สวัสดีค่ะวันนี้ตามหัวข้อเลยขอระบาย. . .
ชีวิตวัยรุ่นไม่มีอะไรที่ทำให้เสียใจนอกจากเรื่องความรัก...
จขกท.คบกับแฟน(เก่า)มาระยะหนึ่งแฟน(เก่า)ของจขกท.เป็นเพื่อนในห้องกลุ่มเดียวกันสนิทกันมาก จขกท.ไม่ขอย้อนว่าทำไมถึงมาคบกันได้แต่จะขอเล่าตอนช่วงเวลาที่เราได้คบกัน
ตอนแรกคบกันแฟน(เก่า)จขกท.ดีมากเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่งเลยคอยทำทุกอย่างให้วันไหนจขกท.ไปรร.สายก็คอยโทรตามวันไหนออนเฟสช้าก็คอยโทรตามวันไหนตอบเฟสช้าก็คอยโทรตาม มีอยู่ช่วงนี้ที่รร.มีการแสดงโขนจขกท.เป็นสตาฟต้องอยู่ซ้อมด้วยจนดึกแฟน(เก่า)จขกท.ก็อยู่ด้วยเช่นกันแต่พวกผู้ชายโชคดีหน่อยอ.ให้นอนรร.หรือนอนบ้านเพื่อนที่ใกล้ๆรร.ได้แต่ผญต้องลำบากหน่อยคือต้องเดินทางกลับบ้านเอง บ้านจขกท.ก็แสนไกลเหลือเกินจะกลับทีต้องโบกแท็กซี่อย่างเดียว แฟน(เก่า)จขกท.ก็แสนดีคอยถามตลอดว่าให้ไปส่งไหมเดี๋ยวไปส่งนะเราก็เกรงใจก็บอกปัดไปตลอดเค้าก็เข้าใจแต่ก็พยายามขอไปส่งอยู่ทุกวัน คืนวันซ้อมใหญ่จขกท.ปวดท้องมากคือโรคกระเพาะกำเริบแฟน(เก่า)จขกท.เค้าก็บ่นจขกท.อยู่ตลอดแล้วสักพักเค้าก็ลุกหายไปในใจที่คิดตอนนั้นแน่ๆเลยโกรธแน่ๆแต่สรุปคือไม่ใช่แฟน(เก่า)จขกท.ขับรถออกไปหาซื้อยามาให้ซึ้งตอนนั้น3ทุ่มกว่าแล้วเค้าก็ยังอุตส่าห์พยายามไปหามาจนได้จขกท.ดีใจนะเกิดมาไม่เคยมีใครพยายามทำอะไรให้ขนาดนี้ แต่แฟน(เก่า)จขกท.มีข้อเสียคือติดโปรติดบุหรี่และชอบไปบ้านเพื่อนจขกท.พยายามบอกให้เลิกเค้าก็สัญญาทุกครั้งแต่สุดท้ายก็เลิกกันเพราะเรื่องนี้ตลอดแต่ก็ยังกลับมาคบกันได้เพราะจขกท.ใจอ่อนเอง ทนฝืนทนคบกันมาจนปีใหม่แหน(เก่า)จขกท.ก็ขอให้จขกท.อยู่เคาท์ดาวแต่ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงๆก็ขอให้จขกท.อย่าไปกับคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวจขกท.ก็ตกลงจะไปกับเค้านะคืนนั้นมีความสุขมากนะจนมาเมื่อวานนี้เราทะเลาะกันถึงขั้นเลิกกันอีกแล้วแต่คราวนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนเค้าไม่ง้อไม่สนใจไม่อะไรทั้งนั้น จขกท.เริ่มรู้สึกตัวมาสักพักแล้วหละว่าแฟน(เก่า)เริ่มเปลี่ยนไปแต่จขกท.ก็คิดในแง่ดีมาตลอดว่าคงไม่มีอะไรจนในที่สุดจขกท.ก็คิดผิด
เราเลิกกันยังไม่ถึง24ชม.เค้าลงรูปแฟนเก่าเค้าจขกท.ก็คิดนะว่าเออเราคิดมากไปรึป้าวคงไม่มีอะไรหรอกเราก็เลิกกับเค้าไปแล้วแต่ต่อมอยากเผือกอยากรู้มันกำเริบจขกท.เลยฝากเพื่อนไปถามจนสุดท้ายรู้มาว่ารูปนั้นคือแฟนเก่าเค้าจริงๆ จขกท.ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากช็อคนิ่งไปสักพักจากหยุดร้องไห้กลับต้องมาร้องไห้อีกรอบ
จขกท.ผิดเองนะที่ตอนนั้นเลือกที่จะรับรักเค้าตอนนี้จขกท.ได้แต่นั่งเสียใจอยู่คนเดียว
ใครมีสีขอยืมมาระบายหน่อย. . .
ชีวิตวัยรุ่นไม่มีอะไรที่ทำให้เสียใจนอกจากเรื่องความรัก...
จขกท.คบกับแฟน(เก่า)มาระยะหนึ่งแฟน(เก่า)ของจขกท.เป็นเพื่อนในห้องกลุ่มเดียวกันสนิทกันมาก จขกท.ไม่ขอย้อนว่าทำไมถึงมาคบกันได้แต่จะขอเล่าตอนช่วงเวลาที่เราได้คบกัน
ตอนแรกคบกันแฟน(เก่า)จขกท.ดีมากเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่งเลยคอยทำทุกอย่างให้วันไหนจขกท.ไปรร.สายก็คอยโทรตามวันไหนออนเฟสช้าก็คอยโทรตามวันไหนตอบเฟสช้าก็คอยโทรตาม มีอยู่ช่วงนี้ที่รร.มีการแสดงโขนจขกท.เป็นสตาฟต้องอยู่ซ้อมด้วยจนดึกแฟน(เก่า)จขกท.ก็อยู่ด้วยเช่นกันแต่พวกผู้ชายโชคดีหน่อยอ.ให้นอนรร.หรือนอนบ้านเพื่อนที่ใกล้ๆรร.ได้แต่ผญต้องลำบากหน่อยคือต้องเดินทางกลับบ้านเอง บ้านจขกท.ก็แสนไกลเหลือเกินจะกลับทีต้องโบกแท็กซี่อย่างเดียว แฟน(เก่า)จขกท.ก็แสนดีคอยถามตลอดว่าให้ไปส่งไหมเดี๋ยวไปส่งนะเราก็เกรงใจก็บอกปัดไปตลอดเค้าก็เข้าใจแต่ก็พยายามขอไปส่งอยู่ทุกวัน คืนวันซ้อมใหญ่จขกท.ปวดท้องมากคือโรคกระเพาะกำเริบแฟน(เก่า)จขกท.เค้าก็บ่นจขกท.อยู่ตลอดแล้วสักพักเค้าก็ลุกหายไปในใจที่คิดตอนนั้นแน่ๆเลยโกรธแน่ๆแต่สรุปคือไม่ใช่แฟน(เก่า)จขกท.ขับรถออกไปหาซื้อยามาให้ซึ้งตอนนั้น3ทุ่มกว่าแล้วเค้าก็ยังอุตส่าห์พยายามไปหามาจนได้จขกท.ดีใจนะเกิดมาไม่เคยมีใครพยายามทำอะไรให้ขนาดนี้ แต่แฟน(เก่า)จขกท.มีข้อเสียคือติดโปรติดบุหรี่และชอบไปบ้านเพื่อนจขกท.พยายามบอกให้เลิกเค้าก็สัญญาทุกครั้งแต่สุดท้ายก็เลิกกันเพราะเรื่องนี้ตลอดแต่ก็ยังกลับมาคบกันได้เพราะจขกท.ใจอ่อนเอง ทนฝืนทนคบกันมาจนปีใหม่แหน(เก่า)จขกท.ก็ขอให้จขกท.อยู่เคาท์ดาวแต่ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงๆก็ขอให้จขกท.อย่าไปกับคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวจขกท.ก็ตกลงจะไปกับเค้านะคืนนั้นมีความสุขมากนะจนมาเมื่อวานนี้เราทะเลาะกันถึงขั้นเลิกกันอีกแล้วแต่คราวนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนเค้าไม่ง้อไม่สนใจไม่อะไรทั้งนั้น จขกท.เริ่มรู้สึกตัวมาสักพักแล้วหละว่าแฟน(เก่า)เริ่มเปลี่ยนไปแต่จขกท.ก็คิดในแง่ดีมาตลอดว่าคงไม่มีอะไรจนในที่สุดจขกท.ก็คิดผิด
เราเลิกกันยังไม่ถึง24ชม.เค้าลงรูปแฟนเก่าเค้าจขกท.ก็คิดนะว่าเออเราคิดมากไปรึป้าวคงไม่มีอะไรหรอกเราก็เลิกกับเค้าไปแล้วแต่ต่อมอยากเผือกอยากรู้มันกำเริบจขกท.เลยฝากเพื่อนไปถามจนสุดท้ายรู้มาว่ารูปนั้นคือแฟนเก่าเค้าจริงๆ จขกท.ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากช็อคนิ่งไปสักพักจากหยุดร้องไห้กลับต้องมาร้องไห้อีกรอบ
จขกท.ผิดเองนะที่ตอนนั้นเลือกที่จะรับรักเค้าตอนนี้จขกท.ได้แต่นั่งเสียใจอยู่คนเดียว