เรื่องมันมีอยู่ว่าเราเรากับเพื่อนคนนี้อยู่ห้องเดียวกันกลุ่มเดียวกัน(เพศเดียวกัน) ชอบเล่นหยอกล้อกันจนวันหนึ่งเราเกิดความรู้สึกหวั่นไหวกับเพื่อนคนนี้จนเราเก็บความรู้สึกไม่อยู่อ่ะ เราเลยตัดสินใจบอกชอบเพื่อนคนนั้นไปแต่เพื่อนคนนั้นมันก็ไม่พูดอะไร นอกจากเงียบพอวันต่อมาเราทักมันไปเหมือนกับทุกวันตอนแรกมันก็ปกตินะ แต่พอหลังๆมันเริ่มออกห่างไม่คุยไม่สบตาไม่เล่นกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วเวลาเจอกันจะทำเมื่ออีกคนไม่มีตัวตนเลยเป็นเหมือนอากาศแต่ทำไงได้มันจำเป็นจะต้องเจอกันทุกวันเราอยากคุยกับเพื่อนคนนี้อยากเล่นอยากทำอะไรหลายๆอย่างกับมันแต่ทำไม่ได้เพราะมันทำเหมือนมันไม่รู้จักเราเราเลยเลือกที่จะไม่รู้สึกอะไรๆแต่ยิ่งบอกว่าไม่คิดมันกลับคิดมากกว่าเดิมอีก เราเลยตัดใจจากมันไม่ได้ซักทีเราเลยมาขอความคิดเห็นเพื่อนๆว่าเราควรจะตัดใจหรือควรรู้สึกแบบนี้ต่อไปดี (เราสับสน)
ทำไงต่อไปดีกับความรู้สึกแบบนี้