เรื่องราวที่ผมจะพูดในตอนนี้มันอาจจะดูดราม่า แต่อยากบอกให้ทุกคนที่อาจจะเคยเจอหรือปัญหาคล้ายๆกันได้รู้และรับมือกับปัญหาที่เกิด และต้องผ่านมันไป T.T (ซึ่งผมคิดว่าชีวิตจริง มันหนักกว่าในละครที่เคยดู เพราะเรื่องราวที่เขาสร้าง เขาอาจจะทำมาไม่สุด แต่พอเจอจริงๆ มันไม่ไหวจริงๆ)
.....ผมเป็นคนนึงที่ใช้ชีวิตเหมือนผู้ชายทั่วไป ทำงาน เที่ยว กิน นอน ปกติ ใช้เวลาไปกับการทำงานและการอยู่ห้องสะส่วนใหญ่ ผมยอมรับว่าผมก็เป็นคนนึงที่เล่นโปรแกรมแชท ระบุสถานที่ ซึ่งมันก็เป็นปกติของยุคปัจจุบัน และวันนั้นผมรู้สึกว่าผมนอนไม่หลับยังไงก็นอนไม่หลับ ตี 2 ก็แล้ว เห้ย ตี3 แล้วนะบอกกับตัวเอง ทำงาน 8 โมงนะเห้ย ถอนหายใจยาวๆ และใช้ไอโฟนเปิดโปรแกรมนั้นเข้าไป และเลื่อนๆไปดูคนเรื่อยๆ ไม่ได้กะจะแอดหรือคุยกับใคร แต่ทำเพื่อให้มันหลับในช่วงเวลานี้ เพราะเคยทำแบบนี้สักพักมันก็หลับของมันเอง ก็ดูคนใกล้ๆที่อยู่แถวนี้เลื่อนลงมาเจอกับคนนึง และเขาโพสว่า "มันเล่นยังไง ยากชิบ" ไอ้เราก็เข้าไปดูกดดูรูปสักแปป หน้าตาก็สวยอะไรเนี่ยโปรแกรมแบบนี้ทำไมเล่นไม่เป็นเพิ่งเข้ามาหรอ หรือยังไง เกิดคำถามขึ้นในใจ แต่ในใจลึกๆก็เหมือน ผช ทั่วไป เห้ยสวยอะ เอิ่ม...แอดละกัน พอแอดเข้าไปเท่านั้นแหละ สักพักก็รู้สึกง่วงก็หลับไป
ตื่นเช้ามา ข้อความเด้ง เขาได้รับข้อความและตอบกลับคุณแล้ว เราเลยทักเขาไปด้วยสติ๊กเกอร์ที่คุ้นเคย เขาเลยตอบกลับมาว่า "เราไม่ค่อยเข้านะ เล่นไม่เป็นมันยากจัง" ผมเลยตอบกลับไปว่า ยากยังไงเนี่ย เขาตอบกลับมาว่า "ไม่รู้สิไม่เคยเล่น" ผมก็เลยทักไปอีกว่า เอ้ย อยู่ใกล้กันเลยเราอยู่แถวนี้ เขาก็ตอบกลับว่า "อืม เธออยู่แถวไหนหรอ" เนี่ยตรงนี้เอง (ขอยังไม่ระบุสถานที่นะครับ) เขาเลยตอบว่า "อ่อ จ๊ะ" ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของคนเพิ่งเคยคุย และรู้จักผมก็ไม่คุยไรมาก พอเวลาล่วงเลยไป ผมก็ทำงานปกติ พอกดเข้าไปดุ อยู่ๆเขาก็โพส "โอ๊ยเล่นยากวะ พอๆเลิกเล่น" ผมเห็นแบบนี้ผมเลยทักไปว่า เอิ่ม...ขอไลน์ได้มั้ย ไหนๆมันก็ยากละ ไหนๆก็จะเลิกเล่นละ ขอไลน์เก็บไว้ละกัน (ในใจก็ไม่ได้คิดไรนะครับ ขอไปงั้นเพราะคิดว่าไลน์มันก็ง่ายในการทัก การคุย และประเด็นคือมันไม่ยากด้วย ) และเขาก็ให้มา อะเราก็แอดเก็บไว้ปกติ ไม่ได้คิดไร และก็ผ่านไป...
และผมก็คุยถาม ปกติ ไปเรื่อยๆ จนวันนึงมีโอกาสได้คุยจริงจัง เลยแอบถามว่า "เอ้าคุยกันเนี่ยแฟนไม่ว่าหรอ ฮ่าๆ" เขาเลยตอบผมว่า "ถ้ามีแฟนจะคุยได้ขนาดนี้หรอคะ" ในใจผมคิดว่า เห้ยเอาละคุยมาเป็นอาทิตย์ละ ขอเดินหน้าเต็มกำลังละกัน !!!
วันแล้ววันเล่าผมคุยกับ ผญ คนนี้ผมเริ่มรู้สึกอยากรู้จัก ไม่อยากเป็นแค่คนคุยอีกต่อไปแล้ว (ซึ่งผมคิดว่าก็คงเหมือนๆทุกๆคนนั่นละที่อยากจะคบอยากรู้จัก อยากเห็นตัวตน เพื่อจะได้ไม่ถูกมองว่าแค่เรารู้จักกันผ่านทางแชท) จนขอไปรับที่ทำงาน เพราะเขาทำงานอยู่ฟิวเจอร์ ขอไม่บอกนะครับทำงานอะไร และเมื่อมีโอกาสไปรับ เห็นเขา ผมรู้สึกว่า มันโอเครไประดับนึงที่คุยกันมาและเจอกัน และผมก็ไปส่งเขาที่คอนโดปกติ เวลาผ่านไป ความรู้สึกมันเริ่มใช่ขึ้นทุกวัน มีโอกาสพาเขา ดูหนัง ฟังเพลง เดินถนนเลียบทางด่วน!!! จนผมคิดว่า ผมต้องอยู่กับคนนี้แล้วหละ
นั่นแหละครับจุดเริ่มต้นของมหากาพย์ชีวิตครั้งยิ่งใหญ่กำลังเริ่มขึ้น (มีต่อนะ)
คุณจะทำอย่างไร...เมื่อถูกมองว่าชู้ โดยที่ไม่รู้ตัว และต้องเป็นเหมือนคนดีแต่แสนเลว....
.....ผมเป็นคนนึงที่ใช้ชีวิตเหมือนผู้ชายทั่วไป ทำงาน เที่ยว กิน นอน ปกติ ใช้เวลาไปกับการทำงานและการอยู่ห้องสะส่วนใหญ่ ผมยอมรับว่าผมก็เป็นคนนึงที่เล่นโปรแกรมแชท ระบุสถานที่ ซึ่งมันก็เป็นปกติของยุคปัจจุบัน และวันนั้นผมรู้สึกว่าผมนอนไม่หลับยังไงก็นอนไม่หลับ ตี 2 ก็แล้ว เห้ย ตี3 แล้วนะบอกกับตัวเอง ทำงาน 8 โมงนะเห้ย ถอนหายใจยาวๆ และใช้ไอโฟนเปิดโปรแกรมนั้นเข้าไป และเลื่อนๆไปดูคนเรื่อยๆ ไม่ได้กะจะแอดหรือคุยกับใคร แต่ทำเพื่อให้มันหลับในช่วงเวลานี้ เพราะเคยทำแบบนี้สักพักมันก็หลับของมันเอง ก็ดูคนใกล้ๆที่อยู่แถวนี้เลื่อนลงมาเจอกับคนนึง และเขาโพสว่า "มันเล่นยังไง ยากชิบ" ไอ้เราก็เข้าไปดูกดดูรูปสักแปป หน้าตาก็สวยอะไรเนี่ยโปรแกรมแบบนี้ทำไมเล่นไม่เป็นเพิ่งเข้ามาหรอ หรือยังไง เกิดคำถามขึ้นในใจ แต่ในใจลึกๆก็เหมือน ผช ทั่วไป เห้ยสวยอะ เอิ่ม...แอดละกัน พอแอดเข้าไปเท่านั้นแหละ สักพักก็รู้สึกง่วงก็หลับไป
ตื่นเช้ามา ข้อความเด้ง เขาได้รับข้อความและตอบกลับคุณแล้ว เราเลยทักเขาไปด้วยสติ๊กเกอร์ที่คุ้นเคย เขาเลยตอบกลับมาว่า "เราไม่ค่อยเข้านะ เล่นไม่เป็นมันยากจัง" ผมเลยตอบกลับไปว่า ยากยังไงเนี่ย เขาตอบกลับมาว่า "ไม่รู้สิไม่เคยเล่น" ผมก็เลยทักไปอีกว่า เอ้ย อยู่ใกล้กันเลยเราอยู่แถวนี้ เขาก็ตอบกลับว่า "อืม เธออยู่แถวไหนหรอ" เนี่ยตรงนี้เอง (ขอยังไม่ระบุสถานที่นะครับ) เขาเลยตอบว่า "อ่อ จ๊ะ" ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของคนเพิ่งเคยคุย และรู้จักผมก็ไม่คุยไรมาก พอเวลาล่วงเลยไป ผมก็ทำงานปกติ พอกดเข้าไปดุ อยู่ๆเขาก็โพส "โอ๊ยเล่นยากวะ พอๆเลิกเล่น" ผมเห็นแบบนี้ผมเลยทักไปว่า เอิ่ม...ขอไลน์ได้มั้ย ไหนๆมันก็ยากละ ไหนๆก็จะเลิกเล่นละ ขอไลน์เก็บไว้ละกัน (ในใจก็ไม่ได้คิดไรนะครับ ขอไปงั้นเพราะคิดว่าไลน์มันก็ง่ายในการทัก การคุย และประเด็นคือมันไม่ยากด้วย ) และเขาก็ให้มา อะเราก็แอดเก็บไว้ปกติ ไม่ได้คิดไร และก็ผ่านไป...
และผมก็คุยถาม ปกติ ไปเรื่อยๆ จนวันนึงมีโอกาสได้คุยจริงจัง เลยแอบถามว่า "เอ้าคุยกันเนี่ยแฟนไม่ว่าหรอ ฮ่าๆ" เขาเลยตอบผมว่า "ถ้ามีแฟนจะคุยได้ขนาดนี้หรอคะ" ในใจผมคิดว่า เห้ยเอาละคุยมาเป็นอาทิตย์ละ ขอเดินหน้าเต็มกำลังละกัน !!!
วันแล้ววันเล่าผมคุยกับ ผญ คนนี้ผมเริ่มรู้สึกอยากรู้จัก ไม่อยากเป็นแค่คนคุยอีกต่อไปแล้ว (ซึ่งผมคิดว่าก็คงเหมือนๆทุกๆคนนั่นละที่อยากจะคบอยากรู้จัก อยากเห็นตัวตน เพื่อจะได้ไม่ถูกมองว่าแค่เรารู้จักกันผ่านทางแชท) จนขอไปรับที่ทำงาน เพราะเขาทำงานอยู่ฟิวเจอร์ ขอไม่บอกนะครับทำงานอะไร และเมื่อมีโอกาสไปรับ เห็นเขา ผมรู้สึกว่า มันโอเครไประดับนึงที่คุยกันมาและเจอกัน และผมก็ไปส่งเขาที่คอนโดปกติ เวลาผ่านไป ความรู้สึกมันเริ่มใช่ขึ้นทุกวัน มีโอกาสพาเขา ดูหนัง ฟังเพลง เดินถนนเลียบทางด่วน!!! จนผมคิดว่า ผมต้องอยู่กับคนนี้แล้วหละ
นั่นแหละครับจุดเริ่มต้นของมหากาพย์ชีวิตครั้งยิ่งใหญ่กำลังเริ่มขึ้น (มีต่อนะ)