อยากจะเจอเธออีกครั้ง ^^

ชีวิต ม.6 นี่จะว่าสบายก็ไม่นะ ไหนจะต้องทำคะแนนให้ดีๆเพื่อสมัครเรียนต่อ ไหนจะต้องติวโน่นติวนี่อ่านหนังสือกันเอาเป็นเอาตายเพื่อไปสอบแข่งกันเข้ามหาลัยอีก วุ่นวายกันไปหมด เรื่องนี้มีอยู่ว่า เราได้ลงสมัครโควตาของม.เชียงใหม่ไว้วันที่สอบจะมีอยู่ 2วัน ซึ่งต้องไปสอบที่โรงเรียนตัวเมือง ตอนนั้นเครียดมากกลัวสอบไม่ได้ ไม่ติด จิตตก กลัวทำไม่ได้อะไรสารพัดเลยแล้วยิ่งเป็นสนามสอบแรกและไม่ใช่ถิ่นเราด้วยเกร็งมากก ซึ่งวันแรกเราไปสอบก็ค่อนข้างที่จะไปสายนิดนึงทีนี้แหละเราก็รีบวิ่งหาห้องสอบตาปริ้นเลยพอเจอห้องสอบปุ๊บ อ.หน้าห้องแกก็ตรวจบัตรเข้าห้องสอบเสร็จ เราก้เดินเข้าไปนั่งในห้องวินาทีที่เราก้าวเข้าไปในห้องให้ตายเถอะ! คนในห้องหันมามองแต่เราตอนนั้นทั้งอายทั้งรีบก็เลยตีเนียนทำเป็นเฉยไป พอเราเดินไปถึงโต๊ะเราก็นั่งลงทันที(เราได้นั่งโต๊ะหน้าสุดแถวทีสอง) แล้วเราก็หันไปทางขวา บ๊ะเจ้าา! เรารู้สึกว่าตกหลุมรักคนนี้ตั้งแต่ครั้งแรกอะ 5555(อาการแบบนี้เราไม่ค่อยเป็นนะนานๆแบบนานลืมอะจะเป็นกับบางคน) ตอนนั้นในใจเราคิดอยู่อย่างเดียวว่าเค้าเป็นปะวะ 5555 ก็ลองคิดดูนะผู้ชายที่ขาว ตัวเล็ก จัดฟัน น่ารัก ผช แบบนี้เป็นเกือบหมดอะเท่าที่เคยเจอๆมา จนเราคอยสังเกตเค้าตลอดจนเรามั่นใจว่าไม่ใช่แน่(รู้สึกโล่งอกมาก555) ความรู้สึกเราเหมือนเขาจะยิ้มให้เราแต่แบบกั๊กๆเราก็เหมือนกันนะจะยิ้มให้เค้าแต่ก็กั๊กๆไว้เรื่องของเรื่องเลยเรากลัวหน้าแตก(ในใจเราอะคิดว่าทำไมไม่ยิ้มนะยิ้มดินาย เราจะได้ยิ้มกลับ5555ไม่ค่อยเลยจริงๆ)  ทีนี้พอ อ.แจกข้อสอบเราก็ทำไปเรื่อยๆแขนเราดันไปปัดเอาทั้งดินสอปากกาล่วง เราเลยคิดว่าเดี๋ยวสอบเสร็จค่อยเก็บละกันถ้าก้มไปเก็บตอนนี้เดี๋ยว อ.คุมสอบหาว่าทุจริตแน่ๆไม่ทันไรหนุ่มคนขวามือก็ก้มลงไปเก็บขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะให้เรา(ตอนนั้นเราคิดว่าเค้าไม่ต้องเก็บให้ก็ได้นะเพราะมันไม่ใช่ของเค้าแล้วตอนนั้นก็กำลังสอบอยู่เลยหรือว่าเค้ามีน้ำใจแต่ก็สอบอยู่นะจะลงทุนขนาดนั้นเลยอ่อถ้าอ.คุมสอบเห็นอาจซวยได้ แต่ก็ช่างเถอะ) ใจในตอนนั้นแบบ หูยยย คนที่เราปลื้มเก็บของให้เป็นอะไรที่ฟินดีนะ55555ตอนนั้นเราก็ไม่รู้จะยังไงจะขอบคุณก็ไม่ได้เราก็เลยทำเฉยไว้แต่ในใจนะกระดี๊กระด๊ามากอะ555(ไม่ได้แรดน้าาแค่นานๆทีจะเจอคนที่ทำให้เป็นแบบนี้เท่านั้นเอง5555) พอมาถึงวันที่สองคือแบบเข้าห้องพร้อมกันพอดีเลย(นับว่าเป็นเรื่องที่ดีนะ55555) พอไปถึงก็เหมือนเดิมเค้าเหมือนจะยิ้มให้แต่ก็กั๊กๆ(ไม่รู้ทำไมเหมือนกันน เห้อออ) เริ่มสอบไปได้สักพัก อ.คุมสอบเอาใบเช็คชื่อมาให้เซ็นต์พอมาถึงเรา เราก็ใช้สายตาที่ว่องไวจดจำชื่อของเค้าไว้5555(เพราะเค้าชื่อต่อจากเราพอดี ) เริ่มทำข้อสอบไปเรื่อยๆ เรารู้สึกว่าใจไม่อยู่ที่ข้อสอบเลยยวนเวียนไปกับคนขวามือนี่แหละใจเราก็คิดนะวันนี้สอบวันสุดท้ายแล้วจะได้เจอกันอีกไหมน้าาหรืออาจจะได้เจอแต่โอกาสที่จะเจอมันคงมีน้อยมากก อยากรู้จักกับเค้าอะเราควรจะทำไงดีน้าา ทำความรู้จักโดยการขอไลน์อ่อ?ไม่ดีม้างงไม่กล้าอะไรประมาณนี้ ตอนนั้นเราแค่รู้สึกว่าอยากให้เค้าเก็บของให้อีกอะแบบชอบอารมณ์ประมาณนั้น55555(ออกแนวโรคจิตนะเราเนี่ย) คิดเลอะเทอะไปเรื่อยจังหวะที่กำลังคิดอยู่เท่านั้นแหละมือดันปัดไปโดนยางลบล่วง(อันนี้สาบานเลยว่ามันล่วงเอง เราไม่ได้จัดฉากนะเราแค่คิดแต่ยังไม่ได้ทำ สงสัยฟ้าฝนจะเป็นใจ5555) เค้าก็ก้มไปเก็บให้แล้วมาวางไว้ให้เราบนโต๊ะอารมณ์นั้นแบบน่ารักว่ะคนอะไรเนี่ย555 พอหลังจากสอบเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ เรากับเค้าเดินออกไปพร้อมกับเค้าพร้อมกัน เราก็เดินไปหยิบกระเป๋าตอนนั้นเราคิดว่าหลังจากวันนี้ไปคงจะไม่ได้เจอกันอีกแน่ๆเราอยากรู้จักเค้ามาก ใจนึงอยากจะเข้าไปคุยแต่อีกใจก้ไม่กล้า หลังจากวันนั้นเราก็พยายามที่จะหาเฟสเค้านะแต่ก็หาไม่ได้เลย  
สรุปวันนั้นจนถึงวันนี้เราก็ยังไม่ได้รู้จักกัน.......แต่เราก็ยังจำชื่อเค้าได้ขึ้นใจเลยนะและเราก็ยังอยากที่จะรู้จักเค้าอยู่