สวัสดีค่ะ นี้เปนกระทู้แรก อยากลองเขียนดู
เริ่มเรยละกันน่ะค่ะ เรื่องอาจขะไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ แต่อยากลองเล่าความทรงจำดีๆให้ใครได้ฟัง
ขอสมมุติว่าเราชื่อ A ผช. ชื่อ H ค่ะ
เรื่องเกิดขึ้นจากเราเข้ามาเรียนวิทยาลัยในเมือง อยุ่ปี1ค่ะ ตอนนั้นเข้าใช่ชีวิตในเมือง ก้ไม่ค่อยรุ้จักใครหรอกค่ะ มีแค่เพื่อนที่เพิ่มมารุ้จักกันแค่4คน แต่พอดีเรามีพี่ชาย(ญาติ) ที่เรียนต่างวิทลัย เขามาเที่ยวหาตอนเลิกเรียค่ะ และเขาพาเพื่อนมาด้วย มีพี่H และพี่Q ค่ะ ตอนแรกเหน พี่H คือรุ้สึกแบบ หล่อมาก น่ารัก คือแบบ อธิบายไม่ค่อยถูก พวกเราไปร้องเกะด้วยกันค่ะ เราก้เลยอบบได้แต่มอง มองห่างๆ คือชอบ แบบตกหลุดรักอะไรประมานนี้มั้ง มีการแนะนำชื่อกันว่าใครชื่อไร ก้ได้รุ้จักทักทาย จนแยกย้ายกลับบ้าน แร้วเราก้ได้คุยกะพี่ชายเราว่า ผุ้ชายคนนั้นมีแฟนไหม อะไรยังไง คือแบบน่ารัก เขาก้ยอกไม่รุ้ค่ะ เราเรยขอยืมมือถือ แร้วแอบค้นหาเบอร์โทรค่ะ แร้วก้แอบจำไว้ จนกลับมาบ้าน ตอนดึกๆก้เรยตั้งสินใจส่งข้อความไปเรยว่า (จู่โจมเรยค่ะ)
A นี่Aเองค่ะ พรุ่งนี้ พาพี่ชายมาหาอีกน่ะ (ตอนนั้นนั้งรถรับส่งคือพี่ชายก้ยังไม่มีรถส่วนตัว)
H อ่อ นึกว่าใคร ได้เรยครับ เดวจะพาไปน่ะ
A ขอบคุนค่ แร้วว่าแต่ำม่นอนอีกหรอ
H ยังครับ เล่นเกมอยุ่
A นอนดึกจัง ยังไงฝันดีค่ะ
H ครับ ฝันดี
เรานี้ ยิ้มน้อยยิ้มใหญคือแบบว่าฝันดีเรยค่ะ เวลสผ่านไป ประมาน 2อาทิต ก้ส่งข้อความหากันแบบนี้ค่ะ บ้างทีเขาก้ส่งมาก่อน คือตอนนั้นมีความสุขดีค่ะ จนแบบได้คุยกันจิงๆจัง เขาก้บอกว่าเราน่ารักดี เพื่อนเขาที่ Q ก้บอดว่าน่ารัก คือแบบพุดประมานจะจีบค่ะ คุยกันไปๆมา เปนเพื่อนกัน เราก้ตอบแบบไม่เล่นตัวเรยค่ะ ทุกวันหลังเลยเรียนเขาจะมาหา มาอยุ่ด้วย รอส่งขึ้นรถกลับบ้าน เขาน่ารักมากเรย แต่เขาเปนผุ้ชายค่อนข้างติดเกม (เราไม่ปลื้ม) เรียนไม่เก่ง เกรดนี้ไม้ถึง1 เรยค่ะ ตื่นสายปลุกยากมาก คือโทรไป 10สายอย่างต่ำค่ะ แต่มีเราเขาก้ลงเรื่องเกมลง คุยกันตลอดค่ะ เช้าโทรสัก 3สายไปก้ตื่น อาบน้ำแต่งตัวไปเรียน จากตะก่อนนี้ไปเรียนคือสายตลอด แต่มีเราไม่เกิน8โมงค่ะ เราคุยกันทุกเรื่อง คือแบบเขาเปนผุ้ชายที่ดีน่ะค่ะ บ้างทีเราขี้เกียดคือไม่อยากนั้งรถไปเรียน เขาลงทุนตื่นตี5ค่ะ ขับรถมอไซต์ มารับถึงบ้าน (ไกลกันประมาน50กิโล) เพื่อไปเรียน เพื่อที่จะได้เจอ เวลาเรางอน เราโกรธ ไม่ยอมคุยด้วย เขาก้ขับรถมาหน้าบ้านเรย ตอนตี1 คือำกลมาก เราใจอ่อนยอมรับโทสับ แต่คือไม่ออกไปเจอน่ะ ครอบครัวไม่รุ้ค่ะว่ามีแฟน คือห้าม แค่เรารับโทสับ เขาก้ขับรถกลับไป เปนแบบนี้ตลอดที่เรางอล เปนแบบนี้มา 1ปี จนเราเรียนปี 2 มาอยุ่หอ เราก้ได้มีโอกาสใกล้กัน (ลืมบอกไปว่าเขาแก่กว่า2ปี ค่ะ พอจบเทอมจะบอกว่า เกนดนี้ ได้3กว่า คือชีวิตเขาไม่เคยพบเจอค่ะ แม่เขาปลื้มเรามาก จะว่าเราเด็ดขาดก้ได้ ) แม่เขาก้ให้มาอยุ่ที่บ้าน ไม่ให้อยุ่หอ เพราะเปลือง เราก้ไปนะ อยุ่กันเขา คือตื่นเช้ามาไม่ต้องทำไร เพราะที่บ้านไม่กินข้าวเช้า เยนกลับมา เราก้มาทำกับข้าวรอ อยุ่กันไปก้รุ้เรื่องอะไรที่ไม่เคยรุ้ เราเปนแฟนคนแรกของเราค่ะ เขาไม่เคยมีแฟน แต่สำหรับเรา เขาไม่ใช้คนแรกน่ะ แต่เราทั้งสอง จ่างเปนผุ้หญิง และผุ้ลายคนแรกของกันและกันค่ะ (คงเาใจว่าเรื่องอะไร) คือตอนนี้ก้แบบมันห้ามใจตัวเองไม่ได้ แร้วเขาก้คงเหมือนกัน ก่อนหน้าคบกันมาก้มีแค่กอด แต่พอมาอยุ่ด้วยกันจิงๆ มันก้มีเกินบ้างจนทำให้รักมากขึ้น คือตัวแทบติดกันเรยค่ะ เขสแสนดีมากคทอแบบ เวลาสุขเราสุขด้วยกัน เวลาทุกเขาทุกด้วยค่ะ เวลาเขาทำเราเสียใจร้องไห้ เขาก้เจบด้วยค่ะ เขาร้องไห้กับเราแทบทุกเรื่องจิง มันมำให้เราคิดว่า เราไม่มีวันเลิกกัน เขาไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่มเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ แต่เวลาผ่านไปสัก 2ปีกว่าเราเริ่มรุ้สึกเบื่อ เขาก้เริ่มเล้นเกม ไม่ค่อยสนใจเหนแก่ตัว คือเราจะไปไหนกับเพื่อนก้โกรธน่ะ จนเราบอกเลิกเขาหลายครั้งมาด คือบอกเลิกด้วยอารม แต่ไม่ได้หมดรัก เขาก้ไม่ยอม ทำทุกอย่างให้เราไม่ไป ถึงขึ้นกราบตีนเรยจิงๆ เราก้อารมเยนลงก้ดีกันเหมือนเดิม เปนแบบนี้หลายครั้งค่ะ จนครั้งสุดท้ายที่เราบอกเลิกเขา คือตอนนั้นไม่เอาอะไรแร้วจิงๆ ก้จำไม่ได้ว่าเกิดจากอะไร คือไม่ว่าเขาจะทำไงเราก้ไม่ยอมดี แตาไม่ได้หมดรักน่ะ จนผ่านไปสักเดือนเราก้ง้อ ตามห่างๆตลอด เราก้ค่อยกับ ผช.คนอื่น แค่คุยแบบแก้เหงาน่ะ เขาก้รุ้ มาหาที่หอเรย เขามาเอาของทุกอย่างที่เคยให้ ตุ๊กตา อะไร แบบนี้ แร้วบอกว่า มีปันยสหาได้แค่นี่หรอ คือตอนนี้ในใจเราทั่งขำ ทั้งสงสาร แต่ก้เฉยๆทั่งที่ในใจมันก้ไม่ใช่แบบนั้น ก้ปล่อยให้เขาเข้าใจแบบนั้นไป ผ่านไปสัก3เดือน เขาก้มีคนคุย แต่เขาก้ตามดูเราห่างๆ มีทักมาบ้าง เข้าใจค่ะ ว่าตัดไม่ขาด จนแบบเราก้เหมือนหมาหวงก้างแหละ ก้ทำเปนคุยกับh ไป จน ผญ. คนนั้น (เรียนที่เดียวกับเรา) ไม่พอใจมาต่อว่าจะมาทำให้เขาเจบทำไมอีก จนเราก้ไม่พอใจโกรธมาก ก้เถียงกันหลายวัน เขาก้เลิกกันไป h ก้กลับมาคุยกับเราแหละ แต่เราเองคือ แบบ ให้กลับไปคบ มันก้ไม่ใช่ มันไม่เหมือนเดิมค่ะ บอกไม่ถูก เราไม่ได้รุ้สึกอยากกอด หรืออะำรก้ตาม แต่ไม่ได้ใล้คำว่าเกลียดน่ะ เราเองก้รุ้สึกผิด จนวันหนึ่งเขาเจอ ผญ. คนใหม่ เขาก้คุยๆกัน เราก้รุ้ว่า ผญ. คนนั้นไม่เคยมีแฟนค่ะ เราติดตามเขาห่างๆ แรกๆเขาก้คุยกับเราน่ะ จนห่างๆไป เขาคบ ปญ.คนนั้น ได้ดีมาก เราเองก้แอบอิจฉา ทุกวันนี้ ป่านมาจะ3ปีแร้ว เขาไม่ติดต่อมาละค่ะ เปนเราเองที่พยามจะคุยกับเขา พยามติดต่อ *เราเองก้มีแฟนใหม่* แต่เขาไม่สนใจแร้ว ไม่อยากคุยหรืออะไรับเราเรย บอกตรงๆทุกวันนี้ คิดถึง เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เวลาผ่านมา3ปี เรามีแฟนมา3คน ก้ไม่มีใครดีเท่าเขาเรย เราคิดถึงเขาสุดหัวจใจไม่เคยลืม ทุกวันนี้ก้ยังติดถึงและไม่เคยลืม ผช. คนนั้น คนที่ดีที่สุดในชีวิต เราอยากขอโทด และขออโหสิ ทุกอย่างที่ผ่านมา เราเสียใจจิงๆ ไม่เคยเลิกคิดถึงสักที
ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยแฮปปี้กับชีวิตคุ่เรย นี้ก้คบมาเกือบปีแร้ว ไม่รุ้จะทำไง อยุ่ด้วยกันแต่เหมือนอยุ่คนละขั่วเรยค่ะ
นี้ก้เปนประสบการที่อยากบอก ให้ใครหลายๆคนได้ฟัง ถ้ามีของดี รักษาไว้ให้ดีๆน่ะ
เรื่องราวอาจย้อนไปย้อนมา คือเราก้ไม่เคยเขียนอะไรยาวๆแบบนี้ ขอโทเหลายๆคนที่ทำให้เสียอารมน่ะค่ะ
ความทรงจำกับ ผช. คนแรก
เริ่มเรยละกันน่ะค่ะ เรื่องอาจขะไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ แต่อยากลองเล่าความทรงจำดีๆให้ใครได้ฟัง
ขอสมมุติว่าเราชื่อ A ผช. ชื่อ H ค่ะ
เรื่องเกิดขึ้นจากเราเข้ามาเรียนวิทยาลัยในเมือง อยุ่ปี1ค่ะ ตอนนั้นเข้าใช่ชีวิตในเมือง ก้ไม่ค่อยรุ้จักใครหรอกค่ะ มีแค่เพื่อนที่เพิ่มมารุ้จักกันแค่4คน แต่พอดีเรามีพี่ชาย(ญาติ) ที่เรียนต่างวิทลัย เขามาเที่ยวหาตอนเลิกเรียค่ะ และเขาพาเพื่อนมาด้วย มีพี่H และพี่Q ค่ะ ตอนแรกเหน พี่H คือรุ้สึกแบบ หล่อมาก น่ารัก คือแบบ อธิบายไม่ค่อยถูก พวกเราไปร้องเกะด้วยกันค่ะ เราก้เลยอบบได้แต่มอง มองห่างๆ คือชอบ แบบตกหลุดรักอะไรประมานนี้มั้ง มีการแนะนำชื่อกันว่าใครชื่อไร ก้ได้รุ้จักทักทาย จนแยกย้ายกลับบ้าน แร้วเราก้ได้คุยกะพี่ชายเราว่า ผุ้ชายคนนั้นมีแฟนไหม อะไรยังไง คือแบบน่ารัก เขาก้ยอกไม่รุ้ค่ะ เราเรยขอยืมมือถือ แร้วแอบค้นหาเบอร์โทรค่ะ แร้วก้แอบจำไว้ จนกลับมาบ้าน ตอนดึกๆก้เรยตั้งสินใจส่งข้อความไปเรยว่า (จู่โจมเรยค่ะ)
A นี่Aเองค่ะ พรุ่งนี้ พาพี่ชายมาหาอีกน่ะ (ตอนนั้นนั้งรถรับส่งคือพี่ชายก้ยังไม่มีรถส่วนตัว)
H อ่อ นึกว่าใคร ได้เรยครับ เดวจะพาไปน่ะ
A ขอบคุนค่ แร้วว่าแต่ำม่นอนอีกหรอ
H ยังครับ เล่นเกมอยุ่
A นอนดึกจัง ยังไงฝันดีค่ะ
H ครับ ฝันดี
เรานี้ ยิ้มน้อยยิ้มใหญคือแบบว่าฝันดีเรยค่ะ เวลสผ่านไป ประมาน 2อาทิต ก้ส่งข้อความหากันแบบนี้ค่ะ บ้างทีเขาก้ส่งมาก่อน คือตอนนั้นมีความสุขดีค่ะ จนแบบได้คุยกันจิงๆจัง เขาก้บอกว่าเราน่ารักดี เพื่อนเขาที่ Q ก้บอดว่าน่ารัก คือแบบพุดประมานจะจีบค่ะ คุยกันไปๆมา เปนเพื่อนกัน เราก้ตอบแบบไม่เล่นตัวเรยค่ะ ทุกวันหลังเลยเรียนเขาจะมาหา มาอยุ่ด้วย รอส่งขึ้นรถกลับบ้าน เขาน่ารักมากเรย แต่เขาเปนผุ้ชายค่อนข้างติดเกม (เราไม่ปลื้ม) เรียนไม่เก่ง เกรดนี้ไม้ถึง1 เรยค่ะ ตื่นสายปลุกยากมาก คือโทรไป 10สายอย่างต่ำค่ะ แต่มีเราเขาก้ลงเรื่องเกมลง คุยกันตลอดค่ะ เช้าโทรสัก 3สายไปก้ตื่น อาบน้ำแต่งตัวไปเรียน จากตะก่อนนี้ไปเรียนคือสายตลอด แต่มีเราไม่เกิน8โมงค่ะ เราคุยกันทุกเรื่อง คือแบบเขาเปนผุ้ชายที่ดีน่ะค่ะ บ้างทีเราขี้เกียดคือไม่อยากนั้งรถไปเรียน เขาลงทุนตื่นตี5ค่ะ ขับรถมอไซต์ มารับถึงบ้าน (ไกลกันประมาน50กิโล) เพื่อไปเรียน เพื่อที่จะได้เจอ เวลาเรางอน เราโกรธ ไม่ยอมคุยด้วย เขาก้ขับรถมาหน้าบ้านเรย ตอนตี1 คือำกลมาก เราใจอ่อนยอมรับโทสับ แต่คือไม่ออกไปเจอน่ะ ครอบครัวไม่รุ้ค่ะว่ามีแฟน คือห้าม แค่เรารับโทสับ เขาก้ขับรถกลับไป เปนแบบนี้ตลอดที่เรางอล เปนแบบนี้มา 1ปี จนเราเรียนปี 2 มาอยุ่หอ เราก้ได้มีโอกาสใกล้กัน (ลืมบอกไปว่าเขาแก่กว่า2ปี ค่ะ พอจบเทอมจะบอกว่า เกนดนี้ ได้3กว่า คือชีวิตเขาไม่เคยพบเจอค่ะ แม่เขาปลื้มเรามาก จะว่าเราเด็ดขาดก้ได้ ) แม่เขาก้ให้มาอยุ่ที่บ้าน ไม่ให้อยุ่หอ เพราะเปลือง เราก้ไปนะ อยุ่กันเขา คือตื่นเช้ามาไม่ต้องทำไร เพราะที่บ้านไม่กินข้าวเช้า เยนกลับมา เราก้มาทำกับข้าวรอ อยุ่กันไปก้รุ้เรื่องอะไรที่ไม่เคยรุ้ เราเปนแฟนคนแรกของเราค่ะ เขาไม่เคยมีแฟน แต่สำหรับเรา เขาไม่ใช้คนแรกน่ะ แต่เราทั้งสอง จ่างเปนผุ้หญิง และผุ้ลายคนแรกของกันและกันค่ะ (คงเาใจว่าเรื่องอะไร) คือตอนนี้ก้แบบมันห้ามใจตัวเองไม่ได้ แร้วเขาก้คงเหมือนกัน ก่อนหน้าคบกันมาก้มีแค่กอด แต่พอมาอยุ่ด้วยกันจิงๆ มันก้มีเกินบ้างจนทำให้รักมากขึ้น คือตัวแทบติดกันเรยค่ะ เขสแสนดีมากคทอแบบ เวลาสุขเราสุขด้วยกัน เวลาทุกเขาทุกด้วยค่ะ เวลาเขาทำเราเสียใจร้องไห้ เขาก้เจบด้วยค่ะ เขาร้องไห้กับเราแทบทุกเรื่องจิง มันมำให้เราคิดว่า เราไม่มีวันเลิกกัน เขาไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่มเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ แต่เวลาผ่านไปสัก 2ปีกว่าเราเริ่มรุ้สึกเบื่อ เขาก้เริ่มเล้นเกม ไม่ค่อยสนใจเหนแก่ตัว คือเราจะไปไหนกับเพื่อนก้โกรธน่ะ จนเราบอกเลิกเขาหลายครั้งมาด คือบอกเลิกด้วยอารม แต่ไม่ได้หมดรัก เขาก้ไม่ยอม ทำทุกอย่างให้เราไม่ไป ถึงขึ้นกราบตีนเรยจิงๆ เราก้อารมเยนลงก้ดีกันเหมือนเดิม เปนแบบนี้หลายครั้งค่ะ จนครั้งสุดท้ายที่เราบอกเลิกเขา คือตอนนั้นไม่เอาอะไรแร้วจิงๆ ก้จำไม่ได้ว่าเกิดจากอะไร คือไม่ว่าเขาจะทำไงเราก้ไม่ยอมดี แตาไม่ได้หมดรักน่ะ จนผ่านไปสักเดือนเราก้ง้อ ตามห่างๆตลอด เราก้ค่อยกับ ผช.คนอื่น แค่คุยแบบแก้เหงาน่ะ เขาก้รุ้ มาหาที่หอเรย เขามาเอาของทุกอย่างที่เคยให้ ตุ๊กตา อะไร แบบนี้ แร้วบอกว่า มีปันยสหาได้แค่นี่หรอ คือตอนนี้ในใจเราทั่งขำ ทั้งสงสาร แต่ก้เฉยๆทั่งที่ในใจมันก้ไม่ใช่แบบนั้น ก้ปล่อยให้เขาเข้าใจแบบนั้นไป ผ่านไปสัก3เดือน เขาก้มีคนคุย แต่เขาก้ตามดูเราห่างๆ มีทักมาบ้าง เข้าใจค่ะ ว่าตัดไม่ขาด จนแบบเราก้เหมือนหมาหวงก้างแหละ ก้ทำเปนคุยกับh ไป จน ผญ. คนนั้น (เรียนที่เดียวกับเรา) ไม่พอใจมาต่อว่าจะมาทำให้เขาเจบทำไมอีก จนเราก้ไม่พอใจโกรธมาก ก้เถียงกันหลายวัน เขาก้เลิกกันไป h ก้กลับมาคุยกับเราแหละ แต่เราเองคือ แบบ ให้กลับไปคบ มันก้ไม่ใช่ มันไม่เหมือนเดิมค่ะ บอกไม่ถูก เราไม่ได้รุ้สึกอยากกอด หรืออะำรก้ตาม แต่ไม่ได้ใล้คำว่าเกลียดน่ะ เราเองก้รุ้สึกผิด จนวันหนึ่งเขาเจอ ผญ. คนใหม่ เขาก้คุยๆกัน เราก้รุ้ว่า ผญ. คนนั้นไม่เคยมีแฟนค่ะ เราติดตามเขาห่างๆ แรกๆเขาก้คุยกับเราน่ะ จนห่างๆไป เขาคบ ปญ.คนนั้น ได้ดีมาก เราเองก้แอบอิจฉา ทุกวันนี้ ป่านมาจะ3ปีแร้ว เขาไม่ติดต่อมาละค่ะ เปนเราเองที่พยามจะคุยกับเขา พยามติดต่อ *เราเองก้มีแฟนใหม่* แต่เขาไม่สนใจแร้ว ไม่อยากคุยหรืออะไรับเราเรย บอกตรงๆทุกวันนี้ คิดถึง เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เวลาผ่านมา3ปี เรามีแฟนมา3คน ก้ไม่มีใครดีเท่าเขาเรย เราคิดถึงเขาสุดหัวจใจไม่เคยลืม ทุกวันนี้ก้ยังติดถึงและไม่เคยลืม ผช. คนนั้น คนที่ดีที่สุดในชีวิต เราอยากขอโทด และขออโหสิ ทุกอย่างที่ผ่านมา เราเสียใจจิงๆ ไม่เคยเลิกคิดถึงสักที
ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยแฮปปี้กับชีวิตคุ่เรย นี้ก้คบมาเกือบปีแร้ว ไม่รุ้จะทำไง อยุ่ด้วยกันแต่เหมือนอยุ่คนละขั่วเรยค่ะ
นี้ก้เปนประสบการที่อยากบอก ให้ใครหลายๆคนได้ฟัง ถ้ามีของดี รักษาไว้ให้ดีๆน่ะ
เรื่องราวอาจย้อนไปย้อนมา คือเราก้ไม่เคยเขียนอะไรยาวๆแบบนี้ ขอโทเหลายๆคนที่ทำให้เสียอารมน่ะค่ะ