ขอเล่าเรื่องราวคร่าวๆหน่อยน้ะค้ะ หนูมีเพื่อนอยู่ 2 คน ให้เเทนว่าเอเเละบี เเล้วกันค่ะ
ส่วนมากหนูจะสนิทกับเอมากกว่าบี เรื่องที่มีปัญหาคือ เรื่องการเรียน ถ้าจัดลำดับ ( ตามผลสอบ )
หนูจะได้ลำดับ 1 เเละบีจะได้ลำดับ 2 ส่วน เอ จะอยู่ลำดับ 5 คือ ตัวเลขมันจะเป๊ะๆ แบบนี้ตลอด
โดยส่วนใหญ่หนูจะทำคะเเนนอังกฤษ กับวิทย์ได้ เเละ บีจะทำคณิต ส่วนเอจะเก่งเรื่องสังคมค้ะ
ตลอดที่หนูอยู่กลุ่มนี่มา หนูก็ สบายใจตลอดนะค่ะ เเต่พอมาวันนี้ คะเเนนสอบอังกฤษกลางภาคออกมา
หนูได้คะเเนน 66 เต็ม 100 ขณะที่บี ได้ 78 เต็ม 100 คือแบบหนูช็อคมาก เครียดก็เครียด เเต่พอเห็นเเล้วก็นิ่งไว้
เพราะมันคือคะเเนนของหนูจากนั้น บีก็มาพูดกับหนูว่า
บี : นี่ เห็นคะเเนนสอบอังกฤษยัง
เรา : อือ เห็นเเล้ว มันได้ตั้งเยอะเเนะ
บี : ไม่หรอก คนเราก็มีขึ้นมีลงเนอะ
เรา : อือ ( คือแบบเครียดมากเเล้ว )
บี : ไม่เเน่นะ บางที ขึ้นเเล้วขึ้นเลยก็ได้
เรา : อะไรอ่ะ ขึ้นเเล้วขึ้นเลย
บี : ก็ลำดับไง เเค่คณิตกับวิทย์ก็พาเราขึ้นเเล้ว บางทีคนที่ได้ที่หนึ่งอาจจะไม่ใช่มันเเล้ว
เรา : ** ช็อค **
บี : ไม่ต้องช็อคหรอก ทำใจๆ
เเล้วก็เดินหัวเราะไป คือตอนนั้นเราร้องออกมาเลยค่ะ คือแบบเห้ย นี่เราโง่ขนาดนั้นเหรอ
นี่คะเเนนคณิตยังไม่ออก ถ้าออกเเล้วลำดับเปลี่ยน ทำไงว้ะ เเม่ต้องด่าเเน่ๆ คือ แม่เราจะ
ชอบบ่นๆ ค่าเรียนพิเศษมากกว่าเพื่อนเเล้ว จะทำอะไรต้องดีกว่าเพื่อนสิ
ไม่งั้นเสียเเรงปล่าว.. เรานึกเเล้วร้องออกมาอีก คือแบบ เอก็รู้ เเล้วเข้ามาปลอบ
ว่าเออไม่เป็นไรน้ะ เราก็เออๆ สงบๆ เเต่บีมันกลับมาอีก
บี : นั้นเป็นอะไร ร้องเหรอ
เรา : ปล่าวน้ะ
บี : เสียใจก็บอก ทำใจไว้ ตกเเค่นี้ไม่ตายหรอก
เรา : ปล่าว เราคิดถึงเรื่องเเม่นะ
บี : ก็บอกไปสิว่าทำไม่ได้ สงสัยต้องหาที่เรียนเพิ่มอีกเเหละ
( ปกติมันจะเหยียดเรามากเรื่องเรียนพิเศษ )
เรา : ไม่รู้ดิ สงสัย
บี : เรียนกับเรียน ไม่ต่างหรอก มันอยู่ที่สมอง
เรา : พูดงี้หมายความว่าไง ?
บี : ปล่าวเเค่บอกให้ทำใจ
คือเรายอมรับค่ะ ว่าทั้งอิจฉาทั้งกลัว ผสมกันไปหมด เเต่คือ จะทำยังไงดี ไม่อยากมีปัญหากับเพื่อน
ช่วยบอกด้วยค่ะ
มีวิธีจัดการตัวเองยังไงไม่ให้อิจฉาคนอื่นค่ะ?
ส่วนมากหนูจะสนิทกับเอมากกว่าบี เรื่องที่มีปัญหาคือ เรื่องการเรียน ถ้าจัดลำดับ ( ตามผลสอบ )
หนูจะได้ลำดับ 1 เเละบีจะได้ลำดับ 2 ส่วน เอ จะอยู่ลำดับ 5 คือ ตัวเลขมันจะเป๊ะๆ แบบนี้ตลอด
โดยส่วนใหญ่หนูจะทำคะเเนนอังกฤษ กับวิทย์ได้ เเละ บีจะทำคณิต ส่วนเอจะเก่งเรื่องสังคมค้ะ
ตลอดที่หนูอยู่กลุ่มนี่มา หนูก็ สบายใจตลอดนะค่ะ เเต่พอมาวันนี้ คะเเนนสอบอังกฤษกลางภาคออกมา
หนูได้คะเเนน 66 เต็ม 100 ขณะที่บี ได้ 78 เต็ม 100 คือแบบหนูช็อคมาก เครียดก็เครียด เเต่พอเห็นเเล้วก็นิ่งไว้
เพราะมันคือคะเเนนของหนูจากนั้น บีก็มาพูดกับหนูว่า
บี : นี่ เห็นคะเเนนสอบอังกฤษยัง
เรา : อือ เห็นเเล้ว มันได้ตั้งเยอะเเนะ
บี : ไม่หรอก คนเราก็มีขึ้นมีลงเนอะ
เรา : อือ ( คือแบบเครียดมากเเล้ว )
บี : ไม่เเน่นะ บางที ขึ้นเเล้วขึ้นเลยก็ได้
เรา : อะไรอ่ะ ขึ้นเเล้วขึ้นเลย
บี : ก็ลำดับไง เเค่คณิตกับวิทย์ก็พาเราขึ้นเเล้ว บางทีคนที่ได้ที่หนึ่งอาจจะไม่ใช่มันเเล้ว
เรา : ** ช็อค **
บี : ไม่ต้องช็อคหรอก ทำใจๆ
เเล้วก็เดินหัวเราะไป คือตอนนั้นเราร้องออกมาเลยค่ะ คือแบบเห้ย นี่เราโง่ขนาดนั้นเหรอ
นี่คะเเนนคณิตยังไม่ออก ถ้าออกเเล้วลำดับเปลี่ยน ทำไงว้ะ เเม่ต้องด่าเเน่ๆ คือ แม่เราจะ
ชอบบ่นๆ ค่าเรียนพิเศษมากกว่าเพื่อนเเล้ว จะทำอะไรต้องดีกว่าเพื่อนสิ
ไม่งั้นเสียเเรงปล่าว.. เรานึกเเล้วร้องออกมาอีก คือแบบ เอก็รู้ เเล้วเข้ามาปลอบ
ว่าเออไม่เป็นไรน้ะ เราก็เออๆ สงบๆ เเต่บีมันกลับมาอีก
บี : นั้นเป็นอะไร ร้องเหรอ
เรา : ปล่าวน้ะ
บี : เสียใจก็บอก ทำใจไว้ ตกเเค่นี้ไม่ตายหรอก
เรา : ปล่าว เราคิดถึงเรื่องเเม่นะ
บี : ก็บอกไปสิว่าทำไม่ได้ สงสัยต้องหาที่เรียนเพิ่มอีกเเหละ
( ปกติมันจะเหยียดเรามากเรื่องเรียนพิเศษ )
เรา : ไม่รู้ดิ สงสัย
บี : เรียนกับเรียน ไม่ต่างหรอก มันอยู่ที่สมอง
เรา : พูดงี้หมายความว่าไง ?
บี : ปล่าวเเค่บอกให้ทำใจ
คือเรายอมรับค่ะ ว่าทั้งอิจฉาทั้งกลัว ผสมกันไปหมด เเต่คือ จะทำยังไงดี ไม่อยากมีปัญหากับเพื่อน
ช่วยบอกด้วยค่ะ