*~♥ ชาวนารำพึง ♥~*

อากาศ เริ่มเหน็บหนาว
ใต้ทิวเขา ช่างเยียบเย็น
ดวงตา เคยแจ่มเจน
พอกาลเคลื่อน กลับเลือนลาง

มือกุม กำด้ามเคียว
ตวัดเกี่ยว ข้าวรวงบาง
เลาะเล็ม  เต็มกำวาง
ตากแดดฝน สู้ทนมา

มองเงา กระเพื่อมน้ำ
แล้วแหงนง้ำ เงยมองฟ้า
ขืนแข็ง แม้แรงล้า
กายโรยรา ไม่ล่าถอย

ลมแล้ง พัดแผ่วผิว
ความหวังปลิว ละลิ่วลอย
ข้าวมา  ราคาถอย
ดั่งเคราะห์ซ้ำ กรรมย่ำยี


ลูกรัก  ยอดดวงใจ
ชุดนักเรียนใหม่  คงไม่มี
นายทุน ก็ทวงหนี้
จำขอเลื่อน อีกครั้งครา

อากาศ  ช่างเหน็บหนาว
ตะวันเจ้า เคลื่อนคล้อยลา
มือป้าย ปาดน้ำตา
คิดซะว่า เกิดมาซวย

" กฎเกณฑ์ "