ก่อนอื่นบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าตอนแรกเป็นคนที่ไม่เคยพบเคยเจอเรื่องเกี่ยวกับพวกผีสางนางไม้อะไรมาก่อนในชีวิต เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อสองอาทิตย์ก่อนเราซื้อข้อมือหินนำโชคมาจากห้างหรูแห่งหนึ่งเพราะเห็นรีวิวดาราเยอะแล้วรู้สึกชอบ ซื้อมา 2 เส้นค่ะเรื่อง เงินทอง กับ ความรัก คือไม่ได้สนใจเรื่องพลังอะไรของมันเท่าไหร่หรอกนะคะ แต่ที่ซื้อเพราะมันสวยดี ราคาค่อนข้างแพงค่ะ พอกลับมาคอนโดยังไม่รู้สึกอะไรนะคะ แต่เห็นเงาดำว้อบๆแวมๆ ก็ไม่ได้สนใจหรือคิดอะไรเลย พอตอนเช้ารู้สึกว่ามีคนมานอนหายใจรดอยู่ข้างๆหน้าแบบใกล้หน้าเรามาก ตอนแรกนึกว่าแฟนค่ะ แต่พอได้ยินเสียงนางกดชักโครกเท่านั้นละ เย็นวาบเลยค่ะ คือไม่ได้เย็นเพราะผีนะคะ มันเป็นความรู้สึกกลัวที่แบบวาบบบเลยอ่ะค่ะ เราค่อยๆกลั้นใจหันไปดูข้างๆเรานอนหงายอยู่นะคะ คิดในใจ เอาวะเป็นไงเป็นกัน พอหันไปไม่เจออะไรค่ะ เล่าให้แฟนฟัง แฟนบอกว่าเราฝันรึปล่าว นางอ้างว่านางเป็นหมอมา 5 ปี ตั้งแต่เรียนหรือทำงานก็ไม่เคยเจออะไร นางไม่เชื่อเรื่องพวกนี้
อีหมอบร้านี่ก็หลักการตลอด TT แล้วตลอดเวลาที่อยู่ในห้องคือรู้สึกว่าไม่ได้อยู่กันสองคนค่ะ เหมือนโดนมอง บางทีเล่นคอมอยู่ก็เหมือนมีใครมาจ้องอยู่ข้างหลังจนต้องหันไปดูแต่ไม่มีใคร คุณสะมีก็หลับไปแล้วด้วยเตรียมตัวนอนก่อนไปเข้าเวรตอนกลางคืน เอาแล้วไง อยู่ห้องคนเดียวสิ!!! เราพยายามคิดว่าเราหลอนไปเองตามที่แฟนบอก แต่ถ้าจะหลอนไปเองหรือมโนมันก้อต้องมีแฟคเตอร์มาก่อนป่ะะ แบบเพิ่งดูหนังผีมาหรืออะไร แต่นี่เราไม่มีอะไรที่คิดถึงเรื่องพวกนี้มาก่อนเลย
หลังจากที่แฟนออกไปทำงาน เราอยู่ห้องคนเดียวเลยพยายามเปิดทีวีเสียงดังๆ ให้ไม่รู้สึกเงียบหรือวังเวง ปกติเมื่อก่อนเราอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องเปิดทีวีนะ แล้วไม่รู้สึกหลอนอะไรเลยด้วย ขนาดสมัยก่อนแต่งงานเราเคยเป็นแอร์ชุดเขียวอยู่ 3 ปี โรงแรมในกรุงเวียนนาที่รุ่นพี่ รุ่นเพื่อน รุ่นน้อง ที่บริษัทเค้าว่าเฮี้ยนนักหนา เรายังไม่เคยเจออะไรเลย ไม่ได้พกพระไปแบบคนอื่นด้วย เราโทรไปปรึกษาเพื่อนคนนึงที่ๆทำงานเก่า นางเป็นพวกมีจิตสัมผัส สมัยก่อนถ้าได้บินกะนางจะชอบให้นางดูดวงให้ นางก็แม่นนะตรงที่บอกจะมีสามีเป็นหมอ 5555 เล่าต่อๆ คือนางก็ถามว่าได้เอาอะไรแปลกๆเข้าบ้านมั้ย เพราะปกติคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้จะต้องเอาของสวยๆ ของเก่า ของแปลกเข้าบ้าน เราบอกไม่มีนะ แล้วก็เม้ามอยให้นางฟังว่าเราน่าจะซื้อสร้อยหินไหมดำที่พนักงานในร้านแนะนำว่าป้องกันภูติผีปีศาจมาเนอะ นี่ซื้อมาแต่เงินๆทองๆความรัก นางก็ถามว่านี่แกซื้อข้อมือหินมาใช่ไหม เราก็บอกว่าใช่ ซื้อมาสองเส้น เดี๋ยวจะกลับไปซื้อหินไหมดำมากันผีอีกเส้น นางบอกเมิงรีบเอาไปทิ้งเลย นางคิดว่ามีวิญญานสิงอยู่ในหินที่เราซื้อมา เอาและสิ เส้นนึงมิใช่ถูกๆนะเออ จะให้ทิ้งง่ายๆได้ไงแถมเพิ่งซื้อมาด้วย เราตัดบท บอกว่าจะไปนอนและ ไว้คุยกัน นางทิ้งท้ายว่า งกนัก จะหาว่าไม่เตือนเหอะ
หลังจากวางสายเราไปอาบน้ำ อาบซักพักช่วงสระผม เราได้ยินเสียงคนนั่งชักโครกดังโคร่ม นั่งเฉยๆ ไม่ได้กดได้อะไรนะ คือเราปิดม่านอยู่ ได้ยินแต่เสียง เอาและไง ซวยแล้ว จังหวะนั้นแบบเอาไงดีวะ จะเปิดดูหรือจะอะไรดี บอกก่อนว่าเราปิดประตูล้อคกลอนตอนอาบน้ำนะคะ แต่เราไม่ได้ยินเสียงใครเปิดประตู คือมาถึงก็นั่งบนชักโครกแรงๆให้ได้ยินเลย เรากลัวมาก แบบมากเลยอ่ะ รีบล้างตัวล้างหัวเสร็จยืนตั้งสติประมาน 3 นาที แบบเอาวะ เปิด!! ตอนเปิดคือกรี้ดเตรียมไว้ก่อนแล้ว ปรากดว่าไม่มีใคร เราแบบวิ่งออกจากห้องน้ำเลย โทรบอกแฟนคืนนี้เราจะไปนอนบ้านแม่คืออยู่ไม่ได้แล้วกลัว อีตาหมอก็คงยุ่งๆอยู่ไม่ได้สนใจถามอะไรเลย นาง เออๆ ออๆ อย่างเดียว
คืนนั้นรีบแต่งตัวกลับไปนอนบ้านเลยค่ะ แม่หลับแล้วเลยยังไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง เราคิดว่ากลับมานอนบ้านแล้วคงไม่เจออะไร ยังมีแอบคิดอีกแน่ะว่าผีมันอาจจะตามอีตาหมอมาที่คอนโดรึปล่าว แต่คืนนี้ชั้นนอนบ้านชั้นปลอดภัยและ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันว่าจะนิมนต์พระมาทำบุญห้องหรืออะไร พอเรานอนในห้องเราซักพักพอไกล้จะหลับ คราวนี้เห็นเลยค่ะ เงาดำๆไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือชาย มายืนโน้มตัวอยู่ข้างๆเตียงแล้วจ้องลงมาที่หน้าเราแบบระยะประชิด เรียกชื่อเราทำเสียงกระซิบแบบเซอราวด์ ขยับไม่ได้เลยค่ะ ไม่ได้โดนอำนะคะ แต่กลัวมากจนตัวแข็ง เราไม่รู้ทำไงแล้ว เราสวดมนไม่เป็นแบบพวกบทยาวๆที่เค้าสวดกัน เราคิดว่านะโมตัสสะเฉยๆมันคงไม่ไป ตัดสินใจด่าค่ะ จุดนี้โมโหจริงๆ คือง่วงนอนด้วย กลัวด้วย อารมมิกส์มาก เราด่ามันเป็นคำหยาบ แช่งด้วย ซักพักมันหายไป เราได้สติแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปนอนกับแม่เลยค่ะ วิ่งไปกรี้ดไป มันเป็นวิธีระบายความกลัวของเราอ่ะค่ะ 555 คือกลัวมาก
ใครไม่เคยเจอกับตัวนี่ไม่รู้จริงๆค่ะ แต่อย่าเจอเลยค่ะ ผีแบบนี้นิสัยแย่ ไม่รู้มันต้องการอะไร อยากให้ทำบุญให้มาขอดีๆก็ได้ป่ะ หรืออยากแกล้งเพื่อความสะใจ หรือสันดารเสียตั้งแต่สมัยยังไม่ตายก็ไม่รู้นะคะ เราไม่เข้าใจผีแบบนี้จริงๆ ต่อค่ะ เราเคาะห้องแม่รัวๆๆ จนแม่ตกใจว่ามีอะไร เราก็เล่าให้แม่ฟัง แม่เราบอกเหมือนเพื่อนเราเลยค่ะว่าน่าจะเป็นเพราะหิน จุดนี้คือคำว่าช่างแม่มแล้วค่ะแพงแค่ไหนก็ช่างแม่มแล้วค่ะ เรารีบชวนแม่ขับรถออกไปทิ้ง เราไม่รู้ว่ามันสิงอยู่เม็ดไหนหรือเส้นไหน เราทิ้งไปเลยค่ะสองเส้นที่ซื้อมาระหว่างทางขับรถไปทิ้งไม่มีเหตุการณ์อะไรนะคะ สงสัยมันยังช้อคกับที่เราด่าแล้วก็แช่งไป แต่ตอนเราชวนแม่ออกไปทิ้งเราไม่ได้พูดออกมานะคะ เราพิมไลน์ให้แม่ อีผีมันจะได้ไม่รู้ว่าเรากำลังจะทำอะไร มันคงไม่ได้ไปผุดไปเกิดแบบที่เราบอกอ่ะค่ะ บุญเราก็จะไม่ทำให้ด้วย โมโห นิสัยไม่ดี เราทิ้งไว้ข้างทางค่ะ จำพิกัดไม่ได้ บ้านแม่เราอยู่แถวบางบอน ถ้าคัยเจอสร้อยหินสวยๆตามข้างทางแถวนั้นก็อย่าไปเก็บมานะคะ

****แล้วจิหาว่าไม่เตือน*****

พอทิ้งไปแล้ว ชีวิตเราก็กลับมาปกติสุขเหมือนเดิม ยังมีแอบหวาดระแวงบ้างแต่คือก็ไม่มีอะไร ไปทำบุญทำทานให้สุขภาพจิตกลับมาสดใสไวๆ แต่ไม่ทำให้อีผีตัวนั้นหรอกนะคะ แบบว่านิสัยยยย หึ! อโหสิค่ะ... จะได้จบๆกันไว้แค่นั้น


PS. ขอแท้ก ความรัก เพราะหินที่เราซื้อมามันโฆษณาเกี่ยวกะความรักนะคะ