สวัสดีค่ะ เราไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรดี ปรึกษาปัญหารึ? ก็ไม่ใช่...
มันไม่ใช่ปัญหาค่ะ แค่อยากเล่าให้ฟัง แต่หากมีความเห็นก็ยินดีนะคะ
แล้วทำไมต้องมาเล่าในนี้.. คือบางเรื่องคุยกับเพื่อนก็ไม่รู้ว่าเพื่อนสนใจเรื่องเราจริงๆ ไหม
บางทีอาจต้องข้ามในส่วนที่เรารู้ว่าเพื่อนไม่ชอบใจ
การเล่าให้คนไม่รู้จักฟัง อาจจะเล่าได้โดยไม่ลำเอียง ไม่มีตัดตอน ซึ่งคงจะดีกว่า
บอกกล่าวก่อนค่ะว่าเรื่องมันยาวมาก
ตอนแรกไม่คิดว่าจะยาวขนาดนี้
พิมพ์ไปพิมพ์มา พอถึงตอนจบ เอ๊า.. ยาวแหะ
เพราะมันยาวเราก็เลยขอตัดตอนเป็นหลายความเห็น จะได้ไม่เบื่อกันเนาะ (จะมีใครอ่านแกไหม?)
(1)
เราเป็นผู้หญิงค่ะ ผู้หญิงธรรมดา ไม่สวย ไม่น่ารัก งี่เง่า ง๊องแง๊ง โลโซ ซุ่มซ่ามตามประสา
ดังนั้นแฟนเราทุกคนจึงเป็นพวกแบบคบที่นิสัยจริงๆ คือ รู้จักกันมาก่อน แล้วถึงมาเป็นแฟนกัน
ไม่มีแบบ อ๊ะเจอ อ๊ะโดน ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นมาก่อนเลยค่ะ
(แอบอยากมีโมเน้นท์นี้ แต่ส่องกระจกแล้วดูท่าจะลำบาก)
ผู้ชาย พี่เจ (นามสมมติ) เราเคยเป็นพี่น้องกันมาก่อนค่ะ แบบว่าสนิทกันมาก
ไปเที่ยวด้วยกัน กินเหล้าด้วยกัน มีไรปรึกษากัน
ถ้าเมาด้วยกันนี่รับรองปลอดภัยร้อยเปอร์เซนต์ (อาจเพราะหน้าตาเรา ไม่เกี่ยวกะสนิท)
แต่ถ้าเป็นสาวอื่น ให้ระวังพี่เจไว้นะ เสือปืนไว คว้าสาวมานอนที่ห้องเป็นว่าเล่น
แต่ถ้าเป็นสาวอื่นเขาป้องกันค่ะ ยกเว้นกะแฟนซึ่งพี่เจมีด้วยกัน 3 คน
3 คนจริงๆ ค่ะ แบบว่ามาหาพี่เขาคนละวันกัน โคดเก่งบริหารได้ไง เราโคดทึ่ง
แบบว่าถ้าเป็นเรามีแฟน 3 คน คงเรียกชื่อผิดแน่ๆ (มโนเก่งอีกแระ)
เราก็แบบว่าแซวๆ พี่แมร่งเจ้าชู้ว่ะ นิสัยไม่ดีบลาๆ ด่ากันไปตามประสาพี่น้อง
ตอนนั้นเรามีแฟนเป็นของตัวเองค่ะ แฟนหญิง
บางทีไปเที่ยวกันกับพี่เจ แฟนหญิงไม่ได้ไปด้วยหรอก เราก็เฮกะพี่เจ กลับมาพี่เจก็หิ้วปีกมาส่งที่ห้อง (หอพักเดียวกัน)
พอเราเลิกกะแฟนหญิง พี่เจก็บอกว่ารักเรา
ก็เลยโอเคไป ลองดูเนาะ คิดว่าตัวเองคงชอบพี่เขาแหละ เพราะตอนกอดกันได้ไม่รู้สึกอะไร
ในที่นี้คือ ไม่รู้สึกแปลก ไม่รู้สึกว่าไม่ชอบ เลยคิดว่าตัวเองคงชอบพี่เขาด้วย
แต่พอเอาเข้าจริง....
เราไม่ชอบสัมผัส บอกไม่ถูกแหะ เอาเป็นว่าไม่ชอบ
ทั้งเวลาจับมือถือแขน โอบกอด หรือจูบ
ไม่รู้ว่าไม่ชิน หรือเพราะอะไร
แต่เราก็คิดไปว่า อาจเพราะไม่ชินเสียมากกว่าเลยรู้สึกแปลกๆ กับสัมผัสพวกนั้น
เรามีพี่เจเป็นแฟนผู้ชายคนแรกและคนเดียว (จนถึงตอนนี้ค่ะ)
ส่วนเรื่องอื่นที่ เราไม่ชอบคือ ความคิดที่สวนทางกัน
สำหรับเรา เราว่าอายุทั้งคู่ก็เยอะกันแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ เราก็เลยอยากให้มาอยู่ด้วยกัน (อยู่หอพักกันทั้งคู่)
นอกจากประหยัดเงินแล้วยังมีเวลาดูแลกันและกันอีกด้วย
แต่พี่เจก็อยากจะหาเงินเยอะๆ ก่อน ไม่อยากให้เราลำบาก แต่เราบอกว่าเงินน่ะหาด้วยกันง่ายกว่า
พี่เจก็ไม่อ่ะน้องนาง พี่อยากหาสินสอดเอง แม่น้องจะได้มองว่าพี่เลี้ยงน้องได้
พี่อยากแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราว แล้วค่อยอยู่ด้วยกัน
เราบอกงานแต่งงานไม่ต้องอะไรเยอะ พี่สาวเราแต่งไปแล้ว งานเราธรรมดาก็ได้ไม่ต้องใช้เงินเยอะ
อีกอย่างอายุอานามก็เยอะแล้ว สินสอดไม่ต้องเยอะก็ได้มั้ง แม่จะแถมข้าวสารกระสอบนึงให้อีกด้วยเหอะ
เอาจริงๆ เราไม่มายด์กับงานแต่งนะ เสียดายตังค์อีกต่างหาก
แต่พี่เจก็ไม่ยอม พี่อยากดูดีในสายตาแม่ยายประมาณนั้น
คือเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่คุยกัน แล้วเราก็จะงอแง พองอแงก็ลงเอยที่ไม่คุยกัน
เลยห่างกันทั้งที่ไม่ค่อยได้เจอกันอยู่แล้ว
ผู้ชายที่รักเรา กับ ผู้หญิงที่เรารัก (เรื่องเล่า)
มันไม่ใช่ปัญหาค่ะ แค่อยากเล่าให้ฟัง แต่หากมีความเห็นก็ยินดีนะคะ
แล้วทำไมต้องมาเล่าในนี้.. คือบางเรื่องคุยกับเพื่อนก็ไม่รู้ว่าเพื่อนสนใจเรื่องเราจริงๆ ไหม
บางทีอาจต้องข้ามในส่วนที่เรารู้ว่าเพื่อนไม่ชอบใจ
การเล่าให้คนไม่รู้จักฟัง อาจจะเล่าได้โดยไม่ลำเอียง ไม่มีตัดตอน ซึ่งคงจะดีกว่า
บอกกล่าวก่อนค่ะว่าเรื่องมันยาวมาก
ตอนแรกไม่คิดว่าจะยาวขนาดนี้
พิมพ์ไปพิมพ์มา พอถึงตอนจบ เอ๊า.. ยาวแหะ
เพราะมันยาวเราก็เลยขอตัดตอนเป็นหลายความเห็น จะได้ไม่เบื่อกันเนาะ (จะมีใครอ่านแกไหม?)
(1)
เราเป็นผู้หญิงค่ะ ผู้หญิงธรรมดา ไม่สวย ไม่น่ารัก งี่เง่า ง๊องแง๊ง โลโซ ซุ่มซ่ามตามประสา
ดังนั้นแฟนเราทุกคนจึงเป็นพวกแบบคบที่นิสัยจริงๆ คือ รู้จักกันมาก่อน แล้วถึงมาเป็นแฟนกัน
ไม่มีแบบ อ๊ะเจอ อ๊ะโดน ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นมาก่อนเลยค่ะ
(แอบอยากมีโมเน้นท์นี้ แต่ส่องกระจกแล้วดูท่าจะลำบาก)
ผู้ชาย พี่เจ (นามสมมติ) เราเคยเป็นพี่น้องกันมาก่อนค่ะ แบบว่าสนิทกันมาก
ไปเที่ยวด้วยกัน กินเหล้าด้วยกัน มีไรปรึกษากัน
ถ้าเมาด้วยกันนี่รับรองปลอดภัยร้อยเปอร์เซนต์ (อาจเพราะหน้าตาเรา ไม่เกี่ยวกะสนิท)
แต่ถ้าเป็นสาวอื่น ให้ระวังพี่เจไว้นะ เสือปืนไว คว้าสาวมานอนที่ห้องเป็นว่าเล่น
แต่ถ้าเป็นสาวอื่นเขาป้องกันค่ะ ยกเว้นกะแฟนซึ่งพี่เจมีด้วยกัน 3 คน
3 คนจริงๆ ค่ะ แบบว่ามาหาพี่เขาคนละวันกัน โคดเก่งบริหารได้ไง เราโคดทึ่ง
แบบว่าถ้าเป็นเรามีแฟน 3 คน คงเรียกชื่อผิดแน่ๆ (มโนเก่งอีกแระ)
เราก็แบบว่าแซวๆ พี่แมร่งเจ้าชู้ว่ะ นิสัยไม่ดีบลาๆ ด่ากันไปตามประสาพี่น้อง
ตอนนั้นเรามีแฟนเป็นของตัวเองค่ะ แฟนหญิง
บางทีไปเที่ยวกันกับพี่เจ แฟนหญิงไม่ได้ไปด้วยหรอก เราก็เฮกะพี่เจ กลับมาพี่เจก็หิ้วปีกมาส่งที่ห้อง (หอพักเดียวกัน)
พอเราเลิกกะแฟนหญิง พี่เจก็บอกว่ารักเรา
ก็เลยโอเคไป ลองดูเนาะ คิดว่าตัวเองคงชอบพี่เขาแหละ เพราะตอนกอดกันได้ไม่รู้สึกอะไร
ในที่นี้คือ ไม่รู้สึกแปลก ไม่รู้สึกว่าไม่ชอบ เลยคิดว่าตัวเองคงชอบพี่เขาด้วย
แต่พอเอาเข้าจริง....
เราไม่ชอบสัมผัส บอกไม่ถูกแหะ เอาเป็นว่าไม่ชอบ
ทั้งเวลาจับมือถือแขน โอบกอด หรือจูบ
ไม่รู้ว่าไม่ชิน หรือเพราะอะไร
แต่เราก็คิดไปว่า อาจเพราะไม่ชินเสียมากกว่าเลยรู้สึกแปลกๆ กับสัมผัสพวกนั้น
เรามีพี่เจเป็นแฟนผู้ชายคนแรกและคนเดียว (จนถึงตอนนี้ค่ะ)
ส่วนเรื่องอื่นที่ เราไม่ชอบคือ ความคิดที่สวนทางกัน
สำหรับเรา เราว่าอายุทั้งคู่ก็เยอะกันแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ เราก็เลยอยากให้มาอยู่ด้วยกัน (อยู่หอพักกันทั้งคู่)
นอกจากประหยัดเงินแล้วยังมีเวลาดูแลกันและกันอีกด้วย
แต่พี่เจก็อยากจะหาเงินเยอะๆ ก่อน ไม่อยากให้เราลำบาก แต่เราบอกว่าเงินน่ะหาด้วยกันง่ายกว่า
พี่เจก็ไม่อ่ะน้องนาง พี่อยากหาสินสอดเอง แม่น้องจะได้มองว่าพี่เลี้ยงน้องได้
พี่อยากแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราว แล้วค่อยอยู่ด้วยกัน
เราบอกงานแต่งงานไม่ต้องอะไรเยอะ พี่สาวเราแต่งไปแล้ว งานเราธรรมดาก็ได้ไม่ต้องใช้เงินเยอะ
อีกอย่างอายุอานามก็เยอะแล้ว สินสอดไม่ต้องเยอะก็ได้มั้ง แม่จะแถมข้าวสารกระสอบนึงให้อีกด้วยเหอะ
เอาจริงๆ เราไม่มายด์กับงานแต่งนะ เสียดายตังค์อีกต่างหาก
แต่พี่เจก็ไม่ยอม พี่อยากดูดีในสายตาแม่ยายประมาณนั้น
คือเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่คุยกัน แล้วเราก็จะงอแง พองอแงก็ลงเอยที่ไม่คุยกัน
เลยห่างกันทั้งที่ไม่ค่อยได้เจอกันอยู่แล้ว