ถ้าแฟนคุณหนีเที่ยววันปีใหม่. โดยที่คุณไม่อนุญาติ. คุณจะทำแบบผมไหม

ผมเป็นพ่อหม้ายมีลูกชาย3คนกับแฟนเก่า ต่อมาก็ได้เริ่มต้นชีวิตคู่กับแฟนใหม่เมื่อประมาณปี2550. เราใช้ชีวิตร่วมกัน จนเรามีลูกชายด้วยกัน1คนเป็นลูกชายคนที่4.ของผม ผมทำธุรกิจส่วนตัวด้านรถมือสองกับอสังหริมทรัพย์.อยู่ที่สมุทรสาคร โดยแฟนก็จะมีหน้าที่ช่วยในเรื่องจิปาถะต่างๆ  ทุกๆวันจะช่วยกันวางแผนการทำงาน. ธุระต่างๆ. มีเวลาว่างครอบครัวเราก็ไปเที่ยวต่างจังหวัด.  ไปทำบุญตลอด. ตัวผมเองไม่กินเหล้า. ไม่สูบบุหรี่. ไม่เที่ยวกลางคืน. เสร็จงานอยู่กับบ้านอยู่กับลูก. ส่วนแฟนของผมเสร็จจากงานก็จะคลุกกับSOCIAL  เธอเป็นคนที่ชอบเล่นfacebook. กับLineเหลือเกิน. จะกิน อะไรทำอะไร. เที่ยวที่ไหน. ก็ต้องfaceต้องlineตลอด. ชีวิตของเราก็มีความสุขดี. มีปากเสียงเรื่องงานบ้างเป็นบางครั้ง. แล้วก็จบๆไปไม่มีอะไร. หลายๆครั้งเธอกับลูกไปเที่ยวกับพ่อแม่พี่น้องของเธอผมก็ไม่เคยว่าอะไร. แต่แล้วปัญหาก็เกิดขึ้นในวันที่31ธันวา57  ที่ผ่านมา. ก่อนสิ้นปีเราวางแผนจะไปเที่ยวกันก่อนคนอื่น. ผมไม่ชอบไปแย่งเที่ยวกับคนอื่น. ช่วงเทศกาลปีใหม่เราตั้งใจจะอยู่บ้านกัน. ดังน้ันเราเริ่มเที่ยวตั้งแต่26ธันวา. ตั้งใจว่าสิ้นปีจะไปสวดมนต์ข้ามปี. วันที่29 ธันวา เราก็พักผ่อนอยู่บ้านกันแล้ว. ตั้งใจจะไม่ไปไหนกันแล้วรอสวดมนต์ส่งท้ายปีอย่างเดียว. พอดีมูลนิธิการกุศลที่เราไปช่วยอยู่เป็นประจำ.เพราะ มีอาจารย์ที่เราทั้งสองนับถือมากๆได้โทรมาวันที่29ธันวา. มาชวนให้ผมไปช่วยงานบุญที่แม่สอดเป็นการทำบุญล้วนๆไม่มีการไปเที่ยว. จะกลับวันที่3มกรา.58 ที่เค้ามาชวนผมก็เพราะผมค่อนข้างจะประสานงานในพื้นที่ได้ดีแต่ผมก็อยากอยู่กับครอบครัว. พยายามติดต่อประสานงานต่างๆให้เพื่อจะได้ไม่ไปแต่ก็มีบางอย่างต้องไปติดต่อที่แม่สอดด้วยตัวเอง. สรุปจำเป็นจริงๆต้องไป. แฟนผมก็รู้ดีทุกอย่างก็บอกให้ผมไปเถอะ. ทำบุญส่งท้ายปี. ปีใหม่จะได้มีแต่สิ่งดีๆ. ผมก็ชวนแฟนไปด้วยกันแต่เธอบอกว่าไม่อยากไปเพราะลูกๆยังเล็กเป็นห่วง. ผมบอกเอาลูกไปฝากแม่ยายไว้ก็ได้. เธอบอกผมไปเถอะไม่เป็นไรอยากอยู่กับลูกที่บ้าน. สรุปผมจำเป็นต้องไป. เธอเต็มใจให้ไป. เธอจัดกระเป๋าเดินทางให้อย่างดี. คืนวันที่30ธันวา57  เธอมาส่งผมที่จุดนัดพบตอน22.30. ผมยังย้ำว่าอย่าไปไหนนะ. ดูแลลูกให้ดีๆๆนะจะรีบไปรีบกลับ. เธอรับปากอย่างดีจะไม่ไปไหนถ้าไปก็จะเอาลูกไปด้วย. บนFaceของเธอยังโพสต์ให้คนรู้เรื่องผมไปงานบุญ แล้วปัญหาก็เริ่มปรากฏตัวขึ้น. เช้าวันที่31ธันวา57.ผมเดินทางมาถึงแม่สอดแล้ว เธอก็โทรมาบอกว่าคืนวันที่31 ธันวาคมนี้จะไปงานปีใหม่กับเพื่อนผู้หญิงที่นครปฐมโดยไม่เอาลูกไปสักคน ผมถามเธอว่าเราตกลงกันไว้ย้งไง เธอก็เงียบไป  พอประมาณบ่ายโมง เธอโทรมาอีกครั้งว่าจะไปสวดมนต์คืนนี้กับเพื่อนที่วัดอ่างทองกับเพื่อนอีกคน ผมบอกเธอไปได้แต่ต้องเอาลูกไปด้วยแต่เธอไม่โอเค  เธอบอกงั้นไม่ไปก็ได้  มาตอนเย็นเธอโทรมาเป็นครั้งที่3อีกบอกจะไปcountdownที่ชะอำกับเพื่อน3คนเป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาลัยเป็นชาย2หญิง1.  ซึงปกติเพื่อนกลุ่มนี้ปีหนึ่งจะคุยกันแค่2-3ครั้งถ้าโทรมาก็มักจะยืมเงินเกือบทุกครั้ง. ก่อนหน้านี้เธอเคยว่าเพื่อนกลุ่มนี้ต่อหน้าผม. ผมบอกว่าไม่อนุญาตินะ. ตอนผมอยู่ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย. เมื่อวานคืนวันที่30 ธันวา มาส่งผมก็ไม่เห็นบอกเลย. มันไม่ถูกนะ เธอบอกว่ามันพึ่งโทรมาชวน.  ผมบอกจะเป็นไปได้ไง วันส่งท้ายปีคนปกติจะอยู่กับครอบครัวไม่มีการนัดล่วงหน้าไม่วางโปรแกรมไว้ ผมบอกไม่ได้ไม่ให้ไปให้เธออยู่ดูแลลูกให้ดี. อย่าให้พูดเยอะนะ. ปีใหม่พูดดีๆรู้เรื่องนะและผมก็ขับรถอยู่คนในรถหลายคนไม่อยากพูดอะไรเยอะ. ดูเหมือนเธอจะเข้าใจนะ. เธอบอกงั้นไปสวดมนต์ที่วัดใกล้บ้านกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนที่สนิทกันและจะเอาลูกไปด้วย. ผมบอกถ้าอย่างนี้ได้. มันก็น่าจะจบนะ. แต่แล้ว. 22.30น. เธอโทรมาบอกว่าเอาลูกไปฝากไว้กับแม่ของเธอและเอารถจอดไว้ด้วย. เธอให้เพื่อนมารับ. จะไปcountdownที่ชะอำ. ชะอำนี่เราไปกันจนเบื่อ.กว่าจะออกจากมหาชัยไปชะอำก็เกินเที่ยงคืนแล้ว เพื่อนที่มารับก็เป็นผู้ชายไปกัน2คนบอกไปเจอคนอื่นที่ชะอำ. ผมบ่นว่าเธอ. แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้เพราะผมอยู่กับคนหลายคนและเตรียมทำบุญท้ายปี. แต่ในใจผมไม่สงบไม่มีสุขเลยกับสิ่งที่เธอทำให้ผมในวันส่งท้ายปี. คืนนั้นวันที่31 ธันวาก่อนสิ้นปี ผมพยายามติดต่อเธอแต่ติดต่อเธอไม่ได้เลย แถมข้อความ HAPPY  NEW YEAR 2015 ก็ไม่ส่งให้ผม เช้าวันที่1มกรา. โทรหาเธอแต่เช้าติดต่อไม่ได้ พอสายๆ เธองัวเงียรับสาย. บอกอยู่บ้านของเราที่หมู่บ้านพฤกลดาสาย4.กลับมาตอนตี4. เธอบอกไปถึงชะอำห้าทุ่มกว่าหาที่พักไม่ได้เลยอยู่ถึงตี1แล้วกลับ. ให้เพื่อนมาส่งที่บ้านของเรา. ผมถามทำไมตอนไปรับๆที่บ้านแม่เธอได้แต่ตอนส่งไม่ไปส่งที่บ้านแม่เธอทั้งๆที่ลูกกับรถอยู่ที่นั้นและปกติเธอก็นอนบ้านแม่เธอเวลาผมไม่อยู่ ที่สำคัญเวลากลับจากชะอำต้องผ่านบ้านแม่เธอก่อนแต่เธอกลับมานอนที่บ้านนี้โดยไม่มีคนรู้เห็นว่ากลับมากี่โมงกลับมากับใคร. ถ้าเธอนอนบ้านแม่ของเธอ ทุกคนจะได้รู้ว่าเธอไปกับใครกับตอนไหน. เธอบอกว่าไม่อยากเรียกแม่เกรงใจ. ผมบอกไม่จริงเพราะผมรู้ว่าเธอมีกุญแจบ้านแม่. และขากลับต้องถึงบ้านแม่เธอก่อน. ผมว่าเธอๆนอนอยู่บ้านจริงไม่จริงไม่มีใครรู้ ขอให้เธอแชร์ตำแหน่งทางไลน์เธอก็ไม่ทำ  ผมเลยวางสายคิดว่าเดี๋ยวจะโทรใหม่เริ่มโมโหแต่ระงับไว้เห็นเป็นปีใหม่. จริงๆในใจโมโหเธอมากแต่อดทนรอให้หายโมโหจะโทรไปคุย. จนเธอโทรมาถามโน่นนี่นั่น. แต่ผมไม่สะดวกคุยเพราะอยู่กับผู้ใหญ่. อีก15นาทีต่อมาผมก็โทรกลับไปใหม่ติดแต่ไม่มีคนรับโทรไปทุกเบอที่เธอใช้. โทรกระหน่ำ. ก็ไม่รับสาย  ไลน์ก็ไม่ตอบ. ทั้งที่เป็นวันหยุดยาวเป็นวันปีใหม่ไม่มีธุรกิจใดๆแต่ติดต่อไม่ได้เลย. ผมเลยไลน์ไปว่าเธอ แล้วก็โทรไปหาแม่เธอ. แม่เธอบอกเมื่อกี้ยังคุยกันอยู่เลย. อ้าว. งง. ไม่รับสายเราแต่คุยกับแม่ตัวเอง แต่ไม่โทรกลับหาผม. ถามแม่เธอเรื่องคนมารับเมื่อคืนบอกมีคนมารับแต่ไม่รู้ว่าใคร. โมโหเธอมากกกกก. เธอให้ของขวัญปีใหม่ผมที่ห่วยมากกกก. นึกในใจทำไมเธอทำร้ายความรู้สึกผมในวันปีใหม่แบบนี้. อีก1ชม เธอโทรมาบอกลืมโทรศัพท์. เธอต่อว่าผมทำไมมองเธอในแง่ไม่ดี. วันปีใหม่นะ เก็บกดอารมณ์จนกลับบ้านวันที่3. มาถามเธอ. เธอบอกนัดกันกับเพื่อนไว้3คนเป้นแฟนกัน1คู่เป้นอีกคนเป็นเพื่อนผู้ชายไปชะอำไปส่งท้ายปีเก่าแต่คู่ที่เป้นแฟนกันจะไปตอนเช้า. เธอไปกับเพื่อนผู้ชายอีกคนที่เหลือตอนกลางคืนแบบสองต่อสอง มันถูกต้องเหรอ  ผมถามเธอมันจำเป้นมากเลยหรือ. เธอบอกเกรงใจเพื่อน. ปกติเธอไปไหนชอบcheck. In. Facebook. Lineภาพ. ผมถามเธอมีรูปอะไรให้ดูบ้างว่าไปกับใคร. ไปที่ไหน. ไปทำอะไรบ้าง. กลับเมื่อไหร่. อะไรยังไงบ้าง. แต่เธอไม่มีรูปถ่ายสักรูปไม่มีโพสต์อะไรซักอย่าง.  ถามหารูป. หาคลิปตอนไปcountdownไม่มีเลยครับ. เธอบอกไปแล้วไม่เห็นมีอะไรเลยไม่ถ่าย. ผมไม่อยากเชื่อเลยนิสัยเธอขนาดนั่งกินน้ำแข็งเปล่ายังถ่ายรูปเลย. ผมถามเธอว่าเธอกับเพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกันมีsmart phoneทุกคน. เธอไม่สามารถชี้แจงให้ชัดเจนได้เลยหรือ. เธอบอกเสียใจที่หลายปีที่ผ่านมาไม่สามารถทำให้ผมไว้ใจเธอได้. เป้นงั้นอีก. ผมบอกยุคinternet. กับ Smartphon. เนี่ย. จะพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอพูดมาจริงมันไม่ยากและไม่ต้องใช้เวลานานหรอก. เธอบอกสาบานได้เธอไม่ได้ไปมีชู้. ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย.  สุดท้ายมีแต่เพียงลมปากของเธอเพียงคนเดียวที่ยืนยัน. เพื่อนของเธอที่ไปเที่ยวด้วยกันกับเธอก็ไม่เคยโทรมาแสดงตัวเลย ผมแอบไปถามเพื่อนเธอ2คนที่เป็นแฟนกัน โดยผู่หญิงทำงานอยู่ธนาคาร ผมถามเพื่อนเธอว่าคืนวันที่31 ธันวา ไปฃะอำกับแฟนผมใช่ไหม เธอบอกว่าแฟนผมเป็นคนมาชวนเธอ แต่เธอกับแฟนของเธอไปไม่ได้เพราะไม่ได้นัดกันไว้ก่อนต้องอยู่กับญาติของเธอ ฟังแล้วผมยิ่งงงหนัก สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้น ผมยังไม่เคลียร์กับคำตอบของเธอจนวันที่ 7 มกราคม 2558 ผมได้มีโอกาสคุยเรื่องนี้อีกครั้งต่อหน้าพ่อแม่ของเธอที่ออฟฟิตเต็นท์รถมือ2ของผม ผมโมโหและต่อว่าเธอต่อหน้าพ่อแม่ของเธอจนเธอขอโทษผมกับเรื่องที่เกิดขึ้นและสัญญาจะไม่หนีเที่ยวอีก สุดท้ายในวันน้ันผมก็ยกโทษให้เธอ ยอมให้โอกาสเธอสักครั้งหนึ่ง ผมอยากถามความคิดเห็นของเพื่อนสมาชิกทุกคนต่อเรื่องที่เกิดขึ้นว่า ผมคิดมากไปเองใช่ไหม แปลกไหมที่ผมจะสงสัยในตัวเธอ