เขาบอกว่าเราจู้จี้กับเค้ามากเกินไป อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง
จู้จี้ที่ว่านี่คือเราอยากให้เค้าคุยกับเราเยอะๆ เหมือนแรกๆที่คบกัน ทำตัวใส่ใจเหมือนแต่ก่อน ผ่านมาตอนนี้ก็สามปีกว่าๆแล้วค่ะ
คุยที่ว่านี่คือแค่คุยไลน์นะคะ ไม่ได้คุยโทรศัพท์กันมาหลายเดือนแล้ว เจอกันนานๆครั้ง เดือนละครั้งสองครั้ง
ที่เราอยากคุยกับเค้ามากๆ อาจเป็นเพราะว่าเรามาอยู่หอคนเดียว คณะเราก็เรียนน้อย มีเวลาว่างเยอะกว่า แต่เราก็พยายามหาอะไรทำ
เค้าบอกว่าคณะเค้าเรียนหนักด้วย งานก็เยอะ โปรเจคก็เยอะ พอมีเวลาว่างก็อยากพักผ่อนมั่ง แต่เขาบอกเหมือนเราบังคับให้มาเจอน่ะค่ะ
คนเราเป็นแฟนก็มีคิดถึงอยากเจอบ้างอะไรบ้าง ทำไมเมื่อก่อนเราไม่เห็นต้องบอกอะไรเขาก็พยายามหาเวลามาอยู่ด้วยกับเรา ตรงนี้ก็แอบน้อยใจนะ
เขาก็บอกเวลาอยู่ด้วยกันมีความสุขนะ แต่เวลาคุยทางไลน์กันมันเฉยๆไปแล้ว
จนเพิ่งถูกบอกเลิกเมื่อไม่นานมานี้ คือเคยเลิกกันมาแล้วสองครั้ง ครั้งนี้ครั้งที่สาม ทุกครั้งที่เลิกเราเป็นคนง้อตลอด และบอกว่าจะปรับตัว
เราก็พยายามปรับตัวนะคะ บางครั้งก็คิดมากจนต้องมานอนร้องไห้คนเดียวทุกคืน พยายามไม่เซ้าซี้เขามาก แต่เขาบอกเราทำได้ไม่นานก็กลับไปจู้จี้เหมือนเดิม
เค้าก็เลยไม่อยากทนแล้วน่ะค่ะ เลยบอกเลิก เราถามว่าหมดรักกันแล้วใช่มั้ย เค้าบอกไอรักมันก็ยังรัก แต่ความผูกพันมันเหมือนจะไม่เหลือ เพราะอยู่ห่างกันแต่เป็นอย่างนี้มันเหมือนวนลูปรอเลิกทุกที ทุกครั้งที่เลิกกันเขาก็เสียใจ เราก็เสียใจ เขาไม่อยากให้เราเสียใจไปมากกว่านี้ ส่วนเรื่องมีคนใหม่ไม่มีค่ะ เราเชื่อใจเค้านะ เพราะตั้งแต่ที่คบกันมาไม่เคยมีเรื่องพวกนี้เลย
ตอนนี้ก็กำลังขอโอกาสเค้าอยู่น่ะค่ะ เค้าบอกว่าไม่ พอเหอะ ไม่อยากเหนื่อยไม่อยากฝืนไปมากกว่านี้แล้ว
เราเสียใจมากๆ คิดตลอดเวลาว่าทำไมคนที่เคยรักเรามากๆถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ไม่มีเค้าแล้วมันรู้สึกว่าส่วนนึงของชีวิตมันหายไปยังไงไม่รู้
จนช่วงนี้ก็กำลังสอบไฟนอลอยู่ เลยขอเค้าว่าให้ผ่านช่วงสอบค่อยมาเคลียร์กันอีกทีได้มั้ย ให้เค้ากลับไปคิดทบทวนก่อน ส่วนช่วงนี้ก็อยากให้คุยเหมือนเดิม ไม่งั้นอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแน่ๆ เค้าก็บอกได้ แต่เวลาคุยกันรู้สึกได้ว่ามันฝืนๆยังไงไม่รู้
อยากรู้ว่าในมุมมองของผู้ชายทำไมรำคาญคนที่เคยรักมากๆมาก่อนได้ ทั้งที่เราก็เป็นแบบนี้มานานละ
หรือทำไมบอกว่ายังรักอยู่แต่ถึงอยากจะเลิกกันเพราะไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้ ไม่เข้าใจเลยค่ะ ถ้าไม่อยากเสียใจก็ไม่ต้องเลิกแล้วมาทำความเข้าใจกันสิ
ถ้าหากเราเป็นคนผิดก็พร้อมที่จะแก้ไขเสมอ ขอบคุณทุกๆความเห็นมากนะคะ
ถูกแฟนบอกเลิกเพราะว่าอึดอัดค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
จู้จี้ที่ว่านี่คือเราอยากให้เค้าคุยกับเราเยอะๆ เหมือนแรกๆที่คบกัน ทำตัวใส่ใจเหมือนแต่ก่อน ผ่านมาตอนนี้ก็สามปีกว่าๆแล้วค่ะ
คุยที่ว่านี่คือแค่คุยไลน์นะคะ ไม่ได้คุยโทรศัพท์กันมาหลายเดือนแล้ว เจอกันนานๆครั้ง เดือนละครั้งสองครั้ง
ที่เราอยากคุยกับเค้ามากๆ อาจเป็นเพราะว่าเรามาอยู่หอคนเดียว คณะเราก็เรียนน้อย มีเวลาว่างเยอะกว่า แต่เราก็พยายามหาอะไรทำ
เค้าบอกว่าคณะเค้าเรียนหนักด้วย งานก็เยอะ โปรเจคก็เยอะ พอมีเวลาว่างก็อยากพักผ่อนมั่ง แต่เขาบอกเหมือนเราบังคับให้มาเจอน่ะค่ะ
คนเราเป็นแฟนก็มีคิดถึงอยากเจอบ้างอะไรบ้าง ทำไมเมื่อก่อนเราไม่เห็นต้องบอกอะไรเขาก็พยายามหาเวลามาอยู่ด้วยกับเรา ตรงนี้ก็แอบน้อยใจนะ
เขาก็บอกเวลาอยู่ด้วยกันมีความสุขนะ แต่เวลาคุยทางไลน์กันมันเฉยๆไปแล้ว
จนเพิ่งถูกบอกเลิกเมื่อไม่นานมานี้ คือเคยเลิกกันมาแล้วสองครั้ง ครั้งนี้ครั้งที่สาม ทุกครั้งที่เลิกเราเป็นคนง้อตลอด และบอกว่าจะปรับตัว
เราก็พยายามปรับตัวนะคะ บางครั้งก็คิดมากจนต้องมานอนร้องไห้คนเดียวทุกคืน พยายามไม่เซ้าซี้เขามาก แต่เขาบอกเราทำได้ไม่นานก็กลับไปจู้จี้เหมือนเดิม
เค้าก็เลยไม่อยากทนแล้วน่ะค่ะ เลยบอกเลิก เราถามว่าหมดรักกันแล้วใช่มั้ย เค้าบอกไอรักมันก็ยังรัก แต่ความผูกพันมันเหมือนจะไม่เหลือ เพราะอยู่ห่างกันแต่เป็นอย่างนี้มันเหมือนวนลูปรอเลิกทุกที ทุกครั้งที่เลิกกันเขาก็เสียใจ เราก็เสียใจ เขาไม่อยากให้เราเสียใจไปมากกว่านี้ ส่วนเรื่องมีคนใหม่ไม่มีค่ะ เราเชื่อใจเค้านะ เพราะตั้งแต่ที่คบกันมาไม่เคยมีเรื่องพวกนี้เลย
ตอนนี้ก็กำลังขอโอกาสเค้าอยู่น่ะค่ะ เค้าบอกว่าไม่ พอเหอะ ไม่อยากเหนื่อยไม่อยากฝืนไปมากกว่านี้แล้ว
เราเสียใจมากๆ คิดตลอดเวลาว่าทำไมคนที่เคยรักเรามากๆถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ไม่มีเค้าแล้วมันรู้สึกว่าส่วนนึงของชีวิตมันหายไปยังไงไม่รู้
จนช่วงนี้ก็กำลังสอบไฟนอลอยู่ เลยขอเค้าว่าให้ผ่านช่วงสอบค่อยมาเคลียร์กันอีกทีได้มั้ย ให้เค้ากลับไปคิดทบทวนก่อน ส่วนช่วงนี้ก็อยากให้คุยเหมือนเดิม ไม่งั้นอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแน่ๆ เค้าก็บอกได้ แต่เวลาคุยกันรู้สึกได้ว่ามันฝืนๆยังไงไม่รู้
อยากรู้ว่าในมุมมองของผู้ชายทำไมรำคาญคนที่เคยรักมากๆมาก่อนได้ ทั้งที่เราก็เป็นแบบนี้มานานละ
หรือทำไมบอกว่ายังรักอยู่แต่ถึงอยากจะเลิกกันเพราะไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้ ไม่เข้าใจเลยค่ะ ถ้าไม่อยากเสียใจก็ไม่ต้องเลิกแล้วมาทำความเข้าใจกันสิ
ถ้าหากเราเป็นคนผิดก็พร้อมที่จะแก้ไขเสมอ ขอบคุณทุกๆความเห็นมากนะคะ