20 ปีแล้วครับ สำหรับหนัง love letter หนังรักที่ชอบที่สุด
ปี 1995 ชุนจิ อิวาอิ สร้างหนังรักเล็กเรื่องหนึ่ง ก่อนที่หนังจะกลายเป็นปรากฏการณ์ของปีนั้น ทั้งรายได้ คำวิจารณ์ที่ดีเลิศ และกวาดรางวัลต่างๆไปมากมาย
Love letter เป็นภาพยนตร์รักร่วมสมัย ที่กลายเป็นปรากฎการณ์ของญี่ปุ่น เมื่อได้รับการตอบรับอย่างท่วมท้น เเม้จะเป็นผลงานเรื่องเเรกๆ ของผกก.หนุ่ม นามชุนจิ อิวาอิ
ภาคของหนัง......
ผมดูหนังรักเรื่องนี้เมื่อหลายปี จากการได้ข้อมูลจาก เวบข้าวโพด ที่เขียนวิจารณ์ไว้โดยคุณนีอุง
เเละก็ไม่ผิดหวังครับ กับพล็อตเรื่อง บทที่ยอดเยี่ยม การเเสดงของมิโฮ นากายามา
เเละเพลงประกอบที่เเสนไพเราะ
"ฮิโรโกะ ไปร่วมงานศพของ ฟูจิอิ อิทซึกิ ชายคนรัก เเล้วบังเอิญได้ที่อยู่ในวัยเด็กของเขามา
ฮิโรโกะจึงเริ่มเขียนจดหมายรักถึงฟูจิอิบนสวรรค์ โดยจ่าหน้าซองไปยังที่อยู่นั้น
เเต่ปรากฎว่า เธอได้รับจดหมายตอบกลับมา...จากฟูจิอิ อิทซึกิ "
ฉากที่ฮิโรโกะ ตะโกนร้องว่า
"สบายดีไหม ส่วนฉันสบายดี"
"สบายดีไหม ส่วนฉันสบายดี"
"สบายดีไหม ส่วนฉันสบายดี"
เชื่อว่าหลายๆคนที่ดูคงน้ำตาซึม.....
เเละฉากสุดท้ายของเรื่อง ก็เหมือนดู Sixth sense ในเเบบหนังรักเลยครับ อึ้ง เเละซึ้ง บอกได้สองคำ
ภาคหนังสือนิยาย.....
ไม่นานนี้ไปร้านหนังสือ เห็นหนังสือนิยายเรื่อง จดหมายรัก ของสนพ.เจบุค เเปลโดยสมเกียรติ เชวงกิจวณิช
จึงซื้อมาอ่าน นิยายรักเรื่องนี้เป็นผลงานเขียนของชุนอิจิ อิวาอิ ที่เขียนขยายความบางส่วนจากหนังสู่หนังสือ
อ่านเเล้วผมก็น้ำตาร่วง น้ำตาซึม ทั้งๆที่เคยดูหนังมาหลายรอบเเล้ว
นิยายบอกเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวละคร นิสัย เเละอธิบายหลายๆอย่างที่ผมเคยสงสัยไว้ เช่น
++++ทำไม ฟูจิอิ อิทซึกิ ญ ถึงไม่ยอมไปโรงพยาบาล เป็นเพราะพ่อของเธอมาเสียชีวิตที่โรงพยาบาลเเห่งนี้
จริงในหนังก็พูดถึง เเต่ผมมาเก็ทเพราะอ่านนิยายอีกครั้ง
จบท้ายด้วยประโยคดีๆ ที่คัดลอกมากจากหนังสือ
"ไม่ว่าจะเป็นรักครั้งใดในชีวิต เเละไม่ว่าคนรักจะจากโลกนี้ไปเเล้ว เพียงความทรงจำก็มีค่ายิ่ง หากคุณ
ยังศรัทธาในรัก"
" มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความทรงจำ เเละความทรงจำนั้นสามารถทั้งพันธนาการเราเเละปลดปล่อยเราได้"
20 ปีแล้วที่ชุนจิ อิวาอิ สร้างหนังรักเล็กๆ หนังเล็กๆที่ดูกี่ครั้งก็น้ำตาซึม
ดูทีไรคิดถึงหน้าหนาวทุกที หน้าหนาวของฮิโรโกะ กับฟูจิอิ
ตอนเริ่มต้นเรื่อง เริ่มด้วยหน้าหนาว สีขาวโพลนของหิมะ ดูเหงาจับใจ หนาวลึก
แต่ตอนจบของเรื่องเมื่อปริศนาบางอย่างคลี่คลาย เป็นฤดูใบไม้ผลิ แดดสีทองส่องอำไพ
ละลายไอหนาวเหลือแต่ความอบอุ่นของหัวใจ รวมทั้งหัวใจคนดูอย่างผมด้วย
หนังรักที่ย้อนกลับไปดูกี่ครั้ง ก็ไม่ล้าสมัยเลย ผมย้อนดูฉากจบของเรื่องบ่อยมากๆ จี๊ด จุก อึ้ง ซึ้ง อยู่ที่ฉากสุดท้าย แล้วหนังก็จบฉับ!
ผมเชื่อว่าผกก. GTH หลายๆคน ได้อิทธิพลจากหนังเรื่องนี้แน่นอน ไม่ว่าจะฉากจบของ กวน มึน โฮ หรือคิดถึงวิทยา
หนังรักในดวงใจตราบนานเท่านาน
ใครคิดถึงหนังเรื่องนี้กันมั่งครับ
20 ปี LOVE LETTER หนังรักในตำนาน
20 ปีแล้วครับ สำหรับหนัง love letter หนังรักที่ชอบที่สุด
ปี 1995 ชุนจิ อิวาอิ สร้างหนังรักเล็กเรื่องหนึ่ง ก่อนที่หนังจะกลายเป็นปรากฏการณ์ของปีนั้น ทั้งรายได้ คำวิจารณ์ที่ดีเลิศ และกวาดรางวัลต่างๆไปมากมาย
Love letter เป็นภาพยนตร์รักร่วมสมัย ที่กลายเป็นปรากฎการณ์ของญี่ปุ่น เมื่อได้รับการตอบรับอย่างท่วมท้น เเม้จะเป็นผลงานเรื่องเเรกๆ ของผกก.หนุ่ม นามชุนจิ อิวาอิ
ภาคของหนัง......
ผมดูหนังรักเรื่องนี้เมื่อหลายปี จากการได้ข้อมูลจาก เวบข้าวโพด ที่เขียนวิจารณ์ไว้โดยคุณนีอุง
เเละก็ไม่ผิดหวังครับ กับพล็อตเรื่อง บทที่ยอดเยี่ยม การเเสดงของมิโฮ นากายามา
เเละเพลงประกอบที่เเสนไพเราะ
"ฮิโรโกะ ไปร่วมงานศพของ ฟูจิอิ อิทซึกิ ชายคนรัก เเล้วบังเอิญได้ที่อยู่ในวัยเด็กของเขามา
ฮิโรโกะจึงเริ่มเขียนจดหมายรักถึงฟูจิอิบนสวรรค์ โดยจ่าหน้าซองไปยังที่อยู่นั้น
เเต่ปรากฎว่า เธอได้รับจดหมายตอบกลับมา...จากฟูจิอิ อิทซึกิ "
ฉากที่ฮิโรโกะ ตะโกนร้องว่า
"สบายดีไหม ส่วนฉันสบายดี"
"สบายดีไหม ส่วนฉันสบายดี"
"สบายดีไหม ส่วนฉันสบายดี"
เชื่อว่าหลายๆคนที่ดูคงน้ำตาซึม.....
เเละฉากสุดท้ายของเรื่อง ก็เหมือนดู Sixth sense ในเเบบหนังรักเลยครับ อึ้ง เเละซึ้ง บอกได้สองคำ
ภาคหนังสือนิยาย.....
ไม่นานนี้ไปร้านหนังสือ เห็นหนังสือนิยายเรื่อง จดหมายรัก ของสนพ.เจบุค เเปลโดยสมเกียรติ เชวงกิจวณิช
จึงซื้อมาอ่าน นิยายรักเรื่องนี้เป็นผลงานเขียนของชุนอิจิ อิวาอิ ที่เขียนขยายความบางส่วนจากหนังสู่หนังสือ
อ่านเเล้วผมก็น้ำตาร่วง น้ำตาซึม ทั้งๆที่เคยดูหนังมาหลายรอบเเล้ว
นิยายบอกเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวละคร นิสัย เเละอธิบายหลายๆอย่างที่ผมเคยสงสัยไว้ เช่น
++++ทำไม ฟูจิอิ อิทซึกิ ญ ถึงไม่ยอมไปโรงพยาบาล เป็นเพราะพ่อของเธอมาเสียชีวิตที่โรงพยาบาลเเห่งนี้
จริงในหนังก็พูดถึง เเต่ผมมาเก็ทเพราะอ่านนิยายอีกครั้ง
จบท้ายด้วยประโยคดีๆ ที่คัดลอกมากจากหนังสือ
"ไม่ว่าจะเป็นรักครั้งใดในชีวิต เเละไม่ว่าคนรักจะจากโลกนี้ไปเเล้ว เพียงความทรงจำก็มีค่ายิ่ง หากคุณ
ยังศรัทธาในรัก"
" มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความทรงจำ เเละความทรงจำนั้นสามารถทั้งพันธนาการเราเเละปลดปล่อยเราได้"
20 ปีแล้วที่ชุนจิ อิวาอิ สร้างหนังรักเล็กๆ หนังเล็กๆที่ดูกี่ครั้งก็น้ำตาซึม
ดูทีไรคิดถึงหน้าหนาวทุกที หน้าหนาวของฮิโรโกะ กับฟูจิอิ
ตอนเริ่มต้นเรื่อง เริ่มด้วยหน้าหนาว สีขาวโพลนของหิมะ ดูเหงาจับใจ หนาวลึก
แต่ตอนจบของเรื่องเมื่อปริศนาบางอย่างคลี่คลาย เป็นฤดูใบไม้ผลิ แดดสีทองส่องอำไพ
ละลายไอหนาวเหลือแต่ความอบอุ่นของหัวใจ รวมทั้งหัวใจคนดูอย่างผมด้วย
หนังรักที่ย้อนกลับไปดูกี่ครั้ง ก็ไม่ล้าสมัยเลย ผมย้อนดูฉากจบของเรื่องบ่อยมากๆ จี๊ด จุก อึ้ง ซึ้ง อยู่ที่ฉากสุดท้าย แล้วหนังก็จบฉับ!
ผมเชื่อว่าผกก. GTH หลายๆคน ได้อิทธิพลจากหนังเรื่องนี้แน่นอน ไม่ว่าจะฉากจบของ กวน มึน โฮ หรือคิดถึงวิทยา
หนังรักในดวงใจตราบนานเท่านาน
ใครคิดถึงหนังเรื่องนี้กันมั่งครับ