สวัสดีค่ะ...เรากับแฟนคบกันมาได้เกือบปีแล้ว แต่เราไม่ได้เจอกันบ่อยค่ะ เพราะเรียนกันคนละที่ คนละจังหวัดเลย เรากับเค้ามีปันหาเรื้อรังกันมานาน...คือตอนแรกๆ เค้าดีกับเราทุกอย่าง ดีมากจิงๆ จนทำให้เราเทใจให้หมดทั้งใจ เชื่อมั่นในตัวเค้าอย่างเต็มที่ เพราะมีข้อพิสูจน์หลายๆอย่าง ทั้งเรื่องระยะทาง ความอดทน... แต่เราก็ตามประสา ผญ อ่ะค่ะ เราไม่เคยมีแฟนมาก่อน คนนี้เปนแฟนคนแรกของเรา ตอนที่เค้าดีมากๆ เรากลับทำตัวเอาแต่ใจ ทำนิสัยแย่ๆ แต่ตอนนั้นเค้าก็ยอมเรามาตลอดเลยนะคะ ...
จนกระทั่งวันนึง ที่เค้าทนไม่ไหว (แต่เค้าบอกว่า เค้าไม่อยากทำให้เราเสียใจอีก คิดว่า ถ้าจบตอนนี้ก็เสียใจกับเค้าแค่ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย) เค้าเลยบอกว่า 'เป็นเพื่อน' กันดีกว่า คือ เราไม่ค่อยเข้าใจนะคะ ว่าถ้าอยากเลิก คือ ไม่ใช่เค้าอยากตัดเราไป ไม่อยากคุยกัน อยากลืมกันหรอคะ ? เราก็บอกว่า ทำไม อะไร ยังไง บลาๆ สุดท้ายเราก็ขอโอกาสอีกครั้ง ว่าจะไม่ทำตัวแย่ แบบเดิมแล้ว... ก็คุยกันมาตลอดค่ะ แต่ใจเราก็รู้ค่ะ ว่าเค้าไม่เหมือนเดิม เย็นชา ไม่หวานกันเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังคุย... เราเสียใจทุกครั้ง แต่เราก็ยังให้โอกาสเค้าซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยที่เราไม่ได้บอกเค้าเลยว่า เราเสียใจมากนะ ร้องไห้ตลอด ตอนนั้นขั้นวิกฤตมาก... อยู่ไปอยู่มา เราก็เริ่มชินกับความเย็นชา หรือว่าเค้าก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่เหมือนเดิมหรอกค่ะ ที่จะหวาน ที่จะพูดจาน่ารักๆแบบเก่าๆ เราก็คุยแนวเพื่อนอ่ะค่ะ แต่แต่ก่อน จะมีแซว แอบหวานกันตลอดด ตอนนี้เหลือแค่กวน(ตีน)ใส่กัน ฮาๆ ตลกๆ บ้างง ไม่มีหวานเลยค่ะ ย้ำว่าไม่มี บางครั้งเราก็เบื่อนะคะ...มีหนุ่มๆมาจีบ เราก็คุยค่ะ คุยแก้เหงา เพราะเราเบื่อต้องการความหวาน แต่เราไม่ได้สนใจอะไรในตัวคนที่มาจีบเลย... จนวันนึงเราก็ทนต่อไปไม่ไหว ก็เลยระบายขอเคลียร์บ้างง เคลียร์กันทางโทรศัพท์ค่ะ เราทั้งคู่ก็ร้องไห้ เคลียร์กัน แตก็ยังไม่เคลียร์ค่ะ เค้าชอบชวนเปลี่ยนเรื่องซะก่อน แล้วเค้าก็ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ไม่เท่าเดิมอีกค่ะ
...สุดท้าย พอได้เจอกัน เลยไปคุยกันให้จบ เค้าบอกว่า เค้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เค้าตัดสินใจไม่ได้ เค้าไม่อยากให้เราเสียใจเพราะเค้าอีก... แล้วเค้าก็ร้องไห้ เค้าก็ถามว่า ถ้าเลิกคือจะไม่ได้คุยกันอีกแล้วใช่มั้ย? เราก็ตอบเค้าว่า อืม... ไม่คิดจะให้เค้ารักษาแผลใจ เปิดรับใครคนอื่นบ้างหรอ จะรั้งให้เค้าอยู่แบบนี้หรอ เค้าก็ยิ่งเครียด คือ เค้าบอกว่า เผื่ออะไรจะดีกว่านี้ ถ้าไม่ได้เป็นแฟนกัน ยังไงเราอาจกลับมาเป็นแบบเดิมได้อีก แต่เราก็บอกว่า ถ้าเลิกแล้ว เราก็ขอเถอะว่า เราคงต้องลืมทุกอย่างจริงๆ เพราะรักมากไง เลยต้องทำ เพื่อตัวเราเองด้วย ...เค้าก็ยิ่งเครียดค่ะ เพราะเค้าบอกว่า เค้าไม่รู้จะเลือกทางไหน อยู่แบบนี้ เค้าก็ไม่มีความสุข เพราะเดี๋ยวก็ทำให้เราเสียใจอีก เราก็บอกว่า ก็ปรับกันสิ เราปรับกันได้ เค้าก็บอกว่า พอห่างกันก็เป็นแบบเดิมอีก สุดท้ายเค้าก็สับสนไปมา บอกเราว่า'พอเหอะ' พอเราพูดอ้อนเค้าหน่อย เค้าก็บอกว่า 'เหมือนเดิม' เราก็ถามว่าแน่ใจนะ เค้าก็บอกว่า 'พอเหอะ' แล้วก็สลับไปมายังงี้ จนเค้าบอกว่า เค้าไม่รู้ เค้าไม่อยากเลิก เค้าก็ทำใจไม่ได้...แต่อยู่แบบนี้เค้าก็ไม่มีความสุข (แต่เวลาเราเจอกัน เราก็จะแฮปปี้ดีนะคะ เค้าก็เคยพุดว่า เค้าไม่มีไรต้องพูด ) ตอนนั้นดึกมากแล้ว เค้าก็บอกว่ากลับเถอะ แต่เรา...คืออยากจะเคลียร์ให้จบๆ คือ เรายังไม่ได้คำตอบเลย เราทนช่วงเวลาที่ผ่านมาเพื่อ รอตอนนี้ แต่เค้าก็ยังให้คำตอบเราไม่ได้ สุดท้าย...ดึกมากแล้วจริงๆ เราก็บอกว่า ยังไงก็ส่งข้อความมาบอกละกัน ว่าจะเอายังไง ลองไปคิดดู ...เค้าก็ส่งมาค่ะว่า เค้าเลือก 'อยากอยู่แบบนี้ เหมือนเดิมต่อ' แล้วเราก็บอกว่า เราไม่ขออะไรมากมาย ไม่เหมือนเดิมก็ไม่เป็นไร แค่อย่าเมินเฉยกับเรา ทำให้เราแลดูไร้ค่า แล้วไม่อยากให้คิดมาก เราปรับจนตอนนี้เราชินกับนิสัยเค้าไปแล้ว รู้ว่าเค้าเป็นคนแบบไหน ช่วงเวลานี้เป็นยังไง เค้าก็บอกว่า 'แล้วแต่เราเลย เค้าตามนั้น ไม่อยากทำร้ายใคร' คือ เราดีใจนะคะ ที่เค้าให้คำตอบเราแบบนั้น แต่ในใจก็ยังกลัว..คือ เราพยายามบอกเค้าให้ใช้ความรู้สึกกับใจ ตอบ เรากลัวเค้าแค่สงสารเราหรือเพราะว่าอย่างอื่นเลย อยู่ต่อรึป่าว? ตอนนี้เราเลยสับสนมากๆเลยค่ะ ไม่รู้จะยังไงดี ถ้าเพื่อนๆ เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู่ช่วยบอกหน่อยนะคะ เราไม่อยากเอาไปถามเค้าอีก มันคงดูน่าเบื่อ น่ารำคานอ่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ปล. ตอนนี้เราก็ยังคุยปกตินะคะ ไลน์ตลอดเวลา แต่ไม่โทรหากันเลยค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่ชอบ ตอนนี้ชินและชอบค่ะ เพราะขี้เกียจพูด ชอบพิมมากกว่า
ไม่เข้าใจแฟนค่ะ...ว่าเค้าต้องการแบบไหน
จนกระทั่งวันนึง ที่เค้าทนไม่ไหว (แต่เค้าบอกว่า เค้าไม่อยากทำให้เราเสียใจอีก คิดว่า ถ้าจบตอนนี้ก็เสียใจกับเค้าแค่ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย) เค้าเลยบอกว่า 'เป็นเพื่อน' กันดีกว่า คือ เราไม่ค่อยเข้าใจนะคะ ว่าถ้าอยากเลิก คือ ไม่ใช่เค้าอยากตัดเราไป ไม่อยากคุยกัน อยากลืมกันหรอคะ ? เราก็บอกว่า ทำไม อะไร ยังไง บลาๆ สุดท้ายเราก็ขอโอกาสอีกครั้ง ว่าจะไม่ทำตัวแย่ แบบเดิมแล้ว... ก็คุยกันมาตลอดค่ะ แต่ใจเราก็รู้ค่ะ ว่าเค้าไม่เหมือนเดิม เย็นชา ไม่หวานกันเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังคุย... เราเสียใจทุกครั้ง แต่เราก็ยังให้โอกาสเค้าซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยที่เราไม่ได้บอกเค้าเลยว่า เราเสียใจมากนะ ร้องไห้ตลอด ตอนนั้นขั้นวิกฤตมาก... อยู่ไปอยู่มา เราก็เริ่มชินกับความเย็นชา หรือว่าเค้าก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่เหมือนเดิมหรอกค่ะ ที่จะหวาน ที่จะพูดจาน่ารักๆแบบเก่าๆ เราก็คุยแนวเพื่อนอ่ะค่ะ แต่แต่ก่อน จะมีแซว แอบหวานกันตลอดด ตอนนี้เหลือแค่กวน(ตีน)ใส่กัน ฮาๆ ตลกๆ บ้างง ไม่มีหวานเลยค่ะ ย้ำว่าไม่มี บางครั้งเราก็เบื่อนะคะ...มีหนุ่มๆมาจีบ เราก็คุยค่ะ คุยแก้เหงา เพราะเราเบื่อต้องการความหวาน แต่เราไม่ได้สนใจอะไรในตัวคนที่มาจีบเลย... จนวันนึงเราก็ทนต่อไปไม่ไหว ก็เลยระบายขอเคลียร์บ้างง เคลียร์กันทางโทรศัพท์ค่ะ เราทั้งคู่ก็ร้องไห้ เคลียร์กัน แตก็ยังไม่เคลียร์ค่ะ เค้าชอบชวนเปลี่ยนเรื่องซะก่อน แล้วเค้าก็ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ไม่เท่าเดิมอีกค่ะ
...สุดท้าย พอได้เจอกัน เลยไปคุยกันให้จบ เค้าบอกว่า เค้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เค้าตัดสินใจไม่ได้ เค้าไม่อยากให้เราเสียใจเพราะเค้าอีก... แล้วเค้าก็ร้องไห้ เค้าก็ถามว่า ถ้าเลิกคือจะไม่ได้คุยกันอีกแล้วใช่มั้ย? เราก็ตอบเค้าว่า อืม... ไม่คิดจะให้เค้ารักษาแผลใจ เปิดรับใครคนอื่นบ้างหรอ จะรั้งให้เค้าอยู่แบบนี้หรอ เค้าก็ยิ่งเครียด คือ เค้าบอกว่า เผื่ออะไรจะดีกว่านี้ ถ้าไม่ได้เป็นแฟนกัน ยังไงเราอาจกลับมาเป็นแบบเดิมได้อีก แต่เราก็บอกว่า ถ้าเลิกแล้ว เราก็ขอเถอะว่า เราคงต้องลืมทุกอย่างจริงๆ เพราะรักมากไง เลยต้องทำ เพื่อตัวเราเองด้วย ...เค้าก็ยิ่งเครียดค่ะ เพราะเค้าบอกว่า เค้าไม่รู้จะเลือกทางไหน อยู่แบบนี้ เค้าก็ไม่มีความสุข เพราะเดี๋ยวก็ทำให้เราเสียใจอีก เราก็บอกว่า ก็ปรับกันสิ เราปรับกันได้ เค้าก็บอกว่า พอห่างกันก็เป็นแบบเดิมอีก สุดท้ายเค้าก็สับสนไปมา บอกเราว่า'พอเหอะ' พอเราพูดอ้อนเค้าหน่อย เค้าก็บอกว่า 'เหมือนเดิม' เราก็ถามว่าแน่ใจนะ เค้าก็บอกว่า 'พอเหอะ' แล้วก็สลับไปมายังงี้ จนเค้าบอกว่า เค้าไม่รู้ เค้าไม่อยากเลิก เค้าก็ทำใจไม่ได้...แต่อยู่แบบนี้เค้าก็ไม่มีความสุข (แต่เวลาเราเจอกัน เราก็จะแฮปปี้ดีนะคะ เค้าก็เคยพุดว่า เค้าไม่มีไรต้องพูด ) ตอนนั้นดึกมากแล้ว เค้าก็บอกว่ากลับเถอะ แต่เรา...คืออยากจะเคลียร์ให้จบๆ คือ เรายังไม่ได้คำตอบเลย เราทนช่วงเวลาที่ผ่านมาเพื่อ รอตอนนี้ แต่เค้าก็ยังให้คำตอบเราไม่ได้ สุดท้าย...ดึกมากแล้วจริงๆ เราก็บอกว่า ยังไงก็ส่งข้อความมาบอกละกัน ว่าจะเอายังไง ลองไปคิดดู ...เค้าก็ส่งมาค่ะว่า เค้าเลือก 'อยากอยู่แบบนี้ เหมือนเดิมต่อ' แล้วเราก็บอกว่า เราไม่ขออะไรมากมาย ไม่เหมือนเดิมก็ไม่เป็นไร แค่อย่าเมินเฉยกับเรา ทำให้เราแลดูไร้ค่า แล้วไม่อยากให้คิดมาก เราปรับจนตอนนี้เราชินกับนิสัยเค้าไปแล้ว รู้ว่าเค้าเป็นคนแบบไหน ช่วงเวลานี้เป็นยังไง เค้าก็บอกว่า 'แล้วแต่เราเลย เค้าตามนั้น ไม่อยากทำร้ายใคร' คือ เราดีใจนะคะ ที่เค้าให้คำตอบเราแบบนั้น แต่ในใจก็ยังกลัว..คือ เราพยายามบอกเค้าให้ใช้ความรู้สึกกับใจ ตอบ เรากลัวเค้าแค่สงสารเราหรือเพราะว่าอย่างอื่นเลย อยู่ต่อรึป่าว? ตอนนี้เราเลยสับสนมากๆเลยค่ะ ไม่รู้จะยังไงดี ถ้าเพื่อนๆ เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู่ช่วยบอกหน่อยนะคะ เราไม่อยากเอาไปถามเค้าอีก มันคงดูน่าเบื่อ น่ารำคานอ่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ปล. ตอนนี้เราก็ยังคุยปกตินะคะ ไลน์ตลอดเวลา แต่ไม่โทรหากันเลยค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่ชอบ ตอนนี้ชินและชอบค่ะ เพราะขี้เกียจพูด ชอบพิมมากกว่า