... ฉันแอบชอบคนๆหนึ่งในพันทิป ...

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ พี่ๆทุกคน ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าล็อคอินนี้เป็นล็อคอินใหม่ที่เราสร้างขึ้นมา
เพราะเรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในพันทิป คนที่เราคุยด้วยก็ยังอยู่ในพันทิป ถ้าเอาล็อคอินนั้นเขียนเราก็กลัวว่าเขาจะหายไป // เห้อ
เอาล่ะค่ะ เข้าเรื่องกันดีกว่า ...............

เมื่อกลางปีที่แล้วเราเพิ่งเลิกกับแฟน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราไม่อยากทำอะไรเลยค่ะ วันๆก็เรียน ทานข้าวและท่องเว็บ ซึ่งแน่นอนหนึ่งในนั้นคือเว็บพันทิป
เราใช้ชีวิตแบบเดิมซ้ำๆมาเรื่อยๆ จนถึงช่วงปลายปีเราก็ได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งในพันทิปค่ะ
จุดเริ่มต้นเกิดจากเรามีเรื่องสงสัยค่ะ เลยตัดสินใจตั้งกระทู้หนึ่งขึ้นมา (โดยปกติเราก็ตั้งกระทู้บ่อยนะคะ ก็จะมีพี่ๆเพื่อนๆเข้ามาตอบให้เรื่อยๆ ขอบคุณทุกคนค่ะ)
จนมาถึงครั้งนี้มันก็เป็นเหมือนเดิมในแบบที่เราคิดไว้ มีหลายๆคนเข้ามาตอบคำถามที่เราสงสัย แต่สิ่งที่แตกต่างไปจากเดิมคือ ..
มีหลังไมค์เข้ามา 1 ข้อความค่ะ  ในข้อความนั้นมีใจความว่า สวัสดีครับ ผมเห็นคุณตั้งกระทู้ .....
นั่นคือครั้งแรกที่เรากับเขาได้เจอกัน หลังจากนั้นก็มีการทักทายกันบ้าง คุยกันแลกเปลี่ยนความคิดกันบ้าง
ขอบอกก่อนนะคะว่าเราคุยกันแบบไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของกันและกัน รู้แค่ชื่อ แค่นั้นจริงๆค่ะ (เรารู้จักและพูดคุยกันแค่ในพันทิปเท่านั้นค่ะ)
ตอนแรกเราก็สนุกกับการได้คุยกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จักหน้าตา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่า แต่เขากลับเป็นคนที่เข้าใจและคอยรับฟังปัญหาของเราอยู่เสมอเลย จนบางครั้งก็แอบคิดไปว่า นี่เรากำลังโดนเพื่อนที่รู้จักกันแกล้งอยู่หรือเปล่านะ ฮ่าๆ  
เราคุยกันจากวันละข้อความ เป็นวันละชั่วโมง จนตอนนี้เราสามารถส่งข้อความหาเขาได้ตลอดเวลาที่คิดถึง
เราคิดว่าสเน่ห์ของการคุยกันผ่านพันทิปคือ การรอคอยค่ะ เราไม่รู้ว่าเขาจะเล่นพันทิปอยู่มั้ย แต่ทุกครั้งที่เรากดส่งข้อความออกไป เราจะใจจดใจจ่อกับการรอข้อความตอบกลับ
เชื่อไหมคะบางครั้งเรารออยู่เป็นชั่วโมงๆเลย แต่ทุกครั้งที่เราเห็นข้อความตอบกลับ เราจะเผลออมยิ้มทุกครั้ง ดีใจมากที่มีข้อความกลับมา
จากคนที่ไม่รู้จักกันเลย กลายมาเป็นเพื่อนกัน  เพื่อนที่คอยให้กำลังใจกัน เพื่อนที่สังเกตได้ว่าตอนนั้นรู้สึกอะไรอยู่ เพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่อง
ทุกอย่างมันเหมือนจะไปได้สวยแต่เหมือนโชคชะตากำลังเล่นตลกกับเราเพราะเขาเพิ่งเลิกกับแฟน(ที่เขารักมากและวางแผนว่าจะใช้ชีวิตร่วมกัน)ไปเมื่อกลางปี ซึ่งเรารู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่เขาจะลืมเธอคนนั้นได้
หลายครั้งที่เขาบ่นคิดถึงแฟนเก่า แรกๆเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกค่ะ อาจเป็นเพราะตอนนั้นเราเองคงยังไม่ได้รู้สึกชอบเขามั้งคะ เราก็ได้แต่ปลอบใจว่าเดี๋ยวมันก็ดีขึ้น
แต่พักหลังๆที่เขาบ่นคิดถึงแฟนเก่า เราเริ่มจะรู้สึกว่ามันไม่ค่อยโอเคเลย เราจะเศร้า ทั้งๆที่ชีวิตจริงเราโคตรจะแฮปปี้เลย
จนเมื่อเดือนก่อน เขาต้องเดินทางไปต่างประเทศ ซึ่งโอเคค่ะ เราเข้าใจว่าเขาไม่ว่างคุยกับเราอยู่แล้ว เราตัดสินใจว่าจะรอวันที่เขาบินกลับมา
แต่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่ค่ะ เรายังได้คุยกันทุกวัน แต่แค่คุยกันน้อยลง วันละข้อความ สองข้อความ แต่มันทำให้เรารู้สึกดีมากนะ

ตอนนี้เราคุยกันมา 4-5 เดือนแล้ว มันอาจจะดูเหมือนไม่นานนะคะ แต่มันก็นานพอที่จะทำให้เรารู้ใจตัวเองว่าเราชอบเขา
และที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ไม่ได้ต้องการอะไรเลย นอกจากอยากจะเล่าประสบการณ์ความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นบนเว็บพันทิป เมื่อก่อนเราเองก็ไม่เคยเชื่อว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับตัวเอง และเราเชื่อว่าหลายๆคนก็คงจะไม่เชื่อว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้จริงๆ

สุดท้ายอยากฝากข้อความนี้ถึงผู้ชายคนนั้นที่เป็นได้ทั้งเพื่อน พี่ชาย และที่ปรึกษา..
ถ้าเธอบังเอิญผ่านมาอ่านกระทู้นี้ อยากให้รู้ว่าเราชอบเธอ และเราขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอบคุณที่คอยปลอบตอนที่เราร้องไห้
ขอบคุณที่คอยแนะนำเรื่องดีๆให้เสมอ ขอบคุณที่ให้คำปรึกษา และที่สำคัญมากที่สุดขอบคุณที่คอยกวนเราได้ตลอดเวลา
ถึงเราจะเป็นได้แค่เพื่อนกัน แค่นี้เราก็พอใจแล้วแหละ ขอแค่เธอยังอยู่ตรงนี้ อยู่เป็นเพื่อนคุย คอยให้คำปรึกษา คอยทำให้เราเผลออมยิ้มเวลาเห็นตัวเลขสีดำในสี่เหลี่ยมสีเหลืองบนกล่องข้อความด้านขวามือตรงนั้น ขอบคุณนะ ^^