เรื่องเย็นวันนี้...กลับมาอยากเล่าให้ใครฟังบ้าง ไม่อยากไปลงในเฟสแต่อยากเล่าให้เป็นประสบการณ์และให้คนที่เป็นแบบนี้ได้คิด....
แล้วเพื่อนPantip มีใครเจออะไรแบบนี้หรือแย่กว่านี้อีกบ้าง
วันนี้เป็นวันศุกร์ เรารอรถที่ป้ายรถเมล์จตุจักรหลังจากเลิกงานตามปกติ เดือนนี้เราตั้งใจประหยัดเงินมาก เรารอรถเมล์ครีมแดงเส้นไปรัสิต รออยู่นานมาก ระหว่างรอก็มองคนนั้นคนนี้เราทำงานด้านดีไซน์เรามักจะมองคนสมัยนี้เขาใส่อะไรกันนะ พอมาเราก็ขึ้นตามปกติ คนเยอะมาก กระเป๋ารถเมล์ก็บอกให้ชิดในเราก็ไปท้ายๆไปเบียดเด็กนักเรียนหญิง2คนประมาณม.ปลาย ได้แค่นั้นแหละเข้าไปไม่ได้แล้วติดผู้ชายอีกคน แล้วเราก็คิดว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกันเบียดมากคงไม่น่าเกลียดอะไร...ผู้ชายคนนั้นเขาก็มองหน้าจอมือถือเจ้าเด็ก2คน เราก็มองตามขำๆแอบอ่านของคนอื่นไรงี้ มือเรากำตั๋วรถอยู่เราก็เก็บใส่กระเป๋าถือ สักพักเราเริ่มเมื่อย เราก็ขยับแขนขา ขยับขาขวาซ้ายสลับกัน คือมันเบียดมากเข่าเลยไปโดนกระโปรงเด็กผู้หญิง นางก็หันมามองนิดนึง เราก็เลยหยุด สักพักนางก็พูดอะไรของนาง2คน คือเราฟังเพลงได้ยินไม่ชัด เราก็อยากขยับไปไกลๆนางตาต่ำทั้งสองนะ แต่คนแน่นอะ ป้าข้างหลังแกคอยบอกไม่ต้องขยับมาแล้ว รถก็ไปเรื่อยๆ สักพักนางก็บอกเพื่อนนางให้ระวังกระเป๋า สักพักก็พูดอีก เล่ตามองทางเรา เดี๋ยวก็มองอีก เพื่อนนางก็ตอบล้วงกระเป๋าไปก็ไม่มีอะไรหรอก เราฟังเราก็เพลียนะ แล้วก็สแกนในใจเด็ก2คนนี้มันมีอะไรให้เราอยากขโมยนะในใจก็อยากถามสงสัยพี่หรอ แต่อยากปล่อยผ่านไปมากกว่าเพราะก็แค่เด็ก สักพักผู้ชายที่ขวางทางก็จะลงเราก็เลยขยับไปแทนที่เขาไม่ต้องทนเด็ก2คนนี้อีกต่อไป เฮ้อ...เด็ก2คนนั้นคือญาติของคนที่กล่าวหาผู้ชายรองเท้าเป็นรูว่าติดกล้องรึเปล่านะ??
แถมยังเจอผู้ชายหลงตัวเองว่าเราคอยหันไปมอง...เรานี่อยากตะโกนให้โลกรู้ว่า มองกระจกหลังรถต่างหากเว้ย...แล้วถ้านายไม่มองมาทางเราจะรู้ได้ไง เรานี่รีบเปิดยูทูบเลยมองอะไรก็ไม่ได้มองโทรศัพท์ตัวเองก็ได้ เชอะ!!
จบกรณีเด็ก2คน..แถมผู้ชายหลงตัวเองอีกนึง..คิดเองเออเองด่าเอง
ถ้าไม่เล่านอนไม่หลับ...สังคมสมัยนี้คิดเองเออเองด่าเอง
แล้วเพื่อนPantip มีใครเจออะไรแบบนี้หรือแย่กว่านี้อีกบ้าง
วันนี้เป็นวันศุกร์ เรารอรถที่ป้ายรถเมล์จตุจักรหลังจากเลิกงานตามปกติ เดือนนี้เราตั้งใจประหยัดเงินมาก เรารอรถเมล์ครีมแดงเส้นไปรัสิต รออยู่นานมาก ระหว่างรอก็มองคนนั้นคนนี้เราทำงานด้านดีไซน์เรามักจะมองคนสมัยนี้เขาใส่อะไรกันนะ พอมาเราก็ขึ้นตามปกติ คนเยอะมาก กระเป๋ารถเมล์ก็บอกให้ชิดในเราก็ไปท้ายๆไปเบียดเด็กนักเรียนหญิง2คนประมาณม.ปลาย ได้แค่นั้นแหละเข้าไปไม่ได้แล้วติดผู้ชายอีกคน แล้วเราก็คิดว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกันเบียดมากคงไม่น่าเกลียดอะไร...ผู้ชายคนนั้นเขาก็มองหน้าจอมือถือเจ้าเด็ก2คน เราก็มองตามขำๆแอบอ่านของคนอื่นไรงี้ มือเรากำตั๋วรถอยู่เราก็เก็บใส่กระเป๋าถือ สักพักเราเริ่มเมื่อย เราก็ขยับแขนขา ขยับขาขวาซ้ายสลับกัน คือมันเบียดมากเข่าเลยไปโดนกระโปรงเด็กผู้หญิง นางก็หันมามองนิดนึง เราก็เลยหยุด สักพักนางก็พูดอะไรของนาง2คน คือเราฟังเพลงได้ยินไม่ชัด เราก็อยากขยับไปไกลๆนางตาต่ำทั้งสองนะ แต่คนแน่นอะ ป้าข้างหลังแกคอยบอกไม่ต้องขยับมาแล้ว รถก็ไปเรื่อยๆ สักพักนางก็บอกเพื่อนนางให้ระวังกระเป๋า สักพักก็พูดอีก เล่ตามองทางเรา เดี๋ยวก็มองอีก เพื่อนนางก็ตอบล้วงกระเป๋าไปก็ไม่มีอะไรหรอก เราฟังเราก็เพลียนะ แล้วก็สแกนในใจเด็ก2คนนี้มันมีอะไรให้เราอยากขโมยนะในใจก็อยากถามสงสัยพี่หรอ แต่อยากปล่อยผ่านไปมากกว่าเพราะก็แค่เด็ก สักพักผู้ชายที่ขวางทางก็จะลงเราก็เลยขยับไปแทนที่เขาไม่ต้องทนเด็ก2คนนี้อีกต่อไป เฮ้อ...เด็ก2คนนั้นคือญาติของคนที่กล่าวหาผู้ชายรองเท้าเป็นรูว่าติดกล้องรึเปล่านะ??
แถมยังเจอผู้ชายหลงตัวเองว่าเราคอยหันไปมอง...เรานี่อยากตะโกนให้โลกรู้ว่า มองกระจกหลังรถต่างหากเว้ย...แล้วถ้านายไม่มองมาทางเราจะรู้ได้ไง เรานี่รีบเปิดยูทูบเลยมองอะไรก็ไม่ได้มองโทรศัพท์ตัวเองก็ได้ เชอะ!!
จบกรณีเด็ก2คน..แถมผู้ชายหลงตัวเองอีกนึง..คิดเองเออเองด่าเอง