อ า จ เ ป็ น เ พ ร า ะ เ ธ อ เ เ ค่ เ ห ง า ใ จ ... ใ น วั น ที่ เ ร า พ บ กั น
ไม่ใช่คำถามครับ แต่ว่าเป็นเรื่องเล่าของผมเอง ...
ผมนั้นเป็นคนที่รูปไม่หล่อ ไม่ขาวตี๋ หุ่นดีอย่างกะนายแบบ
ผมเนี่ยตรงกันข้ามทุกอย่างครับ ล่ำ ดำ เข้ม
ผมก็เลยเป็นพวกขี้เหงา เพราะไม่มีสาวๆเข้ามาทำความรู้จักหรือคุยด้วย
แต่ว่าคนที่ชอบใช่ว่าจะไม่มีนะครับ คือน่ารักๆเนี่ยก็ชอบ
จนกระทั่งได้รู้จักน้องคนนึง... น้องเค้าเป็นคนน่ารักครับ
ตัวเล็ก ขาว หน้าออกหมวยๆหน่อย คือ น่ารักเลยแหละครับ
ผมก็ชอบน้องคนนี้มานานแล้ว แอบมองอยู่บ่อยๆ
จนกระทั่งวันนึง น้องเค้าทักผมมา (ไม่รู้อะไรไปดลใจให้ทักมา)
ทักผมมาคำแรกที่ทักมาคือ ถามชื่อครับ เหมือนแสดงว่าอยากรู้จัก
ผมก็ตอบแล้วก็คุยกันเล่นไปเล่นมา ผมก็รู้สึกว่าชอบน้องเค้าครับ
คุยกันแค่ 3-4 วัน ผมก็ชอบเค้าสะแล้ว
ก็ทำไงได้ละครับ เวลาคุยกันก็ชอบทำตัวน่ารัก ชอบหยอด
ผมก็เลยคิดไปไกล...
สุดท้ายหลังจากที่คุยกันได้เหมือนจะนาน (ทั้งๆที่ไม่นานเลย)
เธอก็เริ่มเปลี่ยนไปครับ บทสนทนาที่เหมือนจะยาวทุกวัน ทุกวัน
ก็เริ่มสั้นลง จากที่เคยนอนหลับพร้อมกัน ทำอะไรพร้อมกัน
แต่ตอนนี้เธอทำพร้อมใคร...
จากวันนั้นถึงวันนี้ ครั้งล่าสุดที่ผมทักเธอไปคือ ตอนเที่ยงคืนของเมื่อวานครับ
นอนหรือยัง .... จนป่านนี้ยังไม่ตอบสงสัยคงหลับไปแล้วละครับ 55555555555
เพื่อนๆหรือใครก็ถามนะครับ ' แค่คุยกันไม่ถึงอาทิตย์ ชอบเขาแล้วหรอ '
ก็เพื่อนครับ กูชอบมาตั้งนานแล้วครับ แต่ไม่กล้าทักไป เพราะ กูไม่หล่อครับเพื่อน
น้องเค้าแม่มน่ารักชิบหอย ผมจะทำไงได้ ก็คงได้แต่มอง
สุดท้ายนี้ไม่มีอะไรมากครับ ฝากถึงน้องเค้านิดหน่อย
ชอบมาทำตัวน่ารัก
ให้คนอื่นเค้าคิดไปไกล
แต่ข้างใน เธอไม่คิดอะไรเลย
คนที่เจ็บที่สุด
คือคนที่คิดไปไกล
ทั้งที่อีกฝ่าย "ไม่ได้คิดอะไรเลย."
แหม่เป็นผมนี่แม่มก็ ' เจ็บดี ' นะครับ
เ ธ อ เ เ ค่ มี ค ว า ม สุ ข .... เ เ ต่ เ ธ อ ไ ม่ ไ ด้ รั ก กั น
เรื่องของคนเหงา
ไม่ใช่คำถามครับ แต่ว่าเป็นเรื่องเล่าของผมเอง ...
ผมนั้นเป็นคนที่รูปไม่หล่อ ไม่ขาวตี๋ หุ่นดีอย่างกะนายแบบ
ผมเนี่ยตรงกันข้ามทุกอย่างครับ ล่ำ ดำ เข้ม
ผมก็เลยเป็นพวกขี้เหงา เพราะไม่มีสาวๆเข้ามาทำความรู้จักหรือคุยด้วย
แต่ว่าคนที่ชอบใช่ว่าจะไม่มีนะครับ คือน่ารักๆเนี่ยก็ชอบ
จนกระทั่งได้รู้จักน้องคนนึง... น้องเค้าเป็นคนน่ารักครับ
ตัวเล็ก ขาว หน้าออกหมวยๆหน่อย คือ น่ารักเลยแหละครับ
ผมก็ชอบน้องคนนี้มานานแล้ว แอบมองอยู่บ่อยๆ
จนกระทั่งวันนึง น้องเค้าทักผมมา (ไม่รู้อะไรไปดลใจให้ทักมา)
ทักผมมาคำแรกที่ทักมาคือ ถามชื่อครับ เหมือนแสดงว่าอยากรู้จัก
ผมก็ตอบแล้วก็คุยกันเล่นไปเล่นมา ผมก็รู้สึกว่าชอบน้องเค้าครับ
คุยกันแค่ 3-4 วัน ผมก็ชอบเค้าสะแล้ว
ก็ทำไงได้ละครับ เวลาคุยกันก็ชอบทำตัวน่ารัก ชอบหยอด
ผมก็เลยคิดไปไกล...
สุดท้ายหลังจากที่คุยกันได้เหมือนจะนาน (ทั้งๆที่ไม่นานเลย)
เธอก็เริ่มเปลี่ยนไปครับ บทสนทนาที่เหมือนจะยาวทุกวัน ทุกวัน
ก็เริ่มสั้นลง จากที่เคยนอนหลับพร้อมกัน ทำอะไรพร้อมกัน
แต่ตอนนี้เธอทำพร้อมใคร...
จากวันนั้นถึงวันนี้ ครั้งล่าสุดที่ผมทักเธอไปคือ ตอนเที่ยงคืนของเมื่อวานครับ
นอนหรือยัง .... จนป่านนี้ยังไม่ตอบสงสัยคงหลับไปแล้วละครับ 55555555555
เพื่อนๆหรือใครก็ถามนะครับ ' แค่คุยกันไม่ถึงอาทิตย์ ชอบเขาแล้วหรอ '
ก็เพื่อนครับ กูชอบมาตั้งนานแล้วครับ แต่ไม่กล้าทักไป เพราะ กูไม่หล่อครับเพื่อน
น้องเค้าแม่มน่ารักชิบหอย ผมจะทำไงได้ ก็คงได้แต่มอง
สุดท้ายนี้ไม่มีอะไรมากครับ ฝากถึงน้องเค้านิดหน่อย
ชอบมาทำตัวน่ารัก
ให้คนอื่นเค้าคิดไปไกล
แต่ข้างใน เธอไม่คิดอะไรเลย
คนที่เจ็บที่สุด
คือคนที่คิดไปไกล
ทั้งที่อีกฝ่าย "ไม่ได้คิดอะไรเลย."
แหม่เป็นผมนี่แม่มก็ ' เจ็บดี ' นะครับ
เ ธ อ เ เ ค่ มี ค ว า ม สุ ข .... เ เ ต่ เ ธ อ ไ ม่ ไ ด้ รั ก กั น