คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 15
พี่เข้าใจความรู้สึกหนู สมัยก่อน พ่อพี่ ก็เป็นคนขยัน แต่พอเศรษฐกิจแย่ แทบไม่มีเงินเหลือเลย
ตอนนั้นพี่เรียนอยู่ ป.5 ยังไม่รู้เรื่อง กว่าจะรู้ตัวก็ตอน ม.5 พ่อแม่ ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมที่โรงเรียน
ค้างโรงเรียนเยอะมาก หลายๆ เทอม แต่อาจารย์ที่โรงเรียนก็เมตตา ให้...
หลังจากนั้น ก็ขึ้นมหาลัย ก็ลำบากคล้ายๆ หนูนี้หละ
ที่พี่อยากจะบอกหนูคือ คุณพ่อหนู พยายามสุดความสามารถแล้ว เขาอาจจะหาได้เท่านั้นจริงๆ
ไม่ใช่เขาไม่เครียด หรือไม่กังวล แต่เขาไม่รู้จะทำยังไง ทุกคนเครียดหมดหละ
อยู่ที่จะแสดงหรือไม่แสดงออก เท่านั้น ใจเย็นๆ ทุกปัญหา มีทางแก้
ลองคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาดู เล่าปัญหาให้เขาฟัง ว่ามีงานให้หนูทำไหม ไม่แน่หรอกอาจารย์บ้างท่าน
ก็ต้องการนิสิตนักศึกษาช่วยงาน หรืออาจารย์ที่ปรึกษาช่วยไม่ได้ ก็ลองหาๆ อาจารย์ท่านอื่นดู ต้องมีซักคน
แต่ถ้าหาไม่ได้จริงๆ ก็ทำเรื่องผ่อนผัน กับทางมหาลัยไป มันจะต้องมีส่วนที่ค่อยช่วยนิสิตนักศึกษา อยู่ทุกมหาลัย
ลองไปปรึกษาเขาดู
อย่ามัวไปนั่งโทษโชคชะตา หรือโทษพ่อตัวเอง หรือ แม้กระทั่งตัวเรา คนเราเลือกเกิดไม่ได้ มีพ่อ มีแม่
เกิดมาไม่พิการ ก็ดีขนาดไหนแล้ว แถมได้เรียนจนจบม.6 รักคุณพ่อ ให้มากๆ นะ พี่เข้าใจความรู้สึกหนู
อึดอัด เครียด มันเป็นความรู้สึกบรรยายออกมาไม่หมดหรอก พึ่งใครไม่ได้ ก็พึ่งตัวเอง พยายามให้สุดความสามารถ
ผ่านมันไปได้ สู้ๆ นะ
ตอนนั้นพี่เรียนอยู่ ป.5 ยังไม่รู้เรื่อง กว่าจะรู้ตัวก็ตอน ม.5 พ่อแม่ ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมที่โรงเรียน
ค้างโรงเรียนเยอะมาก หลายๆ เทอม แต่อาจารย์ที่โรงเรียนก็เมตตา ให้...
หลังจากนั้น ก็ขึ้นมหาลัย ก็ลำบากคล้ายๆ หนูนี้หละ
ที่พี่อยากจะบอกหนูคือ คุณพ่อหนู พยายามสุดความสามารถแล้ว เขาอาจจะหาได้เท่านั้นจริงๆ
ไม่ใช่เขาไม่เครียด หรือไม่กังวล แต่เขาไม่รู้จะทำยังไง ทุกคนเครียดหมดหละ
อยู่ที่จะแสดงหรือไม่แสดงออก เท่านั้น ใจเย็นๆ ทุกปัญหา มีทางแก้
ลองคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาดู เล่าปัญหาให้เขาฟัง ว่ามีงานให้หนูทำไหม ไม่แน่หรอกอาจารย์บ้างท่าน
ก็ต้องการนิสิตนักศึกษาช่วยงาน หรืออาจารย์ที่ปรึกษาช่วยไม่ได้ ก็ลองหาๆ อาจารย์ท่านอื่นดู ต้องมีซักคน
แต่ถ้าหาไม่ได้จริงๆ ก็ทำเรื่องผ่อนผัน กับทางมหาลัยไป มันจะต้องมีส่วนที่ค่อยช่วยนิสิตนักศึกษา อยู่ทุกมหาลัย
ลองไปปรึกษาเขาดู
อย่ามัวไปนั่งโทษโชคชะตา หรือโทษพ่อตัวเอง หรือ แม้กระทั่งตัวเรา คนเราเลือกเกิดไม่ได้ มีพ่อ มีแม่
เกิดมาไม่พิการ ก็ดีขนาดไหนแล้ว แถมได้เรียนจนจบม.6 รักคุณพ่อ ให้มากๆ นะ พี่เข้าใจความรู้สึกหนู
อึดอัด เครียด มันเป็นความรู้สึกบรรยายออกมาไม่หมดหรอก พึ่งใครไม่ได้ ก็พึ่งตัวเอง พยายามให้สุดความสามารถ
ผ่านมันไปได้ สู้ๆ นะ
แสดงความคิดเห็น
อยากระบายให้คนอื่นฟัง อึดอัดมากกก TT
วันนี้หนูแค่อยากระบายในเรื่องที่ไม่สามารถพูดกับใครได้เลยค่ะ TT
คือ ขอเกริ่นก่อนนะค่ะ ครอบครัวหนูมี 5 คน มีพ่อ แม่ น้องชาย น้องสาวแล้วก็หนู ซึ่งตอนนี้หนูกับน้องสาวเรียนมหาลัยแล้วนะค่ะ
ที่บ้านไม่ค่อยมีเงินเท่าไหร่ คือเวลาพ่อกับแม่ทำงานมาได้ก็มีเหตุจำเป็นต้องจ่าย ทำให้ไม่มีเงินเก็บของครอบครัวซักบาทจนหนูชินละค่ะ มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว
พอมีเรื่องต้องใช้เงินพ่อก็ต้องไปหยิบยืมจากคนอื่น ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
ถ้าจำนวนเงินไม่มากก็พอจะหาได้ แต่ถ้าจำนวนมากกว่า 4000 ส่วนใหญ่จะหาไม่ค่อยได้ค่ะ T_T
และวันนี้พ่อหนูยังไม่สามารถหาเงินไปจ่ายค่าหอได้ (จ่ายวันสุดท้ายค่ะ เพราะเป็นหอพักของมหาลัย) หนูบอกกับพ่อไปตั้งแต่ปลายเดือนธันวาที่ผ่านมา แต่พ่อก็เฉย คงจะเหมือนทุกครั้งแหละค่ะ มาเร่งรีบหาเงินในวันสุดท้าย ซึ่ง...
...ไม่ได้ค่ะ... ไม่สามารถหาเงินจำนวนนั้นมาได้ ซึ่งพ่อก็คงคิดว่าหนูจะหาได้เหมือนครั้งที่แล้ว
(ขอเล่าครั้งที่แล้วก่อนนะค่ะ คือเทอมที่แล้วน้องสาวของหนูเพิ่งเข้ามหาลัยค่ะ ต้องจ่ายค่าเทอมก่อนลงทะเบียน ซึ่งน้องสาวของหนูได้ตอนรอบแอดมินชั่นค่ะ ทำให้ไม่สามารถผ่อนผันกับ กยศ. ได้ ต้องจ่ายไปเองก่อนแล้วทาง กยศ. ค่อยคืนทีหลัง หนูก็บอกแม่แล้วตั้งแต่ได้มหาลัยแล้วว่าค่าเทอม 16000 บาท ให้พ่อเตรียมหาไว้ด้วย จนกระทั่งเวลาผ่านไปเรื่อยๆ คณะของหนูต้องไปทำกิจกรรมก่อนเปิดเทอม หนูจึงต้องไปมหาลัยก่อน พอหมดเขตวันจ่ายเงินวันสุดท้าย น้องสาวหนูก็ถามว่าจ่ายแล้วยัง หนูก็ว่ายัง รอพ่อโอนมาอยู่ พอโทรไปถามพ่อ คำตอบที่ได้คือ ทำไงดีพ่อหาไม่ได้ หนูก็เลยบอกพ่อไปว่าเดี๋ยวไปทำเรื่องผ่อนผันกับมหาลัย <บอกไปมั่วๆ> พอวางโทรศัพท์ก็เลยปรึกษาแฟนค่ะว่าเอาไงดี แฟนเสนอมาว่าให้ยืมเงินเค้าไปก่อน ตอนแรกหนูก็บอกไม่เอาค่ะ เพราะเกรงใจ แต่แฟนก็บอกว่าเอาไปเถอะ ไม่งั้นจะหาจากไหน สุดท้ายก็เอาค่ะ วันนั้นโล่งมากค่ะ หาค่าเทอมมาจ่ายให้น้องได้ <ส่วนของเราค่าเทอมค่าครองชีพกู้ กยศ. ค่ะ ทำเรื่องเสร็จไปนานแล้วเลยไม่มีปัญหา>)
เรื่องนี้หนูก็บอกแม่ไป แต่บอกแม่ว่าอย่าบอกพ่อก่อน ให้พ่อหามาคืน แต่ความหวังหนูตอนนั้นก็รู้แหละค่ะ หนูไม่ได้โทรไปทวงค่าเทอมเลย พ่อก็เฉย จนตอนนี้ยังไม่ได้เอาไปคืนแฟนเลยค่ะ รอทาง กยศ. โอนค่าเทอมมาให้ จะได้เอาไปคืน ผ่านมาเทอมนึงยังไม่ได้เลย โฮกกกก TT
จากที่เล่าข้างบนนะค่ะ พ่อก็คงคิดว่าเราจะหาเงินมาได้ เลยไม่ค่อยเครียดมาก จนเมื่อวาน เราไม่มีจริงๆค่ะ เราบอกพ่อ พ่อก็ไม่รู้จะทำไง (ค่าหอของเรากับของน้องรวม 7000 นะค่ะ) พ่อบอกให้เรายืมแฟนค่ะ (คือเราก็ไม่กล้ายืมแฟนแล้ว อันเก่ายังไม่จ่ายเลย) เราเลยบอกไปว่าแฟนไม่มีแล้ว ตอนเช้าพ่อหามาได้ 800 บาทถ้วนค่ะ รวมเงินกยศ.เดือนที่แล้วของน้อง 1500 แม่ให้อีก 1000 นึง รวมเป็น 3300 ถ้วนค่ะ (กยศ.ของเราหมดไผตั้งแต่เดือนที่แล้วค่ะ เพราะของเราเข้าต้นเดือน ของน้องเข้าปลายเดือน) พ่อด็บอกให้แม่ไปหายืม แม่ก็ไม่รู้จะไปยืมจากใคร พ่อบอกต้องไปหา เพราะพ่อหาได้เท่านี้แหละ (เงินที่พ่อรับจ้างทำงานยังไม่ได้ค่ะ งานยังไม่เสร็จ)
เราเครียดมากเลย ไม่รู้จะทำไงแล้ว อยากขอกำลังใจจากชาวพันทิปด้วยนะค่ะ แค่นั้นพอ เราอึดอัด กดดันไม่รู้จะพูดกับใครแล้วจริงๆค่ะ TT
ปล.ปิดเทอม 2 สัปดาห์ เปิดวันจันทร์หน้าค่ะ ซึ่งเราไม่ได้ออกไปหางานพิเศษที่ไหน เพราะเป็นช่วงสั้นๆ แถวบ้านเราเค้าไม่รับกันค่ะ
ปล2.พ่อเราเป็นคนขยันนะค่ะ แต่เป็นคนไม่เก็บเงินค่ะเลยทำให้เป็นแบบนี้ (ออกแนวหาเงินพอเลี้ยงชีพไปวันๆค่ะ เพราะ พ่อบอกไม่มีให้เก็บ แค่ค่าใช้จ่ายในบ้านในแต่ละวันก็หมดแล้ว)
ปล3.แม่เราก็ทำงานนะค่ะ ได้เป็นเงินเดือนค่ะ แต่ไม่มาก 5XXX บาทต่อเดือนค่ะ