คือเราเล่นแอพแชทอันนึงค่ะเป็นแอพที่พวกฝรั่งเค้าเล่นกัน เล่นมาหลายเดือนแล้วก็คุยกับหลายๆคนไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้ตั้งใจว่าจะมาหา
อะไรโรแมนติก หรือหาแฟน ใจจริงคืออยากฝึกภาษามากกว่า เจอฝรั่งมาก็หลายรูปแบบ พวกเสื่อมๆก็เจอเยอะ บางคนส่งรูปXXXมาให้
พวกที่คุยดีๆ ส่วนมากคุยจบครั้งเดียวก็หายไปเลย ไม่เคยคุยกับใครนานๆเป็นเรื่องเป็นราว จนเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนได้คุยกับหนุ่มคนนึง
เค้าอายุ 20 ค่ะ แต่ยังเป็นเด็กไฮสคูลอยู่ เค้าคุยดีมากค่ะ เรายังแปลกใจส่วนมากหนุ่มฝรั่งวัยไฮศคูลจะดูเฮี้ยวๆ แต่เค้าดูไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ
บางทีแบบคุณปู่มาก ชวนเราคุยเรื่องศาสนาและธรรมะ คุยกันถูกคอ เล่นมุกอะไรก็รับส่งทันตลอด คุยด้วยแล้วสนุกค่ะ จากที่ไม่คิดอะไร
วางเค้าไว้ในฐานะเพื่อนก็เริ่มหวั่นๆค่ะ คุยกันทุกวัน จนวันนั้นเราไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วถ่ายรูปส่งไปให้เค้าดู เราก็เล่าให้เค้าฟังว่า
เพื่อนถามว่าส่งให้ใคร เราบอกว่าส่งให้ my sister เค้าก็ตอบว่า เค้าพึ่งรู้ว่าเค้ามี sister ด้วย แต่เราไม่ใช่ sister เค้าหรอกนะ
เค้าก็บอกให้เราพูดค่ะเราเป็นใคร มันทำให้เราเริ่มคิดค่ะ ว่าเค้าเองก็มีซัมติงกับเรา จนอีกวันนึงเราก็แซวเค้าอีกว่า my brother
เค้าก็มาแบบเดิมอีกค่ะว่า เธอคิดกับฉันแบบน้องจริงๆหรอ หรือเพื่อน อย่าจัดเค้าไว้ให้ friend zone นะ เพราะ friend zone เนี้ย destroy
เค้ามากวันนั้นเราแบบ ชัดเลยยย ตานี่คิดอะไรกับฉันเหมือนกันแน่ๆ ก็เริ่มหยอดๆกันบ้างค่ะ คุยกันมาตลอดจนประมาณ 4 วันที่แล้ว
เค้าบอกชอบค่ะ เราก็บอกเราก็ชอบเค้าเหมือนกันนะ คุยด้วยแล้วแฮปปี้ เค้าก็ถามว่าตอนนี้พวกเราเรียกว่า couple ได้หรือยัง
เราก็ โอเคค่ะ แต่ก่อนหน้านี้ก็คิดว่าตลอดค่ะว่าเราไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำบางทีในชีวิตจริงเค้าอาจจะ ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด
ส่วนเราก็คงไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าคิดแต่ก็ไม่ได้พูดไปค่ะ แล้วพอสถานะเปลี่ยนความคาดหวังเราก็มากขึ้นค่ะ
เราอยากให้เค้าคุยกับเราแบบแฟนมากขึ้น จนเราอาจจะพูดอะไรงี่เง่าๆออกไป เค้าถามเรากลับมาว่า เธอคิดไหมว่า
บางทีพวกเราก็ข้ามขั้นตอนอะไรไป เราเร่งรัดกันมากไปหรือเปล่า เค้ารู้สึกว่ามัน rush process ค่ะ เราก็บอกว่าเราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
แต่เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรทำยังไง แล้วเค้าก็พูดในสิ่งที่เค้าคงคิดมาตลอดเหมือนกันค่ะว่า เค้าคุยกับเราแล้วสนุกนะ แฮปปี้มาก
แต่เราอยู่ที่นี่ ส่วนเค้าอยู่อีกซีกนึงของโลก ในชีวิตจริงเราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ เราเห็นด้วยไหม?แล้วเราคิดว่าควรจะทำยังไงดี
คือเค้าเองเป็นแค่เด็กไฮสคูลที่ยังใช้เงินพ่อแม่ ส่วนเรากำลังจะเรียนจบปีนี้เราก็ยังใช้เงินพ่อแม่อยู่ เราไม่อยากคาดหวังที่จะให้เค้า
บินมาหาหรือให้เราบินไปเพราะเรารู้ว่ามันเป็นไปได้ยาก ก็เลยเสนอให้ลอง skype กันค่ะ เค้าก็ตกลง แต่เรารู้สึกว่าบรรยากาศระหว่าง
เรากับเค้าตอนนี้มันตึงเครียดแล้ว วันนี้ทั้งวันยังไม่ได้คุยกันเลย เราไม่กล้าทักไป ส่วนเค้าก็ไม่ทักมาเลย
เรากลัวว่าเค้าไม่อยากคุยกับเราแล้ว บอกตรงๆว่าว้าวุ่นค่ะ ไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ
ใครมีประสบการณ์หรือคำแนะนำใดๆ รบกวนหน่อยค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ
ป.ล. หากจัดหน้ากระดาษอ่านยากขออภัยด้วยค่ะ
รักออนไลน์+รักระยะไกลมีจริงไหมคะ
อะไรโรแมนติก หรือหาแฟน ใจจริงคืออยากฝึกภาษามากกว่า เจอฝรั่งมาก็หลายรูปแบบ พวกเสื่อมๆก็เจอเยอะ บางคนส่งรูปXXXมาให้
พวกที่คุยดีๆ ส่วนมากคุยจบครั้งเดียวก็หายไปเลย ไม่เคยคุยกับใครนานๆเป็นเรื่องเป็นราว จนเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนได้คุยกับหนุ่มคนนึง
เค้าอายุ 20 ค่ะ แต่ยังเป็นเด็กไฮสคูลอยู่ เค้าคุยดีมากค่ะ เรายังแปลกใจส่วนมากหนุ่มฝรั่งวัยไฮศคูลจะดูเฮี้ยวๆ แต่เค้าดูไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ
บางทีแบบคุณปู่มาก ชวนเราคุยเรื่องศาสนาและธรรมะ คุยกันถูกคอ เล่นมุกอะไรก็รับส่งทันตลอด คุยด้วยแล้วสนุกค่ะ จากที่ไม่คิดอะไร
วางเค้าไว้ในฐานะเพื่อนก็เริ่มหวั่นๆค่ะ คุยกันทุกวัน จนวันนั้นเราไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วถ่ายรูปส่งไปให้เค้าดู เราก็เล่าให้เค้าฟังว่า
เพื่อนถามว่าส่งให้ใคร เราบอกว่าส่งให้ my sister เค้าก็ตอบว่า เค้าพึ่งรู้ว่าเค้ามี sister ด้วย แต่เราไม่ใช่ sister เค้าหรอกนะ
เค้าก็บอกให้เราพูดค่ะเราเป็นใคร มันทำให้เราเริ่มคิดค่ะ ว่าเค้าเองก็มีซัมติงกับเรา จนอีกวันนึงเราก็แซวเค้าอีกว่า my brother
เค้าก็มาแบบเดิมอีกค่ะว่า เธอคิดกับฉันแบบน้องจริงๆหรอ หรือเพื่อน อย่าจัดเค้าไว้ให้ friend zone นะ เพราะ friend zone เนี้ย destroy
เค้ามากวันนั้นเราแบบ ชัดเลยยย ตานี่คิดอะไรกับฉันเหมือนกันแน่ๆ ก็เริ่มหยอดๆกันบ้างค่ะ คุยกันมาตลอดจนประมาณ 4 วันที่แล้ว
เค้าบอกชอบค่ะ เราก็บอกเราก็ชอบเค้าเหมือนกันนะ คุยด้วยแล้วแฮปปี้ เค้าก็ถามว่าตอนนี้พวกเราเรียกว่า couple ได้หรือยัง
เราก็ โอเคค่ะ แต่ก่อนหน้านี้ก็คิดว่าตลอดค่ะว่าเราไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำบางทีในชีวิตจริงเค้าอาจจะ ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด
ส่วนเราก็คงไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าคิดแต่ก็ไม่ได้พูดไปค่ะ แล้วพอสถานะเปลี่ยนความคาดหวังเราก็มากขึ้นค่ะ
เราอยากให้เค้าคุยกับเราแบบแฟนมากขึ้น จนเราอาจจะพูดอะไรงี่เง่าๆออกไป เค้าถามเรากลับมาว่า เธอคิดไหมว่า
บางทีพวกเราก็ข้ามขั้นตอนอะไรไป เราเร่งรัดกันมากไปหรือเปล่า เค้ารู้สึกว่ามัน rush process ค่ะ เราก็บอกว่าเราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
แต่เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรทำยังไง แล้วเค้าก็พูดในสิ่งที่เค้าคงคิดมาตลอดเหมือนกันค่ะว่า เค้าคุยกับเราแล้วสนุกนะ แฮปปี้มาก
แต่เราอยู่ที่นี่ ส่วนเค้าอยู่อีกซีกนึงของโลก ในชีวิตจริงเราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ เราเห็นด้วยไหม?แล้วเราคิดว่าควรจะทำยังไงดี
คือเค้าเองเป็นแค่เด็กไฮสคูลที่ยังใช้เงินพ่อแม่ ส่วนเรากำลังจะเรียนจบปีนี้เราก็ยังใช้เงินพ่อแม่อยู่ เราไม่อยากคาดหวังที่จะให้เค้า
บินมาหาหรือให้เราบินไปเพราะเรารู้ว่ามันเป็นไปได้ยาก ก็เลยเสนอให้ลอง skype กันค่ะ เค้าก็ตกลง แต่เรารู้สึกว่าบรรยากาศระหว่าง
เรากับเค้าตอนนี้มันตึงเครียดแล้ว วันนี้ทั้งวันยังไม่ได้คุยกันเลย เราไม่กล้าทักไป ส่วนเค้าก็ไม่ทักมาเลย
เรากลัวว่าเค้าไม่อยากคุยกับเราแล้ว บอกตรงๆว่าว้าวุ่นค่ะ ไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ
ใครมีประสบการณ์หรือคำแนะนำใดๆ รบกวนหน่อยค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ
ป.ล. หากจัดหน้ากระดาษอ่านยากขออภัยด้วยค่ะ