อันนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะ ถ้าลำดับตอนผิดรึว่าเล่าวกไปวนมาต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคับ ขอเริ่มเลยนะคับ
ผมกับแฟนคนนี้คบกันมา 7 ปีแล้วคับ ช่วงแรกๆแม่กับแฟนเข้ากันไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่ เพราะแฟนผมเป็นคนเข้าหาผู้ใหญ่ยาก เราคบกันมาจนแฟนผมเรียนจบ พอทำงานแฟนผมก็ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกับผม แต่คนล่ะห้อง( ก่อนหน้านี้มีเรื่องราวที่ทำให้ต้องเลิกรากันไป พ่อเลยยังไม่ยอมรับแฟนคนนี้ เลยต้องเช่าห้องอยู่ต่างหากอีกห้อง เผื่อเวลาพ่อมา) ตอนมาอยู่ใหม่ๆแม่ก็ต้อนรับดี อยู่ด้วยกันด้วยดี แต่หลังแม่กับผมเริ่มจะทะเลาะกันเรื่องแฟนบ่อยมาก
1. วันนั้นผมกับแฟนไปเดินซื้อเสื้อผ้าของแฟนไปงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัท ซึ่งผมก็ถามแม่ว่าจะไปด้วยกันมั้ย แม่ตอบว่าไปโดยที่จะตามไปทีหลัง พอถึงเวลาผมกับแฟนก็ไปเดินดูเสื้อผ้ากัน ช่วงนั้นแม่ปิดร้านขายของพอดี และกำลังเดินทางมา ผมคอยถามตลอดว่า ถึงไหนแล้ว ใกล้ถึงให้โทมาจะได้กะเวลาออกไปรับ แต่จังหวะนั้นแฟนผมถูกใจเสื้อตัวนึง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่แม่มาถึงพอดี พอซื้อเสร็จก็โทมาหาแม่ว่าอยู่ไหนแล้ว จากนั้นแม่ก็ด่าผมเป็นชุดเลย ประมานว่าไหนบอกว่าจะออกมารับ แล้วมัยไม่มารับ ทีแฟนผมไลน์หาโทหาตลอด ทีแม่ไม่โทหาเลย ห่วงแต่แฟนไม่ห่วงแม่ จากนั้นก็ไม่พูดกับผมสามวัน แล้วในช่วงสามวันนั้นผมกับแฟนก็ไปหาซื้อของกันต่อไป เพราะวันแรกหาซื้อไม่ครบ ทุกครั้งที่ไปผมบอกแม่ทุกครั้งว่าจะไปไหน สรุปคือสามวันนั้นผมกลับดึก คำว่าดึกคงผมนี่คือไม่เกิน ห้าทุ่มนะคับ กลับมาก้อโดนบ่นอีกว่า แม่กลับไม่เคยเจอผมอยู่ห้องเลย กลับมาอยากเจอลูกอยู่ห้องบ้าง ซึ่งทุกครั้งที่ผมออกไปและกลับดึกจะออกเฉพาะมีธุระสำคัญ เช่นซื้อของสำคัญๆ ถ้าไปเดินซื้อของส่วนตัวจะกลับก่อนแม่มาทุกครั้ง กับเตะบอล ที่ผมจะกลับดึก
2. วันกินเลี้ยงบริษัทของแฟน แฟนขอให้ไปรับเพราะงานเลี้ยงเลิกดึกมากประมาณเที่ยงคืน ผมก็ขอแม่ว่า ขอขับรถไปรับแฟนหน่อย(แฟนกินเลี้ยงแถวสุขุมวิท หอที่เราอยู่ๆแถวบางกะปิ) ตอนแรกแม่ไม่ยอมให้ไปบอกให้แฟนผมกลับเองรึไม่ก็นั่งแท็กซี่ไปรับ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องนั่งแท็กซี่ไปในเมื่อมีรถ อีกอย่างจะให้ผู้หญิงกลับยังไงคนเดียว ผมเลยบอกไปว่าถ้าผมเป็นผู้หญิงและมีแฟน และกลับดึกแบบนี้ แม่อยากให้ผมกลับเองรึว่าให้แฟนไปรับ แม่ถึงยอมให้ไป บางครั้งผมกับแฟนขับรถไปไหนมาไหนกันใกล้ๆก็ชอบมาด่าว่าขับไปทำไม นั่งรถเมล์ไปสิ คือไม่เข้าใจว่ามีรถเติมน้ำมันแล้ว ทำไมยังต้องไปเสียตังขึ้นรถเมล์อีก ทุกครั้งที่ผมพาน้องหมาไปอาบน้ำตัดขน ผมก้ขับรถไป พอแม่รู้ก็ชอบมาบ่นว่า หมาบรรดาศักดิ์ได้นั่งรถไปอาบน้ำด้วย ผมก็บอกไมแม่พูดแบบนี้ แม่ก็บอกว่า ก็จิงมั้ยล่ะร้านอยู๋แค่นี้ไมต้องขับรถไป ซึ่งจากคอนโดถ้าเดินไปร้านต้องใช้เวลาประมาน 15 นาที ในข้อนี้แม่ผมเขาชอบคิดประมาณว่า แฟนผมกับน้องหมาได้นั่งรถบ่อยกว่าเขา และชอบพูดประมานว่า ทีแฟนกับน้องหมานี่ดูแลดีจังขับรถไปรับตลอด ซึ่งถ้าถามว่าถ้าแม่ผมบอกว่า มารับแม่หน่อยลูก พาแม่ไปนี่หน่อยลูก ผมตอบได้เลยว่าโคตรยินดีที่จะขับรถไปให้ ยังงัยก็แม่ผม ผมขับให้ได้อยู่แล้ว พอผมพูดแบบนี้ไป แม่ก็ตอบกลับมาว่าเพราะแม่เป็นห่วงงัยเลยไม่ร้องขอให้ขับรถไปรับรึว่าพาไปไหน ซึ่งผมเข้าใจความเป็นห่วง แต่ในเมื่อไม่เคยร้องขอเลยแล้วทำไมต้องเอาประเด็นนี้มาด่า และอีกอย่างผมจะหัดขับรถและมีรถไปทำไม ถ้าเป็นห่วงและไม่อยากให้ขับ
สิ่งที่อยากรู้ทั้งจากผู้หญิงและผู้ชายเลยนะคับว่า
1. สิ่งที่ผมทำให้แฟนมันเกินมากจนดูเหมือนผมรักแฟนมากกว่าแม่รึเปล่าคับ
2. ถ้าแฟนคุณร้องขอให้ขับรถไปรับ คุณจะไปรับมั้ยถ้าแม่คุณบ่น
3. คิดว่าผิดมั้ยที่ไม่เดินไปรับแม่ ในขณะที่ผมกำลังซื้อเสื้อกันอยู่
4. เหตุการณ์ที่เกิดผมดูเป็นลูกอกตัญญูรึเปล่าคับ
ป.ล. ทุกวันนี้ผมพยายามแบ่งทั้งเวลาและความรักให้ทั้งสองคนเท่าๆกัน ชีวิตผมไม่ต้องการอะไรมาก ขอแค่ให้พ่อแม่เข้าใจผมและยอมรับในสิ่งที่ผมเลือก ขอบคุณทุกท่านสละเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ ปัญหานี้อาจจะเรื่องดูงี่เง่า เรื่องเล็กและไร้สาระสำหรับคุณ แต่สำหรับผมเรื่องนี้สำคัญมาก ขอบคุณคับ
แบบนี้ผมรักแฟนมากกว่าแม่รึเปล่าคับ
ผมกับแฟนคนนี้คบกันมา 7 ปีแล้วคับ ช่วงแรกๆแม่กับแฟนเข้ากันไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่ เพราะแฟนผมเป็นคนเข้าหาผู้ใหญ่ยาก เราคบกันมาจนแฟนผมเรียนจบ พอทำงานแฟนผมก็ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกับผม แต่คนล่ะห้อง( ก่อนหน้านี้มีเรื่องราวที่ทำให้ต้องเลิกรากันไป พ่อเลยยังไม่ยอมรับแฟนคนนี้ เลยต้องเช่าห้องอยู่ต่างหากอีกห้อง เผื่อเวลาพ่อมา) ตอนมาอยู่ใหม่ๆแม่ก็ต้อนรับดี อยู่ด้วยกันด้วยดี แต่หลังแม่กับผมเริ่มจะทะเลาะกันเรื่องแฟนบ่อยมาก
1. วันนั้นผมกับแฟนไปเดินซื้อเสื้อผ้าของแฟนไปงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัท ซึ่งผมก็ถามแม่ว่าจะไปด้วยกันมั้ย แม่ตอบว่าไปโดยที่จะตามไปทีหลัง พอถึงเวลาผมกับแฟนก็ไปเดินดูเสื้อผ้ากัน ช่วงนั้นแม่ปิดร้านขายของพอดี และกำลังเดินทางมา ผมคอยถามตลอดว่า ถึงไหนแล้ว ใกล้ถึงให้โทมาจะได้กะเวลาออกไปรับ แต่จังหวะนั้นแฟนผมถูกใจเสื้อตัวนึง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่แม่มาถึงพอดี พอซื้อเสร็จก็โทมาหาแม่ว่าอยู่ไหนแล้ว จากนั้นแม่ก็ด่าผมเป็นชุดเลย ประมานว่าไหนบอกว่าจะออกมารับ แล้วมัยไม่มารับ ทีแฟนผมไลน์หาโทหาตลอด ทีแม่ไม่โทหาเลย ห่วงแต่แฟนไม่ห่วงแม่ จากนั้นก็ไม่พูดกับผมสามวัน แล้วในช่วงสามวันนั้นผมกับแฟนก็ไปหาซื้อของกันต่อไป เพราะวันแรกหาซื้อไม่ครบ ทุกครั้งที่ไปผมบอกแม่ทุกครั้งว่าจะไปไหน สรุปคือสามวันนั้นผมกลับดึก คำว่าดึกคงผมนี่คือไม่เกิน ห้าทุ่มนะคับ กลับมาก้อโดนบ่นอีกว่า แม่กลับไม่เคยเจอผมอยู่ห้องเลย กลับมาอยากเจอลูกอยู่ห้องบ้าง ซึ่งทุกครั้งที่ผมออกไปและกลับดึกจะออกเฉพาะมีธุระสำคัญ เช่นซื้อของสำคัญๆ ถ้าไปเดินซื้อของส่วนตัวจะกลับก่อนแม่มาทุกครั้ง กับเตะบอล ที่ผมจะกลับดึก
2. วันกินเลี้ยงบริษัทของแฟน แฟนขอให้ไปรับเพราะงานเลี้ยงเลิกดึกมากประมาณเที่ยงคืน ผมก็ขอแม่ว่า ขอขับรถไปรับแฟนหน่อย(แฟนกินเลี้ยงแถวสุขุมวิท หอที่เราอยู่ๆแถวบางกะปิ) ตอนแรกแม่ไม่ยอมให้ไปบอกให้แฟนผมกลับเองรึไม่ก็นั่งแท็กซี่ไปรับ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องนั่งแท็กซี่ไปในเมื่อมีรถ อีกอย่างจะให้ผู้หญิงกลับยังไงคนเดียว ผมเลยบอกไปว่าถ้าผมเป็นผู้หญิงและมีแฟน และกลับดึกแบบนี้ แม่อยากให้ผมกลับเองรึว่าให้แฟนไปรับ แม่ถึงยอมให้ไป บางครั้งผมกับแฟนขับรถไปไหนมาไหนกันใกล้ๆก็ชอบมาด่าว่าขับไปทำไม นั่งรถเมล์ไปสิ คือไม่เข้าใจว่ามีรถเติมน้ำมันแล้ว ทำไมยังต้องไปเสียตังขึ้นรถเมล์อีก ทุกครั้งที่ผมพาน้องหมาไปอาบน้ำตัดขน ผมก้ขับรถไป พอแม่รู้ก็ชอบมาบ่นว่า หมาบรรดาศักดิ์ได้นั่งรถไปอาบน้ำด้วย ผมก็บอกไมแม่พูดแบบนี้ แม่ก็บอกว่า ก็จิงมั้ยล่ะร้านอยู๋แค่นี้ไมต้องขับรถไป ซึ่งจากคอนโดถ้าเดินไปร้านต้องใช้เวลาประมาน 15 นาที ในข้อนี้แม่ผมเขาชอบคิดประมาณว่า แฟนผมกับน้องหมาได้นั่งรถบ่อยกว่าเขา และชอบพูดประมานว่า ทีแฟนกับน้องหมานี่ดูแลดีจังขับรถไปรับตลอด ซึ่งถ้าถามว่าถ้าแม่ผมบอกว่า มารับแม่หน่อยลูก พาแม่ไปนี่หน่อยลูก ผมตอบได้เลยว่าโคตรยินดีที่จะขับรถไปให้ ยังงัยก็แม่ผม ผมขับให้ได้อยู่แล้ว พอผมพูดแบบนี้ไป แม่ก็ตอบกลับมาว่าเพราะแม่เป็นห่วงงัยเลยไม่ร้องขอให้ขับรถไปรับรึว่าพาไปไหน ซึ่งผมเข้าใจความเป็นห่วง แต่ในเมื่อไม่เคยร้องขอเลยแล้วทำไมต้องเอาประเด็นนี้มาด่า และอีกอย่างผมจะหัดขับรถและมีรถไปทำไม ถ้าเป็นห่วงและไม่อยากให้ขับ
สิ่งที่อยากรู้ทั้งจากผู้หญิงและผู้ชายเลยนะคับว่า
1. สิ่งที่ผมทำให้แฟนมันเกินมากจนดูเหมือนผมรักแฟนมากกว่าแม่รึเปล่าคับ
2. ถ้าแฟนคุณร้องขอให้ขับรถไปรับ คุณจะไปรับมั้ยถ้าแม่คุณบ่น
3. คิดว่าผิดมั้ยที่ไม่เดินไปรับแม่ ในขณะที่ผมกำลังซื้อเสื้อกันอยู่
4. เหตุการณ์ที่เกิดผมดูเป็นลูกอกตัญญูรึเปล่าคับ
ป.ล. ทุกวันนี้ผมพยายามแบ่งทั้งเวลาและความรักให้ทั้งสองคนเท่าๆกัน ชีวิตผมไม่ต้องการอะไรมาก ขอแค่ให้พ่อแม่เข้าใจผมและยอมรับในสิ่งที่ผมเลือก ขอบคุณทุกท่านสละเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ ปัญหานี้อาจจะเรื่องดูงี่เง่า เรื่องเล็กและไร้สาระสำหรับคุณ แต่สำหรับผมเรื่องนี้สำคัญมาก ขอบคุณคับ