครับ  ตามหางานตระเวนหาดูอยู่หลายที่มากครับ ตาม ตจว. ทั้งละแวกบ้านไปหมด  จนถึงตอนนี้รูปที่ถ่ายไว้ใช้สมัครงานจนถึงตอนนี้ผมหมดไปมากเลยครับ เอาไปอัดแล้วอัดอีก จนตอนนี้ร้านถ่ายรูปบอกว่าให้ถ่ายรูปใหม่ดีกว่า เพราะอัดซ้ำๆภาพมันจะเบลอๆ พอพักหลังๆ ผมหมดไฟที่เคยมีอยู่จริงๆครับ จากที่สมัครงานมาหลายที่ ทั้งเรียกสัมภาษณ์มั้งไม่เรียกมั้ง ส่วนที่เรียกไปคุยก็ไม่เคยติดต่อมาเคยสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเพราะอะไรเราถึงไม่งานสักที ส่วนเพื่อนๆรุ่นเดียวกันได้กันหมดแหละ   เวลาไปสัมภาษณ์ ส่วนที่เค้าสนใจโปรไฟล์เค้าก็จะถามว่า เห็นว่างไปตั้งนานทำอะไร ?   ผมก็ตอบไปประมาณว่าช่วยที่บ้านขายของด้วย ( ทั้งๆที่ความจริงก็คือยังหางาน ไม่ได้ )  หดหู่มากครับช่วงนี้ ไม่ค่อยอยากเจอเพื่อนฝูงหรือคนรู้จักเลย เวลาเห็นเค้าทำงานก้าวหน้า ไปถึงไหนแล้ว ตัวเรายังไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย สุดท้ายนี้ไม่มีไรมากครับแค่อยากระบาย