ผมเข้าใจเจตนาของท่านเจ้าของกิจการแห่งนี้ เพราะเข้าใจดีว่าวันที่ 30 ธันวาคมที่ผ่านมานี้ พนักงานหลายท่านก็ลักไก่ลาป่วยกัน ข้อนี้ต้องเข้าใจว่า เป็นเรื่องของการปกครองภายในสถานประกอบการ แต่อย่างไรก็ตาม การที่นายจ้างจะใช้สิทธิในการเปลี่ยนแปลงวันลา ผมให้ความเห็นไว้ดังนี้

1. สิทธิของลูกจ้างในการลากิจและลาป่วย กฎหมายกำหนดเอาไว้แยกคนละมาตรา ลาป่วย อยู่ในมาตรา 32 ลากิจอยู่ในมาตรา 34 ดังนั้นแล้ว การเปลี่ยสิทธิกัน ต้องพิจารณาต่อว่า ทำให้ลูกจ้างได้รับสิทธิสวัสดิการลดลงหรือไม่ เช่น
    - การลาป่วย เป็นการลาซึ่งได้รับค่าจ้าง ดังนั้น หากเปลี่ยนไปเป็นวันลากิจ ต้องดูว่าลูกจ้างได้รบค่าจ้างหรือไม่ (กฎหมายไม่กำหนด ให้ดูตามระเบียบข้อบังคับ) แต่หากนายจ้างจ่ายค่าจ้างในวันลากิจให้ก็ตาม ต้องพิจารณาว่าสิทธิสวัสดิการใดลดลงแตกต่างจากการลาป่วยหรือไม่ เช่น สิทธิในการได้รับเงินเบี้ยขยัน หรือดบนัสสวัสดิการอื่นๆ ถ้าเปลี่ยนแปลงแตกต่างไป ก็ถือว่าไม่เป็นธรรม
    - การลาป่วย กฎหมายกำหนดให้สิทธิลูกจ้างได้ลา เพื่อพักผ่อนอันเกิดจากการเจ็บป่วย (นอกงาน) ดังนั้นแล้ว ต้องคุ้มครองลูกจ้างที่ป่วยจริง ดังนั้นแล้ว หากลูกจ้างได้ป่วยจริง มีหลักฐานการเข้ารับการรักษาตัวจริง ต้องให้สิทธิในการลาป่วยนี้แก่ลูกจ้างครับ

ดังที่ผมบรรยายในข้างต้นว่า ผมเข้าใจเจตนาของนายจ้างท่านนี้ แต่อย่าลืมว่า การบริหารแรงงานนอกจากเรื่องของหลักนิติศาสตร์กฎหมายแล้ว ยังมีเรื่องหลักรัฐศาสตร์การปกครอง มาเป็นศิลปะในการบริหารงานด้วย ดังนั้น หากองค์กรแห่งนี้ มีพนักงานที่ชอบลักไก่มากถึงขั้นส่งผลต่อการบริหารงาน แสดงว่า การปกครองภายในของสถานประกอบการแห่งนี้ มีปัญหาแล้วครับ