ปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตของตัวเอง - แค่อยากมีใครอยู่ข้างๆ เวลาต้องการใครสักคน

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เปนกระทู้แรกที่ตั้งขึ้นนะคะ (ถ้าผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยค่ะ)

เราเปนนิสิตอยู่มหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ชีวิตเราเริ่มแย่ขึ้นเมื่อช่วงชีวิตเข้าสู่มหาวิทยาลัย บางคนอาจจะคิดว่าเพราะเพื่อน แต่สำหรับเราปัญหาครอบครัวทำให้เราเครียดหลายครั้ง เราไม่ใช่คนที่ดี ปัญหาหลายๆอย่าง คิดว่าคงเปนเพราะเราซิ่ว ครอบครัวผิดหวังกับตัวเรา อีกทั้งมีน้องชายที่ต่างกับเราค่อนข้างมาก น้องชายเรียนเก่ง ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวัง ความสัมพันธ์ในครอบครัว เรารู้ว่าเปนเรื่องส่วนตัว บางทีก้อไม่ควรมาเล่าให้ใครรู้ แต่ขอเล่าคร่าวๆละกันนะ พื้นฐานเดิม เราสนิทกับแม่ ส่วนพ่อนั้นไม่ค่อยสนิท เพราะพ่อไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว ทุ่มเทกับงานมาก มีอะไรเราก้อจะเล่าให้แม่ฟัง พอเราเข้ามหาวิทยาลัย ผลการเรียนเราไม่เปนที่พอใจ เราเลยตัดสินใจซิ่วออก ทางบ้านเราเริ่มไม่ค่อยพอใจ (อาจจะมีปัญหาเล็กๆน้อยๆ เรื่องอื่นๆอีกนะ) เรามีปากเสียงกับที่บ้านหลายครั้ง จนรู้สึกว่าเราห่างกับทุกคนในครอบครัว บางครั้งเราเหนื่อย ท้ออย่างบอกไม่ถูก ตามนิสัยของเรา จะไม่ค่อยกล้าเล่าเรื่องที่ไม่ดีให้เพื่อนฟัง ไม่อยากให้ใครมองว่าเราเปนตัวปัญหา ความสุขในชีวิตเริ่มลดลง จากปกติเราเปนคนร่าเริง ก้อกลับกลายเปนคนละคน พูดน้อยลง อยู่กับตัวเองมากขึ้น โลกส่วนตัวสูงขึ้น ถ้าพูดจริงๆ เราอยากกลับไปเปนคนเดิม แต่ก้อยังไม่มีหนทางที่มองเห็น ทุกวันนี้คิดแต่เพียงว่า เรียนให้จบ หลังจากนั้นคงมีทางออกที่ดีให้กับตัวเราเอง พยายามให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ รักตัวเองให้ได้มากที่สุด

ขอบคุณพื้นที่ที่ให้ได้พูดความรู้สึกที่บอกใครไม่ได้
ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านและอ่านจนจบ อาจจะไม่ได้มีสาระอะไรแต่คุณอาจเปนอีกคนที่รับฟังเรา
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับกำลังใจดีๆนะคะ ขอบคุณค่ะ